บทที่ 2

ปัจจุบัน

มหาวิทยาลัย H

คลีโอนั่งไขว่ห้างเลื่อนดูความเคลื่อนไหวของเพื่อนๆ ผ่านแอปพลิเคชันในโทรศัพท์มือถืออยู่ที่บริเวณใต้ตึกคณะบริหาร

ร่างสมส่วนราวนางแบบ สวมชุดนักศึกษารัดรูปกระโปรงทรงเอตัวเล็กร่นขึ้นมาเล็กน้อยเผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียน ริมฝีปากรูปกระจับถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงสด ดวงตาคู่โตล้อมด้วยแพขนตาหนา จมูกเล็กโด่งรั้งราวกับสาวเอาแต่ใจ ใบหน้ามีรอยตกกระเล็กน้อย เนื่องจากเธอเป็นลูกครึ่ง ไทย-อิตาลี ทุกอย่างทำให้เธอคว้าตำแหน่งดาวคณะบริหารมาครอบครองสมัยอยู่ปี 1 ซึ่งปัจจุบันหญิงสาวเรียนอยู่ชั้นปี 3 อายุ 21 ปีแล้ว

ทุกท่าทางการเคลื่อนไหวของหญิงสาวดึงดูดสายตานักศึกษาชายที่นั่งอยู่บริเวณรอบ มองเธออย่างหลงใหล แต่ทุกคนก็ทราบดีถึงความโหดของครอบครัวหญิงสาว ครอบครัวของเธอทำธุรกิจหลากหลายตั้งแต่ธุรกิจที่ขาวสะอาดไปจนถึงธุรกิจสีเทา อำนาจที่มีในมือทำให้ไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าไปยุ่งกับเธอ

“สวัสดีครับ” เสียงทุ้มดังขึ้น ทำให้หญิงสาวละสายตาจากมือถือขึ้นไปมอง ชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาดีคนหนึ่งสวมชุดนักศึกษาหลุดลุ่ยไม่เรียบร้อย แววตาแสดงถึงความเจ้าเล่ห์อย่างปิดไม่มิด

“สวัสดีค่ะ” คลีโอกระตุกยิ้มหวานตอบกลับ สายตาเป็นประกายระยับ มองดูลีลาการจีบของเสือร้ายจอมเจ้าชู้

“ชื่ออะไรเหรอครับ” ชายหนุ่มยกยิ้มถามเสียงทุ้ม

“ไม่ใช่ว่ารู้จักคลีอยู่แล้วเหรอคะ” เธอเอียงคอเล็กน้อย ถามกลับอย่างมีชั้นเชิง น้อยคนนักในมหาลัยแห่งนี้จะไม่รู้จักชื่อเสียงของเธอ แล้วเสือร้ายอย่างพีท หนุ่มเพลย์บอยประจำคณะวิศวะจะไม่รู้จักเธอได้อย่างไร

“คลีโอใช่ไหมครับ”

“ใช่ค่ะ” เธอส่งยิ้มยั่วกลับอย่างไม่ยอมแพ้

“เราชื่อ...”

“พีท...ใช่ไหมคะ” คลีโอแทรกขึ้นก่อนที่อีกฝ่ายจะแนะนำตัว

“ดีใจจังครับที่คลีโอรู้จักเราด้วย” ชายหนุ่มส่งยิ้ม พร้อมทิ้งตัวลงนั่งฝั่งตรงข้ามกับเธอ

“ก็พีทเป็นคนดังคณะวิศวะนี่หน่า เราต้องรู้จักอยู่แล้ว”

“เราขอไลน์คลีโอไว้ได้ไหม” ว่าจบชายหนุ่มก็ยื่นมือถือเครื่องหรูส่งให้หญิงสาว

“ถ้าให้ไป...จะทักมาหาไหม” คลีโอยกคิ้วมองกลับอย่างเย้าแหย่ ไม่ยอมรับโทรศัพท์ของชายหนุ่ม

“ทักอยู่แล้ว เราสนใจคลีโอนะ”

