Share

Chapter37

last update Last Updated: 2025-09-10 02:22:07

Chapter37

เรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่งที่ไม่เอ่ยไม่ได้คือ เดิมทีสิงหนาทต้องการให้กัญญาภรณ์เป็นเมียลับของตน ซึ่งตอนนี้ไม่ใช่อย่างนั้นเสียแล้ว เถ้าแก่สันต์เที่ยวบอกใครต่อใครว่า กัญญาภรณ์คือลูกสะใภ้ของตน คนที่เถ้าแก่สันต์บอกก็ปากต่อปากจนรู้กันไปทั่ว สิงหนาทขัดใจไม่น้อยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ที่สำคัญเถ้าแก่สันต์มักให้สิงหนาทพากัญญาภรณ์ไปทำงานด้วย หรือไปไหนต่อไหนด้วยกัน ด้วยเหตุผลว่า เกรงกัญญาภรณ์จะเหงาหากอยู่บ้านตามลำพัง

การไปทำงานของสิงหนาทในแต่ละวัน ไม่ว่าจะไปโรงงานไม้แปรรูป ไปดูไร่ที่รับซื้อไม้ ไปดูรีสอร์ทที่กำลังปลูกสร้างในจังหวัดภูเก็ตและพังงา และอีกหลายที่ที่เขาต้องดูแล สิงหนาทไปที่ไหนก็จะมีกัญญาภรณ์ไปด้วย แรกเริ่มก็รู้สึกอึดอัดเพราะนั่งรถไปด้วยกันก็ทะเลาะกันไปเนืองๆ ทว่าตอนนี้มันคือความคุ้นชินที่ไม่อยากจะชินสักเท่าไหร่

ธุรกิจของครอบครัวสิงหนาทมีหลายอย่าง แต่มีเพียงเดียวที่กัญญาภรณ์ยังไม่เคยไปคือ กระชังเลี้ยงปลาริมชายคลองหรือคลองเลที่ยังไม่เคยไป แล้วดูเหมือนว่าสิงหนาทจะเลี่ยงไปที่กระชังปลา โดยบอกว่าที่นั่นไม่มีอะไรน่าห่วง ทว่าวันนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้

สิงหนาทชะงักเท้าที่กำลังเดินลงมาจากชั้นบน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เมียลับนายหัว   Chapter64

    Chapter64หนึ่งสัปดาห์ต่อมา นับตั้งแต่เถ้าแก่สันต์กับสิงหนาททะเลาะกัน บรรยากาศภายในบ้านก็อึมครึม สองพ่อลูกไม่คุยกัน แต่ยังนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะเดียวกันได้ ทำราวกับว่าต่างคนต่างอยู่ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างสิงหนาทกับกัญญาภรณ์ดูจะแตกต่างไป เป็นเพราะคืนนั้นกัญญาภรณ์ได้พูดเปิดอกกับเขา “ฉันมีเรื่องจะพูดกับคุณ” เมื่อกัญญาภรณ์เข้ามาในห้องแล้วไม่พบเขา เธอเดินหาจนทั่วจนกระทั่งมาเจอสิงหนาทนั่งมองอยู่ตรงระเบียง เธอพูดขณะทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้อีกตัว “ฉันเป็นคนตรงๆ มีอะไรก็พูดกันให้รู้เรื่อง เพราะถ้าไม่พูดเราก็จะไม่เข้าใจกัน ซึ่งฉันไม่ชอบ ฉันอึดอัด” “เธอจะพูดเรื่องอะไร” “เรื่องของคุณกับเรื่องของเรา” กัญญาภรณ์ตอบ “ฉันรู้เรื่องคุณกับผู้หญิงที่ชื่อปริมแล้วนะ และเห็นคุณที่ถูกพ่อทำแบบนั้น” สิงหนาทมองหน้าคนพูด ก่อนหันหน้าไปสนใจเบื้องหน้าที่ไม่มีอะไรให้มองนอกจากต้นไม้กับแสงไฟนีออนที่เปิดทิ้งไว้ในสนามหญ้า “ก็พูดมาสิ” “ฉันรู้ว่าคุณยังรักปริมอยู่แล้วต้องการเธอเป็นเมีย” กัญญาภรณ์เจ็บจี๊ดกลางใจกับประโยคที่ตนเองพูด สิงหนาทหันมามองคนพูดอีกครั้

