LOGINShare
ตอนที่ 10 งานลงตัวแล้ว
Last Updated:
2025-02-26 00:21:39นอกจากจะทำหน้าที่เป็นเลขาคอยช่วยงานบอริสแล้วอีกหน้าที่หนึ่งที่รติรสจะต้องรับผิดชอบมันก็คือการคอยสับรางให้เจ้านาย เพราะตั้งแต่เขาเข้ามาทำงานที่นี่ก็มีผู้หญิงแวะเวียนเข้ามาหาเขาอยู่หลายคน แต่ละคนก็ทั้งสวยทั้งเซ็กซี่แต่คนที่รติรสคิดว่าเจ้านายน่าจะชอบที่สุดน่าจะเป็นผู้หญิงที่ชื่อมินนี่เพราะทุกครั้งที่ผู้หญิงคนนี้มาเจ้านายกับเธอจะเดินตามกันออกไปแล้วจะไม่กลับเข้ามาที่บริษัทอีกเลย
แต่ไม่รู้ว่าผู้หญิงพวกนี้ชอบเจ้านายของเธอที่หน้าตาหรือชอบเพราะเงินของเขากันแน่ แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรรติรสก็รู้สึกอิจฉาผู้หญิงพวกนั้นนิดๆ เพราะได้ควงกับหนุ่มหล่อซึ่งคนอย่างเธอคงไม่มีโอกาสแบบนั้น
รติรสไม่อยากจะยอมรับเลยว่าตั้งแต่มาทำงานกับบอริสได้หนึ่งเดือนหญิงสาวจะรู้สึกชอบเขาเอามากๆ เพราะเขาเป็นเจ้านายที่ทำงานเก่งและใจดีมาก
แม้ว่าเธอจะเป็นเลขาที่ทำหน้าที่ได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่เคยดุหรือใช้อำนาจของความเป็นเจ้านายทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเลยสักนิด
บางครั้งเธอก็ตามเขาออกไปคุยงานกับลูกค้าเขาก็ปฏิบัติกับเธออย่างดี มันทำให้ความรู้สึกในใจของรติรสคิดกับเขามากกว่าเจ้านายจนลืมเรื่องที่ตัวเองเข้ามาทำงานที่นี่เพราะอะไร
จนกระทั่งเย็นวันหนึ่งนวนันท์โทรมาหาเพราะเห็นว่าเพื่อนไม่ค่อยได้ติดต่อกันนานมากเกือบหนึ่งอาทิตย์
“เป็นอะไรหรือเปล่า”
“โรสสบายดี”
“ทำไมเงียบหายไปล่ะ”
“ขอโทษน้านันท์ช่วงนี้งานยุ่งๆ
“แล้วตกลงเขายังให้โรสเป็นเลขาหรือให้ย้ายกลับมาทำตำแหน่งแม่บ้านแล้วล่ะ”
“ให้เป็นเลขาอย่างเดิมแหละ แต่โรสว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเพราะการที่โรสเป็นเลขาของเจ้านายทำให้โรสได้คุยกับคนอื่นมากขึ้น”
“โรสได้ถามหรือยังว่ามีใครเจอแม่รู้ที่บริษัทไหม”
“ยังเลยช่วงนี้ยังไม่มีโอกาสทำแบบนั้น แต่ก็เริ่มตีสนิทไปหลายคนแล้วแหละ”
“นันท์ว่าถ้าทำงานที่นั่นแล้วมันโอเค โรสก็ทำงานที่นั่นต่อไปเรื่อยๆ นะเรื่องตามหาแม่ก็ค่อยๆ ถามก็ได้”
“โรสก็คิดอย่างนั้นแหละ แล้วนันท์ล่ะเป็นไงบ้างสบายดีไหม”
“สบายดี เรานัดเจอกันหน่อยดีมั้ยล่ะ ไปดื่มกันดีไหม”
“ได้สินันท์จะชวนแฟนมาด้วยหรือเปล่า”
