LOGINShare
บทที่4แน่นขนาดนี้ยังปากเก่ง(NC18++)
Last Updated:
2025-05-16 00:29:19เตียงกว้างส่งเสียงยวบยาบเบา ๆ เมื่อคิรันขยับขึ้นคร่อมร่างเล็กของหญิงสาว ใบหน้าเขาใกล้เธอจนลมหายใจร้อนผ่าวของเขาแตะผิวแก้มนวล
มือแข็งแรงลากไล้ไปตามสัดส่วนของเธออย่างละเมียดละไม แต่น้ำหนักสัมผัสกลับหนักแน่นจนเธอรู้สึกราวกับถูกเขากลืนกินทีละน้อย เขาเอื้อมมือไปปลดเข็มขัดหนังอย่างเชื่องช้า ก่อนดึงรั้งกางเกงสแลคราคาแพงลงจากสะโพกสอบ เผยให้เห็นความใหญ่โตของเขาเต็มตา มีนาหลับตาแน่น ความหวาดหวั่นแล่นวูบในอก ความรู้สึกหวั่นไหวแทบทำให้เธอหยุดหายใจ ‘ใหญ่...เกินไป’ เธอกลืนน้ำลายแทบไม่ลง ความไม่แน่ใจเริ่มก่อตัวในใจ ว่าเธอจะไหวหรือเปล่า...ว่ายังถอยทันไหม แต่คำตอบที่ได้รับ คือความเงียบของเขา...และการเคลื่อนไหวที่ชัดเจนว่า “ไม่” "ผมจะเข้าไปแล้วนะ..." น้ำเสียงของเขาแหบพร่า "พร้อมหรือยัง?" มีนากลั้นหายใจ พยักหน้าเบา ๆ เป็นคำตอบเดียวที่เธอพอจะให้ได้ในวินาทีนั้น คิรันไม่พูดอะไรอีก เขาโน้มตัวลงมากระซิบข้างหู ก่อนที่ปลายกลีบกุหลาบนุ่มจะถูกแตะด้วยความร้อนจากปลายกายชาย เขาค่อย ๆ ดันตัวเองเข้าหาเธออย่างช้า ๆ ราวกับกำลังจะสอดแทรกผ่านรอยแยบละมุนที่บานรับเขา “ฮึก...” เสียงเธอสั่นไหวเบา ๆ แต่แค่ส่วนปลายเท่านั้นก็ยังไม่สามารถแทรกผ่านเข้าไปได้ ร่างกายของเธอแน่นสนิทราวกับไม่เคยเปิดรับใครมาก่อน คิรันชะงัก ลมหายใจหนักขึ้น "คุณเคยกับใครมาก่อนไหม มีนา?" เขาถามเสียงแผ่ว แต่แววตานั้นเจ้าเล่ห์อย่างปิดไม่มิด มีนาตาโต พยายามตั้งสติ "คะ...เคยสิคะ...บ่อยด้วย..." เธอหลับตาตอบไปแบบนั้น แม้เสียงจะสั่นจนน่าขัน คิรันหัวเราะเบา ๆ พลางส่ายหน้า "คุณนี่โกหกไม่ได้เรื่องเลย" เขาเอ่ยขณะไล้มือลูบหน้าท้องเธอเบา ๆ แล้วส่งสายตามองเธออย่างนักล่า "สภาพคุณตอนนี้เหมือนลูกกระต่ายน้อยที่คิดจะหลอกเสือให้เชื่อง" "อยากลองดีเหรอครับ มีนา?" เธอแทบหยุดหายใจเมื่อเห็นรอยยิ้มที่ผุดขึ้นบนใบหน้าคมคายนั่น...รอยยิ้มที่เหมือนคำเตือนอ่อน ๆ ว่าเธอไม่มีทางหนีรอด "รู้เหรอคะ..." เธอถามเสียงอ่อย "แน่นขนาดนี้...จะไม่รู้ได้ไง" คำพูดของเขาทำเอามีนาอยากมุดเตียงหนี หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดจากอก ให้ตายสิ ใครก็ได้ช่วยเอาฉันออกไปจากตรงนี้ที... ถ้าสัญญาฉบับนั้นอยู่ตรงหน้า เธอคงฉีกทิ้งแล้วกลืนลงคอไปแล้วจริง ๆ คิรันโน้มตัวลงมาอีกครั้ง เสียงทุ้มกระซิบแผ่วที่ข้างหูเธอ "ดูเหมือนคืนนี้ผมต้องใจดีหน่อย" คำว่า ‘ใจดี’ จากเขามันไม่ได้ฟังดูเหมือนจะปรานีเลยสักนิด มันเหมือนกำลังบอกเธอว่า “เธอหนีไม่พ้นหรอกมีนา” "งั้นเริ่มจากการเตรียมความพร้อมให้คุณก่อนแล้วกัน" "คะ...ตะ...เตรียมความพร้อมเหรอคะ..." เสียงเธอสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ และรอยยิ้มของเขา ก็ยิ่งทำให้เธอรู้ว่า คืนนี้...เธอจะไม่มีวันลืม
