Share

Chapter 7

last update Terakhir Diperbarui: 2025-12-02 22:35:49

Chapter 7

@มหาลัยเอกชน_บีน่าเลดี้

"เป็นอะไร?" รันเวย์เอ่ยถามคนตัวเล็ก เมื่อเขาจอดรถอยู่หน้าคณะได้สักพักแล้ว แต่หญิงสาวไม่แม้แต่จะขยับตัวลงจากรถสักที

"เฮ้อ..." แพรดาวปรายตามองกระโปรงนักศึกษาของตัวเอง และกระแทกหลังบางพิงไปที่เบาะรถอย่างแรง เพราะแทนที่วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก แล้วเธอจะได้เฉิดฉายเป็นเฟรชชีสุดฮอต แต่กลับมาตกม้าตายแต่งตัวเป็นยายป้าเฉิ่มเชยแบบนี้ เธอไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมเขาจะต้องมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของเธอด้วย

"มันเป็นอะไรนักหนากับกระโปรงเนี่ย?" รันเวย์เอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเข้ม เพราะเขาก็มองว่าเธอใส่กระโปรงตัวยาว มันยังดูน่ามองกว่าใส่กระโปรงสั้นรัดรูปกว่าเยอะเลย

"ไม่มั่นใจ..." แพรดาวตอบน้ำเสียงแผ่วเบา น้ำตาพานจะไหลออกมาให้ได้ เมื่อเธอแต่งตัวไม่เป็นตัวของตัวเอง

"เธอมาเรียนหรือมาเดินแบบกันแน่แพรดาว แต่งตัวแบบไหนมันก็เรียนได้ทั้งนั้น"

"คนไม่เข้าใจแฟชั่นผู้หญิงแบบเฮียจะเข้าใจอะไร" รันเวย์ชะงักนิ่งไปกับคำพูดของคนตัวเล็กเพียงวินาที จนชายหนุ่มอยากหาอะไรมาอุดปากเล็กให้หายปากดีไปซะที ใครต่อใครน่ะว่าเธอน่ารักอย่างนู้นอย่างนี้ แต่ทำไมเวลาเธออยู่กับเขาทีไร เธอกลับกลายเป็นเด็กดื้อแสนซนที่เขาอยากจะกำราบให้อยู่หมัดซะจริงๆ

“แฟชั่นกับอยากโชว์ เธอต้องแยกมันให้ออกนะแพรดาว”

“ถึงหนูจะอยากโชว์ นี่มันก็ร่างกายของหนู” แพรดาวเอ่ยพูดขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้

"เดี๋ยวเธอก็ได้รู้ ว่าร่างกายของเธอเป็นของใคร? เอาตารางเรียนมาดูดิ๊ อย่ามาทำตัวเสียเวลากับเรื่องไร้สาระ"

"จิ๊! ยุ่ง..."

"แพรดาว..."

"ทำไมเฮียชอบบังคับหนู ทำไมเฮียถึงชอบดุหนูจังเลย" คนตัวเล็กกะพริบตาปริบๆ แสร้งบีบน้ำตา เพื่อให้ผู้ชายร้ายกาจอย่างเขาเห็นใจ แต่วิธีของเธอก็ได้ผลไม่ใช่น้อย เพราะเขาแอบหวั่นไหวเล็กน้อยเมื่อเห็นน้ำตาเธอคลอเบ้า

"ก็เธอมันดื้อ"

"เปิดตารางเรียนดูสิ เรียนวันไหน? ห้องไหนบ้าง?"

“นี่ค่ะ อยากดูนัก เฮียก็เอาไปดูเองเลย" แพรดาวเปิดตารางเรียนและยื่นมือถือไปให้รันเวย์ และได้แต่คิดในใจว่าถ้าเขาอยากดูก็เชิญดูให้พอ

และเมื่อเขารับมือถือมาจากหญิงสาว ชายหนุ่มก็เลื่อนดูตารางเรียนของเธอด้วยความสนใจ เขาแคปหน้าจอและแอดไลน์เธอส่งให้เขาทางแชตไลน์ทันที

"ลงไปเรียนได้แล้ว วันนี้ไม่น่าจะมีอะไรมากหรอก อาจารย์คงแค่แนะแนวรายวิชาก็เท่านั้น" รันเวย์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง และนี่คงเป็นครั้งแรกละมั้งตั้งแต่เขากลับมาจากต่างประเทศที่เขาไม่พูดจากวนโมโหเธอ

"วันนี้ไม่อยากเรียนแล้ว" แพรดาวเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงอ้อยอิ่ง และไม่ยอมลงจากรถ

"ทำไมถึงดื้อจังวะ" เมื่อรันเวย์พูดจบประโยค เขาก็เปิดประตูลงจากรถและเดินอ้อมไปเปิดประตูฝั่งที่หญิงสาวนั่งทันที

"ลงมา...อย่าให้ต้องพูดซ้ำ"

"หนูไม่ลง!"