“หึหึ รับปากแล้วนะ” ริมฝีปากแดงยกยิ้มยั่ว รับมือถืออีกฝ่ายมาพิมพ์ไอดีไลน์ของตัวเอง แล้วคืนมันให้ชายหนุ่ม

“ถ้าวันหลังเราชวนไปกินข้าวได้ไหม”

“ขึ้นอยู่กับว่าร้านที่จะไป…น่ากินแค่ไหน” หญิงสาวย้ำคำพูดประโยคหลังอย่างสื่อความหมาย ตาคู่สวยเป็นระยับ ยิ่งสร้างความน่าสนใจให้หญิงสาวยิ่งขึ้น

“หึหึ เราว่าร้านที่เราเลือกก็ เด็ด อยู่นะ” ชายหนุ่มตอบกลับเย้ายวนไม่ต่างกัน

“คิก ไว้ลองชวนดูสิ คลีจะตัดสินใจอีกที” เธอยกคิ้วส่งให้อีกฝ่ายราวกับเด็กซุกซน

ชายหนุ่มหัวเราะร่าอย่างถูกใจ เขาได้ยินชื่อเสียงหญิงสาวมาหลายครั้งเรื่องความโหดของครอบครัวเธอ ทำให้ไม่ค่อยมีผู้ชายคนไหนกล้าเข้าไปจีบ แต่ตัวเขาก็มีฐานะไม่ธรรมดา ทำให้มั่นใจในตัวเองระดับหนึ่ง เสน่ห์แสนซุกซนของเธอทำให้เขาค่อนข้างสนใจเธอทีเดียว

ทั้งคู่พูดคุยกันต่ออีกเล็กน้อย ก่อนที่พีทจะขอตัวออกไป เธอจ้องมองรายชื่อใหม่ที่เพิ่งถูกเพิ่มเข้าใจอย่างนึกสนุก

หลังจากนั้นไม่นานร่างเล็กของเพื่อนสาวคนสนิทก็วิ่งหอบแฮกเข้ามาหา

“แก ขอโทษที่ปล่อยให้รอ ฉัน...”

“ทำงานหนัก กลับดึก ตื่นสาย?” คลีโอต่อประโยคให้เพื่อนสาวอย่างรู้ทัน

“…” มิลินหน้ามุ่ยเมื่อถูกเธอเย้าแหย่ แต่ก็พยักหน้ารับ “อื้อ”

“เฮ้ออออ~ ฉันบอกแกว่าจะช่วยรอบที่ล้าน” เธอถอนหายใจมองเพื่อนสนิทด้วยสายตาหงุดหงิด

“เอาน่า ยังไงคำตอบก็เหมือนเดิม” ร่างเล็กรีบตอบ

“ย่ะ เบื่อจะพูดแกเรื่องนี้เหมือนกัน” คลีโอเบ้ปาก เนื่องจากมิลินเพื่อนสาวร่างเล็กของเธอมีปัญหาทางครอบครัว ทำให้เธอต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย แต่มิลินก็ไม่เคยยอมรับเงินช่วยเหลือจากเธอเลยสักครั้ง หญิงสาวจึงได้แต่ปลง หวังว่าหากมีปัญหาที่หนักเกินไปเพื่อนเธอจะหันมาขอความช่วยเหลือจากเธอ

“นี่ นั่งค่ะ มีเรื่องจะเม้าท์” เธอตบโต๊ะเบาๆ ให้เพื่อนรักนั่งลง

“หือ มีอะไรเหรอ” มิลินนั่งลงพร้อมส่งสายตาอยากรู้มาให้

หญิงสาวยื่นโทรศัพท์หรูที่ปรากฏรูปโปรไฟล์ของหนุ่มหล่อที่เพิ่งเข้ามาขอไลน์เธอส่งให้เพื่อนรักดู แต่อีกฝ่ายยังคงขมวดคิ้วมองรูปอย่างไม่เข้าใจ

“…”

