LOGINShare
Chapter1
Last Updated:
2025-08-19 01:55:53Chapter1
“พี่แพรแน่ใจนะว่าจะทำแบบนี้” ชุติมาถามลูกพี่ลูกน้องเพื่อความแน่ใจ
“แน่ใจสิ แกรีบถ่ายรูปน้องขนมเถอะ” คุณแม่มือใหม่ที่เพิ่งคลอดลูกได้สามวันบอกชุติมาที่หยิบมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนถ่ายรูปหลานสาวหน้าตาจิ้มลิ้ม แก้มยุ้ยที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงข้างร่างมารดา “ถ่ายเยอะๆ เลยนะ”
ชุติมาทำตามที่กัญญาภรณ์สั่ง เธอถ่ายน้องขนมหรือเด็กหญิงกัญญาพัชรหลายมุมร่วมยี่สิบกว่าภาพ เมื่อถ่ายเสร็จก็ส่งให้คุณแม่ยังสาวดู
“พอใจไหมพี่แพร”
“ดีมาก เราขึ้นรถก่อนค่อยส่งไปให้เขาดู”
เขา...ที่ว่านี้คือ สิงหนาท สามีของกัญญาภรณ์และเป็นพ่อของน้องขนม “ไปกันได้แล้ว เดี๋ยวไม่ทันรถ”
กัญญาภรณ์อุ้มลูกสาวไว้ในอ้อมแขนอย่างทะนุถนอม ก่อนก้าวลงจากเตียง สองพี่น้องพากันเดินไปยังลิฟต์โดยสาร และเมื่อมาถึงชั้นล่างของโรงพยาบาล ทั้งสองเดินไปยังลานจอดรถ หลังจากเข้านั่งประจำที่ กัญญาภรณ์รีบส่งรูปภาพของน้องขนมไปยังไลน์ของสิงหนาท พร้อมกับส่งข้อความตามไป
“เอารูปลูกไว้ดูต่างหน้านะ ขอบคุณที่เป็นพ่อพันธ์ให้ฉัน ลูกของเราน่ารักมาก ฉันจะเลี้ยงน้องขนมให้ดีที่สุด ลาก่อน...ผัวเฮงซวย”
กัญญาภรณ์มองภาพถ่ายและข้อความที่ถูกส่งไป เธอไม่รอให้สิงหานาทอ่าน จัดการบล็อกเขาทันที แต่ก็สามารถมองเห็นได้ว่า เขาได้อ่านข้อความหรือไม่ แล้วมั่นใจว่า สิงหนาทจะต้องคลั่งถึงขีดสุด
แค่คิด...ความสะใจก็บังเกิด
ขณะที่รถกำลังแล่นไปตามถนน คุณแม่มือใหม่มองออกไปนอกหน้าต่างรถ นึกถึงเรื่องราวในอดีตที่มีทั้งสุขและทุกข์ นึกถึงวันแรกที่อยู่กับสิงหนาท วันนั้นเป็นวันที่เธอไม่มีทางลืมได้ลง เช่นเดียวกับวันนี้ วันที่ตัดสินใจจากเขามา เพราะไม่เช่นนั้นเขาจะพรากลูกเธอไป ซึ่งเป็นเรื่องที่กัญญาภรณ์ยอมไม่ได้ เธอจึงต้องชิงลูกมาจากเขาเสียก่อน ไม่ว่าต่อไปภายภาคหน้าจะลำบากมากแค่ไหน เธอก็จะเลี้ยงกัญญาพัชรให้ดีที่สุด เท่าที่สองมือแม่นี้จะทำเพื่อลูกได้
เด็กนักเรียนชั้นอนุบาลกำลังทำกิจกรรมอยู่ในสนาม วันนี้คุณครูพาเด็กๆ มาออกกำลังกายและเรียนรู้เรื่องการปลูกต้นไม้ แต่ด้วยความเป็นเด็กจึงวิ่งเล่นกันเสียส่วนใหญ่
