บทที่ 14 ชายหนึ่งคน และเด็กที่มาขอมื้ออาหารเธอ

เวอเรียนพยายามทำตัวปกติพร้อมกับ ‘ใบหน้าที่ดูมีความสุขสุดขีด’ และมองไปที่ฮีลตันอย่างชื่นชม แต่ในความเป็นจริงหัวใจของเธอเต้นเร็วมาก

ถ้าฮีลตันดึงมือเธอออกไป และปฏิเสธความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ต่อหน้าวาเนลล์และเจนเซ่น เธออาจจะต้องฝังตัวเองลงไปในหลุมแน่ๆ

เจลลี่ บีน ช่วยเธอปลอบฮีลตันด้วยน้ำเสียงที่น่ารัก และนุ่มนวลของเธอ “พ่อกลับบ้านกันเถอะ มอนตี้ของหนูไม่ชอบพวกเขา!”

ดวงตาที่ลึกล้ำของฮีลตัน จับจ้องไปที่ใบหน้าเล็ก ๆ ที่สวยงามของเวอเรียน และความขี้เล่นก็ปรากฏขึ้นในดวงตาที่เย็นชาของเขา

จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นเพื่อหนีจากเงื้อมมือของเธอ สิ่งนี้ทำให้หัวใจของเธอเต้นรัว และมีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดี

...

ไม่ทันคาดคิดในวินาทีต่อมาเธอรู้สึกมีแรงกดเกิดขึ้นที่ไหล่

แขนยาวของชายคนนั้นกอดเธอ และ เจลลี่ บีน เอาไว้ ใบหน้าที่นิ่งสงบของเขาก็ยิ้มเบา ๆ

“ตกลง กลับบ้านกันเถอะ”

เวอเรียนสับสน ขณะที่สายตาของเจนเซ่น และวาเนลล์ได้ตกตะลึง ฮีลตันโอบกอดเธอเข้าไปในรถมายบัค ซึ่งมีมูลค่ามากกว่า 60 ล้านเหรียญ

เมื่อรถมายบัค สีดำขับผ่านเรนจ์ โรเวอร์ ที่ค่อนข้างโทรมของเจนเซ่น ซึ่งมีมูลค่าเพียงหนึ่งล้านก็หยุดลง ชายในรถเจตนาหยุ