LOGINShare
Chapter 8
Last Updated:
2025-12-02 22:35:52Chapter 8
“นี่...เธอเดินยังไงของเธอเนี่ย” แพรดาวโวยวายเสียงดัง เอ่ยถามหญิงสาวใบหน้าสะสวยเหมือนลูกครึ่งด้วยความไม่พอใจ
“ขอโทษละกันฉันไม่ทันมอง พอดีรีบไปหน่อย ว่าแต่เธอสองคนเรียนคาบแรกที่ห้องนี้เหรอ?”
“ใช่!” มัดหมี่เอ่ยตอบเสียงแข็ง
“ดีเลย งั้น...ฉันขอเป็นเพื่อนพวกเธอได้ไหม? ฉันชื่อสปายนะ พวกเธอชื่ออะไรกันล่ะ?” สปายไม่ได้ถือสากับใบหน้าบึ้งตึงของแพรดาวและมัดหมี่ ความจริงแล้วสปายตั้งใจชนแพรดาวและมัดหมี่เองต่างหาก เพราะสปายแอบมองแพรดาวและมัดหมี่ตั้งแต่อยู่ใต้คณะแล้ว ทั้งคู่ดูเหมือนคนจริงใจไม่เสแสร้ง ทำให้สปายคิดแผนร้ายเล็กๆ ที่จะขอเป็นเพื่อนทั้งคู่แบบไม่ธรรมดาตามแบบฉบับสาวมั่นอย่างเธอ
“เธอมาขอเป็นเพื่อนพวกฉันง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ?” แพรดาวเลิกคิ้วขึ้นสูง ก่อนจะยักไหล่ด้วยท่าทางกวนๆ
“ฉันไม่ได้ขอเธอเป็นแฟนซะหน่อย...ยัยแม่ชี ทำไมจะต้องทำอะไรให้มันยุ่งยากด้วยล่ะ” สปายเอ่ยขึ้น เมื่อมองการแต่งตัวของแพรดาวที่ใส่กระโปรงยาวเฟื้อยจนจะใช้ถูพื้นได้แล้ว
“ว้ายยย...เธอว่าใครเป็นแม่ชียะ” แพรดาวกระทืบด้วยสีหน้าบูดบึ้ง เมื่อสปายพยายามกลั้นขำการแต่งตัวของเธอในวันนี้
“ฉันก็ว่าเธอน่ะสิ คนอะไรแต่งตัวถูกระเบียบเกิ๊น ฮ่าๆ” สปายหัวเราะออกมา เมื่อเธอกลั้นขำไม่อยู่ จนทำให้มัดหมี่อดที่จะหัวเราะไปกับสปายไม่ได้
“จิ๊! พวกแกหยุดหัวเราะฉันเลยนะ” แพรดาวกอดอกยู่ปาก ทำท่าเง้างอนราวกับเด็กน้อยที่ถูกขัดใจ
“อืมๆ ฮ่าๆ”
มัดหมี่และสปายยกมือทำท่าโอเค แต่พวกเธอก็ยังหัวเราะออกมาไม่หยุด
“...”
“ตกลงเราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ ว่าแต่พวกแกชื่ออะไรกันบ้าง” สปายเอ่ยถามขึ้น
“ฉันแพรดาว”
“ส่วนฉันมัดหมี่”
“งั้น...พวกเราเข้าห้องเรียนกันเถอะ” แพรดาวเอ่ยชวนมัดหมี่และสปายเข้าเรียนคาบแรก ในส่วนของการเข้าเรียนในวันนี้ของช่วงเช้าและช่วงบ่าย อาจารย์ก็แค่แนะนำรายวิชาและก็ให้แนะนำตัวให้เพื่อนในคาบเรียนได้รู้จักกันก็เท่านั้น
“พวกแกกลับยังไงอะ” สปายเอ่ยถามขึ้น เมื่อเข้าฟังอาจารย์แนะนำรายวิชาภาคบ่ายเสร็จแล้ว
“เดี๋ยวฉันจะโทรให้คนที่บ้านมารับ วันนี้ฉันจะย้ายไปอยู่คอนโดวันแรก” แพรดาวเอ่ยบอกสปาย