“ใครอะ” ใบหน้าหวานถามเธออย่างใสซื่อ ทำเอาเพื่อนสนิทอย่างเธอปวดหัวจี๊ดๆ กับความไม่รู้เรื่องของเธอ

“โอ๊ย!! พีทไง” หญิงสาวร้องบอกเสียงแหลม

“ไม่รู้จัก...ทำไมเหรอ” คลีโอยกมือขึ้นกุมขมับ เมื่อเพื่อนสาวถามเธอกลับตาใส

“แกเนี้ยนะ พีทไง หนุ่มฮอตคณะวิศวะ” หญิงสาวพยายามอธิบายอย่างใจเย็น “เมื่อกี้เข้าเพิ่งมาขอไลน์ฉัน”

“ใช่คนที่แกเล่าว่าลากดาวคณะนิเทศไปกินในห้องน้ำ?”

“เออนั่นแหละ” เธอร้องออกมาเมื่อในที่สุดเพื่อนสาวก็รู้เรื่อง

“เขาจะจีบแกเหรอ เขาดูร้ายๆ” มิลินขมวดคิ้วถามกลับด้วยสีหน้าไม่สบายใจ

“หึหึ ยิ่งร้ายคลียิ่งชอบ” หญิงสาวแสยะยิ้ม ไม่รู้ว่าใครจะเป็นเสือ ใครจะเป็นเหยื่อกันแน่

“แกชอบผู้ชายแบบนี้เหรอ จากเรื่องที่แกเล่า เขาดูเป็นผู้ชายไม่ค่อยดี”

“โอ๊ยเพื่อนคะ ฉันก็ไม่ได้จะเอาจริง แค่เล่นด้วยสนุกๆ”

เธอปวดหัวกับความใสซื่อไม่ทันคนของเพื่อนรักเป็นอย่างมาก ก่อนจะตัดบทสนทนา เมื่อเห็นว่าใกล้ถึงเวลาเข้าคลาสเริ่ม

คอนโดคลีโอ

หญิงสาวนอนคว่ำ กระดิกปลายเท้า เล่นโทรศัพท์มือถืออยู่บนเตียง ตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะ 1 ทุ่มแล้ว แต่เธอก็ยังคงอยู่ในชุดนักศึกษาตัวเล็ก ปลายเสื้อหลุดลุ่ยออกมานอกกระโปรงเล็กน้อย

ปึง

เสียงปิดประตูดังขึ้น แต่หญิงสาวก็ไม่ได้หันไปมอง เนื่องจากรู้ดีแก่ใจอยู่แล้วว่าเป็นฝีมือของใคร

ตึก ตึก ตึก

ฝีเท้าหนักเดินเข้ามายังห้องนอนใหญ่ที่ถูกเปิดประตูทิ้งไว้ แรงยวบเกิดขึ้นบริเวณปลายเตียง ก่อนร่างสูงจะคร่อมเธอเอาไว้จากด้านหลัง โทรศัพท์เครื่องหรูในมือถูกโยนทิ้งอย่างหยาบคาย

“อ๊ะ!!” เธอร้องออกมาด้วยความไม่พอใจ ก่อนตวัดมองร่างสูงด้านหลังอย่างตำหนิ

“หิวไหมครับ...ผมซื้ออาหารมาให้คุณหนู” ร่างสูงถามพลางใช้ฝ่ามือร้อนลูบไล้สะโพก ขยำบีบมันอย่างหนักหน่วง

“อึก!!...” เธอแหงนหน้าขึ้น หลับตา ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่ เมื่อนึกถึงสิ่งที่ชายหนุ่มจะทำต่อไปหัวใจก็เต้นระรัว “หิวแล้วค่ะ ลุกไปสิคะ”

“ผมก็หิว...ขอผมกินก่อนแล้วกันนะครับ”

“อ๊ะ!! พี่ลีโอ” คลีโอร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อชายหนุ่มพลิกตัวให้หญิงสาวกลับมานอนหงาย ริมฝีปากร้อนกดลงแนบริมฝีปากเธออย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มบดจูบรุนแรง ดูดดื่มรสชาติหวานจากปลายลิ้นเล็ก เขาตวัดลิ้นสากเข้ามายังโพรงปากร่างข้างใต้ สำรวจมันอย่างช่ำชอง

