All Chapters of เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+) : Chapter 1 - Chapter 10

Chapter 2@คลับหรู“มาช้าจังเลยวะ?” คิมหันต์เอ่ยถามขึ้น เมื่อรันเวย์และไรเฟิลเดินมาถึงโต๊ะโซนวีไอพีภายในคลับ“รถติดว่ะ” รันเวย์เอ่ยตอบ ก่อนจะหย่อนตัวนั่งบนโซฟาที่อยู่ข้างๆ คิมหันต์“ไม่หลับไม่นอนวะณิชา” ไรเฟิลเอ่ยทักทายเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่ม ไรเฟิลอุ้มณิชาขึ้นมานั่งบนตักแกร่งของเขาอย่างรวดเร็วราวกับหยอกล้อเพื่อนสาวของเขา เพราะไรเฟิลมักชอบแกล้งณิชาแบบนี้เป็นประจำเพียะ! เพียะ!“โอ๊ย!! ไอ้บ้าเฟิล ทำไมนายชอบแกล้งฉันแบบนี้อยู่เรื่อยเลยวะ” ณิชาดิ้นขลุกขลักอยู่บนตักแกร่งของไรเฟิลและยกมือบางตีแขนแกร่งของเขาอย่างแรง เมื่อเขากอดเธอไว้แน่น“โอ๊ย! เจ็บนะโว้ย…ณิชา มือหนักฉิบ” ไรเฟิลทำสีหน้าเหยเกและยกมือสากลูบแขนตัวเองป้อยๆ“เจ็บก็ปล่อยสิ…นายจะมากอดฉันทำไม? นายแกล้งฉันแบบนี้ ผู้ชายก็ไม่กล้าเข้ามาจีบฉันน่ะสิ...” ณิชาเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด และเอามือแกะแขนแกร่งออก ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งข้างๆ ไรเฟิลแทน“เหอะ! เป็นสาวเป็นแส้ เสือกอยากแรดให้ผู้ชายเข้าหา” ไรเฟิลจ้องใบหน้าสะสวยด้วยความไม่พอใจ แต่เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า ทำไมเขาถึงต้องไม่พอใจณิชาด้วย เมื่อรู้ว่าณิชาอยากให้ผู้

Chapter 4รุ่งเช้า...@บ้านแพรดาว“อ๊า~ เซ็กซี่ชะมัดเลยเรา” หญิงสาวเอ่ยชมตัวเองด้วยความพึงพอใจ เมื่อเธอมองตัวเองในชุดนักศึกษารัดรูปที่กระจกบานใหญ่ เธอบิดสะโพกซ้ายบิดสะโพกขวาทำราวกับว่ากำลังถ่ายแบบขึ้นปกนิตยสาร หญิงสาวหมุนตัวไปมาอยู่แบบนั้นด้วยความตื่นเต้น เพราะวันนี้เธอจะกลายเป็นนักศึกษาเฟรชชี“โอ้โห...นี่เจ๊แพรแต่งตัวจัดเต็มตั้งแต่เปิดเทอมวันแรกเลยเหรอ?” เมื่อแพรดาวเดินเข้ามาในห้องอาหาร พริกหวานน้องสาวของแพรดาว เธอทำตาลุกวาวอย่างตื่นตาตื่นใจ เมื่อเธอเห็นแพรดาวสวมเสื้อนักศึกษารัดรูปกับกระโปรงทรงเอตัวสั้นจิ๋ว ซึ่งทำให้รูปร่างที่แสนเพอร์เฟกต์ของแพรดาวยิ่งดูเซ็กซี่เย้ายวนตาเป็นอย่างมาก จนทำให้พริกหวานไม่อาจละสายตาจากพี่สาวของเธอได้เลย"มันแน่นอนอยู่แล้วน้องรัก" แพรดาวยักไหล่ด้วยสีหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้นั่งข้างคุณแม่ของเธอ"งื้อ...หนูอยากใส่ชุดนักศึกษาแบบเจ๊บ้างจัง เมื่อไรจะจบมัธยมสักทีเนี่ย" พริกหวานยู่ปากพูดอย่างน่ารัก“ทุกวันนี้แกก็ใส่ชุดนักเรียนสั้นๆ ไม่ต่างจากเจ๊แพรนักหรอกยัยพริกหวาน...” พัตเตอร์น้องชายของแพรดาวส่ายหน้าอย่างระอาให้กับน้องสาวฝาแฝดของเขา เขาไม่ชอบเลยเวลาที่เห็นพ

