ตอนที่4

หลังเวที

ไดร์ฟ ดรัณภพ….

10นาทีก่อนขึ้นแสดง…..

“ติดตั้งไมค์พร้อมนะ….”เสียงของโปรดิวเซอร์ประจำวงของพวกเราเอ่ยขึ้นถามทีมงาน ผมที่นั่งทอดสายตามองออกไปยังเบื้องหน้าของผมก็ต้องหันกลับมามองยังหน้าตาของโปรดิวเซอร์ที่จัดการชี้แจงรายละเอียดให้พวกเราฟัง

“น้ำไหม…ไดร์ฟ?”เสียงเป็นห่วงพร้อมกับขวดน้ำเปล่าถูกยื่นส่งมาตรงหน้าของผม ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าผู้จัดการของวงเราด้วยสายตาเรียบเฉย

“นายเป็นอะไร…มองดูเงียบๆนะ…”

“เปล่าครับ….”ผมตอบสั้นๆก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและเดินไปรอสแตนบายที่ด้านหลังเวทีเพื่อจะเตรียมตัวขึ้นคอนเสิร์ต ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมเป็นอะไร รู้ตัวอีกทีก็รู้สึกเบื่อหน่ายกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ในตอนนี้ ทั้งๆที่มันคือสิ่งที่ผมรักและสิ่งที่ผมทุ่มเทมาเกือบทั้งชีวิต แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ

“ฮ่าๆๆๆ…ฉันว่าวันนี้แฟนคลับฉันต้องเยอะมากแน่ๆ^_^”

“หึ….ของฉันต้องเยอะมากกว่าเว้ย!”เสียงพูดคุยกันดังขึ้นอย่างสนุกสนานอารมณ์จากเพื่อนร่วมวงของผมฟีฟ่าและธามไฟท์เอ่ยหยอกล้อกันตามประสาเพื่อนกันรวมถึงผมด้วยที่เป็นเพื่อนกับพวกมัน เมื่อก่อนจะมีผมร่วมวงอยู่ด้วยแต่ตอนนี้ผมกลับไม่อยากพูดคุยกับใครเลย….สักคนเดียว

“เห้อ…..”ผมถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายและหันหลังให้สองคนนั้นและมุ่งหน้าเตรียมขึ้นเวทีเพื่อทำการแสดงที่ทุกครั้งผมขึ้นไปมันจะเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้ร้องเพลงและได้เต้น ผมชอบร้องเพลงและการแต่งเพลงเป็นที่สุดแต่ตอนนี้มันได้เปลี่ยนไปหมดแล้วจริงๆ ผมไม่รู้สึกมีความสุขเหมือนทุกครั้ง สมองของผมมันตีบตันจนคิดเนื้อเพลงและทำนองเพลงใหม่ๆไม่ได้อีกแล้ว….

“ต่อไปนี้เราจะพบกับ….. THE PRINCE”

“นำวงมาโดยไดร์ฟ…ฟีฟ่า….ธามไฟท์”

“กวิน….และเอพริ้ว…..”

“ไปสู้ๆพวกเรา….”เสียงของผู้จัดการเอ่ยให้กำลังใจพวกเราทั้งห้าคนโดยที่ทุกคนก็หันไปยิ้มและทำท่าไฟท์ติ้งผิดกับผมที่เดินขึ้นเวทีอย่างคนที่ใจร่องรอย ทำให้คนที่อยู่ด้านหลังของผมมองผมด้วยสายตางุนงงและแปลกใจเพราะทุกครั้งก่อนขึ้นเวทีในการทำท่าไฟท์ติ้งกันจะมีผมรวมอยู่ในนั้นด้วย

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!”เสียงกรีดร้องดังสนั่นของเหล่าบรรดาแฟนคลับที่มีแต่ผู้หญิงที่พากันยืนอยู่ที่พื้นด้านล่างของเวทีเต็มไปหมด ป้ายไฟที่มีชื่อของผมโชว์เด่นหรากว่าคนอื่น พวกเธอก็แค่ชื่นชอบในตัวตนปลอมๆของผมตัวตนที่ทางค่ายเพลงสร้างมันขึ้นมา

“ท่านไดร์ฟ!”เสียงเอ่ยเรียกผมอย่างให้กำลังใจ พวกเราทั้งห้าคนยืนประจำที่และเริ่มร้องเพลงแรกที่เราเดบิวต์เข้ามาเป็นศิลปินวงTHE PRINCEที่พอปล่อยเพลงออกไปวงเราก็ดังเปรี้ยงปร่างในชั่วข้ามคืน ทำให้ผู้ชายธรรมดาอย่างผมจึงเป็นที่รู้จักและมีแฟนคลับทั่วทั้งเอเชียรวมไปถึงพื้นที่ต่างๆของโลกใบนี้อีกด้วย

พรึบ

“มีอะไร?”