“ฉันว่าแกไม่ต้องโทรแล้วแหละ นู่นพี่ชายแกมารับแล้ว” มัดหมี่บุ้ยปากไปทางไรเฟิล เมื่อเห็นเขานั่งรออยู่ใต้อาคาร
“พี่ไรเฟิล” แพรดาววิ่งเข้าไปหาไรเฟิลที่นั่งรอเธออยู่ใต้คณะบริหารฯ จนทำให้หญิงสาวนักศึกษาหลายคนที่กำลังมองไรเฟิลด้วยสายตาหวานเยิ้ม ต่างมองแพรดาวด้วยความสนใจ เพราะพวกเธอก็ต่างอยากรู้ว่าแพรดาวเป็นอะไรกับรุ่นพี่ต่างคณะคนนี้
เพราะนักศึกษาที่นี่ไม่มีใครไม่รู้จักรุ่นพี่สุดฮอตของคณะวิศวะที่เป็นฝาแฝดกัน และเพื่อนในแก๊งนี้ของเขาก็มีแต่คนหล่อ รวย เท่กันทุกคน จนสาวๆ ในมหาลัยต่างพากันอิจฉาณิชาไม่น้อยที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับพวกเขา และแพรดาวก็จะเป็นอีกคนที่กำลังจะถูกอิจฉา เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่สามารถทำให้ไรเฟิลมานั่งรอเธอแบบนี้ได้
“เป็นไงบ้างน้องสาวของพี่” ไรเฟิลลุกขึ้นเต็มความสูงและยิ้มกว้างให้แพรดาวอย่างเอ็นดู
“ชิลมากเลยค่ะวันนี้” แพรดาวยิ้มหวานตอบไรเฟิล
“พี่ไรเฟิลขา นี่เพื่อนน้องแพรค่ะ คนนี้ชื่อสปาย ส่วนคนนี้ชื่อมัดหมี่” แพรดาวแนะนำเพื่อนของเธอให้ไรเฟิลรู้จัก
“ยินดีที่ได้รู้จักครับสองสาว” ไรเฟิลจงใจยิ้มโปรยเสน่ห์ให้กับเพื่อนของแพรดาว และมันก็ได้ผลไม่น้อย เมื่อทั้งสองเขินอายจนใบหน้าแดงซ่าน
“เอ พี่ไรเฟิลเป็นฝาแฝดกับพี่เวย์เหรอคะ” มัดหมี่เอ่ยขึ้น เพราะถึงหน้าตาทั้งสองจะเหมือนกัน แต่บุคลิกต่างกันมาก เพราะคนที่เธอเจอตอนเช้าจะดูนิ่ง ดุดัน แต่กับคนนี้ดูเป็นผู้ชายอบอุ่น อ่อนโยน
“ครับ...” ไรเฟิลพยักหน้าตอบรับมัดหมี่
“อ๋อ...ว่าแล้วเชียว” มัดหมี่พยักตอบรับ
“งั้น...ฉันกลับก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน” แพรดาวเอ่ยบอกลาสปายและมัดหมี่ จากนั้นเธอและไรเฟิลก็เดินออกจากคณะ โดยมีสายตาหลายคู่มองตามทั้งคู่ด้วยความสนใจ
“เฮียเวย์!” ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้น เมื่อเธอเข้าไปนั่งบนรถเรียบร้อยแล้ว แต่จู่ๆ รันเวย์ ซึ่งมาจากไหนก็ไม่รู้มาเปิดประตูฝั่งที่เธอนั่ง
“กลัวจำชื่อฉันไม่ได้หรือไง ถึงต้องเรียกชื่อฉันเสียงดังขนาดนี้” รันเวย์เบียดตัวเข้ามานั่งเบาะเดียวกันกับแพรดาว ก่อนจะอุ้มหญิงสาวขึ้นมานั่งบนตักแกร่ง
“ปล่อยหนู...หนูไม่ไปแล้ว หนูจะกลับรถแท็กซี่” แพรดาวดีดดิ้นอยู่บนตักแกร่ง
“ดื้อแบบนี้อยากโดนแบบเมื่อเช้าใช่ไหม?” รันเวย์เอ่ยขู่คนตัวเล็ก
“...”