Latest chapter
เมียอุ้มบุญของคุณคิรัน บทที่24รักที่ไม่มียอมแลกกับอะไร
อดีตคู่หมั้นทางธุรกิจที่ครอบครัวคิรันวางตัวไว้และเคยโดนคิรัน "ปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย" ตั้งแต่ก่อนจะเจอมีนา"อลิซ่า..." คิรันพึมพำเสียงต่ำ"หรือว่าเธอจะเป็นคนปล่อยข่าวปลอม"หัวหน้าหน่วยรายงาน "และยังจ้างคนยิงป่วนในงานวันนี้ หวังทำลายงานแต่ง""ได้ตัวคนยิงแล้ว" เขาเสริม "กำลังสอบสวนอยู่"คิรันหลับตาลงช้าๆกลั้นไฟโทสะที่ลุกโชนในอกจนแทบระเบิดเขาไม่แปลกใจเลยสำหรับคนอย่างอลิซ่า ที่ถูกปฏิเสธจนเสียหน้าต่อสังคม ไม่มีอะไรที่เธอจะไม่กล้าทำ"เตรียมทุกอย่าง"เสียงของคิรันเย็นชาจนคนฟังขนลุก"จัดเธอให้มันจบ ๆ ไป""ทำลายทุกอย่างที่เธอหวงแหน"ขณะเดียวกัน ที่ห้องนอนมีนานั่งกอดหมอนอยู่บนเตียงใบหน้าซีดเผือด แม้จะพยายามกลั้นน้ำตาเธอไม่ได้กลัวเพราะอยากรักษาชีวิตตัวเองเธอกลัว...ว่าเหตุการณ์ในวันนี้จะทำให้คิรันเดือดร้อนประตูเปิดออกเบาๆคิรันเดินเข้ามา ช้าๆ แต่หนักแน่นทันทีที่เธอเห็นเขา น้ำตาที่กลั้นไว้ก็ไหลพรากลงมา"ขอโทษค่ะ..." เธอสะอื้น"ขอโทษที่ทำให้คุณเดือดร้อน"เขาเดินมาหยุดตรงหน้าเธอก้มลงจับใบหน้าเธออย่างอ่อนโยน"เงยหน้ามองผม" เขากระซิบมีนาสั่นสะท้าน แต่ก็ทำตาม"ไม่มีอะไรต้องขอโทษ"เสียงเขาหนั
เมียอุ้มบุญของคุณคิรัน บทที่23งานแต่งงานของเรา
“อ๊าาาาาา…! คิรันขา! ไม่ไหวแล้ววววว!”ร่างเธอกระตุกสุดแรง ปลดปล่อยอีกครั้งพร้อมเสียงครางหวานยาว เขาขยับอีกไม่กี่ครั้งก่อนกดแน่นลึกในจังหวะสุดท้าย แล้วปลดปล่อยความร้อนภายในเข้าไปอีกรอบเต็มแรง ร่างทั้งสองแนบชิดกันแน่นราวกับจะละลายกลายเป็นหนึ่งเดียวเสียงหอบหายใจของทั้งคู่หนักแน่นและสอดประสาน ราวกับทุกจังหวะยังตราตรึงอยู่ในอก เขาก้มลงจูบเบา ๆ ที่หลังไหล่ขาว“จำไว้…ผมจะไม่ยอมให้คุณไปไหน”กลิ่นเหงื่ออ่อน ๆ ผสมกลิ่นกายของกันและกันยังคลุ้งอยู่ในอากาศร้อนชื้น ร่างของมีนานอนแนบอยู่ในอ้อมแขนของคิรันที่โอบเธอไว้แน่นจากด้านหลัง แผ่นอกอุ่น ๆ สัมผัสแผ่นหลังเปลือยเปล่าของเธออย่างแผ่วเบา ลมหายใจของเขาสม่ำเสมอและหนักแน่น แต่กลับทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยเกินบรรยายมือหนาไล้นิ้วเกลี่ยปอยผมที่เปียกชื้นออกจากข้างแก้ม