บทที่ 5 แรกพบเจอ ( The first time we met) 100%

"ยินดีต้อนรับครับท่านลีโอนาร์ด เป็นเกียรติของ The moon club ของเราเป็นอย่างยิ่งที่ได้ต้อนรับแขกคนพิเศษอย่างท่านเป็นอย่างมาก ใครๆต่างก็ร่ำลือชื่อเสียงของท่านลีโอนาร์ดมาเนิ่นนาน ผมเพิ่งจะได้สัมผัสตอนนี้เอง เป็นเกียรติ มากจริงๆครับ เชิญนั่งครับท่าน"

เสี่ยใหญ่ ผายมือเชิญ ให้ลีโอนาร์ด ฟรานซิส และ แมกซ์นั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่

"ขอบคุณครับ เป็นเกียรติเช่นกัน"

ลีโอนาร์ดตอบรับเสียใหญ่ ด้วยท่าทาง สุขุม เรียบนิ่ง ไม่บ่งบอกอารมณ์ยินดียินร้ายแต่อย่างใด อย่างที่เขาพูดขึ้นเลยซักนิด...เสี่ยใหญ่จึงรีบชิงพูดขึ้นทันที

"เอ่อท่านครับ เรื่องธุรกิจของเราล่ะครับ ท่านลีโอนาร์ด"

เสี่ยใหญ่ไม่ปล่อยให้เวลาล่วงเลยให้เปล่าประโยชน์ เขารีบชิงพูดขึ้นตัดบทอย่างรวดเร็ว เนื่องด้วยตัวเองติดหนี้สินมากมาย

" คุณมีอะไรมานำเสนอล่ะครับ"

ลีโอนาร์ด พูดออกไปด้วยท่าทางที่ไม่เรียบนิ่งอีกเช่นเคย..

"ห้าสิบห้าสิบครับ..ครึ่งต่อครึ่งระหว่างธุรกิจของเราครับท่าน"

ลีโอนาร์ดยังคงนั่งนิ่ง คิดถึงเรื่องที่ให้ฟรานซิสไปสืบข้อมูลมาจนรู้ว่าเสี่ยใหญ่ติดหนี้การพนันจากคาสิโนของเขามากมาย จนต้องเอาที่นี่ไปจำนำทำและทำให้ตัวเขาเองมีปัญหาทางการเงิน หนี้สินท่วมท้น และฟรานซิสก็สืบมาจนรู้อีกว่าที่นี่ก็มีชื่อเสียงมากพอสมควร และค่อนข้างมีลูกค้าหนาคับคั่งพอตัว

"ห้าสิบห้าสิบผมคิดว่ามันคงไม่เหมาะซักเท่าไหร่"

ลีโอนาร์ดเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางเรียบเฉยอีกเช่นเคย

"หกสิบสี่สิบ ผมตกลง!"

ลีโอนาร์ดกล่าวนิ่งใบหน้าเรียบเย็น เสี่ยใหญ่ได้ยินก็มีอารมณ์กรุ่นโกรธในใจเป็นอย่างมาก แต่เขาเองก็ไม่สามารถแสดงท่าทีออกไป ด้วยหนี้สินของตนเองที่มีมากมายจนเกินตัว หลายต่อหลายครั้งที่ถูกกลุ่มเจ้าหนี้เข้ามาทวงหนี้และถูกทำร้ายไปหลายต่อหลายครั้ง ในสถานการณ์ตอนนี้เขามีเพียงต้องจำยอมเท่านั้นเอง

"ตกลงครับ"

"และคืนนี้ ผมก็มีของขวัญพิเศษมามอบให้คุณลีโอนาร์ดโดยเฉพาะอีกด้วยครับ"

"ขอบคุณครับ"

ลีโอนาร์ดตอบด้วยท่าทางเรียบนิ่งอีกเช่นเคย ก่อนที่เขาจะเห็นเสี่ยใหญ่หันไปกระซิบกับผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขาเอง แล้วก็หันมายกเครื่องดื่มชูขึ้นพร้อมกล่าว

"แด่มิตรภาพและธุรกิจของเราครับท่าน"

ลีโอนาร์ดยกแก้วเครื่องดื่มสีอำพันขึ้นพร้อมกระดกรวดเดียวหมดจนหมดแก้วพร้อมกันกับเสี่ยใหญ่ ก่อนสักครู่ประตูจะเปิดออกพร้อมบุคคลที่ก้าวเข้ามาใหม่ เธอคือหญิงสาวที่สวยเซ็กซี่มีเสน่ห์เป็นที่สุด ลีโอนาร์ดจ้องมองเธอด้วยสายตาตกตะลึง!รูปร่างของเธอเล็กได้สัดส่วนและใบหน้าสวยหวาน ดวงตาของเธอกลมโตสีเฮเซล ริมฝีปากบางเล็กเคลือบด้วยลิปสติกสีแดง น่าจูบน่าบดขยี้เป็นที่สุด หน้าอกของเธอถึงจะไม่ได้ใหญ่โตมากเหมือนที่เขาเคยเห็นมาก่อน มันก็คงจะเหมาะมือดีเหลือเกินลีโอนาร์ดคิดในใจ เอวบางคอดกิ่วสะโพกผายนั่นมันน่าจับตีซะจริงๆ เขาเผลอมองตาค้างและคิดไปไกลในจินตนาการของตัวเอง

"อะแฮ่ม..อื้อ.."

ฟรานซิสสะกิดเรียกลีโอนาร์ดเมื่อสังเกตุเห็นอาการของเขานิ่งงันเนิ่นนานมากกว่าปกติ เสี่ยใหญ่ยิ้มอย่างพอใจกับอาการของลีโอนาร์ด ก่อนจะกล่าวว่า..

"นี่คือนางฟ้าแห่งจันทร์ทรา ของที่นี่ครับ เธอคือนางฟ้าแห่ง The moon club ของเรา เชิญท่านลีโอนาร์ดสนุกให้เต็มที่นะครับท่าน"

ก่อนที่เสี่ยใหญ่จะก้มหัวเคารพให้ลีโอนาร์ดเล็กน้อย แล้วเขาจึงค่อยๆก้าวจากออกไปจากห้องนี้ตามด้วยผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ ที่พาแม่นางฟ้าคนนี้เข้ามาเธอหันหน้าไปสบตาแม่นางฟ้าจันทร์ทราสักครู่แล้วจึงก้าวออกไปเช่นกัน

"เบาๆ นะคับเจ้านาย ผมกลัวว่าแม่นางฟ้าคืนจันทร์จะแหลกคามือเจ้านายซะก่อน"

ฟรานซิสกระซิบที่ข้างหูก่อนจะหันหน้ามาขยิบตาเจ้าเล่ห์ให้แม่นางฟ้าคนนี้ก่อน แล้วเขาจึงยื่นมือออกมาพลางบอกว่า..