มินนี่สายหื่น 1

ผมได้งานทำในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง และมินนี่คนที่ผมแอบมองเธอมานานแล้ว เพราะหุ่นและรูปร่างหน้าตาเธอโดนใจผมมาก ๆ ถ้าได้เอาสักทีคงจะสุดยอดเลยหล่ะ มินนี่เป็นพนักงานคนละแผนกกับผม เธอเป็นคนเชียงใหม่ อายุ 29 ปี และมีสามีแล้ว แต่ผมก็ยังอยากเอาเธออยู่ดี ในทุก ๆ วัน ยามเธอเดินผ่านไปผ่านมา ผมคอยแอบมองอ่านกิน มองนม มองตูดเธอ โอ้ยยย....  เห็นแล้วอยากมาก ๆ  เก็บเอาไปชักว่าวก็หลายครั้ง แถมเวลาเธอเห็นผม เธอจะเข้าทักทาย มาเล่นกับผม เหมือนสนิทสนมกันเลยหล่ะ เอาตัวเธอมานั่งเบียดแล้วหัวเราะ บางทีผมยืนอยู่ดี ๆ ก็มายืนซ้อนหลังผมแล้วเอาคางมาเกยไหล่ผม ผมงี้สะดุ้งเลย ไม่รู้ว่าเธอจะคิดมีใจกับเราหรือเปล่า ค่อยแต่คิดในใจว่าเมื่อไหร่กูจะได้เอาสักทีว่ะ แล้วก็พอดี ตอนต้นเดือนพี่ที่แผนกเค้าถูกหวย เลยจะพาพวกผมไปเที่ยวกัน ที่สำคัญคือมินนี่ก็ไปด้วย เลยวางโปรแกรมว่าไปผับแห่งนึง นัด ๆ กันแล้วก็ไปเจอกันหน้าผับ ผมแต่งตัวธรรมดา ๆ ไป เพราะเห็นว่าเป็นคนกันเอง ผมมาถึงก่อนยืนรอคนอื่น ๆ อยู่หน้าผับ มีรถซีวิคสีขาววนมาจอดเทียบ เมื่อประตูเปิดออกมีคนที่ก้าวลงรถคือมินนี่นั่นเอง  โอ้โห... แม่จ้าว เธอแต่งตัวแซ่บมาก เสื้อคอเว้าเปิดหลังสีเงิน กับกางเกงขาสั้นเสมอเป้าสีขาว แก้มก้นแถมโผล่ มันเข้ากันมาก แถมทั้งหลังทั้งขาของมินนี่ขาวจั๊วเลย  ผมมองตาค้าง ถ้าผมเป็นผัวเธอ คงไม่ไห้เธอใส่ออกจากบ้านอย่างนี้แน่ หรือถ้าใส่ก็ต้องจัดให้ก่อนออกจากบ้าน มินนี่แต่งหน้าบาง ๆ เธอตรงมาที่พวกผมยืนร่วมกันอยู่ แล้วมินนี่ก็มองผมแล้วหัวเราะ เธอแซวผมก่อนเลยว่า "จะมาเดินตลาดนัดหรือไง" ผมก็หัวเราะเขิน ๆ แล้วพวกเราก็เดินเข้าไปมากันรวม ๆ 7 คน ชาย 3 หญิง 4 คน ตอนเลือกที่นั่ง ผมรีบเลือกนั่งข้างมินนี่เลย คอยชงเหล้าเติมให้เธอ ไม่ให้พร่องแก้ว แป๊บเดียวเธอก็เต้นนำ ไม่สนใจใครทั้งนั้น มันเร้าใจผมมาก กับลีลาการโยกและส่ายเอว ออกลีลาของมินนี่ เธอน่าเป็นขาเที่ยวเก่า ผมคอยชำเลืองมองหน้าอกเธอ ว่าใส่บราปีกนก หรือแผ่นแปะจุกมา ผมเพลินกับการเฝ้ามองมินนี่จริง ๆ ผมมีอารมณ์อยากจากภาพที่เห็น พอมินนี่เริ่มเมา เธอเริ่มเต้นไม่อยู่กับที่ เอาตัวเธอมาสัมผัสชนกับตัวผมบ้าง เซมานั่งตักบ้าง เธอเริ่มตาหวานใส่ผม เอามือมาจับมาลูบไล้บนตัวผม ผมก็ปล่อยเธอทำ เพราะชอบอยู่แล้ว แล้วผมก็ทำเป็นเมากอดเอวเธอบ้างแอบดมหัวบ้าง นิด ๆ หน่อยๆ เพราะมันสลัว ๆ พวกที่มาด้วยไม่มีใครสนใจเพราะเข้าคู่กันหมด แล้วมินนี่ก็มากระซิบข้างหูว่า

"พามินนี่ไปห้องน้ำหน่อย"  