“ไม่หรอกเราว่าไปสนุกตามประสาสาวๆ ดีกว่า”
“แล้วจะไปที่ไหนกันล่ะโรสไม่เคยเที่ยวที่กรุงเทพเลย”
“มีอยู่ร้านหนึ่งอยู่ไม่ไกลจากคอนโดที่โรสพักเท่าไหร่”
“แล้วมันไกลจากห้องนันท์ไหม”
“ไกลนิดหน่อยแต่ไม่เป็นไร นันท์แฟนไปรับก็ได้”
“เกรงใจพี่เขาน่ะสิ งั้นมาค้างกับเราที่คอนโดก็ได้นะ ที่นี่สะดวกสบายมากเลย”
“ไม่เป็นไรนันท์ว่าเที่ยวเสร็จก็คงถึงเวลาพี่เขาเลิกงานพอดี พี่เขาทำโอทีเลิกเที่ยงคืนหรือโรสจะมาค้างที่ห้องนันท์ไหม”
“เป็นไร โรสรู้หรอกว่าช่วงนี้แฟนของนันท์ชอบมาค้างด้วยบ่อยๆ ใช่ไหมล่ะ”
“ก็ประมาณนั้นแหละ บางครั้งพี่เขาเลิกงานดึกก็จะแวะที่ห้องพักของเราเลย ตอนเช้าก็มาทำงานด้วยกัน”
“คนนี้นันท์จริงจังมากเลยใช่ไหม”
“ก็ประมาณนั้นหยุดยาวครั้งหน้าพี่เขาจะชวนเราไปเที่ยวที่บ้านเขาด้วยแหละ”
“พาไปเจอผู้ใหญ่แบบนี้สงสัยจะมีข่าวดีก่อนรับปริญญาแน่ๆ”
“ยังหรอกแต่ช่วงที่รับปริญญานันท์ก็ว่าจะพาพี่เขาไปแนะนำให้พ่อกับแม่รู้จักเหมือนกัน โรสก็อย่าลืมลางานนะ ลาเผื่อวันซ้อมด้วย ลางานแต่เนิ่นๆ จะได้ไม่มีปัญหา” นวนันท์รีบบอกเพื่อนเพราะเธอเองก็ยื่นใบลาล่วงหน้าไปแล้วหลังจากรู้กำหนดการรับปริญญาคงตนเองในเดือนธันวาคม
“โรสยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเจ้านายเลย แต่มันอีกตั้งหลายเดือนโรสคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอกนะ เพราะนอกจากมีโรสเป็นเลขาเขาแล้วคุณบอริสเขาก็มีผู้ช่วยผู้ชายอีกหนึ่งคน เวลาไปทำงานข้างนอกส่วนใหญ่เขาจะไปกับพี่ผู้ชายคนนี้มากกว่า โรสรู้สึกเกรงใจเขายังไงก็ไม่รู้ กินเงินเดือนก็เยอะแต่เหมือนตัวเองทำงานได้ไม่เต็มที่”
“เท่าที่ฟังมานันท์ว่าโรสช่วยงานเขาได้เยอะเลยนะ แล้วยังไงล่ะเรื่องที่จับได้ว่าญาติของเขาโกงบริษัทเขาทำยังไงต่อ”
“เรื่องนี้โรสก็ยังไม่เห็นเขาเรียกคุยเป็นการส่วนตัวนะ หรือเขาอาจจะคุยไปแล้วแต่ไม่ได้บอกโรสก็ได้”
“แต่โรสโอเคกับงานใช่ไหม”
“อือ ตอนนี้โรสว่ามันโอเคมากๆ เลย”
“แบบนี้ก็ดีแล้วนะจะได้ไม่ต้องเหนื่อยไปทำงานเป็นแม่บ้าน แต่โรสก็ระวังตัวไว้ด้วยล่ะ ถ้าเกิดลุงของเขารู้ว่าโรสช่วยเขาดูเอกสารทั้งหมดจะมีปัญหาเอา”
“ไม่มีใครรู้เรื่องนี้หรอกเพราะเขาจะบอกทุกคนในที่ประชุมว่าเขาจ้างนักสืบทำน่ะ”
“ถ้าแบบนั้นก็ดีโรสจะได้ไม่ต้องเดือดร้อน นันท์เป็นห่วงนะ”
