12 - ขอเสนอ

ฝากติดตามนิยายเรื่อง เลขายั่วรัก Nc20+ หน่อยนะคะ เรื่องนี้เป็นงานรีไรท์ ใครสายเก็บอีบุ๊คห้ามพลาดเลยค่ะ มีอีบุ๊คแน่นอน 

อ่านบทแนะนำเรื่องกันไปก่อนเน้อ ถ้าชอบฝากคอมเมนท์และกดถูกใจด้วยนะคะ 

ฉันเดินมานั่งลงข้างๆ กับพ่อ แล้วก็ต้องหลบสายตาของคุณคานส์ เพราะเขานั้นเอาแต่มองหน้าฉัน 

“สรุปพร้อมที่จะรับผิดชอบลูกสาวฉันแล้วใช่ไหม ฉันจะได้รีบไปหาฤกษ์แต่งงาน” 

พ่อพูดถึงการแต่งงานเหมือนเร่งรีบ ทำให้ฉันที่ได้ยินถึงกับเบิกตากว้าง แค่คำว่ารับผิดชอบฉันก็ไม่อยากได้ยินแล้ว นี่ถึงขั้นแต่งงานเลยงั้นหรอ 

เมื่อฉันมองไปที่คุณคานส์เขากลับนั่งทำหน้านิ่ง เหมือนไม่รู้สึกอะไร ไม่สิ! เขามันคนมีแค่หน้าเดียวอยู่แล้ว ฉันไม่เคยเห็นเขาแสดงความรู้สึกอะไรบนใบหน้านอกจากความเย็นชา 

“พะ พ่อคะ ไม่ต้องถึงขั้น…” 

“พ่อไม่ยอมให้ลูกเป็นขี้ปากชาวบ้านแน่ๆ” พ่อหันมาบอกเสียงดุ 

พ่อเอาแต่คิดว่าฉันจะเป็นขี้ปากชาวบ้าน แต่ไม่เคยถามเลยว่าฉันต้องการจะแต่งงานหรือเปล่า 

การแต่งงานที่เกิดจากความผิดพลาดไม่ได้เกิดจากความรัก มันจะไปกันรอดได้ยังไง…

“ก่อนที่จะพูดเรื่องแต่งงาน มาฟังข้อเสนอของผมก่อนดีกว่าไหมครับ ?” คุณคานส์พูดขึ้นมาเสียงเย็น 

“ข้อเสนออะไรของแก” 

“ผมยินดีจ่ายเงินให้จะเอาเท่าไหร่เรียกมา แล้วผมก็จะจ่ายให้เธอทุกเดือนตลอดจนคลอด หลังจากนั้นผมต้องการตรวจดีเอ็นเอ” 

“แกคิดว่าพวกฉันมันคนบ้านนอกแล้วจะเอาเงินมาล่อยังไงก็ได้หรือไง ฟังไว้นะไอ้หนุ่ม!! ต่อให้แกเอาเงินมาวางกองตรงหน้าเป็นร้อยล้านฉันก็ไม่สนใจ ฉันจะทวงความยุติธรรมให้ลูกสาว ลูกสาวของฉันต้องไม่อายใคร หลานของฉันต้องมีพ่อ!!” พ่อพูเขึ้นมาอย่างเด็ดเดี่ยว น้ำเสียงหนักแน่น 

ได้ฟังแบบนั้นมันทำให้คนเจ้าน้ำตาแบบฉันจะร้องไห้ซะจริงๆ ฉันทำให้พ่อต้องมาพบกับความอับอาย ที่ผู้ชายตรงหน้าเขาคิดจะใช้เงินแก้ปัญหา

“ถ้าอยากจะตรวจดีเอ็นเอฉันยินดีให้แกตรวจ แต่ถึงยังไงงานแต่งงานก็ต้องเกิดขึ้น” 

“ผมคงทำแบบนั้นไม่ได้” 

ปัก!! พ่อฟาดมือลงบนโต๊ะอย่างแรงพร้อมกับตวาดถามเสียงดังลั่นบ้าน 

“ทำไมถึงไม่ได้!!” 

“ผมไม่อยากแต่ง และผมก็ไม่ต้องการจะจดทะเบียนกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น” สายตาเย็นชาตวัดมองมายังใบหน้าของฉัน “ผมยินดีรับผิดชอบ แต่ผลดีเอ็นเอต้องออกมาว่าเด็กในท้องของเธอเป็นลูกผม” 

“พ่อ อย่าบังคับเขาไปมากกว่านี้เลยนะคะ” 

“ถ้ารอให้คลอด ท้องโตขึ้นมาลูกสาวฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!!”

“ถ้าอย่างนั้นก็ให้เธอไปอยู่กับผมจนกว่าจะคลอด” 

“มะ ไม่นะคะ ฉันไม่ไป” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธ หัวเด็ดตีนขาดยังไงฉันก็ไม่ยอมไปอยู่กับเขาแน่ๆ 

“สิ่งที่ฉันอยากได้รับประกันว่าแกจะรับผิดชอบจริงๆ คือใบทะเบียนสมรส” 

“ผมว่าคุณลุงขอมากไปนะครับ”