"อยากให้ฉันอุ้มไปส่งที่ห้องเรียนใช่ไหมวะ?" เมื่อรันเวย์พูดจบประโยค เขาก็โน้มตัวเข้าไปช้อนตัวเพื่อจะอุ้มคนตัวเล็กทันที

"ว้ายยย...ปล่อยเลยๆ หนูลงเองได้เฮีย..."

"ดื้อชะมัด..."

เมื่อแพรดาวลงจากรถ เธอก็ก้มมองกระโปรงตัวยาว และถอนหายใจออกมาครั้งแล้วครั้งแล้วอย่างเบื่อหน่าย เนี่ยถ้าการถอนหายใจมากๆ แล้วทำให้อายุสั้น เธอคงตายไปแล้วแน่ๆ จากนั้นเธอก็ถอนหายใจอีกครั้ง ก่อนจะก้าวขาเรียวเดินออกจากตรงนั้นทันที แต่เธอกลับต้องหยุดชะงักและหันกลับไปมองผู้ชายร้ายกาจอีกครั้ง เมื่อก้าวขาได้เพียงแค่สองก้าว

"เด็กอะไรวะไม่มีมารยาท ขอบคุณสักคำก็ไม่มี"

"แล้วใครใช้ให้เฮียมาส่งเล่า" แพรดาวบ่นพึมพำ ก่อนจะยกมือไหว้และย่อตัวลงอย่างมีจริต

"ขอบคุณนะคะพี่ชาย" แพรดาวพูดเน้นย้ำคำว่าพี่ชายชัดๆ

"ยัยแพร!"

ตึก! ตึก!

เสียงส้นสูงกระทบพื้น เมื่อมีหญิงสาวนักศึกษาคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาแพรดาวด้วยความดีใจ และเอ่ยเรียกแพรดาวเสียงดัง

"อ้าว...ยัยมัดหมี่ แกมาถึงนานหรือยัง?" แพรดาวยิ้มกว้างให้เพื่อนสนิทของเธอเพียงคนเดียวที่เลือกเรียนมหาลัยเอกชนแห่งนี้ด้วยกัน

"พึ่งมาถึง แล้วนี่ใครง่ะ แฟนแกเหรอยัยแพร?" มัดหมี่เอ่ยถามแพรดาว ก่อนจะบิดซ้ายบิดขวาอย่างเขินอาย เมื่อหันไปสบตากับชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาราวกับบอยแบนด์เกาหลี เขาสวมเสื้อช็อปวิศวะ โดยเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงยืนอยู่ข้างๆ เพื่อนสาวของเธอ มัดหมี่ได้แต่คิดในใจว่าผู้ชายคนนี้กร้าวใจเธอเหลือเกิน หล่อ นิ่ง ดุดัน ดูแบดบอย คนอะไรดูหล่อเท่ที่สุดเลย

"แฟนบ้าบออะไรของแก นี่เฮียเวย์ เป็นพี่ชายของฉันเอง" แพรดาวรีบเอ่ยปฏิเสธทันที เพราะเธอไม่ได้คิดอะไรกับรันเวย์เกินไปกว่าพี่ชายเลยสักนิด

"เหอะ!" เสียงเค้นหัวเราะดังขึ้นอย่างไม่ชอบใจนัก

“สวัสดีค่ะ...เฮียเวย์ ชื่อก็หล่อ คนก็หล่อมากเลยนะคะ คิกๆ” มัดหมี่ยกมือไหว้รันเวย์ด้วยท่าทางประหม่า มัดหมี่มักจะเสียอาการทุกครั้งเมื่อเจอผู้ชายหล่อๆ

“หวัดดีครับน้อง...เรียกพี่ว่า พี่เวย์ก็ได้ ไม่ต้องเรียกเฮียตามยัยเด็กดื้อหรอก” รันเวย์พยักหน้าและยิ้มบางให้มัดหมี่ และที่เขาบอกมัดหมี่แบบนี้ เพราะเขาต้องการให้ยัยเด็กดื้อที่ยืนทำหน้ามุ่ยข้างๆ เขา เรียกเขาว่าเฮียเพียงคนเดียว...

“ชิ! ทีกับเราไม่เคยพูดดีแบบนี้หรอก” แพรดาวเบ้ปากเล็กน้อย เมื่อเห็นรันเวย์เอ่ยพูดกับเพื่อนรักของเธอด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

“งุ้ย...เขินอะ คนหล่อยิ้มให้ด้วย” มัดหมี่บิดซ้ายบิดขวาด้วยความเขินอาย

“บ้าผู้ชาย” แพรดาวพูดด้วยความหมั่นไส้เพื่อนรักของเธอ

"ชิ! ว่าแต่...แกไม่มีพี่ชายไม่ใช่เหรอยัยแพร? แฟนก็บอกแฟน อย่ามาโกหกฉันไปหน่อยเลย" มัดหมี่เลิกคิ้วถามแพรดาวอย่างจับผิด เพราะตั้งแต่เรียนด้วยกันมา เธอรู้แค่ว่าแพรดาวมีแค่น้องชายและน้องสาวที่เป็นฝาแฝดกันเท่านั้น

"พี่ชายไม่แท้น่ะ แกเข้าใจไหมยัยมัด?"

"อ๋อๆ พี่ชายไม่แท้งั้นเหรอ?” มัดหมี่พยักหน้าเหมือนเข้าใจ จากนั้นเธอก็เอ่ยถามแพรดาวในสิ่งที่เธอสงสัยอีกเรื่อง

“เออ...แล้วแกคิดยังไงเนี่ย ถึงได้แต่งตัวเรียบร้อยแบบนี้ มันดูไม่ใช่แกเลยนะโว้ย...แพรดาว คิกๆ" มัดหมี่มองแพรดาวอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง เพราะไม่คิดว่าคนที่ชอบแต่งตัวเซ็กซี่แบบแพรดาว จะเลือกสวมกระโปรงยาวเกือบลากพื้นแบบนี้ แต่ถึงแพรดาวจะแต่งแบบไหน มันก็ไม่ได้ทำให้ความสวยของแพรดาวลดน้อยลงไปเลย แต่กลับกันมันทำให้แพรดาวดูสวยน่ารักเรียบร้อยไปอีกแบบ

"หมากัดกระโปรงวันเปิดเทอมน่ะสิ"

“พูดไปเรื่อย กระโปรงแกมีแต่ตัวสั้นๆ หมาที่ไหนมันจะกระโดดกัดถึงยะ” มัดหมี่แอบหัวเราะกับคำพูดของเพื่อนรัก โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าเพื่อนของเธอกำลังประชดใครบางคนอยู่

“ประชดย่ะ”

“อะไรของแกเนี่ย งง” มัดหมี่ยกมือเกาศีรษะตัวเองอย่างงุนงง

"เฮ้อ...แกเนี่ยจริงๆ เลย งั้นไปเข้าเรียนก่อนเถอะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง” แพรดาวดึงมัดหมี่เดินเข้าไปตัวอาคารของคณะ โดยที่มีสายตาคมกริบมองตามเธออยู่สักพัก ก่อนที่เขาจะขับรถไปที่คณะของเขา

พลั่ก!

“โอ๊ย!” ในขณะที่แพรดาวและมัดหมี่กอดคอกันเดินเข้าห้องเรียนคาบแรก จู่ๆ ก็มีใครก็ไม่รู้มาเดินชนเธอทั้งสองคนอย่างแรง จนแพรดาวและมัดหมี่ผละออกจากกันไปคนละทิศละทาง