“โอ๊ย!” เสียงร้องเจ็บดังจากปากเด็กหญิงรสสุคนธ์หรือน้องหวาน ที่ถูกเด็กชายอัศวินหรือโด่งแกล้งด้วยการดึงหางเปียแรงๆ จนอีกฝ่ายหน้าหงาย และไม่เพียงแค่ร้องเจ็บ น้องหวานยังร้องไห้อีกด้วย
“โด่ง เธอแกล้งหวานทำไม” คนถามเดินมาหาเพื่อนที่ถูกแกล้ง และถามหัวโจก นำตัวมาขวางร่างน้องหวาน ปกป้องเพื่อนเต็มที่ แม้ว่าเด็กชายยศวินจะตัวใหญ่กว่า ทว่ากัญญาพัชรก็ไม่กลัว
“ก็อยากแกล้ง” โด่งตอบกวน
“เธอเป็นผู้ชายนะ รังแกผู้หญิงไม่ดี แม่บอกว่าผู้ชายที่รังแกผู้หญิงเป็นผู้ชายไม่ดี” เด็กหญิงกัญญาพัชรหรือน้องขนมต่อว่าเพื่อน
“แล้วมายุ่งอะไรด้วย เราไม่ได้แกล้งเธอซะหน่อย”
“เราช่วยหวาน หวานเป็นเพื่อนเรา เธอห้ามแกล้งหวานอีกนะ ถ้าแกล้งอีกเจอดีแน่”
หนูน้อยน้องขนมบอกอัศวินที่ลอยหน้าลอยตาไม่เชื่อฟัง
“เราจะแกล้ง แกล้งเธอด้วย”
พูดจบก็ผลักหัวไหล่กัญญาพัชร แต่หารู้ไม่ว่า คนที่อัศวินกำลังแกล้งไม่เหมือนรสสุคนธ์ที่ยอมให้แกล้งง่ายๆ กัญญาพัชรผลักอัศวินและใช้กำปั้นน้อยๆ ชกไปที่หน้า แม้ว่าน้ำหนักในการชกจะไม่แรงมาก แต่ก็ทำให้อัศวินร้องไห้จ้า วิ่งไปฟ้องครู
“น้องขนมแกล้งโด่งทำไมครับ” นิรมลเดินมาพร้อมกับอัศวินที่ตอนนี้สะอื้นไห้
“โด่งมาแกล้งน้อนขนมก่อนค่ะ แล้วก็แกล้งหวานด้วย หวานก็ร้องไห้” กัญญาพัชรบอกคุณครู
“ใช่ค่ะคุณครู โด่งแกล้งหนูค่ะ แล้วก็แกล้งขนมด้วยค่ะ” น้องหวานพูดเสริม
“โด่งทำอย่างนั้นหรือเปล่าครับ” ครูถามโด่งที่พยักหน้า “เป็นเพื่อนกันอย่าแกล้งกันนะครับ ต้องรักกัน ช่วยเหลือกัน โด่งทำผิดโด่งต้องขอโทษขนมกับหวานนะครับ”
“เราขอโทษ” น้องโด่งเอ่ยเสียงเบา กัญญาพัชรยิ้มเอื้อมมือมาจับมือโด่ง
“เราไปเล่นกันเถอะ” ความเป็นเด็กยังไม่รู้เรื่องรู้ราว เมื่อกี้ยังทะเลาะกัน ตอนนี้พากันไปวิ่งเล่นในสนามรวมกับเพื่อนๆ นิรมลยิ้มเมื่อเห็นความไร้เดียงสาของนักเรียนที่ตนดูแล โดยเฉพาะกัญญาพัชรที่มีความแสบและความน่ารักไปในตัว เป็นเด็กหญิงที่ไม่ให้ใครมารังแก และไม่เคยไปรังแกใครก่อน แถมยังชกและเตะเก่งด้วย เธอเคยถามว่าใครสอน คำตอบที่ได้คือ มารดา
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น...
