LOGINลีโอนาร์ดเมื่อเห็นคนตัวเล็กนิ่งเงียบไปก็ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ พลางคิดว่าแม่สาวน้อยคนนี้คงต้องติดใจในรสจูบที่เขามอบให้เธอเป็นแน่ ก่อนที่มาริสาจะนิ่งเงียบไปจนผิดสังเกตุ เขาจึงค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากเธอ "คุณ..คุณ..คุณ!.
View Moreแมรี่ มาริสา อาร์ท พาวิลเลียม สาวสวย ในตาสีเฮเซลชวนฝันกลมโตมีเสน่ห์ นัยตาปนเศร้านิดๆ ปากกระจับเล็กสีชมพูน่าจุมพิต ผมสีน้ำตาลอ่อน หน้าอกทั้งสองข้างกลมกลึงไม่ใหญ่มากแต่พอดดีมือ สะโพกผายเอวคอดดูลงตัว ผิวขาวขลับอมชมพู รูปร่างได้สัดส่วน สูง 165 เธอมีรูปร่างและหน้าตาสวยดั่งนางฟ้านางนิยายในวรรณคดีปรัมปราอย่างที่เคยได้ยินมา ผู้ชายทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ ตลอดจน อาเสี่ยเมียเผลอ หรือเผลอเมียมาที่ The moon club แห่งนี้เป็นต้องลุ่มหลงและเพ้อฝันกับการที่จะได้จับจองหัวใจ หรือแม้แต่นั่งดื่ม และต้องการที่จะแตะต้องเธอนิดๆหน่อยๆพอให้หัวใจกรถชุ่มกระชวย เพราะใครๆ ต่างก็รู้ว่า เธอสวย มีเส่ห์ ชวนหลงไหลเธอ และเธอเด่นดัง ที่สุดในคลับแห่งนี้ ทุกๆคนต่างต้องการที่จะเป็นคนที่ทุ่มเงินหนักๆ เพื่อจะได้เธอไปครอบครองและเชยชมให้สาแก่ใจ แต่กิติศัพท์ ของเธอใครๆ ก็ต่างขนานนามไปว่าเธอ คือ" นางฟ้าจันทร์ทรา "ที่ สวย เริด เชิด ผยอง.. แต่พวกผู้ชายหลงโลมกามาทั้งหลาย ก็ไม่ได้คิดและใส่ใจในเรื่องนั้นแม้แต่น้อย เพียงแค่ต้องการร่างกายของเธอมาครอบครองใต้ร่างของพวกเขาแค่นั้นเป็นพอ
แต่ใครๆจะรู้ภายนอกที่เธอดูเป็นสาวมาดมั่น ทันสมัย และมั่นใจ เชิดหยิ่ง แต่หารู้ไม่ว่า ภายในข้างในจิตใจของเธอเป็นคนบอบบาง ทุกข์ตรท อมเศร้า อยู่ตลอดเวลา เวลาที่เธออยู่คนเดียวเธอจะค่อนข้างเป็นคนที่เหม่อลอย ชอบร้องไห้ฟูมฟาย จนบ้าคลั่งอยู่คนเดียวตลอดเวลา เมื่อนึกถึงโชคชะตาที่ตัวเธอเองต้องเผชิญมาอยู่ทุกวันนี้..
แมรี่ ไม่อาจรู้ได้ว่าใครคือพ่อแม่ของเธอ เท่าที่เธอรู้ เธอถูกนำมาทิ้งไว้ใกล้ๆ The moon club แห่งนี้ ที่เป็นผับข้างหน้า แต่เป็นซ่องดีๆนี่เอง วดี หรือ อัจฉราวดี (อัจฉราวดี อาร์ท พาวิลเลียม) สาวสวยลูกครึ่งไทยอังกฤษ เจ้าของซ่องแห่งนี้ เป็นคนเก็บเธอมาเลี้ยง และยั่งสั่งสอนวิชามาร ให้เธอรับแขกตั้งแต่อายุ 15-16 ถึงแม้ตอนนี้เธอจะเรียนจบปริญาตรีแล้ว แต่เธอเองก็มองไม่เห็นหนทางที่จะก้าวออกจากที่นี่ไปได้เลย เนื่องจาก แม่วดี ของเธอทุกวันนี้ถูกเสี่ยใหญ่ควบคุม วดีติดหนี้จนต้องยกคลับนี้ให้เสี่ยคนนั้นและจำต้องให้ แมรี่รับแขกตามคำสั่งของเสี่ยเจ้าของใหม่ที่นี่อยากหลีกเลี่ยงไม่ได้อีกด้วย..
เมื่อไรที่แมรี่อยู่คนเดียว เธอมักจะเศร้าและทุกข์หนักเมื่อคิดไปถึง คำพูดของคนที่กล่าวขานนามเธอ ว่า "นางฟ้าจันทร์ทรา" โสเภณี และอีตัว..คิดขึ้นมาทีไรก็พาลนำ้ตาไหลพรากอาบแก้มอยู่ทุกครั้ง ถึงแม้เธอจะยังไม่เคยเสียตัวไปให้ใคร สิ่งที่เกิดขึ้นไม่เคยมีมากไปกว่า กอด จูบ หรือ ลูบคลำ แต่เธอก็มิวายที่จะขยะแขยงตัวตนของตัวเธอเองเต็มทน เพราะเธอเป็นผู้หญิงมีมารยามากกว่าร้อยเล่มเกวียน เธอจึงรอดพ้นได้ตลอดมา แต่เธอจะรอดได้ทุกครั้งจริงหรือ?? แมรี่เฝ้าถามตัวเองในใจ.."ร่างกายนี้ถึงแม้จะงดงามอย่างที่ใครๆต่างพูดถึงและหมายปอง แต่ตัวเธอเองกลับรู้สึกสะอิดสะเอียนซะเต็มประดา" ร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยราคีคาว ของชายหลายๆคน..