“ขอบใจจ้ะ แล้วตกลงคืนวันศุกร์เราไปเที่ยวกันนะ”
“อือ เจอกันกี่โมงดีล่ะโรส”
“เจอกันซักสามทุ่มหน้าผับดีไหมนั่งดื่มเพลินๆ ไม่เกินเที่ยงคืนก็น่าจะกลับ”
“แฟนนันท์เลิกงานประมาณเที่ยงคืนจะได้ให้พี่เขาไปส่งโรสด้วยเลย”
“จะเป็นการรบกวนพี่เขามากเกินไปหรือเปล่า”
“ไม่หรอกน่าคอนโดที่โรสก็อยู่ใกล้ๆ กับร้านที่เราบอก อีกอย่างถ้าเที่ยวแล้วต้องให้โรสนั่งรถกลับเองก็คงไม่ดีเท่าไหร่มั้ง เวลาโรสเมายิ่งรั่วๆ อยู่ด้วย” นวนันท์รู้ดีว่าเวลาเพื่อนเมามักจะทำอะไรโดยไม่รู้ตัวจึงคิดว่าให้ตนเองกับแฟนไปส่งน่าจะดีกว่า
“อือ เอาแบบนั้นก็ได้”
เมื่อวางสายจากเพื่อนแล้วรติรสก็โทรศัพท์ไปหาป้าวรรณาและคุยกันอยู่นานก่อนจะวางสายจากนั้นก็เลือกชุดที่จะใส่ไปเที่ยวในคืนวันศุกร์
Latest chapter
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 35 ตอนจบ
เกือบเดือนแล้วที่รติรสกลับมาทำงานที่สวนส้มเธอยังติดต่อกับมารดาที่รัสเซียแต่ไม่ได้บ่อยสักเท่าไหร่ การได้คุยกับมารดามันทำให้เธอคิดถึงบอริสมากขึ้น ส่วนเขาก็พยายามโทรหาเธออยู่หลายครั้งแต่เกือบครึ่งเดือนแล้วที่ไม่มีมิสคอลหรือข้อความจากบอริส เธอคิดว่าป่านนี้เขาก็คงจะลืมเธอไปแล้ว“ลุงเรืองคะที่ข้างสวนส้มของเรามีคนซื้อไปแล้วเหรอคะ”“ใช่จ้ะ คนที่ซื้อเขาบอกว่าจะทำสวนส้มเหมือนเราน่ะ เขาติดต่อลุงมาเหมือนกันว่าจะขอมาศึกษาวิธีการทำสวนและอาจจะขอจ้างคนงานของเราไปทำไปช่วยเขาทำด้วยเขาไม่มีประสบการณ์ด้านนี้”“แล้วป้าวรรณเคยเจอเขาไหมคะ” หญิงสาวหันมาถามป้าของตนเองบ้าง“ป้ายังไม่เคยเจอเขาแล้ว ส่วนใหญ่จะเป็นลุงที่ไปคุยกับเขา”“ดูท่าทางเขาก็มีเงินมากๆ เลยนะคะ”“ก็คงอย่างนั้น ฉันว่าเราชวนเขามากินข้าวที่บ้านเราจะได้ทำความรู้จักกันไว้” วรรณาหันไปถามสามี“ได้สิเดี๋ยวผมจะลองชวนเขาดู แต่ช่วงนี้รู้สึกว่าเขาจะไม่อยู่นะเห็นว่ามีงานที่ต่างประเทศต้องบินไปดูแลด้วย”“เขามีงานต่างประเทศแล้วยังจะมาซื้อสวนส้มทำไมคะ หนูว่ามันแปลกๆ"“ลุงก็คิดว่ามันแปลกก็เลยถามเขา เขาบอกว่าจะปรับปรุงที่ทำสวนส้มแล้วยกให้ภรรยาในอนาคตของเขานะ”“โ
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 34 ไม่ได้หนีแต่ไม่ได้บอก
