บทที่5คืนนี้คุณต้องเป็นของผม

มีนาอดทนหน่อยนะยังไงคืนนี้คุณต้องเป็นของผม

เพียงแค่รอยยิ้มบางเบาที่ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขายิ้มที่เยือกเย็นแต่ทรงพลัง ราวกับกำลังบอกเธอว่า ‘เธอหนีไม่รอด...เธอเป็นของเขาแล้ว’

“เชื่อผมเถอะ...” เสียงเขาทุ้มต่ำอย่างมีเสน่ห์ “คุณจะรู้สึกดีแน่นอน”

เขาโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ช้าๆ สายตานักล่าจ้องมองเหยื่อแสนหวานในอ้อมแขนดูอ่อนโยนแต่ก็แฝงไปด้วยแรงปราถนา

ริมฝีปากเขาประกบลงบนกลีบปากอิ่มของเธออีกครั้ง คราวนี้อ่อนโยน ลึกซึ้ง ทว่าเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ที่เดือดพล่านซ่อนอยู่ภายใน

ปลายนิ้วยาวไล้ลงจากหัวไหล่ ลูบไปตามแนวแขนของเธอ สัมผัสบางเบาราวขนนกที่ปัดผ่านผิวเนื้อ แต่มอบความร้อนวูบวาบจนอารมณ์เธอปั่นป่วน

คิรันบดจูบแนบแน่นขึ้น แทะเล็มริมฝีปากของเธอเบาๆ อย่างคนที่กำลังลิ้มรสขนมหวานชิ้นโปรดที่เฝ้ารอมานาน

“อื้อ...” มีนาเผลอเปล่งเสียงหวานหวิวออกมาอย่างไม่รู้ตัว

เขาถอนจูบออกอย่างเชื่องช้า ลากริมฝีปากลงไล้ผ่านแก้มใส ลงสู่ลำคอระหงที่สั่นระริก

“อย่าเกร็งนะ...ผ่อนคลายเข้าไว้” เสียงเขาแหบพร่ากระซิบชิดใบหู เผาไหม้เธอด้วยน้ำเสียงที่ทั้งอ่อนโยนและยั่วเย้า

มือของเขาลูบไล้ทรวงอกอวบอิ่มของเธอเบาๆ ทว่าย้ำสิทธิ์ทุกสัมผัส

ร่างบางสั่นสะท้านในอ้อมกอดเขา

“อื้ม...อื้อ...”

มีนาหลับตาแน่น รู้สึกถึงริมฝีปากร้อนผ่าวที่ประทับลงบนยอดอก ครอบครองและดูดกลืนอย่างอ้อยอิ่ง

เสียงจูบผสานกับจังหวะลมหายใจของเขาที่รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ดังประสานเข้ากับเสียงหัวใจเธอที่เต้นระรัวไม่เป็นจังหวะ

มืออีกข้างของเขาบีบคลึงเบาๆ ราวกับกำลังวาดลวดลายบนผืนผ้าไหมบอบบางที่เขาอยากเป็นเจ้าของ

“อ๊า...คุณคิรัน...” เสียงเธอสั่นพร่า ปลายเสียงแผ่วจนแทบฟังไม่ออก

แต่ไม่ว่าจะพยายามห้ามใจแค่ไหน...เธอก็ไม่อาจต้านทานอารมณ์ที่เขาจุดประกายขึ้นในกายเธอได้เลย

ลิ้นของเขาวาดวนอย่างละเมียดละไม ปลุกปรารถนาในร่างหญิงสาวให้ปะทุรุนแรงขึ้นทุกวินาที

มีนาจิกมือลงบนผ้าปูเตียงแน่น ร่างกายเผยอรับสัมผัสจากเขาทุกวินาทีที่ไล้ผ่าน

อกอวบแอ่นขึ้นโดยอัตโนมัติ ราวกับร้องขอสัมผัสที่มากกว่านั้น

คิรันเงยหน้าขึ้น ดวงตาคมลึกสบตาเธออย่างไม่วางตา สีหน้าเรียบนิ่ง แต่เปล่งประกายแรงปรารถนาอย่างไม่ปิดบัง

“คุณหอม...จนผมแทบทนไม่ไหว” เขากระซิบเสียงพร่าชิดซอกคอ

“คืนนี้...คุณจะต้องเป็นของผม”

ดวงตาของมีนาเยิ้มฉ่ำเมื่อสบตาเขา หัวใจเต้นรัวแทบหลุดออกจากอก

ก่อนที่เขาจะ...