อีกด้านหนึ่ง...“ยินดีด้วยนะครับพี่ธารณ์ ผมดีใจกับพี่จริงๆ ครับ วันนี้พี่หล่อมากจริงๆ ครับ”“ขอบใจนายมากนะธีย์...ทุกวันพี่ไม่หล่อสำหรับนายหรือไง”“หล่อครับ แต่ว่าวันนี้พี่หล่อเป็นพิเศษครับ หน้าตาพี่สดใสดูมีความสุขไงครับ เลยดูหล่อมากกว่าปกติ”“แล้วนายล่ะธีย์ เมื่อไหร่จะแต่ง”“ก็เร็วๆ นี้แหละครับพี่ธา
3 เดือนต่อมา... ณ โรงแรมหรูระดับห้าดาว... งานวิวาห์สุดยิ่งใหญ่อลังการของคู่บ่าวสาวระหว่าง เอมิกา และ ธารณ์ อัครเมธี จัดขึ้นอย่างหรูหราสมฐานะ ทุกคนที่อยู่ในงานไม่ว่าจะเป็นแขกผู้ร่วมงาน นักธุรกิจ และคนในแวดวงสังคมต่างมาร่วมแสดงความยินดีกันถ้วนหน้า ห้องจัดเลี้ยงโรงแรมชื่อดังของตระกู
“คุณธารณ์!”“ครับผม”เสียงทุ้มขานรับตอบ ในขณะที่กำลังวางร่างอวบอิ่มลงบนเตียงกว้าง พร้อมกับแนบร่างทับคนตัวเล็กเอาไว้โดยไม่สนร่างบางที่ดิ้นเร่าอยู่ใต้ร่างของเขาเลยแม้แต่นิด ธารณ์กำลังทำในสิ่งที่หัวใจของเขาเรียกร้อง ถ้าเขาไม่ใช้วิธีนี้ ก็ไม่มีวันที่เขาจะได้เข้าถึงตัวเธอเป็นแน่ เธอเป็นของเขาแล้วและไม่มี
เอมิกาเดินย่องเข้าไปใกล้เขา เธอจะดูว่าเขาหลับจริงหรือเปล่า ดวงตากลมโตกวาดมองใบหน้าคมคายดวงตาของเขาปิดสนิท ลมหายใจสม่ำเสมอ สายตาของเธอไล่มองเขาไปเรื่อยๆ มองอย่างพินิจพิจารณาอย่างถี่ถ้วน ใบหน้าคมแลดูอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงมาก ริมฝีปากหนาได้รูปเผยอเล็กน้อย บ่งบอกว่าเจ้าตัวคงหลับสนิทจริงๆในขณะที่ร่างอวบอิ
ณ ห้องทำงานใหญ่ของท่านประธาน... “ผมให้เวลาคุณกลับไปคิดก่อน เรื่องตำแหน่งงานใหม่ที่ผมเสนอให้คุณพร้อมกับเงินเพิ่มอีกเท่าตัว คุณลองไป...” “ไม่ค่ะ! ฉันตอบตรงนี้ และตอนนี้ได้เลย ว่าฉันไม่ต้องการตำแหน่งเลขาหน้าห้องของคุณ ไม่ว่าคุณจะเสนอเงินเท่าไหร่ ฉันก็ไม่สนใจค่ะ...อืม...แค่นี้ใช่มั้ย
“ใคร! ใครบอกนายว่าฉันจะไปกับนายอีก” “คุณเจ้หนีผมไม่พ้นหรอกครับ เจ้ต้องรับผิดชอบผมด้วย” “อุ้ย...ดูแล้วเจ้น่าจะไม่รอดเงื้อมมือของไอ้เอิร์ธจริงๆ นะ” “ซวยจริงๆ ชีวิตฉัน ไม่น่า*เล้ยยยยย”......................... ณ ร้านอาหารกึ่งผับแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพฯ