LOGINShare
ตอนที่3
Last Updated:
2024-12-27 02:07:56วนเขาเพิ่งจะรู้จักฉันก็เมื่อตอนที่ฉันไปเที่ยวกองถ่ายและไปเดินสายโปรโมตละครที่นำบทนิยายของฉันไปสร้างเป็นละครน่ะ และฉันที่ชื่นชอบเขาอยู่แล้ว เลยทำให้ฉันสนิทและได้คบหากับพระเอกหนุ่มฮอตคนนั้น จนมาถึงปัจจุบันแต่สถานะของเราก็ต้องเก็บเป็นความลับเพราะเขาเป็นดาราแถวหน้าของเมืองไทยส่วนฉันเป็นแค่นักเขียนธรรมดาคนหนึ่ง ซึ่งฉันรู้ดีว่าฉันไม่มีอะไรอาจเอื้อมเขาได้เลยสักนิดเดียว
คอนเสิร์ตวง THE PRINCE 21:30น. หน้าเวที ในโซนราคาบัตร สองหมื่นห้าพันบาท… “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด” “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดก” ฉันเอามือปิดหูทั้งสองข้างที่รู้สึกแสบแก้วหูกับเสียงกรีดร้องของเหล่าบรรดาแฟนคลับที่พากันยืนแออัดเบียดเสียดเป็นปลากระป๋องอยู่ด้านหลังของฉันและแรงกระแทกที่ดึงดันเข้ามาทำให้ร่างของฉันแนบชิดไปกับขอบของเวที นี่เหรอราคาบัตรสองหมื่นห้าพันบาทโอ้มายก๊อดดดดด!!!มันเป็นบัตรวีไอพีไม่ใช่เหรอไงฟ่ะ!! มันผิดจากจินตนาการที่ฉันวาดฝันไว้มากเลยนะ ว่ามันจะเป็นบัตรนั่งชมการแสดงอย่างสบายๆน่ะ แต่นี่อะไร!!! ทั้งอึดอัดทั้งหนวกหู ร่างของฉันจะแทบจะเละเป็นปลากระป๋องอยู่แล้วเนี่ย ยัยลูกหว้าก็เอาแต่ยกมือที่มีป้ายไฟเขียนว่า ท่านไดร์ฟขาาา..โชว์เด่นหราอยู่และดีดดิ้นร่างเล็กของเธอไปมา ฉันนี่ถึงกับต้องยกยาดมตรานกเอี้ยงบินขึ้นมาสูดดมแทบจะทันที อากาศถึงจะเป็นที่ลานกว้างมีพื้นที่เป็นร้อยไร่โปร่งโล่งแต่มันไม่ได้มีอากาศถ่ายเทเพราะคนมันเยอะมากจนจะแย่งอากาศกันหายใจอยู่แล้วเนี่ย! พรึบ “ฉันจะเป็นลม….”ฉันเอ่ยกระซิบที่ข้างหูของยัยลูกหว้าแต่เธอก็หันมาทำหน้างงเหมือนไม่ได้ยินที่ฉันพูด เพราะเสียงซาวด์เช็กเครื่องดนตรีผสมกับเสียงกรีดร้องกลบเสียงของฉันไปเสียสนิทเลย “ฉัน-จะ-เป็น-ลม”ฉันเลยพยายามพูดเน้นทีละคำเพื่อบอกยัยลูกหว้าไปใหม่ให้เธออ่านปากฉันแทน แต่เธอก็ยิ่งทำหน้างงเพิ่มขึ้นไปกว่าเดิมอีกจนกระทั่งเธอเลิกให้ความสนใจฉันและหันไปมองบนเวทีที่ทุกคนก็มองตรงไปยังบนเวทีและเสียงกรีดร้องดังสนั่นหวั่นไหวก็เพิ่มทวีคูณดังขึ้นกว่าเดิม จนคราวนี้ ฉันรับไม่ไหวแล้วจริงๆ หูฉัน ฉันสงสารหูของฉัน!! “กรี๊ดดดดดดดดดดดดด” “สวัสดีครับ….พวกเราวง THE PRINCEครับ^_^”เสียงทุ้มละมุนของผู้ชายเอ่ยขึ้นนั่นยิ่งทำให้สาวๆต่างพากันอ่อนระทวยไปตามๆกันยกเว้นฉันคนหนึ่งแหละ เพราะฉันจะตายอยู่แล้วเนี่ย ไม่มีอารมณ์ไปอ่อนระทวยให้ใครหรอก “กรี๊ดดดดดดดท่านไดร์ฟขาาาาาาาาาาาาาาา”หูฉันแทบจะแตกแก้วหูแทบจะแตกแล้วเนี่ยกับเสียงกรีดร้องของยัยลูกหว้าที่ดังสนั่นหวั่นไหวกว่าชาวบ้านเขา พรึบ “ฉันจะไม่ทน!”ฉันพูดเสียงเข้มขึ้นพลางเอามือปิดหูและค่อยๆเดินแหวกฝูงชนที่พากันรุมทึ้งเบียดเสียดกันจนไม่สามารถจะมีทางเดินได้ กว่าจะผ่านไปได้จนถึงทางออกมันช่างทุลักทุเลด้วยความลำบากเสียจริงๆ แต่ฉันทนอยู่ตรงนี้ไม่ไหวแล้วนี่ไม่ใช่ที่ของฉัน!!!!! ฉันมาทำอะไรที่นี่….ฉันโอดครวญอย่างคนที่หมดอาลัยตายอยาก….เห้อ! เงินสองหมื่นห้าพันบาทของฉันT^T
Latest chapter
เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน ตอนที่50
เซฟเฮ้าส์ของไดร์ฟ…. 20:30น.ไอริส อันฤดี…..พรึบเพลี๊ย“โอ้ย!”ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บและคันขาทั้งสองข้างของตัวเองไปหมด นี่ฉันนั่งตบยุงที่มาดูดเลือดฉันตายไปกี่พันตัวแล้วหนิ!และที่ฉันเจ็บเพราะฉันตบขาตัวเองตรงที่โดนยุงกัดแรงไปน่ะสิ เวรกรรมๆแท้ๆๆเลย“เมื่อไหร่ไดร์ฟจะกลับมานะ….?”ฉันพึมพำขึ้นอย่างสงสัยและค่อยๆชะโงกหน้าเข้าไปมองในกระจกห้องนอนของไดร์ฟที่ตอนนี้ไปในห้องมืดมิดและดูเหมือนจะไม่มีคนอยู่เลย การ์ดชุดดำที่เคยเฝ้าตามจุดต่างๆตอนที่ฉันมาอยู่ที่นี่ครั้งแรกก็ไม่มีแล้ว “หรือ….ไดร์ฟจะไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วนะ…”ฉันพึมพำอีกครั้งอย่างคนที่ใจเสียเพราะมันเงียบเกินไป ถ้าไดร์ฟอยู่ที่นี่มันต้องมีคนเดินไปเดินมาบ้างแหละ ป้าแม่บ้านไง“เอ่อใช่!”ฉันว่าอย่างนึกขึ้นได้ก่อนลุกขึ้นยืนทันที ฉันมานั่งโง่ให้ยุงกินเลือดอยู่ได้ไงเนี่ยตั้งนานสองนานตึกๆๆๆๆออดดดดดดดดดดเมื่อฉันนึกได้ว่าฉันพอจะรู้จักป้าแม่บ้านและป้าแม่บ้านก็พอจะรู้จักฉันอยู่บ้าง ฉันก็เดินมากดกริ่งหน้าประตูทางเข้าเซฟเฮ้าส์ทันที ตอนนี้ฉันอยู่ในตัวของบ้านหลังใหญ่นี้แล้วนะ ฉันแอบปีนรั้วเข้ามาก่อนน่ะ นึกว่ามีการ์ดชุดดำอยู่เยอะเหมือนเมื่อก่อนที่ไหนกล
เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน ตอนที่49
2วันต่อมา…. คาเฟ่Aไอริส อันฤดี….พรึบ“ไอ….”“ยัยไอ…”“ไอริส!!!”“ห๊ะ!”ฉันร้องเสียงหลงพร้อมกับสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจที่อยู่ดีๆยัยลูกหว้าก็มาตะโกนใส่หูของฉัน พรึบ“มีอะไรลูกหว้า…?”ฉันหันไปถามเธอพลางยกมือขึ้นมาจับหูตัวเองไปด้วยเพราะฉันรู้สึกแสบเเก้วหูเหลือเกินก็ยัยลูกหว้าเล่นตะโกนใส่หูฉันซะเสียงดังขนาดนั้น“แกนั้นแหละ…เป็นไร….เห็นนั่งเหม่อมาสองวันแล้ว..?”ลูกหว้าทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับฉันพลางมองหน้าฉันและเอ่ยถามฉันด้วยความเป็นห่วง ฉันก็มองหน้าเธอด้วยแววตาสั่นไหวและเศร้านิดๆ ก็ตั้งแต่วันนั้นที่ไดร์ฟมาหาฉันที่คาเฟ่ลูกหว้าเขาก็ไม่เคยโทรหาฉันอีกเลย ฉันทักไลน์ไปก็อ่านแต่ไม่ตอบอะไรกลับมา โทรไปไดร์ฟก็ตัดสายฉันทิ้ง“ทำอย่างกับคนอกหัก…”ลูกหว้าว่าพลางดูดน้ำส้มในแก้วของเธอด้วยท่าทางมีจริต ฉันก็ไว้อาลัยให้กับชุดของเธอวันนี้ ฉันไม่รู้ว่าเป็นชุดหรือผ้าสีที่เขาใช้ผูกกันตามต้นไม้เพื่อขอเลขเด็ดกันแน่ หลายสีซะ“นี่…ตกลงแกกับท่านไดร์ฟเป็นอะไรกัน?”ลูกหว้าเอ่ยถามฉันเสียงเเข็งอย่างคาดคั้นเอาคำตอบจากฉันหลังจากที่เธอดื่มน้ำส้มในแก้วของเธอหมดไปครึ่งแก้วแล้ว ฉันก็มองหน้าลูกหว้าพร้อมกับถอนหายใจ
เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน ตอนที่48
“มาได้ไงเนี่ย?”ฉันถามไดร์ฟไปอย่างสงสัยในขณะที่เราทั้งคู่กำลังเดินตามหลังของธามไฟท์เพื่อนของไดร์ฟที่อุ้มร่างที่ไร้สติของยัยลูกหว้าด้วยท่าเจ้าหญิงเพื่อพาเธอไปนอนพักยังที่ห้องนอนของเธอ “ตามเสียงหัวใจมา…หาจนเจอ^_^”ไดร์ฟตอบเสียงสดใสพร้อมยิ้มกว้าง ฉันก็ส่ายศีรษะไปมากับความทะเล้นของไดร์ฟ“ฉันถามจริงๆ!”“อ่ะๆๆไม่เห็นต้องอารมณ์เสียเลย^_^”ไดร์ฟว่าพร้อมกับยื่นมือมาลูบต้นแขนของฉันให้ฉันใจเย็นลง“ฉันตามจีพีเอสโทรศัพท์เธอมา^_^”ไดร์ฟตอบเสียงใสพร้อมกับยกหน้าจอโทรศัพท์ของเขาที่มีรูปหน้าของฉันกับรูปหน้าของไดร์ฟปรากฏอยู่บนหน้าจอสาร์ทโฟนเครื่องหรู โดยบอกที่ตั้งตำแหน่งเสร็จสรรพพร้อม“นี่นายแอบเอาโทรศัพท์ฉันไปเชื่อมกับโทรศัพท์ของนายหรือไง?”ฉันถามเสียงเเข็งอย่างไม่ค่อยพอใจไดร์ฟเท่าไหร่ ที่เขาแอบแชร์โลเคชั่นและแอบตามติดว่าโทรศัพท์ฉันอยู่ที่ไหน นั่นก็หมายความว่าไม่ว่าฉันจะไปที่ไหน ไดร์ฟก็สามารถรู้หมดเลย“ก็ฉันเอาไว้ดูเวลาคิดถึงเธอ…จะได้ตามมาหาถูกไง^_^”คำตอบของไดร์ฟทำให้ฉันถึงกับต้องเปลี่ยนสีหน้าทันที หัวใจก็พองโตเต้นตึกตักมาดื้อๆซะอย่างงั้น ความโกรธก่อนหน้านี้หายไปหมดเลย“^_^”ไดร์ฟยิ้มให้ฉันก่อนจะเอื้อมมือมา
เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน ตอนที่47