วันนี้บอริสต้องเดินทางกลับไปทำงานที่รัสเซียอีกครั้ง เขาไม่อยากจะไปเลยเพราะอยากจะอยู่กับรติรสแบบนี้ไปอีกนานๆ ชายหนุ่มรู้สึกว่าช่วงนี้รติรสจะน่ารักช่างอ้อนและเอาอกเอาใจมากๆ มันทำให้หัวใจที่แข็งกระด้างของเขาและกำลังเปิดรับหญิงสาวเข้ามาในหัวใจทีละนิดความรู้สึกที่มีให้กับรติรสไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ไม่รู้จะเรียกว่าความรักได้หรือเปล่า แต่เขารู้สึกดีที่อยู่ใกล้ๆ รู้สึกสบายใจ รู้สึกว่าเธอคือทุกสิ่งทุกอย่างของเขาบอริสคิดว่าจะบอกเรื่องนี้กับรติรสหลังจากที่เขากลับมาจากรัสเซียในอาทิตย์หน้าชายหนุ่มอยากจะขึ้นไปเจอกับครอบครัวของหญิงสาวที่เชียงใหม่อยากจะขอโทษแทนบิดามารดาเรื่องน้าอรสาและจะถือโอกาสขออนุญาตคุณป้าของเธอคบหากับหญิงสาวอย่างจริงจัง บอริสไม่อยากให้เธอเป็นเพียงแค่คู่นอนแบบที่เธอชอบพูดอีกต่อไปแล้ว“ฉันคงคิดถึงเธอมากๆ แน่เลยโรส”“อดทนค่ะบอสแค่อาทิตย์เดียวเอง”“แล้วเธอจะคิดถึงฉันไหมล่ะ”“แน่นอนค่ะโรสจะคิดถึงคุณทุกวัน เดินทางปลอดภัยนะคะ”“ฉันไม่อยากไปเลยนะโรส รู้สึกใจหายยังไงก็ไม่รู้”“อย่างอแงเป็นเด็กสิคะบอส บอสต้องไปทำงานนะ ทุกคนมีหน้าที่ของตัวเองโรสก็จะทำหน้าที่ของโรสให้ดีที่สุด
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 33 อยากมีความสุขแบบนี้ไปตลอด nc
บอริสประกบจูบไปบนเรียวปาก แทะเล็มเรียวปากบางอย่างหลงใหลรติรสเผยอปากรับด้วยความเต็มใจ สองลิ้นเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อ บอริสไล้มือไปตามสีข้างสอดเข้าใต้เสื้อตัวบาง บีบคลึงความอวบอิ่มจนหญิงสาวรู้สึกร้อนราวกับเปลวไฟ สะโพกกลมกลึงบดเบียดกายเข้าหาเจ้านายหนุ่มอย่างเชิญชวน“บอริสขา สัญญาได้ไหมว่าจะมีโรสแค่คนเดียว”เสียงหวานอ้อนเธออยากให้เขามีความสุขกับเธอแค่คนเดียว แม้รู้ว่ามันเป็นไปได้ยากแต่ก็อยากได้ยินจากปากเขา“ก็เธอน่ารักแบบนี้ฉันจะไปมีคนอื่นได้ยังไงล่ะโรส ฉันจะมีแค่เธอคนเดียวนะ”เมื่อได้ยินคำตอบรติรสเลยสลัดความอายทิ้งไปจนหมด หญิงสาวไม่สนสักนิดว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในห้องรับแขก เธอรู้แค่อยากร่วมรักกับเขาอยากมอบความสุขให้เขา เมื่อบอริสถอดชุดนอนออกเธอก็ให้ความร่วมมือด้วยความเต็มใจ“เธอสวยไปทั้งตัวเลยโรส สวยจนฉันลืมผู้หญิงทุกคนที่เคยนอนด้วย”บอริสมองด้วยสายตาหื่นกระหายตั้งแต่เดินทางไปอเมริกาและบินต่อไปที่รัสเซียเขากับเธอก็ยังไม่ได้นอนด้วยกันเลยสักครั้งเพราะเขารู้ว่าเธอมีเรื่องให้ต้องคิดเลยไม่อยากจะกวนใจทั้งที่ร่างกายของเขามันต้อการเธอจนแทบคลั่งฝ่ามือร้อนของบอริสนวดคลึงหน้าอกอย่างหนักหน่วง ร่างกายถูก