ก่อนกดจูบแผ่วลงบนขมับบาง“รู้ไหม... ตอนคุณครางชื่อผม มันเหมือนทั้งโลกหยุดอยู่ตรงนั้น”เสียงทุ้มต่ำของเขากระซิบราวกับร้อยหัวใจเธอเข้ากับคำพูดทีละถ้อย หัวใจของมีนาเต้นระรัวอย่างห้ามไม่อยู่ น้ำเสียงเขาไม่ได้หยาบกร้านอีกต่อไป หากแต่นุ่มละมุนจนเธอรู้สึกเหมือนละลายอยู่ในอ้อมแขนนี้เธอหันตัวกลับมาเผชิญห
เมียอุ้มบุญของคุณคิรัน บทที่22“ราตรีนี้คือของเรา…ตราบจนเสียงครางสุดท้าย”(NC20++)
ทำเอามีนาสะดุ้งอีกระลอก เขาขยับกายขึ้นมาคร่อมเธอแล้ว มือร้อนปลดเข็มขัดและเสื้อผ้าออกอย่างช่ำชอง เผยให้เห็นเรือนกายแน่นแกร่งที่ทาบทับลงมาเหนือเธออย่างครอบครอง“ทำกันตั้งหลายครั้งยังไม่ชินอีกเหรอ…” เสียงของเขาทุ้มต่ำอยู่ข้างใบหูมีนาเม้มริมฝีปากแน่น ใบหน้าแดงระเรื่อ สั่นสะท้านจากแรงอารมณ์ที่ยังไม่ทันจางหาย เธอส่ายหน้าน้อย ๆ พร้อมเสียงครางต่ำในลำคอ “อืม… ไม่ชินค่ะ”รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าเขา ก่อนที่คิรันจะจับเรียวขาของเธอแยกออกอีกครั้ง แล้วโน้มกายลงมาอย่างมั่นคง ปลายแท่งร้อนของเขาที่แข็งขึงอยู่แล้วค่อย ๆ ถูไถกับความชื้นระเรื่ออย่างจงใจให้เธอได้ยินเสียงเสียดสีที่เร้าใจ“อ๊ะ… ซี๊ดด… คิรันขา… มัน…เสียว”เขาไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัวจนจบประโยค แก่นกายใหญ่โตค่อย ๆ ดันแทรกเข้าไปทีละน้อย ช้าแต่หนักแน่น จนเธอครางเสียงสูง“อ๊าาา…! มัน… ใหญ่…จัง”เสียงเนื้อกระทบกันเบา ๆ ดังขึ้นเป็นจังหวะ เขาดันเข้าไปจนสุดทาง รั้งสะโพกเธอไว้แน่น ขณะที่ลมหายใจร้อนผ่าวของทั้งคู่สอดประสานกันกลางความมืดที่ห้อมล้อมเขาเริ่มขยับ…จังหวะเนิบช้าแต่แน่นลึก เสียงครางของเธอดังสลับกับเสียงเนื้อกระทบผิวที่ชื้นแฉะ“อื้มม… คิรัน… อย
เมียอุ้มบุญของคุณคิรัน บทที่21“ใต้สัมผัสรัก…ที่ไม่มีคำว่าพอ”(NC20++)
สองวันก่อนงานแต่งข่าวลือชุดใหญ่กระหน่ำเข้าใส่คนทั้งคู่ราวกับพายุภาพถ่ายมีนากับชายแปลกหน้าหลายใบ ถูกปล่อยลงโซเชียลมีเดียและเว็บไซต์ข่าวบันเทิงชื่อดัง"คู่หมั้นลับของคิรัน....หญิงสาวปริศนาที่เคยมีอดีตดำมืด?""ผู้หญิงลึกลับ หรือแค่ผู้หญิงหาเงิน?"พาดหัวข่าวแรงๆ ผุดขึ้นเต็มไปหมดในชั่วข้ามคืนมีนานั่งตัวแข็งทื่ออยู่กลางห้องทำงานของคิรันหน้าจอคอมพิวเตอร์แสดงภาพถ่ายที่ถูกตัดต่อบิดเบือนอย่างหยาบๆหัวใจเธอเหมือนถูกบีบด้วยมือเปล่าเธอแทบหายใจไม่ออกคิรันยืนพิงโต๊ะทำงาน แขนกอดอก ดวงตาคมดุจ้องหน้าจอด้วยแววตาน่ากลัวเขาไม่ได้พูดอะไรแต่แรงกดดันจากตัวเขามากพอจะทำให้ห้องทั้งห้องเย็นยะเยือกมีนากำชายกระโปรงแน่นจนมือสั่น"ฉัน..."