หญิงสาวเผลอยกมือกำเสื้อเชิ้ตชายหนุ่มไว้แน่น เปิดปากรับสัมผัสแต่โดยดี ปลายลิ้นทั้งคู่ตวัดเกี่ยวรัดกันไม่ห่าง ความรู้สึกร้อนวูบวาบลามไปทั่วท้องน้อยจนถึงปลายเท้า

คลีโอเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก เมื่อชายหนุ่มยังคงบดจูบรุนแรง ไม่เว้นช่วงให้เธอได้พักหายใจ มือเล็กทุบอกแกร่งเพื่อบอกให้เขาหยุด ชายหนุ่มจึงยอมผละตัวออกไปจ้องมองเธอด้วยสายตาหิวกระหาย ลิ้นสากตวัดเลียคราบน้ำใสที่เลอะรอบริมฝีปากตัวเอง ท่าทางนิ่งๆ แฝงความดิบเถื่อนยิ่งทำให้คลีโอใจสั่นอย่างตื่นเต้น

“ให้คลีกินข้าวก่อนนะคะ...” หญิงสาวออดอ้อน ยกมือขึ้นคล้องคอร่างสูงด้านบน

“…”

“...แล้วคลีจะกลับมาให้พี่กินต่อ” เธอกัดปากอย่างยั่วยวน ส่งสายตาน่าสงสารให้ชายหนุ่มเห็นใจ

“หึ” ชายหนุ่มยกมุมปาก ตีปลายจมูกหญิงสาวเบาๆ อย่างมันเขี้ยว แต่ก็ยอมลุกออกจากตัวคลีโอ ก่อนจะออกแรงดึงร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงขึ้นมาด้วย “อย่ายั่วให้มากครับ...เดี๋ยวจะโดนหนัก”

“อยากโดนหนักๆ จะแย่” เธอยักคิ้วตอบกลับอย่างท้าทาย ก่อนจะรีบวิ่งลอดวงแขนของชายหนุ่มที่เกือบจะเปลี่ยนใจออกไปจากห้องนอนทันที

ลีโอมองตามร่างเล็กแสนซนด้วยสายตานิ่งๆ เช่นเคย เขาก้าวขายาวๆ ตามเธอออกไป

“ไปนั่งรอก่อน เดี๋ยวผมใส่จานให้” ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบ ก่อนจะนำอาหารที่ซื้อมาจัดใส่จาน คลีโอนั่งมองการกระทำของชายหนุ่มเผลออมยิ้มออกมา

ลีโอถูกครอบครัวของเธอรับมาเลี้ยงตั้งแต่เธออายุเพียง 5 ขวบ เขาโตกว่าเธอ 3 ปี ทั้งเธอ ลีโอ และไคโร จึงถูกเลี้ยงดูมาด้วยกัน เธอไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เธอเริ่มตกหลุมรักชายหนุ่มแสนเย็นชาคนนี้ แม้เขาแข็งกระด้าง ดิบห่าม จนถึงขั้นป่าเถื่อน แต่เธอก็รู้สึกถึงความอ่อนโยนที่เขามีให้เธอได้ ลีโอจะเป็นคนคอยดูแลปกป้องเธอมาตลอด และทุกวันนี้เขาก็มีหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวให้เธอด้วย

ตั้งแต่วันเกิดครบรอบ 20 ปี ของเธอ ทั้งคู่ก็เริ่มเกินเลยกันมากกว่าแค่ว่าเจ้านายลูกน้อง ถึงแม้เขาจะยังไม่เคยมีอะไรกับเธอจริงๆ ก็ตาม แต่เธออยากเป็นมากกว่าคนแก้เหงา จึงได้พยายามขุดมารยาทุกเล่มเกวียนมาใช้กับเขา ‘หนีคลีให้รอดแล้วกัน ถ้าคลีจะเป็นฝ่ายล่าบ้าง’