  • เมียลับนายหัว   Chapter63

    Chapter63 “สำหรับฉัน แพรดีกว่าปริมทุกอย่าง แกรักปริมจนลืมตาไม่ขึ้นเลยไม่เห็นในสิ่งที่ฉันเห็น แล้วฉันก็ไม่สนใจด้วยว่าแกจะเสียใจมากแค่ไหน ฉันสั่งแกต้องทำ แกต้องเลิกยุ่งกับปริม ไม่งั้นฉันจะทำในเรื่องที่แกไม่คาดคิด ถ้าแกกล้าลองดีกับฉันก็เอาเลย” เถ้าแก่สันต์ขู่ลูกชาย “ผมไม่กลัว คราวนี้ผมจะไม่ยอมให้พ่อทำร้ายจิตใจผมอีกแล้ว ถ้าพ่อไม่ยอมรับปริม ผมก็จะออกไปอยู่กับปริมตามลำพัง แล้วผมจะไม่เอาสมบัติของพ่อไปสักบาท”พูดจบสิงหนาทหมุนตัวเดินไปยังประตูห้อง เขากระชากมันเปิดด้วยอารมณ์โกรธเต็มที่ ไม่สนใจเสียงเรียกของบิดา “ไอ้สิงห์กลับมานี่เดี๋ยวนี้นะ ฉันยังพูดกับแกไม่จบ” ทว่าสิงหนาทหาได้สนใจเสียงนั้น เขาก้าวเดินออกจากห้อง แต่แล้วก็ต้องระงับเท้าที่กำลังก้าวเดิน ใบหน้าอาบไปด้วยความตกใจเมื่อเห็นกัญญาภรณ์ยืนอยู่หน้าห้อง ในแววตาเธอที่เขาเห็น มีความเสียใจอยู่ในนั้น สิงหนาทคิดว่าเธอคงได้ยินทุกคำพูดในห้อง เนื่องจากประตูห้องปิดไม่สนิท และเสียงโต้เถียงก็ดังใช่ย่อย สิงหนาทบอกความรู้สึกตอนนี้ไม่ถูก มีคำพูดหลายคำที่อยากเอ่ยให้กัญญาภรณ์ ทว่าปากเขาหนักแล้วเท้าก็ก้าวเดินไปอย่างไม่สนใจเธอสักน

  • เมียลับนายหัว   Chapter62

    Chapter62 กัญญาภรณ์ประมวลคำพูดของสักรินทร์แล้วคิดได้ตามนี้ สิงหนาทกับพรรณนาราตอนนี้ถ่านไฟเก่ากำลังคุ เธอย้อนนึกถึงความเปลี่ยนแปลงของสิงหนาทในหลายวันมานี้ เขาดูหมางเมิน ทำตัวห่างเหิน และไม่อยากพาตนไปไหนมาไหนด้วย และที่ไม่พาเธอไปร่วมสังสรรค์กับเพื่อนเขาด้วย เพราะสิงหนาทต้องการพาหญิงสาวอีกคนหนึ่งไปแทน น้ำตาไหล... กัญญาภรณ์น้ำตาไหลไม่รู้ตัว เธอควรจะไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องที่ได้รับรู้ เธอกับสิงหนาทไม่มีการผูกมัดทางจิตใจ มีเพียงการทำหน้าที่ผลิตลูกเท่านั้น แต่ทำไมเธอจึงเศร้า เสียใจ แล้วเกิดความรู้สึกหวงสิงหนาทขึ้นมาจับใจก็ไม่รู้ เธอเป็นคนที่ไม่ตัดสินใครจากคำพูด ยิ่งเป็นเรื่องนี้ด้วยแล้ว หากไม่เห็นกับตาหรือมีหลักฐานมายืนยัน คำพูดที่ออกจากปากสักรินทร์ก็เหมือนกับลมปาก ที่อาจพูดให้เกิดความแตกแยก เข้าใจผิด หรืออยากปั่นหัวตน เธอจะต้องพิสูจน์เรื่องนี้ให้ได้ว่า เป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่จะเริ่มพิสูจน์อย่างไรนี่สิ...เธอคิดหนักทีเดียว 19.10 น. สิงหนาทกลับมาถึงบ้านด้วยท่าทีเหนื่อยล้า เขารู้สึกเพลียอยากอาบน้ำทำให้ร่างกายสดชื่น แต่ก้าวเ