มือถือยี่ห้อดังถูกวางอยู่ตรงขาตั้งมือถือที่ปรับระดับได้สี่ระดับความสูงถึงสองเมตร เจ้าของมือถือกดตั้งระบบถ่ายวิดีโอไว้ ก่อนรีบวิ่งมายืนประจำที่เตรียมตัวถ่ายวิดีโอพร้อมกับกัญญาภรณ์และกัญญาพัชรหลานสาว
“พร้อมนะ...ไป” กัญญาภรณ์บอกชุติมาและกัญญาพัชรลูกสาว จากนั้นเสียงเพลงก็ดังขึ้น ทั้งสามกำลังร้องเพลงโคฟเวอร์เพลงยอดฮิตที่ดาราและคนดังต่างพากันทำคลิปลงยูทูป นั่นคือเพลงซุปเปอร์วาเลนไทน์ ศิลปินสามสาววง ซุปเปอร์วาเลนไทน์
สองสาวหนึ่งเด็กหญิงร้องและเต้นท่าเต้นตามที่ซักซ้อมไว้ จนมาถึงท่อนสำคัญของเพลง ทั้งสามก็ผลัดกันร้องทีละคน เริ่มจากเด็กหญิงกัญญา-พัชรวัยสี่ขวบ สวมชุดเดรสยีนลายการ์ตูน ผมหยักศกยาวเลยบ่ามาเล็กน้อยถูกเกล้าสูงมีที่คาดผมมงกุฎสวมไว้กลางศีรษะ ปล่อยผมหน้าม้าไว้เช่นเคย กัญญาภรณ์ยืนอยู่ข้างซ้าย ส่วนชุติมายืนอยู่ข้างขวา
“เจนค่ะเจนค่ะ หนูชื่อเจนมากับนุ่นและก็มากับโบว์”
เด็กหญิงตัวน้อยเต้นไปตามท่วงท่าที่ชุติมาสอน ตามองมือถือและยิ้มอย่างมีความสุขก่อนส่ายสะบัดไปตามจังหวะ มืออูมๆ ทำท่าทางถูอยู่ตรงบริเวณแก้มทั้งสองข้างอย่างน่ารัก
Latest chapter
เมียลับนายหัว Chapter76
Chapter76สามพ่อแม่ลูกมองหน้ากันไปมาอย่างไม่รู้จะรับปากดีหรือไม่ ก่อนที่เถ้าแก่สันต์จะเป็นคนพูด“เอาตามนี้ก็ได้”“คุณสิงห์ไปจัดกระเป๋านะคะ แพรจะโทรจองตั๋วเครื่องบินเข้ากรุงเทพให้ แล้วจะจองตั๋วไปฮ่องกงให้ด้วยค่ะ”กัญญาภรณ์บอกสามี ที่พยักหน้ารับรู้แล้วเดินขึ้นไปชั้นบน หน้าที่จองตั๋วเครื่องบินเป็นหน้าที่ของคนกำลังตั้งครรภ์ ซึ่งก็แล้วเสร็จภายในสิบนาทียี่สิบนาทีต่อมาสิงหนาทมาหยุดยืนหน้าบ้าน ข้างกายเขาแน่นอนว่าไม่ใช่ใครอื่นใด กัญญาภรณ์ที่ตั้งครรภ์ใกล้คลอด เธอส่งยิ้มให้สิงหนาทที่ทำตาละห้อย ทำราวกับว่าไม่อยากจากเธอไป“ฉันไปแค่สองสามวัน แต่ทำไมรู้สึกว่ามันนานเหลือเกินกว่าจะได้เห็นหน้าเธออีก ฉันไม่อยากไปเลยถ้าไม่จำเป็น” สิงหนาทพูดจากใจ กัญญาภรณ์ตีแขนเขาเบาๆ“พูดอะไรก็ไม่รู้ ไม่ดีนะคะ อย่าพูดแบบนี้” เธอปราม “แพรรอคุณอยู่ที่นี่ค่ะ ไม่ไปไหน รีบกลับมานะคะ”“อยากจูบเธอก่อนไปจัง” เขาพูดจากใจ“จะบ้าเหรอ ถ้าคุณจูบฉันจริง ฉันต่อยหน้าคุณแน่”กัญญาภรณ์เขิน จุดที่ทั้งคู่ยืนไม่ได้อยู่กันตามลำพัง เถ้าแก่สันต์กับปานวาดก็อยู่ด้วย ส้มฉุนก็ยืนอยู่ตรงท้ายรถ ทว่าคนอย่างสิงหนาทอยากจูบเมียก็ต้องได้จูบ เขาคว้าตัวเธอ