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+)    ตอนพิเศษ 5

    ตอนพิเศษ 5@บ้านรันเวย์“ป๊าขา ป๊าหลงรักคุณแม่ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” เพลงเอ่ยถามคุณพ่อของเธอด้วยความอยากรู้ตามประสาเด็ก โดยที่เธอกำลังนอนอยู่ตรงกลางบนที่นอนขนาดใหญ่ ส่วนรันเวย์และแพรดาวนอนขนาบข้างลูกของเขา“ป๊ารักแม่ของหนูตั้งแต่แม่ของหนูอายุสามขวบ แต่แม่ของหนูวิ่งหนีป๊าตลอดเลย ป๊าก็วิ่งหอมแก้มแม่ของหนูทุกครั้งที่เห็นหน้า ส่วนแม่ของหนูก็วิ่งร้องไห้ไปฟ้องคุณตาของหนู แล้วแม่ของหนูก็ชอบพูดกับป๊าว่า หนูไม่ชอบพี่เวย์” รันเวย์เอ่ยเล่าเรื่องวัยเด็กให้ลูกสาวของเขาฟัง ก่อนจะเหล่ตามองแพรดาวที่มองเขาอยู่ด้วยสีหน้ายิ้มๆ“โอ๋ๆ หนูสงสารปะป๊าจังเลย โดนคุณแม่ปฏิเสธตั้งแต่เด็ก” เพลงยกแขนเล็กเข้าไปโอบกอดคุณพ่อของเธอเพื่อปลอบใจ“หนูเหมือนปะป๊าเลยที่มีความรักตั้งแต่เด็ก แต่หนูดีหน่อยที่พี่ไบร์ทก็รักหนู หนูเลยไม่ได้กินแห้วเหมือนปะป๊า” เพลงเอ่ยพูดกับคุณพ่อของเธอราวกับผู้ใหญ่ปรับทุกข์กัน“เพลงแก่แดดจัง” เพ้นท์เอ่ยขึ้น“เพ้นท์จะไปเข้าใจอะไรล่ะ ในเมื่อเพ้นท์ยังไม่มีความรัก” เพลงเอ่ยขึ้น“โอ๊ยยย...ปวดหัวกับความรักของลูกสาวป๊าจังเลย” รันเวย์เอ่ยพูดอย่างมันเขี้ยว ก่อนจะเอานิ้วจิ้มไปที่เอวน้อยของเพลง“อ๊ายยยย ฮ่าๆๆ

  • เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+)    ตอนพิเศษ 4

    ตอนพิเศษ 4@บ้านบิ๊กบอส“พี่ไบร์ทขา” เด็กหญิงเพลงวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปหาเด็กชายไบรตันด้วยความดีใจ จนรันเวย์ต้องส่ายหัวเบาๆ ให้กับความดื้อรั้นของลูกสาวเขา“น้องเพลง” เด็กชายไบรตันรีบลงจากโซฟา และวิ่งเข้าไปโอบกอดเด็กหญิงตัวน้อยของเขาด้วยความคิดถึง“ฟอด! คิดถึงน้องเพลงจังเลย” เด็กชายไบรตันหอมแก้มนิ่มของเด็กหญิงตัวน้อยฟอดหนึ่ง“ดูลูกชายมึงนะไอ้บอส ดูลูกชายมึงทำ” รันเวย์เอ่ยพูดเสียงเข้มกับเพื่อนของเขา“ฮ่าๆ เด็กๆ มันเอ็นดูกัน มึงเก่งมากนักก็ไปห้ามลูกสาวของมึงสิ” บิ๊กบอสเอ่ยพูดยิ้มๆ“เพื่อนหนูไปไหนอะพี่บอส” แพรดาวเอ่ยถามถึงเพื่อนสนิทของเธอ“ออกไปทำธุระกับคุณแม่ตั้งแต่เช้าเลยน้องแพร เพื่อนของน้องทิ้งให้พี่อยู่เฝ้าบ้านกับเจ้าแสบไบรตันกันสองคน” บิ๊กบอสเอ่ยนินทาเมียของเขาให้เพื่อนสนิทของเมียฟัง“หนูอัดคลิปเสียงไว้แล้ว เรื่องนี้ต้องถึงหูเพื่อนของหนู คิกๆ” แพรดาวชูมือถือขึ้น แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ให้บิ๊กบอส“เมียมึงนี่แสบมากไอ้เวย์” บิ๊กบอสเอ่ยพูดกับรันเวย์“หึๆ เพราะแสบแบบนี้ไง ถึงได้โดนกูปราบบนเตียงบ่อยๆ” รันเวย์เอ่ยพูด ก่อนจะหันไปมองหน้าแพรดาวยิ้มๆ“ก็มึงมันชอบปราบเด็กพยศอยู่แล้วนี่หว่า” บิ๊กบอสเอ่ยพู

  • เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+)    ตอนพิเศษ 3

    ตอนพิเศษ 3“ลูกชายจงมา ลูกชายจงมา” ร่างแกร่งหมุนเอวสอบบดขยี้ร่องแคบ ก่อนจะถอดลำแกร่งออกจากร่องแคบ“ลุกขึ้นไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ จะได้ลงไปหาลูก”“งั้นไปอาบพร้อมกัน” ชายหนุ่มหยัดตัวขึ้น ก่อนจะอุ้มร่างบางเดินเข้าห้องน้ำไป“อ๊ายยย เฮียพอแล้ว” ร่างบางเปล่งเสียงร้องลั่นอยู่ในห้องน้ำ เมื่อเขาจับเธอหันหน้าเข้ากำแพงห้องน้ำ“อีกรอบนะเด็กดี เฮียยังอยากอยู่เลย ไหนๆ ลูกก็เปิดโอกาสให้เราแล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะดันแก่นกายเข้าร่องแคบอีกครั้ง“อื้อ~” ศึกรักเริ่มบรรเลงขึ้นมาอีกครั้งด้วยความโหยหา เขาและเธอเปล่งเสียงครางระงมภายในห้องน้ำด้วยความเสียวซ่าน จนตอนนี้ภายในห้องน้ำตลบอบอวลด้วยกลิ่นอายไฟเสน่หาที่เร่าร้อนวันต่อมา... “พากันแต่งตัวอะไรแบบนี้วะเนี่ย” รันเวย์ที่นั่งรอเมียและลูกของเขาอยู่ที่ห้องรับแขก ต้องขมวดคิ้วจนเป็นปม เมื่อเห็นสามแม่ลูกใส่ชุดธีมเดียวกัน ซึ่งกระโปรงแต่ละคนทำเอาเขาแทบกุมขมับ เพราะแต่ละคนสวมใส่กระโปรงสั้นจิ๋วเลยทีเดียว“ปะป๊า ทำไมต้องทำเสียงดุด้วย” เพลงวิ่งเข้าไปโอบกอดขาแกร่งคุณพ่อของเธออย่างเอาใจ“ไม่เสียงดังนะคะคุณพ่อ หนูกลัว” เพ้นท์เข้าไปกอดขาแกร่งคุณพ่อของเธอ

  • เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+)    ตอนพิเศษ 2

    ตอนพิเศษ 2แกร๊ก~"..." แพรดาวเมื่อเห็นสามีของเธอเปิดประตูเข้ามา เธอก็หยัดลุกขึ้นจะเดินหนี"จะหนีไปไหนครับเด็กดี ไม่คิดถึงเฮียเหรอ" รันเวย์เข้าไปโอบกอดแพรดาวไว้แน่นด้วยความคิดถึง จากนั้นเขาก็สูดดมผมสลวยและซุกไซ้ซอกคอของเธออย่างหื่นกระหาย"ปล่อยเลยนะคนใจร้าย ฮึก~" แพรดาวดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนแกร่ง ก่อนที่น้ำตาของเธอจะรินไหลออกมาด้วยความน้อยใจ"อย่าโกรธเฮียเลยนะที่รัก เฮียไม่ได้ตั้งใจจะไปญี่ปุ่นนานถึงหนึ่งอาทิตย์เลยนะ พอดีงานที่นั่นมีปัญหาจริงๆ" รันเวย์เอาปลายคางเกยไว้ที่ไหล่มน และเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่าที่กกหูเล็ก"เฮียรู้ไหมว่าคนที่นับวันรอเฮียกลับมา มันคิดถึงเฮียมากขนาดไหน" แพรดาวเอ่ยพูดด้วยริมฝีปากสั่นระริก เพราะถึงเธอจะมีลูกแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังติดเขาเหมือนเดิม อยากอยู่ใกล้เขา อยากเจอหน้าเขาทุกวัน"เฮียก็คิดถึงหนูที่สุด หนูใจร้ายมากเลยนะ ไม่ยอมรับโทรศัพท์เฮียเลย""ก็เฮียใจร้ายกับหนูก่อนหนิ" แพรดาวยู่ปากพูดอย่างเง้างอน"งั้นเฮียขอไถ่โทษกับหนูบนเตียงนะที่รัก" รันเวย์เอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะอุ้มภรรยาสาววางไว้บนเตียงอย่างเบามือ"เฮีย..." ปากเล็กเอ่ยเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสีย

  • เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+)    ตอนพิเศษ 1

    ตอนพิเศษ 1เจ็ดปีต่อมา...รถสปอร์ตหรูขับเคลื่อนเข้ามาจอดที่ลานจอดรถบ้านหลังใหญ่ จากนั้นเขาก็หันไปหยิบตุ๊กตาหมีสองตัวกับดอกกุหลาบสีแดงสดช่อใหญ่มาไว้ในอ้อมแขนแกร่ง นักธุรกิจหนุ่มหล่อลงจากรถและเดินเข้าบ้านไปด้วยรอยยิ้มแห่งความคิดถึง เพราะตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา เขาไม่ได้เจอลูกสาวตัวน้อยและภรรยาสุดที่รักของเขาเลย เพราะเขาติดงานสำคัญที่ญี่ปุ่น"น้องเพ้นท์ น้องเพลง ปะป๊ากลับมาแล้วครับ" รันเวย์เอ่ยบอกลูกสาวฝาแฝดของเขาด้วยรอยยิ้มเมื่อแพรดาวเห็นสามีของเธอเดินเข้ามาในบ้าน เธอก็กระซิบบอกอะไรบางอย่างกับลูกสาวตัวน้อยของเธอทั้งสองคน ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นและเดินขึ้นห้องส่วนตัวไปอย่างเง้างอน"อ้าว...หนูจะเดินหนีเฮียไปไหนครับ" รันเวย์เอ่ยถามแพรดาวหน้าตาตื่น เมื่อเห็นภรรยาตัวน้อยของเขาเดินหนีขึ้นห้องไป"ห้ามรบกวนคุณแม่นะคะ ปะป๊า" เพ้นท์และเพลงเด็กน้อยฝาแฝดหน้าตาจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตากางแขนเรียวเล็กสุดแขน เพื่อกั้นขวางไม่ให้คุณพ่อของพวกเธอตามคุณแม่ของพวกเธอขึ้นห้องไปได้"ปะป๊าใจร้าย ทิ้งหนูกับคุณแม่ไปเที่ยวญี่ปุ่น ชิ! หนูงอนป๊าแล้ว" เสียงเล็กของเพลงเอ่ยต่อว่าคุณพ่อของเธอ ก่อนจะทำแก้มป่องเบือนหน้าหนีคุณพ

  • เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+)    The end

    The endรุ่งเช้า6.00 น.เมื่อรันเวย์ออกมาจากเต็นท์พร้อมแพรดาว เขาก็เลิกคิ้วขึ้น เมื่อเห็นไรเฟิลณิชา คิมหันต์นั่งผิงไฟอยู่หน้าเต็นท์ มิหนำซ้ำหน้าตาของทั้งสามคนยังดูอิดโรยราวกับคนไม่ได้นอน“ตื่นเช้าจังวะ” รันเวย์เอ่ยถามเพื่อนของเขา“กูยังไม่ได้นอนเลย มึงเห็นขอบตาพวกกูไหมเนี่ย? จะเป็นหมีแพนด้าอยู่แล้ว” ไรเฟิลเอ่ยตอบรันเวย์ด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์นัก“ครางห่าอะไรขนาดนั้นวะ กูไม่น่าหลวมตัวมาเที่ยวกับพวกมึงเลย” คิมหันต์เอ่ยพูดประชดรันเวย์ ก่อนจะมองไปอีกเต็นท์ที่ยังไม่ออกมา“หาววว ตื่นก็ดีแล้ว ฉันจะได้นอนบ้าง” ณิชาปิดปากหาวหวอดๆ ก่อนที่เธอจะเดินเข้าเต็นท์ของเธอ“ไม่ไปดูทะเลหมอกเหรอวะณิชา” รันเวย์เอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นณิชากำลังจะเข้าไปในเต็นท์ของเธอ“ไม่ล่ะ ฉันนั่งดูดาวตกทั้งคืนแล้ว ขอนอนก่อนนะ ง่วง”“ไอ้เชี่ยเอ๊ย! กูก็นึกว่ามาทริปม่อนแจ่มมาดูทะเลหมอก ที่ไหนได้กูมาทริปแข่งกันเย็Xไอ้ฉิบหาย ฟังเสียงครางจนอารมณ์ค้างเลยกู” ไรเฟิลเอ่ยจบ เขาก็เข้าไปเต็นท์ของเขาทันที“กูนอนละ เชิญดูทะเลหมอกให้สมใจ” คิมหันต์เอ่ยพูด ก่อนจะยกมือปิดปากหาวแล้วเข้าเต็นท์ไปอีกคน“เฮียครางเสียงดัง จนรบกวนพวกพี่ๆ เขาเลยนะ” แพ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status