เธอพยายามจะพูด แต่เสียงสั่นเกินควบคุม"ฉันไม่ได้ทำแบบนั้นจริงๆ ค่ะ ฉันไม่รู้ว่ารูปพวกนั้นมาจากไหน ฉัน"ก่อนที่เธอจะพูดจบคิรันก้าวเข้ามา ประกบมือทั้งสองข้างกับแก้มของเธอแน่นหนาเขาก้มลงมองเธอด้วยสายตาที่มีแต่ความแน่วแน่"ผมรู้" เขาพูดเสียงหนักแน่น"ผมเชื่อคุณ มีนา"คืนก่อนวันแต่งงานคฤหาสน์ทั้งหลังเต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งการเฉลิมฉลองเบาๆดอกไม้สดถูกจัดวางตามมุมต่างๆ หอมหวานไ
เมียอุ้มบุญของคุณคิรัน บทที่20ผมจะอยู่ข้างคุณ
เขาจูงมือเธอมุ่งหน้าไปยังห้องรับแขก ที่ซึ่งเหล่าญาติผู้ใหญ่ของตระกูลนั่งอยู่ สายตาหลายคู่จับจ้องมายังพวกเขาในทันทีที่ก้าวเข้ามาเสียงก่นด่าเบา ๆ ดังขึ้นทั่วห้องแต่คิรันไม่แม้แต่จะเหลียวแลเขาพามีนาหยุดยืนกลางห้อง ก่อนจะกุมมือเธอไว้แน่น... ราวกับกำลังประกาศต่อโลกทั้งใบชายหนุ่มหันไปสบตาญาติผู้ใหญ่ทุกคน ด้วยแววตาเยือกเย็นที่ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะขัดขืน“ฟังให้ชัด” เสียงของเขาดังชัดเจน ก้องกังวานไปทั่วห้อง“มีนา...คือคู่หมั้นของผม”“เธอกำลังอุ้มทายาทของผม”“และไม่ว่าใครจะพอใจหรือไม่...ไม่มีใครมีสิทธิ์แตะต้องเธอแม้แต่นิดเดียว”ความเงียบปกคลุมทั้งห้องทันทีที่คำพูดสุดท้ายหลุดจากริมฝีปากคิรันหยุดเล็กน้อย แล้วเอ่ยต่อด้วยเสียงราบเรียบ แต่หนักแน่นดั่งคมมีด“ถ้าการที่ผมเลือกเธอ ทำให้ใครไม่พอใจ...” เขากวาดตามองไปรอบห้อง “ผมก็พร้อมขอสละสิทธิ์ในการสืบทอดธุรกิจของตระกูลเสียตอนนี้เลย”สายตาทุกคู่เบิกกว้างด้วยความตกตะลึงไม่มีใครกล้าเอ่ยคำคัดค้านเพราะในขณะนั้น คิรัน วิศรุตานนท์ คือบุรุษผู้เปี่ยมอำนาจ เยือกเย็น และเด็ดขาดเกินกว่าจะมีใครกล้าท้าทายเขาหันกลับมากระซิบข้างหูเธออย่างแผ่วเบา“คุณไม่ได้อยู่ค
เมียอุ้มบุญของคุณคิรัน บทที่19ผมอยากสัมผัสคุณ(NC20++)
คิรันไม่ปล่อยเวลาให้ความลังเลของเธอเติบโตเขาก้มลงมาแนบจูบริมฝีปากเธออีกครั้งจูบที่อ่อนโยน ลึกซึ้ง...และเต็มไปด้วยความโหยหาที่ทำให้เธอละลายทั้งใจริมฝีปากเขาเคลื่อนไปตามแนวกรอบหน้า ไล้ลงมาที่ซอกคอขาวผ่อง"ผมอยากสัมผัสคุณ..."เสียงเขาแหบพร่า"ผมจะทำช้าๆ ...และนุ่มนวล...ผมถามหมอมาแล้วว่าเราทำได้"เสื้อผ้าบางชิ้นหลุดออกจากร่างเธออย่างง่ายดายปลายนิ้วร้อนลากไล้ไปตามหน้าท้องที่เริ่มนุ่มนิ่มเล็กน้อย ราวกับกำลังบูชาคิรันก้มลงจูบหน้าท้องเธอเบาๆ ก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นมาประกบจูบริมฝีปากเธออีกครั้งเขาเข้าครอบครองเธอช้าๆ อ่อนโยนจนน้ำตาซึมทุกแรงกระแทก ทุกสัมผัส ทุกจังหวะ เต็มไปด้วยความรัก ความหวงแหน และความรู้สึกที่ล้นทะลักจนเกินจะควบคุมมีนาจับมือเขาไว้แน่นปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในโลกที่มีแค่เขาเท่านั้น แม้เธอจะยังกลัวอยู่บ้าง...