“โดนอะไรวะ?” ไรเฟิลหันไปถามรันเวย์
“ถามน้องสาวของมึงดูดิ” รันเวย์โบ้ยให้คนตัวเล็กที่นั่งบนตักของเขาเป็นคนตอบ
"หึ! แล้วมึงโผล่มาที่นี่ได้ยังไงวะ ก็ไหนมึงบอกกับกูว่าจะไปกับ..." ไรเฟิลเอ่ยถามรันเวย์ยังไม่ทันจบประโยค รันเวย์ก็เอ่ยพูดขึ้นก่อน
"ไม่มีอารมณ์ อยากนอนพัก" รันเวย์เอาใบหน้าซบลงที่ซอกคอขาว ลมหายใจร้อนเป่ารดลำคอระหง จนหญิงสาวขนลุกซู่
"อื้อ~ ปล่อยหนูเลยนะเฮีย หนูอึดอัด" มือบางผลักใบหน้าคมคายออก
"ซบนิดซบหน่อยไม่ได้เลยเหรอวะ" รันเวย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก
"พี่ไรเฟิลขา เฮียเวย์ชอบแกล้งหนู"
"ขี้ฟ้อง อย่างกะเด็กน้อยสามขวบ" มือสากบีบแก้มนวลอย่างมันเขี้ยว
"อื้อ! เจ็บ"
"ไอ้เวย์อย่าแกล้งน้อง ลงไปเลยมึง กูจะไปส่งน้องแพรที่คอนโด" ไรเฟิลเอ่ยพูดขึ้น
"กูไม่ลง รถกูให้ไอ้บอสขับไปแล้ว" รันเวย์เอ่ยพูดกับไรเฟิล
"..."
"ไหนๆ ก็ไปที่เดียวกัน กูจะอาศัยไปด้วยไม่ได้หรือไง" รันเวย์เอ่ยถามไรเฟิล
"ตอแหลชะมัด" ไรเฟิลเอ่ยว่ารันเวย์
"อย่าดิ้น..." รันเวย์ดุคนตัวเล็กที่ดิ้นขลุกขลักอยู่บนตักแกร่งไม่หยุด
"งั้น...ก็ปล่อยหนูลงสิ หนูจะกลับเอง"
"ดื้อ...แบบนี้สงสัยอยากโดนแบบเมื่อเช้า?"
“เฮียเวย์รังแกอะไรหนูเหรอน้องแพร บอกพี่ได้นะ เดี๋ยวพี่จัดการให้” ไรเฟิลเอ่ยถามแพรดาว เมื่อรันเวย์ขู่แพรดาวไม่หยุด
"หึ...คิดจะจัดการกู มึงจัดการตัวมึงเองให้ได้ก่อน"
“ปะ...เปล่านะคะ เฮียเวย์ไม่ได้ทำอะไรหนูเลย” แพรดาวเอ่ยตอบไรเฟิลด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก และได้แต่คิดในใจว่าใครจะกล้าบอกเรื่องน่าอายแบบนั้นว่าโดนรันเวย์ทำอะไรบ้างเมื่อเช้า จากนั้นหญิงสาวก็นั่งนิ่งไม่ไหวติง เพราะกลัวว่ารันเวย์จะเอ่ยพูดเรื่องเมื่อเช้าออกมา…
“พี่ก็นึกว่าหนูโดนเฮียเวย์รังแกอะไรซะอีก หึๆ” ไรเฟิลเอ่ยพูดขึ้น เพราะแค่พี่ชายฝาแฝดของเขาอ้าปากพูดเล็กน้อย เขาก็รู้แล้วว่าแพรดาวโดนรันเวย์รังแกแบบไหน...โดยเฉพาะสรรพนามที่หญิงสาวเอ่ยเรียกพี่ชายฝาแฝดของเขาที่เปลี่ยนไปจากเดิม...