Chapter 6@คอนโดณิชา“เฮ้อ...” แพรดาวถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่อย่างเบื่อหน่าย เมื่อรถสปอร์ตจอดนิ่งสนิทที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง หญิงสาวนั่งนิ่งไม่ขยับตัวลงจากรถ ดวงตากลมโตกลอกกลิ้งไปมาด้วยความหงุดหงิดใจที่เธอไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากทำตามคำสั่งคนร้ายกาจอย่างเขา เธอได้แต่ทำปากขมุบขมิบบ่นเขาอยู่ภายในใจ ‘ทำไมต้องมายุ่งเรื่องการแต่งตัวของเราด้วยเนี่ย น่าเบื่อชะมัด’“จะตายให้ได้เลยหรือไง? กับการที่ต้องแต่งตัวให้ถูกระเบียบเหมือนชาวบ้านชาวเมืองเขาน่ะ” ปากหยักเอ่ยพูดประชดประชันคนตัวเล็ก เมื่อเขาเห็นใบหน้าสะสวยเอาแต่ทำหน้าบูดบึ้งบอกบุญไม่รับ “ชิ! แล้วแบบนี้มันผิดระเบียบตรงไหนเนี่ย?” แพรดาวยู่ปากบ่นเบาๆ แต่มันก็ทำให้คนตัวโตได้ยิน และยังไม่ทันที่รันเวย์จะได้เอ่ยตอบกลับอะไรไป ก็มีคนมาเคาะกระจกรถทางฝั่งที่เขานั่งเสียก่อน ก๊อก~ ก๊อก~ครืดดดด เสียงเลื่อนกระจกรถลง.. “ทำอะไรอยู่เนี่ยเวย์ ไม่ลงจากรถสักที อะ! นี่กระโปรงพลีตยาวตามที่นายสั่งไว้” ถึงณิชาจะเอ่ยพูดกับรันเวย์ แต่สายตาของเธอก็จับจ้องไปยังหญิงสาวที่นั่งมากับเพื่อนของเธอไม่วางตา พลางได้แต่คิดว่าหญิงสาวคนนี้สวยเซ็กซี่มากจริงๆ ผิวพรรณก็ขาวราวกับน้ำนม

Chapter 8“นี่...เธอเดินยังไงของเธอเนี่ย” แพรดาวโวยวายเสียงดัง เอ่ยถามหญิงสาวใบหน้าสะสวยเหมือนลูกครึ่งด้วยความไม่พอใจ“ขอโทษละกันฉันไม่ทันมอง พอดีรีบไปหน่อย ว่าแต่เธอสองคนเรียนคาบแรกที่ห้องนี้เหรอ?”“ใช่!” มัดหมี่เอ่ยตอบเสียงแข็ง“ดีเลย งั้น...ฉันขอเป็นเพื่อนพวกเธอได้ไหม? ฉันชื่อสปายนะ พวกเธอชื่ออะไรกันล่ะ?” สปายไม่ได้ถือสากับใบหน้าบึ้งตึงของแพรดาวและมัดหมี่ ความจริงแล้วสปายตั้งใจชนแพรดาวและมัดหมี่เองต่างหาก เพราะสปายแอบมองแพรดาวและมัดหมี่ตั้งแต่อยู่ใต้คณะแล้ว ทั้งคู่ดูเหมือนคนจริงใจไม่เสแสร้ง ทำให้สปายคิดแผนร้ายเล็กๆ ที่จะขอเป็นเพื่อนทั้งคู่แบบไม่ธรรมดาตามแบบฉบับสาวมั่นอย่างเธอ“เธอมาขอเป็นเพื่อนพวกฉันง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ?” แพรดาวเลิกคิ้วขึ้นสูง ก่อนจะยักไหล่ด้วยท่าทางกวนๆ“ฉันไม่ได้ขอเธอเป็นแฟนซะหน่อย...ยัยแม่ชี ทำไมจะต้องทำอะไรให้มันยุ่งยากด้วยล่ะ” สปายเอ่ยขึ้น เมื่อมองการแต่งตัวของแพรดาวที่ใส่กระโปรงยาวเฟื้อยจนจะใช้ถูพื้นได้แล้ว“ว้ายยย...เธอว่าใครเป็นแม่ชียะ” แพรดาวกระทืบด้วยสีหน้าบูดบึ้ง เมื่อสปายพยายามกลั้นขำการแต่งตัวของเธอในวันนี้“ฉันก็ว่าเธอน่ะสิ คนอะไรแต่งตัวถูกระเบียบเกิ๊น

Chapter 10“..." แพรดาวถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ตึก!ตึก!แพรดาวเดินกระทืบเท้าปึงปังเข้าไปในลิฟต์ราวกับคนเอาแต่ใจ โดยมีรันเวย์และไรเฟิลเดินตามเข้ามาด้วย แต่เธอก็ต้องหายใจอย่างหงุดหงิดออกมาอีกครั้ง เมื่อนิ้วเรียวยาวของรันเวย์กดลิฟต์ตัวเลขชั้นบนสุดของคอนโด ซึ่งเป็นชั้นเดียวกับห้องของเธอติ๊ง!เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก แพรดาวก็รีบเดินจ้ำอ้าวไปที่ห้องของตัวเอง แต่ก็ไม่วายที่จะแอบปรายตามองรันเวย์ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าเขาอยู่ห้องไหน เพราะชั้นบนสุดของคอนโดมีเพียงแค่สี่ห้องเท่านั้น แต่เหมือนสวรรค์จะกลั่นแกล้งผู้หญิงสวยอย่างเธอ เมื่อเธอต้องอยู่ห้องฝั่งเดียวกันกับเขา ส่วนห้องของไรเฟิลนั้นอยู่ตรงกันข้ามกับห้องของรันเวย์“เฮ้อ! ป๊านะป๊า” แพรดาวถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะกดรหัสเข้าห้องและปิดประตูเสียงดังปึง!“น้องสาวของมึงนี่นิสัยเสียจริงๆ เลยไอ้เฟิล” รันเวย์หันไปพูดกับไรเฟิล โดยที่สายตาของเขายังคงจ้องมองไปยังบานประตูห้องของแพรดาว “น้องแพรก็เป็นน้องสาวของมึงเหมือนกันนั่นแหละโว้ย...” ไรเฟิลยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องของเขาไป โดยไม่สนใจแฝดพี่ที่เอาแต่มองห้องของแพรดาวอยู่แบบนั้น“เหอะ