16:30น. คาเฟ่Aไอริส อันฤดี……..พรึบ“นี่แก….”“ว่า?”ฉันขานรับพร้อมกับหันไปมองหน้าลูกหว้าที่ตอนนี้เธอกำลังง่วนอยู่กับการเก็บของตรงหน้าเคาน์เตอร์ที่ประจำของเธอเพราะเวลานี้เป็นเวลาเย็นแล้ว ลูกค้าก็ไม่มีแล้วและอีกสักพักก็ถึงเวลาปิดร้านของลูกหว้าแล้วด้วย วันนี้คุณแม่ของลูกหว้าและลูกน้องในร้านไปเปิดบูธที่ห้าง เลยเหลือแค่ยัยลูกหน้าเฝ้าร้านคนเดียว โดยมีฉันมาอยู่เป็นเพื่อนเธอและยังคอยเป็นเด็กเสิร์ฟให้เธออีกด้วย ในตอนที่ลูกค้าเยอะๆน่ะ“แกไม่สบายเหรอ?”ลูกหว้าเดินดุ่มๆมานั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับฉันพร้อมกับใบหน้าที่สงสัยและจับผิดฉันสุดๆที่ฉันใส่ผ้าปิดปากสีชมพูเพราะปกปิดริมฝีปากที่บวมเจ่อของฉันที่โดนไดร์ฟจูบไม่พักไปเมื่อคืนน่ะสิพูดแล้วโมโห!!!“อืม…แค่เจ็บคอน่ะ…ฉันกลัวว่าแกจะติดไปด้วย…”“เลยใส่แมสกันไว้เพื่อความปลอดภัย^_^”“จริงเหรอ?”ลูกหว้ามองหน้าฉันด้วยสายตาไม่เชื่อ เอาแล้วไง ฉันยิ่งเป็นคนที่โกหกไม่เนียนอยู่ด้วย“ก็อีกไม่กี่วันจะคอนเสิร์ตแล้ว….กลัวแกเจ็บคอและไม่มีเสียงกรี๊ดอ่ะ…”ฉันเลยหาข้ออ้างโดยใช้งานคอนเสิร์ตของวงเดอะปรินซ์ที่จะจัดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี่มาเพื่อแสดงความเป็นห่วงเป็นใย
เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน ตอนที่46
วันต่อมาห้องประชุม ค่ายTEชั้นที่20ไดร์ฟ ดรัณภพ….พรึบ“วันนี้ที่เรียกพวกเรามาประชุม…เพื่อจะจับฉลากกันเหรอครับ?”เอพริ้วที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับผมเอ่ยขึ้นหลังจากที่สายตาของเขาเพิ่งจะละมาจากหน้าจอสมาร์ทโฟนเครื่องหรูของเขาเอง“ใช่….”คุณมิตรหรือผู้จัดการประจำวงและมีหน้าที่คอยดูแลพวกเราทั้งห้าคนเอ่ยขึ้น ผมที่นั่งอยู่คนสุดท้ายในโต๊ะประชุมก็มองไปที่หน้าตาของเพื่อนร่วมวงแต่ละคน ทุกคนมีสีหน้าที่ตื่นเต้นและรอลุ้นกันอย่างใจจดใจจ่อตอนนี้ผมกลับไปเป็นปกติเหมือนเดิมแล้ว ไม่ใช่เอาแต่เก็บตัวเงียบและปลีกตัวไปอยู่คนเดียวเหมือนเมื่อก่อน“ตื่นเต้น…จังเลยครับ…ที่ผมจะได้จับฉลาก…”“ว่าแต่….นางเอกของเราเป็นใครกันเหรอครับ?”ธามไฟท์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นแววตาเป็นประกาย คุณมิตรก็ยกยิ้มที่มุมปากขึ้นมาอย่างมีเลศนัย“เธอคนนี้กำลังโด่งดังอยู่ในตอนนี้….”คุณมิตรเอ่ยต่อพร้อมกับกดเปิดจอมอนิเตอร์จ่อใหญ่ที่ตั้งอยู่ตรงกลางของห้องประชุมด้านหน้าของพวกเราขึ้นมาด้วย ผมก็จ้องมองอย่างไม่ค่อยใส่ใจ เพราะผมคงไม่ร่วมจับฉลากเหมือนเช่นทุกทีนั่นแหละครับ…“ว้าวววววววววว”เสียงของเพื่อนร่วมวงของผมต่างร้องออกมาด้วยความตกใจและตื่น
เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน ตอนที่45
มีผู้คนอยู่มากมายแต่หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกทีแต่เมื่อฉันได้พบกับเธอสิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไรโลกใบใหญ่ใบเดิมกลับไม่เคยต้องเหงาใจแค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้เธอเป็นมากกว่ารักเพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิตฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหาและรอคอยเธอมาแสนนานและสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่างที่เติมเต็มหัวใจจากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ….ไดร์ฟหันมายิ้มและมองหน้าฉันตลอดเวลาเสียงของเขาที่ขับร้องเพลงนี้ มันช่างเต็มไปด้วยความละมุนนุ่มนวลและความรักที่เขาต้องการจะสื่อความหมายและความรู้สึกที่อยู่ในหัวใจของเขาเพื่อขับร้องออกมาเป็นเนื้อเพลงจริงๆหากว่าเธอนั้นคือความรักก็เป็นรักที่ดีจนไม่มีคำบรรยายฉันโชคดีเหลือเกินที่มีเธอเดินข้างกายชีวิตนั้นได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายเสียงของเพลงได้เงียบลงไปแต่ไดร์ฟกลับยิ้มให้ฉันและร้องเพลงด้วยเสียงที่ไร้ดนตรีและท่วงทำนองให้ฉันฟังแบบสดๆ“เธอเป็นมากกว่า…เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต…”“ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อรอ…เพื่อตามหาและรอคอยเธอมาแสนนาน”“และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่างที่เติมเต็มหัวใจ”“จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ….”ไดร์ฟร้องจบก็ขยับใบหน้าของเขาเข้ามาหาฉันจ
You may also like
ร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย15.0K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก324.9K viewsคุณหมอ❤️ที่รัก NC18++
Me'JinJIn16.2K viewsห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม
เฟเธอร์ในลมอ่อน112.6K viewsเมื่อหมอไม่รัก
หนึ่งมิถุนา570 viewsรอยรัก...ของซาตาน
Rabbit family 85 212 viewsพ่อของลูกเป็นซุป' ตาร์
ดวงดาวบนหาดทราย145 viewsลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)
หญิงแก่114 views