เมียลับนายหัว Chapter75
Chapter75ใครพูดอะไรให้ไม่สบายใจ...กัญญาภรณ์อยากตะโกนบอกเขาดังๆ ว่า ก็คุณนั่นแหละ แต่ก็เก็บคำพูดนั้นไว้ พรางนึกถึงประโยคที่เขาคุยกับเพื่อน มันยังฝังอยู่ในหู ดังก้องตลอดเวลาสิงหนาทอยากได้ลูก แต่ไม่ต้องการเธอ...กัญญาภรณ์เชื่อคำพูดของสิงหนาททุกคำ เพราะคิดว่าการสนทนาระหว่างเขากับเพื่อนทั้งสามมาจากความรู้สึกจริง หากคุยกับคนอื่นคงไม่พูดอย่างนี้แน่ฝันไปเถอะว่าจะได้ลูก ปากหมาอย่างนี้ต้องเจอดีซะบ้าง“ไม่มีอะไรหรอก ฮอร์โมนมันว้าวุ่น” เธอตอบ เขาถึงกับงง เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายจริงๆ “ฉันง่วงแล้ว อยากนอน”พูดจบก็ดันร่างเขาให้ออกห่าง ก่อนล้มตัวลงนอนดื้อๆ สิงหนาทถึงกับเกาหัวกับอารมณ์แปรปรวนของกัญญาภรณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน มีตอนนี้แหละที่ปั่นหัวเขาได้ดีทีเดียวสิงหนาทขยับตัวเข้ามาซ้อนด้านหลังกัญญาภรณ์ พาดแขนบนเอวสาว ฝ่ามือใหญ่ลูบท้องนูนใกล้คลอดของเธอเบาๆ ดังเช่นทุกคืน หอมแก้มเธอก่อนนอน ก่อนหลับด้วยท่านี้เช่นราตรีที่ผ่านมากัญญาภรณ์นอนลืมตาโพลงอยู่ในความมืดสลัว ส่วนคนข้างกายเธอนอนหลับสนิทได้ยินเสียงกรนเบาๆ เธอกำลังใช้ความคิดเรื่องที่ตนได้ยินเมื่อเย็นนี้ มันไม่หลุดไปจากความรู้สึกเลย ชีวิตคู่ของเธอกับเ
เมียลับนายหัว Chapter74
Chapter74 “ทำไม มึงจะทำอะไรตอนนั้น” กรรชัยรีบถาม “กูก็เอาลูกไว้ แล้วเฉดหัวแพรออกจากบ้านไงล่ะ ใครจะอยากมีเมียแบบนี้วะ ห้าวก็ห้าว ไม่มีความเป็นผู้หญิงเอาซะเลย กูทนมาได้หลายเดือนถือว่ากูเก่งแล้วนะ ถ้าให้ทนตลอดชีวิต กูบาย”สิงหนาทพูดไม่ทันคิด เขาคิดว่าพูดในกลุ่มเพื่อนเอาฮา ทว่าคนที่แอบได้ยินคำพูดของสิงหนาทกับเพื่อนทุกคำอย่างกัญญาภรณ์ไม่ฮาไปด้วย น้ำตาเธอหยดไหลลงมาทันใด มือที่ถือจานผลไม้สั่นจนเกือบทำจานหล่น เธอรีบเดินหนีห่างประตูตรงระเบียงทันที เพราะไม่อาจข่มใจ ข่มอารมณ์และความรู้สึกตอนนี้ได้ หัวใจเธออาบไปด้วยความเสียใจกับคำพูดไม่ทันคิดของสิงหนาท ซึ่งเธอคิดว่า เขาคงรู้สึกตามที่พูดออกมาจริง“กูจะคอยดูว่ามึงจะทำตามที่พูดได้ไหม แต่กูบอกตอนนี้เลยว่า ไม่” ณรงค์เดชดักคอเพื่อนอย่างรู้นิสัย “มึงอย่าพูดแบบนี้อีกนะ พวกกูรู้ว่ามึงรู้สึกยังไงกับแพร พวกกูสามคนได้ยินไม่เท่าไหร่หรอกก็แค่ฮา แต่ถ้าคนอื่นมาได้ยินมันจะขำไม่ออกนะ โดยเฉพาะแพร”“กูรู้หรอกน่า กูก็พูดกับพวกมึงนี่แหละ ขืนพูดให้แพรได้ยิน แพรเสียใจแน่ พาลโกรธกูอีก” พูดจบก็ลุกขึ้นยืน เพื่อนทั้งสามพากันงง“แล้วมึงจะไปไหน” ธรรมศักดิ์