แต่ตอนนี้ เธอเลือกที่จะเชื่อ...เชื่อในสัมผัสของเขา...เชื่อในหัวใจตัวเองเขากัดฟันกรอด ขณะสะโพกกระแทกเข้าหาเธอแน่นขึ้น เร็วขึ้น แรงขึ้นเสียงเนื้อกระทบเนื้อดัง "พั่บ… พั่บ… พั่บ…"เสียงหอบหายใจทั้งคู่สอดประสานกันราวกับจังหวะเพลงเร้าไฟ“อื๊อ… คิรัน… อย่า… แรงแบบนั้น
เมียอุ้มบุญของคุณคิรัน บทที่18“อย่าครางชื่อผม...ถ้าคุณไม่ตั้งใจจะเป็นของผมตลอดไป”(NC20++)
คืนนั้น หลังกลับจากโรงพยาบาล คิรันไม่ปล่อยมือเธอเลยแม้แต่วินาทีเดียวเขาทำเหมือนจะกลืนเธอเข้าไปในร่าง กอดแน่นชนิดที่มีนาแทบหายใจไม่ออกแต่ไม่ใช่เพราะความปรารถนาเหมือนที่ผ่านมา...มันเต็มไปด้วยอะไรบางอย่างที่หนักแน่นกว่าความกลัวกลัวว่าเธอจะหายไปกลัวว่าเธอจะไม่อยู่ในวันพรุ่งนี้และกลัวที่สุด...ว่าเธอจะไม่รักเขาเลยบนเตียงนุ่มในห้องที่มืดสลัวมีนานอนแนบอกเขา เสียงหัวใจเขาดังแน่นหนาอยู่ข้างหูมือของเขายังกุมมือเธอไว้แน่นแม้ในยามหลับราวกับไม่เชื่อว่าเธอยังอยู่ตรงนี้จริง ๆแต่เธอนอนตาโต...ไม่หลับคำพูดที่เขากระซิบในห้องตรวจยังวนอยู่ในหัวเธอไม่หยุด"เรามีลูกแล้ว..."เขาดีใจเพราะ “ลูก” หรือ “เธอ” ?และเหมือนเขารู้ว่าเธอไม่ได้นอนแขนที่กอดรัดอยู่เริ่มขยับจูบเบา ๆ วางลงตรงลาดไหล่เธอจากนั้นคิรันพลิกเธอให้นอนหงายช้า ๆจ้องหน้าด้วยแววตาที่...อ่อนลงจากทุกครั้งที่ผ่านมา“ผมอยากอยู่แบบนี้...ทั้งคืน”เขากระซิบเสียงต่ำ ดวงตาเต็มไปด้วยอารมณ์ที่อัดแน่นก่อนจะก้มลงมาจูบเธอช้า ๆลึก...แนบแน่น...และยาวนานเสียงครางเบา ๆ “อื๊อ...” หลุดจากปากเธอเมื่อปลายลิ้นเขาตวัดเกี่ยวเธออย่างโหยหาเขาค่อย ๆ ถอดชุดนอนข
เมียอุ้มบุญของคุณคิรัน บทที่17บังคับหมั้น(NC20++)
“แต่งงานกับผม”เสียงเขาเย็น เรียบ แต่เด็ดขาด“ผมไม่ได้ขออนุญาต เพราะคุณไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ”มีนากำผ้าห่มแน่น ตัวสั่น“คุณ...แน่ใจเหรอคะ...ว่าไม่ใช่แค่เพราะลูก...”เขาเงยหน้าขึ้นสายตาคมกริบฉายแววปวดร้าวที่เขาไม่เคยยอมให้ใครเห็น“ผมคิดว่าแค่นั้น...แต่ไม่ใช่”“ตอนนี้ผมต้องการคุณทั้งตัว...”เขาไม่รอให้เธอพูดจับมือเธอไว้แน่นแล้วกดแหวนลงบนนิ้วนางซ้ายอย่างแนบแน่นคืนนั้น...หลังจากอาหารเย็น มีนาเดินขึ้นห้องคนเดียวแต่ยังไม่ทันปิดประตู คิรันก็ตามเข้ามาทันทีเขาไม่พูดพร่ำเดินเข้ามาหา กดร่างบางของเธอขึ้นไปนั่งบนโต๊ะข้างเตียงมือหนาบีบเอวเธอไว้แน่น ก่อนจะกระซิบเสียงพร่าชิดใบหู“คุณเป็นของผม มีนา”“ไม่สนว่าโลกจะพูดยังไง...ผมสนแค่ว่าคุณอยู่ตรงนี้”เขาจูบเธอแนบแน่น รุนแรง ลึกซึ้งจนเธอแทบหายใจไม่ทัน“อืมม...อ๊า...” เสียงครางของเธอสั่นพร่า ลมหายใจสะดุดขณะริมฝีปากเขาดูดกลืนทุกเสียงไว้มือใหญ่ลากลงผ่านเอวคอดปลดเสื้อเธอออกทีละชิ้น ช้า แต่แน่นหนาราวกับจะหลอมเธอให้เป็นของเขาจริง ๆคิรันก้มลงดูดปลายอกของเธอแรง ๆ จนได้ยินเสียง “จ๊วบ... อื๊ออ...”มือเขาสอดเข้ากลางหว่างขาก่อนจะบีบสะโพกเธอแน่น แล้วดันสะ
เมียอุ้มบุญของคุณคิรัน บทที่16"บทลงโทษของคุณคิรัน(NC20++)
แม้มีนาจะปลดปล่อยจนร่างทรุดลงกับเตียง สะโพกยังสั่นสะท้านไม่หยุด แต่คิรันยังไม่หยุด...แม้แต่วินาทีเดียว"อ๊าา..คุณคิรันพอแล้ว"ไม่มีนา..คืนนี้ผมจะทำตามใจตัวเอง..คุณมีหน้านอนอ้าขาและรับทุกอย่างที่เขามอบให้" เขาดึงสะโพกเธอขึ้นอีกครั้ง บังคับให้เธออยู่ในท่าเดิม แก่นกายแข็งแกร่งยังไม่ผละออกจากร่างของเธอ ยังคงฝังแน่นอยู่ภายใน ทั้งอุ่นร้อน...แข็งขืน...เข้ามาลึกสุดใจ จนเธอสั่นพร่าไปทั้งตัวมีนาแทบทรงตัวไม่อยู่ถ้าหากคิรันไม่ประคองสะโพกของเธอไว้เธอคงล้มฟุบลงไปกับเตียงแล้ว “อย่าเพิ่งล้มสิ...ผมยังไม่อนุญาตผมยังไม่พอใจเลย..มีนา” เขากระซิบข้างหู กดเสียงต่ำอย่างเผด็จการ เสียงหอบของเขาหนักขึ้น ทุกจังหวะการเคลื่อนไหวยิ่งลึกขึ้น หนักขึ้น “คุณต้องจำให้ขึ้นใจ...ว่าร่างกายนี้...เป็นของผม” “คุณไม่มีสิทธิ์หนี ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจ...ไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรทั้งนั้น” เขากระแทกเข้าไปอีก แรงจนสะโพกบางกระตุก เสียง “พั่บ! พั่บ!” ดังชัดในห้องเงียบ “อ๊าาาา...! คิรัน...พอ...พอแล้ว...ขอร้อง” มีนาเสียงสั่น น้ำตาคลอ แต่ร่างกายของเธอกลับตอบสนองทุกแรงกระแทกของเขา “อ๊าา... ฮึก... ฉันจะ...แตกอีกแล้ว...!” คิร
You may also like
ธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม44.9K viewsพวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ
จันทร์ส่องแสง14.5K views(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก40.9K views(ผัว) เด็กมันร้าย BAD LOVE
ลำเจียก53.8K viewsพันธะร้ายซ่อนรัก
SS.WONDER1.5K viewsตามมาหารัก
อนุอัล271 viewsพี่สาวข้างบ้านของเจย์เดน
Coffee Lemonade / Gemini Leo74 viewsPhoenix's Rebirth หงส์หวนรัก
WangFei428 views