Latest chapter
เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+) ตอนพิเศษ 5
ตอนพิเศษ 5@บ้านรันเวย์“ป๊าขา ป๊าหลงรักคุณแม่ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” เพลงเอ่ยถามคุณพ่อของเธอด้วยความอยากรู้ตามประสาเด็ก โดยที่เธอกำลังนอนอยู่ตรงกลางบนที่นอนขนาดใหญ่ ส่วนรันเวย์และแพรดาวนอนขนาบข้างลูกของเขา“ป๊ารักแม่ของหนูตั้งแต่แม่ของหนูอายุสามขวบ แต่แม่ของหนูวิ่งหนีป๊าตลอดเลย ป๊าก็วิ่งหอมแก้มแม่ของหนูทุกครั้งที่เห็นหน้า ส่วนแม่ของหนูก็วิ่งร้องไห้ไปฟ้องคุณตาของหนู แล้วแม่ของหนูก็ชอบพูดกับป๊าว่า หนูไม่ชอบพี่เวย์” รันเวย์เอ่ยเล่าเรื่องวัยเด็กให้ลูกสาวของเขาฟัง ก่อนจะเหล่ตามองแพรดาวที่มองเขาอยู่ด้วยสีหน้ายิ้มๆ“โอ๋ๆ หนูสงสารปะป๊าจังเลย โดนคุณแม่ปฏิเสธตั้งแต่เด็ก” เพลงยกแขนเล็กเข้าไปโอบกอดคุณพ่อของเธอเพื่อปลอบใจ“หนูเหมือนปะป๊าเลยที่มีความรักตั้งแต่เด็ก แต่หนูดีหน่อยที่พี่ไบร์ทก็รักหนู หนูเลยไม่ได้กินแห้วเหมือนปะป๊า” เพลงเอ่ยพูดกับคุณพ่อของเธอราวกับผู้ใหญ่ปรับทุกข์กัน“เพลงแก่แดดจัง” เพ้นท์เอ่ยขึ้น“เพ้นท์จะไปเข้าใจอะไรล่ะ ในเมื่อเพ้นท์ยังไม่มีความรัก” เพลงเอ่ยขึ้น“โอ๊ยยย...ปวดหัวกับความรักของลูกสาวป๊าจังเลย” รันเวย์เอ่ยพูดอย่างมันเขี้ยว ก่อนจะเอานิ้วจิ้มไปที่เอวน้อยของเพลง“อ๊ายยยย ฮ่าๆๆ
เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+) ตอนพิเศษ 4
ตอนพิเศษ 4@บ้านบิ๊กบอส“พี่ไบร์ทขา” เด็กหญิงเพลงวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปหาเด็กชายไบรตันด้วยความดีใจ จนรันเวย์ต้องส่ายหัวเบาๆ ให้กับความดื้อรั้นของลูกสาวเขา“น้องเพลง” เด็กชายไบรตันรีบลงจากโซฟา และวิ่งเข้าไปโอบกอดเด็กหญิงตัวน้อยของเขาด้วยความคิดถึง“ฟอด! คิดถึงน้องเพลงจังเลย” เด็กชายไบรตันหอมแก้มนิ่มของเด็กหญิงตัวน้อยฟอดหนึ่ง“ดูลูกชายมึงนะไอ้บอส ดูลูกชายมึงทำ” รันเวย์เอ่ยพูดเสียงเข้มกับเพื่อนของเขา“ฮ่าๆ เด็กๆ มันเอ็นดูกัน มึงเก่งมากนักก็ไปห้ามลูกสาวของมึงสิ” บิ๊กบอสเอ่ยพูดยิ้มๆ“เพื่อนหนูไปไหนอะพี่บอส” แพรดาวเอ่ยถามถึงเพื่อนสนิทของเธอ“ออกไปทำธุระกับคุณแม่ตั้งแต่เช้าเลยน้องแพร เพื่อนของน้องทิ้งให้พี่อยู่เฝ้าบ้านกับเจ้าแสบไบรตันกันสองคน” บิ๊กบอสเอ่ยนินทาเมียของเขาให้เพื่อนสนิทของเมียฟัง“หนูอัดคลิปเสียงไว้แล้ว เรื่องนี้ต้องถึงหูเพื่อนของหนู คิกๆ” แพรดาวชูมือถือขึ้น แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ให้บิ๊กบอส“เมียมึงนี่แสบมากไอ้เวย์” บิ๊กบอสเอ่ยพูดกับรันเวย์“หึๆ เพราะแสบแบบนี้ไง ถึงได้โดนกูปราบบนเตียงบ่อยๆ” รันเวย์เอ่ยพูด ก่อนจะหันไปมองหน้าแพรดาวยิ้มๆ“ก็มึงมันชอบปราบเด็กพยศอยู่แล้วนี่หว่า” บิ๊กบอสเอ่ยพู
เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+) ตอนพิเศษ 3