ผมก็พยุงเธอไป ผมรอเธอหน้าห้องน้ำสักพัก เธอก็ออกมาดึงแขนผมมาที่มุมทางหนีไฟ เธอยื่นหน้าจูบปาก จนผมอ้าปากรับแทบไม่ทัน แบบร้อนแรงมาก ลิ้นเกี่ยวพันอย่างหื่นกระหาย ผมรู้เลยว่ามินนี่เมาแล้วอยากแน่ ๆ ถ้าไม่รุกกลับเธออาจจะได้สติ ผมก็เลยเอามือประกบเข้าที่โคกนูน ที่มันรัดแน่นในกางเกงขาสั้น แล้วลูบที่กางเกง เธอเด้งรับมือผมด้วย

ผมบอกเธอว่า "ไปต่อกันไหม"

 เธอบอกว่า "ไม่ได้เดี๋ยวแฟนมารับ" ต้องทำที่นี่

อ้าวแล้วผมจะไปหาที่ได้ที่ไหนหล่ะ รถผมก็ไม่ได้เอามา  ในห้องน้ำคนก็เยอะ ผมเลยพาเธอกลับไปที่โต๊ะ ผมไม่รู้จะทำยังไงเสียดายมาก เลยปล่อยไปก่อน รอโอกาสหน้ายังมี วันนั้นเราก็แยกย้ายกลับบ้านตามปรกติ เช้าวันรุ่งขึ้นผมไปทำงานอย่างกังวลใจ ว่าจะทำไงให้ได้เธอสักที แล้วผมก็คิดออก มันใกล้จะวันเกิดผมแล้วนี่ เลยชวนคนในที่ทำงานไปงานวันเกิดผม ผมชวนมินนี่ เธอก็รับปากไปแน่นอน วันนั้นผมคิดแต่เรื่องมินนี่ทั้งวันเลย แล้ววันเกิดผมก็มาถึง ผมใช้ร้านคาราโอเกะ แห่งนึงเป็นที่จัดงาน คนก็มากันเยอะพอสมควร มีคนในที่ทำงานเอาของขวัญมาให้เยอะแยะ แล้วเอาเค้กมาให้ แต่ผมไม่สนใจหรอก ผมรออยู่คนเดียวเท่านั้นแหละ แล้วเธอก็มา ใส่เสื้อคอกว้างมาเหมือนเดิม แต่คนละสี วันนี้เป็นสีทอง ผมว่ามันแจ่มกว่าสีเงินเสียอีก ข้างหลังเปิดแทบถึงก้น แต่ตัวนี้มีสร้อยคาดเป็นเส้น ๆ ด้วย ส่วนกางเกงก็ขาสั้นเสมอก้นสีเงิน แต่ที่น่าลุ่นคือตรงตะเข็บมันเป็นเชือกถักไขว้ ๆ กัน ไม่รู้ใส่กางเกงในแบบไหนกันนะ ถึงใส่กางเกงขาสั้นแบบนี้ได้ แล้วเธอก็ให้ของขวัญผม มินนี่ยิ้มให้ผมแบบมีเลสนัย ผมว่าคืนนี้ต้องได้เธอแน่ ๆ ประมาณ 5 ทุ่มกว่า เพื่อนหลายคนเริ่มกลับ อีกหลายคนเมานั่งคุยกันอยู่ ผมไปนั่งร้องคาราโอเกะกับพวกมินนี่ สังเกตได้ว่ามินนี่ เริ่มเมานิด ๆ แล้ว เธอลุกมานั่งข้างผม เธอเอามือผมอ้อมไปกอดเอวเธอไว้ กลิ่นน้ำหอมกับไออุ่นจากตัวมินนี่ มันทำให้ท่อนเอ็นในกางเกงผม เริ่มพองเรื่อย ๆ แล้วเราก็ร้องเพลงกันไปเรื่อย ๆ จนเธอลุกไปห้องน้ำ โอกาสที่ผมรอมานาน ผมรีบตามไป รอหน้าห้องน้ำเหมือนเดิม พอเธอออกมา มินนี่ก็ดึงมือผมข้างหลังร้าน (ทำไมอะไรที่ผมคิด จะเป็นเธอทำก่อนเสมอ) แล้วจูบผมอีก ผมเอามือจับหน้าอกเธอ กำลังจะถลกเสื้อเธอขึ้น ผมอยากรู้ว่าเธอใส่บราแบบไหน หรือไม่ใส่ แต่ไม่ทันได้เห็น ก็มีพนักงานมาทิ้งขยะอีก เลยต้องรีบเดินมาหลบ  เฮ้อทำไมได้ยากได้เย็นจังวะ ผมก็รอจนเพื่อนกลับตอนร้านปิดเที่ยงคืน คือถ้าร้านไม่ปิดพวกนี้ก็ไม่กลับ ยังจะชวนผมไปต่อร้านข้าวต้มอีก ผมบอกไม่ไหวแล้ว ไอ้ที่ไม่ไหวไม่ใช่เมา อยากต่างหาก