เมียลับนายหัว Chapter73
Chapter73 เก้าเดือนต่อมา ทุกอย่างเป็นไปตามเถ้าแก่สันต์ต้องการ อริยะกับพวกไม่ยุ่งกับกัญญาภรณ์อีกเลย ไม่มีแผนชั่วใดๆ ทั้งสิ้น พรรณนาราก็เหมือนกับหายไปจากชีวิตสิงหนาท เธอโทรมาสิงหนาทในวันต่อมาเพื่อบอกว่า จะเดินทางเข้ากรุงเทพเพื่อทำงานให้กับอริยะ หลังจากวางสายสิงหนาทไม่ได้รู้สึกเสียใจที่เธอต้องไกลห่าง เขารู้สึกโล่งใจสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ความสัมพันธ์ระหว่างสิงหนาทกับกัญญาภรณ์ก็ราบรื่น ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาสิงหนาทเอาใจคนท้องเก่งมาก ทำอาหารให้กินทุกวัน อยากกินอะไรจัดให้ทุกอย่าง ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปทั้งอาหารไทย จีน ฝรั่งและเวียดนาม แต่ที่ขาดไม่ได้คือ เมนูที่ทำจากปลาร้า เธอกินไม่เบื่อแล้วคิดว่าคงกินไปจนกว่าจะคลอดไม่เพียงแค่นี้สิงหนาทยังทาครีมบำรุงผิวสำหรับสาวตั้งครรภ์เพื่อไม่ให้ท้องลายทุกเช้าและก่อนนอน จัดเตรียมแคลเซียมแบบเม็ดฟู่ให้เธอกินทุกวัน บีบนวดให้ทุกครั้งที่เธอบ่นว่าปวดเมื่อย ยิ่งตอนนี้ใกล้คลอดเข้าไปทุกขณะ สิงหนาทเป็นหมอนวดประจำตัวเธอ ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นและก่อนนอน พาไปหาหมอตามกำหนดไม่ขาด และอีกหนึ่งอย่างที่ทั้งคู่ทำพร้อมกันคือ ออกกำลังกาย ส
เมียลับนายหัว Chapter72
Chapter72อริยะเอ่ยขึ้นอย่างคนจนมุม มองชายสูงวัยที่มีอำนาจมากกว่าตนอย่างกริ่งเกรง “ก็ไม่มีอะไรมาก แค่คุณทุกคนอย่ายุ่งกับแพร ลูกสะใภ้ของผมอีก ถ้าแพรกับหลานของผมเป็นอะไรไป ผมจะโทษพวกคุณแล้วจะสั่งสอนให้พวกคุณรู้ว่า ใครแตะแพร...มันต้องไม่ตายดี” เถ้าแก่สันต์เสียงเย็นเยียบทว่าหนักแน่น แววตาจริงจังจนคนฟังรับรู้ได้ว่า เขาเอาจริง “ส่วนเธอ...ปริม เธอต้องเลิกติดต่อกับสิงห์อย่างถาวร ห้ามติดต่อกันทุกทาง แล้วไปให้ไกลจากสิงห์ ถ้าฉันรู้ว่าเธอไม่ทำตามที่ฉันบอก เตรียมตัวไปเยี่ยมพ่อเธอที่คุกได้เลย ฉันไม่ปล่อย ไม่ช่วยเหมือนครั้งก่อนแน่ แต่จะกระทืบให้จมดิน” เป็นอีกครั้งที่พรรณนาราถูกเถ้าแก่สันต์บีบคั้น บีบให้ทำในเรื่องที่ไม่อยากทำ ทว่าก็ต้องทำตามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ทำ ความชั่ว ความเลวที่ประดิษฐ์ทำไว้ก็จะถูกเปิดเผย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า ชะตาชีวิตของประดิษฐ์จะเป็นเช่นไร รวมถึงอนาคตทางการเมืองของอริยะก็ต้องดับวูบลง เลิกล้มความตั้งใจทำเรื่องดังกล่าว เพื่องานใหญ่และเงินจำนวนมากที่จะเข้ากระเป๋าดีกว่า “ผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าเถ้าแก่จะไม่ผิดคำพูด” อริยะถาม “ผมบอก
เมียลับนายหัว Chapter71
Chapter71“ถ้ามึงไม่อยากตายก็อยู่แต่ในห้อง อย่าคิดหนีไปไหน จะมีคนเอาข้าวเอาน้ำมาให้กินสามมื้อ รอจนกว่าเถ้าแก่สันต์จะจัดการเรื่องนี้เสร็จ มึงสองตัวก็จะไปจากที่นี่ได้ แต่ถ้ามึงคิดหนี กูไม่รับรองความปลอดภัยมึงนะ”สุชาติย้ำบอกโย่งกับดำ ที่พร้อมทำตามอย่างคนกลัวตาย เมื่อจัดการทางนี้เรียบร้อย สุชาติเดินไปนั่งรถยนต์คันเดียวกับเถ้าแก่สันต์ ก่อนที่เขาจะขับรถพาเถ้าแก่สันต์กลับบ้านงานวันนี้เสร็จสิ้นแล้ว งานวันพรุ่งนี้คืองานใหญ่ที่เถ้าแก่สันต์ต้องรีบเร่งจัดการ ก่อนที่พวกนั้นจะคิดแผนชั่วทำลายทายาทตัวน้อยๆ ในท้องกัญญาภรณ์ทำใครทำได้ แต่อย่าคิดทำลูกสะใภ้ของเถ้าแก่สันต์...ใครคิดแตะ...ตายอริยะทำหน้าแปลกใจและตกใจเมื่อรู้จากลูกน้องว่า เถ้าแก่สันต์มาหาถึงบ้าน เขามองหน้าประดิษฐ์ พี่ชายที่มาค้างบ้านตนตั้งแต่เมื่อวาน สงสัยว่าเถ้าแก่สันต์มาหาตนทำไม “หรือว่ามันจะรู้เรื่องเมื่อวานนี้” ประดิษฐ์คาดเดา “คงไม่รู้หรอก ไอ้สองตัวมันทำงานกับฉันมานาน มันรู้ดีว่าต้องทำยังไง อีกอย่างมันหนีออกจากโรงบาลตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ป่านนี้ไปไกลแล้วมั้ง”อริยะได้ข่าวมาว่า โย่งกับดำสองลูกน้องที่ให้ไปทำงานเมื่อวาน
You may also like
คลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn30.0K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี61.1K viewsนับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย36.1K viewsธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม46.7K viewsเกมรักเกมลวง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ593 viewsหลงกลผัวกำมะลอ (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น1.4K viewsแค้นเสน่หา
ต้าวตังค์102 viewsพี่เขย
ซินเหมย / ณศิกมล368 views