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 32 กล้ามากขึ้น
เมื่อกลับมาถึงเมืองไทยรติรสก็โทรศัพท์ไปปรึกษาป้าวรรณนาว่าจะเอายังไงต่อกับเรื่องมารดาของตนเอง“หนูลองบอกป้ามาสิโรสว่าตอนนี้หนูคิดจะทำยังไงต่อ”“หนูคิดว่าตอนนี้แม่ดูมีความสุขมากเลยค่ะป้าวรรณ หนูกลัวว่าถ้าบอกเรื่องในอดีตอาจจะทำให้แม่ปวดหัวและคิดมาก ป้าวรรณจะว่าอะไรไหมถ้าหนูจะยอมให้แม่อยู่ที่นั่นแล้วใช้ชีวิตอย่างมีความสุข”“แล้วหนูไม่เสียใจใช่ไหมโรส” วรรณาถามหลานสาวด้วยความเห็นใจ“เสียใจสิคะ เสียใจมากๆ ที่หนูไม่ได้อยู่ใกล้แม่ แต่หนูไม่อยากทำลายความสุขของแม่ค่ะ ถ้าป้าวรรณได้เจอแม่ได้เห็นใบหน้าและรอยยิ้มของแม่หนูคิดว่าป้าวรรณจะต้องคิดเหมือนหนูแน่ๆ” รติรสมั่นใจว่าป้าของเธอต้องเหมือนเธอแน่ๆ“เท่าที่หนูส่งรูปกับวิดีโอมาให้ป้าดู ป้าก็พอจะรู้แล้วว่าตอนนี้อรสาเขามีความสุขมากจริงๆ ถ้าหนูคิดว่าตัวเองทำใจได้ ป้าก็ไม่ว่าอะไร หนูยังมีป้ายังมีลุงเรืองและพี่ฤทธิ์นะ กลับมาอยู่เชียงใหม่กับป้าดีไหมโรส มาอยู่กันเป็นครอบครัวที่นี่”“ได้ค่ะป้าวรรณ อีกไม่กี่วันก็หยุดยาวแล้วหนูจะยื่นจดหมายลาออกช่วงนั้นค่ะ”“การลาออกมันต้องลาออกล่วงหน้าหนึ่งเดือนหรือเปล่าโรส”“ใช่ค่ะ แต่นั่นในกรณีที่เราจะไม่อยากเสียประวัติในการท
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 31 ลูกสาวคนใหม่
แม้จะได้นอนไม่กี่ชั่วโมงแต่เช้านี้รติรสก็มีสีหน้าสดชื่นมากหญิงสาวตื่นนอนตั้งแต่เช้าจากนั้นชงกาแฟและเอาบราวนี่มานั่งทานอย่างละเอร็ดอร่อย“กินด้วยกันมั้ยคะบอส”“ไม่ล่ะเมื่อวานฉันกินไปหลายชิ้นแล้ว ฉันไม่อยากแย่งเธอกิน”“ฝีมือแม่อร่อยมากๆ เลยค่ะ โรสคิดถึงแม่จัง”“อดทนอีกนิดนะโรสไม่ถึงสิบวันฉันก็จะพาเธอไปเจอแม่ แล้วเธอจะเสียใจไหมถ้าแม่จำเธอไม่ได้”“โรสก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าจะเสียใจไหมแต่เท่าที่โรสเห็นคลิปของแม่หลายคลิปเราก็รู้สึกว่าตอนนี้แม่มีความสุขมากจริงๆ”“ใช่แม่เธอมีความสุขมาก เธอเป็นรอยยิ้มของพ่อฉันนะ เหมือนกับเธอที่เป็นรอยยิ้มของฉัน”“ใครเป็นรอยยิ้มของบอสกันค่ะ โรสไม่อยากเสียเวลาคุยด้วยแล้วค่ะ โรสจะไปทำงาน