  • เมียลับนายหัว   Chapter61

    Chapter61หากคุขึ้นเป็นเพลิงไฟ คราวนี้เขากลัวว่าจะดับมันไม่ได้เหมือนครั้งก่อน เถ้าแก่สันต์ถึงกับมึน แต่มึนไม่ได้นาน เขาต้องหาวิธีจัดการกับพรรณนาราอีกครั้ง ครั้งนี้จะต้องเด็ดขาด ทำให้สิงหนาทกับพรรณนาราไม่มีวันหวนคืนกลับมารักกันสะใภ้ของเขาชื่อกัญญาภรณ์คนเดียวเท่านั้น กัญญาภรณ์ออกจากบ้านเถ้าแก่สันต์ในเวลาบ่ายโมงครึ่ง เธอขับรถมุ่งตรงไปยังบ้านบิดาเพื่อไปเอาปลาร้าทรงเครื่องใส่ปลาดุกที่ชาติชายทำให้ตนกิน เดิมทีทั้งคู่นัดเจอกันที่บ้านเถ้าแก่สันต์ ทว่าเมื่อเช้านี้ชาติชายโทรศัพท์มาหาตนแล้วบอกว่า เขาต้องเดินทางไปกรุงเทพด่วน จองตั๋วเครื่องบินไว้ตอนเที่ยงครึ่ง ชาติชายจึงทำอาหารที่บ้านแล้วนำมาฝากไว้ที่บ้านพจน์ ก่อนเดินทางไปสนามบิน ระหว่างขับรถกัญญาภรณ์มีความคิดหนึ่งขึ้นมา สิงหนาททำอาหารให้ตนกิน เธอก็ควรซื้อของตอบแทนน้ำใจเขาบ้าง เธอจึงแวะซื้อของให้เขาในห้างสรรพสินค้ากลางเมืองตรัง กัญญาภรณ์เดินดูของภายในห้างที่ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะซื้ออะไรให้สิงหนาท เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ซื้อของให้ผู้ชายที่ไม่ใช่บิดา “ซื้ออะไรดีนะ” กัญญาภรณ์พูดเหมือนถามตัวเองขณะเดินเข้ามาในโซนเสื้