ตอนพิเศษ 3“ลูกชายจงมา ลูกชายจงมา” ร่างแกร่งหมุนเอวสอบบดขยี้ร่องแคบ ก่อนจะถอดลำแกร่งออกจากร่องแคบ“ลุกขึ้นไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ จะได้ลงไปหาลูก”“งั้นไปอาบพร้อมกัน” ชายหนุ่มหยัดตัวขึ้น ก่อนจะอุ้มร่างบางเดินเข้าห้องน้ำไป“อ๊ายยย เฮียพอแล้ว” ร่างบางเปล่งเสียงร้องลั่นอยู่ในห้องน้ำ เมื่อเขาจับเธอหันหน้าเข้ากำแพงห้องน้ำ“อีกรอบนะเด็กดี เฮียยังอยากอยู่เลย ไหนๆ ลูกก็เปิดโอกาสให้เราแล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะดันแก่นกายเข้าร่องแคบอีกครั้ง“อื้อ~” ศึกรักเริ่มบรรเลงขึ้นมาอีกครั้งด้วยความโหยหา เขาและเธอเปล่งเสียงครางระงมภายในห้องน้ำด้วยความเสียวซ่าน จนตอนนี้ภายในห้องน้ำตลบอบอวลด้วยกลิ่นอายไฟเสน่หาที่เร่าร้อนวันต่อมา... “พากันแต่งตัวอะไรแบบนี้วะเนี่ย” รันเวย์ที่นั่งรอเมียและลูกของเขาอยู่ที่ห้องรับแขก ต้องขมวดคิ้วจนเป็นปม เมื่อเห็นสามแม่ลูกใส่ชุดธีมเดียวกัน ซึ่งกระโปรงแต่ละคนทำเอาเขาแทบกุมขมับ เพราะแต่ละคนสวมใส่กระโปรงสั้นจิ๋วเลยทีเดียว“ปะป๊า ทำไมต้องทำเสียงดุด้วย” เพลงวิ่งเข้าไปโอบกอดขาแกร่งคุณพ่อของเธออย่างเอาใจ“ไม่เสียงดังนะคะคุณพ่อ หนูกลัว” เพ้นท์เข้าไปกอดขาแกร่งคุณพ่อของเธอ
เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+) ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2แกร๊ก~"..." แพรดาวเมื่อเห็นสามีของเธอเปิดประตูเข้ามา เธอก็หยัดลุกขึ้นจะเดินหนี"จะหนีไปไหนครับเด็กดี ไม่คิดถึงเฮียเหรอ" รันเวย์เข้าไปโอบกอดแพรดาวไว้แน่นด้วยความคิดถึง จากนั้นเขาก็สูดดมผมสลวยและซุกไซ้ซอกคอของเธออย่างหื่นกระหาย"ปล่อยเลยนะคนใจร้าย ฮึก~" แพรดาวดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนแกร่ง ก่อนที่น้ำตาของเธอจะรินไหลออกมาด้วยความน้อยใจ"อย่าโกรธเฮียเลยนะที่รัก เฮียไม่ได้ตั้งใจจะไปญี่ปุ่นนานถึงหนึ่งอาทิตย์เลยนะ พอดีงานที่นั่นมีปัญหาจริงๆ" รันเวย์เอาปลายคางเกยไว้ที่ไหล่มน และเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่าที่กกหูเล็ก"เฮียรู้ไหมว่าคนที่นับวันรอเฮียกลับมา มันคิดถึงเฮียมากขนาดไหน" แพรดาวเอ่ยพูดด้วยริมฝีปากสั่นระริก เพราะถึงเธอจะมีลูกแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังติดเขาเหมือนเดิม อยากอยู่ใกล้เขา อยากเจอหน้าเขาทุกวัน"เฮียก็คิดถึงหนูที่สุด หนูใจร้ายมากเลยนะ ไม่ยอมรับโทรศัพท์เฮียเลย""ก็เฮียใจร้ายกับหนูก่อนหนิ" แพรดาวยู่ปากพูดอย่างเง้างอน"งั้นเฮียขอไถ่โทษกับหนูบนเตียงนะที่รัก" รันเวย์เอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะอุ้มภรรยาสาววางไว้บนเตียงอย่างเบามือ"เฮีย..." ปากเล็กเอ่ยเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสีย
เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+) ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 1เจ็ดปีต่อมา...รถสปอร์ตหรูขับเคลื่อนเข้ามาจอดที่ลานจอดรถบ้านหลังใหญ่ จากนั้นเขาก็หันไปหยิบตุ๊กตาหมีสองตัวกับดอกกุหลาบสีแดงสดช่อใหญ่มาไว้ในอ้อมแขนแกร่ง นักธุรกิจหนุ่มหล่อลงจากรถและเดินเข้าบ้านไปด้วยรอยยิ้มแห่งความคิดถึง เพราะตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา เขาไม่ได้เจอลูกสาวตัวน้อยและภรรยาสุดที่รักของเขาเลย เพราะเขาติดงานสำคัญที่ญี่ปุ่น"น้องเพ้นท์ น้องเพลง ปะป๊ากลับมาแล้วครับ" รันเวย์เอ่ยบอกลูกสาวฝาแฝดของเขาด้วยรอยยิ้มเมื่อแพรดาวเห็นสามีของเธอเดินเข้ามาในบ้าน เธอก็กระซิบบอกอะไรบางอย่างกับลูกสาวตัวน้อยของเธอทั้งสองคน ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นและเดินขึ้นห้องส่วนตัวไปอย่างเง้างอน"อ้าว...หนูจะเดินหนีเฮียไปไหนครับ" รันเวย์เอ่ยถามแพรดาวหน้าตาตื่น เมื่อเห็นภรรยาตัวน้อยของเขาเดินหนีขึ้นห้องไป"ห้ามรบกวนคุณแม่นะคะ ปะป๊า" เพ้นท์และเพลงเด็กน้อยฝาแฝดหน้าตาจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตากางแขนเรียวเล็กสุดแขน เพื่อกั้นขวางไม่ให้คุณพ่อของพวกเธอตามคุณแม่ของพวกเธอขึ้นห้องไปได้"ปะป๊าใจร้าย ทิ้งหนูกับคุณแม่ไปเที่ยวญี่ปุ่น ชิ! หนูงอนป๊าแล้ว" เสียงเล็กของเพลงเอ่ยต่อว่าคุณพ่อของเธอ ก่อนจะทำแก้มป่องเบือนหน้าหนีคุณพ
เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+) The end
The endรุ่งเช้า6.00 น.เมื่อรันเวย์ออกมาจากเต็นท์พร้อมแพรดาว เขาก็เลิกคิ้วขึ้น เมื่อเห็นไรเฟิลณิชา คิมหันต์นั่งผิงไฟอยู่หน้าเต็นท์ มิหนำซ้ำหน้าตาของทั้งสามคนยังดูอิดโรยราวกับคนไม่ได้นอน“ตื่นเช้าจังวะ” รันเวย์เอ่ยถามเพื่อนของเขา“กูยังไม่ได้นอนเลย มึงเห็นขอบตาพวกกูไหมเนี่ย? จะเป็นหมีแพนด้าอยู่แล้ว” ไรเฟิลเอ่ยตอบรันเวย์ด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์นัก“ครางห่าอะไรขนาดนั้นวะ กูไม่น่าหลวมตัวมาเที่ยวกับพวกมึงเลย” คิมหันต์เอ่ยพูดประชดรันเวย์ ก่อนจะมองไปอีกเต็นท์ที่ยังไม่ออกมา“หาววว ตื่นก็ดีแล้ว ฉันจะได้นอนบ้าง” ณิชาปิดปากหาวหวอดๆ ก่อนที่เธอจะเดินเข้าเต็นท์ของเธอ“ไม่ไปดูทะเลหมอกเหรอวะณิชา” รันเวย์เอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นณิชากำลังจะเข้าไปในเต็นท์ของเธอ“ไม่ล่ะ ฉันนั่งดูดาวตกทั้งคืนแล้ว ขอนอนก่อนนะ ง่วง”“ไอ้เชี่ยเอ๊ย! กูก็นึกว่ามาทริปม่อนแจ่มมาดูทะเลหมอก ที่ไหนได้กูมาทริปแข่งกันเย็Xไอ้ฉิบหาย ฟังเสียงครางจนอารมณ์ค้างเลยกู” ไรเฟิลเอ่ยจบ เขาก็เข้าไปเต็นท์ของเขาทันที“กูนอนละ เชิญดูทะเลหมอกให้สมใจ” คิมหันต์เอ่ยพูด ก่อนจะยกมือปิดปากหาวแล้วเข้าเต็นท์ไปอีกคน“เฮียครางเสียงดัง จนรบกวนพวกพี่ๆ เขาเลยนะ” แพ
You may also like
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย307.6K viewsแต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI59.6K viewsบ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย47.3K viewsนับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย46.4K viewsรักร้อยใจในไร่ชา
ญาสิตา72 viewsรักในเงาแค้น
เฮียกังฟู74 viewsหัวใจวิศรุต (วิศรุต&แพรพรรณ)
เดลิล46 viewsนายหัวร้ายพ่ายรัก
Suwachee123 views