แล้ววันนี้บอสเข้าบริษัทไหมคะ”“ฉันจะเข้าไปช่วงบ่ายๆ นะ ช่วงเช้าขอเคลียร์งานต่ออีกนิด”“บอสงานยุ่งอย่างนี้แล้วจะมาทำไมคะ”“ก็บอกแล้วงัยว่าคิดถึง”“แล้วจะกลับไปที่โรสเสียอีกหรือเปล่า”“ฉันจะอยู่กับเธอที่นี่สองวันจากนั้นก็จะกลับไปประชุมก่อนจะกลับมาอีกครั้ง”“เดินทางแบบนี้คงเหนื่อยแย่”“เหนื่อยแต่มันก็คุ้ม ฉันได้กลับมาอยู่กับเธอได้กลับมากอดเธอเหนื่อยแค่นี้ฉันทนได้”“โรสว่าบราวนี่มันห
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 30 คิดถึงก็แต่มาหา nc
รติรสนั่งดูคลิปที่มารดาของตนเองทำบราวนี่เราก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าตอนนี้มารดาของตนเองนั้นมีความสุขมากๆ เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยระหว่างบอริสและมารดาทำให้หญิงสาวมองว่าเขาปฏิบัติกับมารดาของเธออย่างดีถึงแม้จะไม่ใช่ลูกแท้ๆ ก็ตามเธอเปิดคลิปเป็นอีกหลายคลิปที่เขาส่งมาก่อนหน้าและดูไปหลายรอบ จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์และเตรียมเข้านอนวันนี้บอริสโทรศัพท์มาหาเธอไม่คุยกันไม่ถึงสิบนาทีเพราะเขาบอกว่ามีงานจะต้องไปจัดการต่อ แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะแค่ส่งคลิปมาให้ดูเธอก็รู้สึกอบอุ่นใจมากๆ แล้วความโกรธที่มีต่อครอบครัวของบอริสเริ่มลดน้อยลงทีละนิด เมื่อเห็นว่ามารดาของตนเองอยู่อย่างสุขสบาย อีกไม่ถึงสองอาทิตย์ เธอก็จะได้เจอกับมารดา ไม่รู้ว่าท่านจะจำได้หรือเปล่าแต่รติรสก็ไม่อยากคิดอะไรเพราะสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่การให้มารดามาอยู่ด้วยเธอแค่ต้องการดูมารดาได้มีความสุขแค่นั้นก็พอรติรสหลับไปในเวลาห้าทุ่มและตกใจตื่นในเวลากลางดึก เมื่อรู้สึกว่าตอนนี้ภายในห้องไม่ได้มีเธออยู่คนเดียว“ใครน่ะ” หญิงสาวตะโกนถามเพราะรู้สึกว่าตอนนี้มีใครบางคนกำลังอยู่ในห้องน้ำ“ออกมาเดี๋ยวนี้นะถ้าไม่ออกมาฉันจะโทรเรียกรปภ. ออกมาจากห้องน้ำเดี๋ย
You may also like
สัมพันธ์ลับ(รัก)สุดยอด
เพลงมีนา1.4K viewsคลั่งรักคุณหมอมาเฟีย
มดตัวจี๊ด2.6K viewsสยบรักมาเฟีย
มดตัวจี๊ด1.7K viewsเจ้าสาวมาเฟีย
มดตัวจี๊ด4.7K viewsกรงเลี้ยงมาเฟียร้าย
ยัยแม่มดแสนน่ารัก41 viewsนายมันไม่ใช่บอดี้การ์ด
ศานิชล142 viewsดอกไม้มาเฟีย Strongflower
คุณดอกไม้392 viewsFairyนางฟ้ามาเฟีย
คุณดอกไม้265 views