  • เมียลับนายหัว   Chapter60

    Chapter60พรรณนารามีความอิจฉากัญญาภรณ์ไม่น้อยที่ได้รับความรักและความเอ็นดูจากเถ้าแก่สันต์ ต่างกับตนที่ได้รับความเกลียดชังและไม่ยอมรับในฐานะลูกสะใภ้ แล้วยังถูกกีดกันจนต้องระเห็จไปอยู่เมืองนอก ไม่ใช่ว่าเธออยากไป แต่เพราะความจำเป็นมันบังคับ ทว่าเธอกลับมาแล้ว เธอกลับมาพร้อมกับความแข็งแรงทั้งหัวใจและฐานะ ที่จะไม่ยอมอยู่ในอาณัติของเถ้าแก่สันต์เช่นอดีต ตำแหน่งลูกสะใภ้ของเถ้าแก่สันต์คือเธอคนเดียวเท่านั้น “จะคิดยังไง ก็คงอยากให้สิงห์ลืมปริมน่ะสิ ตั้งแต่ปริมไปเมืองนอก ไอ้สิงห์ก็ไม่มีใครเลย เท่าที่รู้มันก็ซื้อกินเหมือนผู้ชายทั่วไป ไม่คิดมีใครอีก พ่อมันก็คงรู้ว่า ไอ้สิงห์คงไม่มีเมียก็เลยชิงหาเมียให้ไง แต่ทำไมถึงเลือกแพรก็ไม่รู้ แพรเป็นลูกชาวสวนธรรมดาไม่ได้ร่ำรวยอะไร หน้าตาสวยจริงแต่ก็ไม่ได้สวยจัดจนต้องเหลียวมอง สวยสู้ปริมของพี่ก็ไม่ได้ จะว่าไปเถ้าแก่สันต์ก็ตาถั่ว ตาไม่ถึง ปริมเหมาะสมกับไอ้สิงห์ทุกอย่างดันไม่ชอบ ไปชอบผู้หญิงห้าวๆ ไม่มีความเป็นผู้หญิง เสียดายพี่ลบรูปแพรไปแล้ว ไม่งั้นจะเอาให้ปริมดู”สักรินทร์พูดยืดยาวราวกับระบายความรู้สึกในใจ เขาจำคราบน้ำตาและเสียงร้องไห้ของพรรณนาราได้ดี ต

  • เมียลับนายหัว   Chapter59

    Chapter59สาวใช้ในบ้านเถ้าแก่สันต์พากันแปลกใจกับภาพที่เห็นสิงหนาทที่ออกจากบ้านไปตั้งแต่กินมื้อเช้าเสร็จ พวกเธอเข้าใจว่าไปทำงานดังเช่นทุกวัน แต่ไม่ใช่อย่างนั้น สิงหนาทกลับมาบ้านในเวลาเก้าโมงสี่สิบนาที พร้อมอาหารสดและแห้งหลายอย่าง รวมทั้งผัดสดอีกห้าหกถุง สิงหนาทวางทั้งหมดลงบนโต๊ะเตรียมอาหาร ส้มฉุนกับส้มโอสองพี่น้องมองของที่เจ้านายซื้อมาแล้วสะดุดกับถุงปลาร้าที่วางอยู่ใกล้กับผักสด “นายหัวจะทำอะไรคะ” ส้มฉุนถาม “ฉันจะทำกับข้าวให้คุณแพรกิน”สองพี่น้องมองหน้ากันด้วยสายตาประหลาดใจ ทั้งสองรู้ว่า สิงหนาทเป็นผู้ชายที่ทำกับข้าวเป็นและทำเก่ง แต่ไม่เคยเห็นช่วงเวลาแบบนี้บ่อยนัก ตั้งแต่มาทำงานที่นี่สี่ห้าปี เห็นเพียงสองสามครั้งเท่านั้น ซึ่งล่าสุดก็เมื่อหนึ่งปีครึ่งที่ผ่านมา ก่อนหันไปมองสิงหนาทอย่างพร้อมเพรียง “ทำอะไรคะ เมนูปลาร้าหรือคะ” ส้มโอเป็นคนถาม “ใช่ คุณแพรบ่นอยากกินปลาร้า ฉันเลยกะว่าจะทำปล้าร้าสับผัดให้คุณแพรกิน” เขาตอบขณะนำผักสดใส่ตะกร้าเพื่อนำไปล้าง “ให้หนูสองคนช่วยไหมคะ” ส้มฉุนขันอาสา “ไม่ต้องหรอก เธอสองคนมีงานบ้านต้องทำก็ไปทำเถอะ ฉ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status