เป็นอีกครั้งที่น้อยนิด ที่คืนนี้เธอไม่ต้องรับแขกเนื่องจากเธอมีอาการ ปวดหัว จึงบอกแม่วดีว่าไม่สบายเธอจึงต้องมานอนอยู่บนเตียง แล้วคิดซ้ำไปซ้ำมากับเรื่องชีวิตของตัวเธอเองจนเข้าสู่ห้วงนิทราแล้วหลับไปในที่สุด..
มาร์คอส เมื่อเห็นท่าทางของโลอองซ์เปลี่ยนไปเขาจึงเข้าไปถามทันที "เป็นอะไรรึเปล่าครับพ่อ" มาร์คอสถามโลอองซ์ด้วยความเป็นห่วง "เปล่าๆไม่มีอะไรหรอกแล้วนี่แกหายไปไหนมา""ผมออกไปเดินเล่นแถวๆนี้ล่ะครับพ่อ..พ่อมีอะไรรึเปล่าครับ" มาร์คอสเอ่ยถามทันทีเมื่อเห็นสีหน้าของผู้เป็นพ่อคล้ายๆกับมีเรื่องหนักใจที่แสดงออกมาทางแววตาท่าทางของเขาค่อนข้างเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด"แกไปสืบเรื่องผู้หญิงที่ชื่อแมรี่..มาริสาให้พ่อหน่อยว่าเธอเป็นใครมาจากไหน? มาร์คอสสงสัยนิดหน่อยก่อนที่จะเอ่ยรับคำออกไป "ได้ครับพ่อ..มาริสาเธอเป็นใครนะ? ทำไมใครๆถึงให้ความสนใจกับเธอมากขนาดนี้..แม้แต่ตัวเขาเองมาร์คอสคิดในใจ เพราะเธอสวยมีเสน่ห์หรือเพราะอะไรกันแน่นะ" มาร์คอสยังคงสงสัยอยู่ในใจอย่างกังวลเช่นกันอีกด้าน อนาตาลี ให้คนสนิทของพ่อไปหาของบางอย่างมาให้ ก่อนที่อนาตาลีจะรับมันมาเก็บไว้ในกระเป๋าอย่างใจเย็น แล้วตัวเองจึงรีบเดินเข้าไปตีสนิทแมรี่ทันทีอย่างรวดเร็ว"เอ่อ..คุณแมรี่คะฉันยินดีด้วยนะคะ..ที่คุณกำลังจะแต่งงานแหม! น่าอิจฉาจังเลยนะคะ ลีโอนาร์ดคงรักคุณมากๆ คุณช่างเป็นคนที่โชคดีจริงๆเลยค่ะ อนาตาลีอาศัยช่วงจังหวะที่ลีโอนาร์ดไม่อยู่เพร
"ค่ะ..ขอบคุณนะคะ" แมรี่รับคำแล้วรีบเดินตามมาร์โก้เข้าไปภายในงานทันที เมื่อแมรี่เดินเข้ามาจนถึงด้านในงาน เธอก็เห็นลีโอนาร์ดกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะแถลงข่าว รอก่อนหน้าแล้ว โดยมีดอนริคาโด้กับมาดามเทเรซ่าพร้อมกับเซเลน่าที่นั่งอยู่ข้างๆ ก่อนที่นักข่าวจะเริ่มบทสัมภาษณ์ในทันที"คุณลีโอนาร์ดครับไม่ทราบว่าเพชรชุดนี้คุณได้แรงบันดาลใจมาจากอะไรครับ..ถึงคิดค้นเพรชชุดนี้ออกมา? นักข่าวคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้นก่อน"ผมได้แรงบันดาลใจมาจากหญิงสาวแสนสวยคนหนึ่ง..เธออ่อนหวาน..นุ่มนวลน่าทะนุถนอม..และอีกอย่างเธอสวยสง่าเลอค่าและเจิดจรัสมากๆ ผมจึงได้ตัดสินใจคิดและทำเพชรชุดนี้ออกมา" ลีโอนาร์ดเอ่ยบอกด้วยท่าทางมั่นใจและทรงพลังมากที่สุด ทันทีที่ได้เอ่ยถึงผู้หญิงคนนั้นออกมา เพชรชุดที่ลีโอนาร์ดคิดออกมา มันเป็นเพรชที่มีจี้รูปหัวใจอยู่ตรงกลาง รายล้อมด้วยดอกไม้กระตุ้งกระติ้งล้อมรอบทั้งเส้น เพรชที่ทำออกมาชุดนี้เป็นเพรชสีชมพูที่หายากมากๆราคาจึงสูงมากๆอีกเช่นกัน"คุณลีโอนาร์ดกำลังหมายถึงหญิงสาวแสนสวยที่คุณควง้เธอมาในงานนี้ด้วยรึเปล่าคะ" นักข่าวหญิงอีกคนยิงคำถามต่อไปทันที"ใช่ครับ..เธอคือแรงบันดาลใจที่ทำให้ผมคิดเพชรชุดนี้ออกมาได้" ล
"จ๊ฟฟฟฟฟฟ..อ้าาาา..ชื่นใจจริงเลย" ก่อนที่เขาจะหันไปยักคิ้วยักไหล่ใส่ลีโอนาร์ดอย่างไม่แคร์และไม่แยแสต่อสายตาของลีโอนาร์ดที่ส่งสายตาแข็งกร้าวและโกรธเกรี้ยวเข้าใส่เขาในทันที "ฮ่าๆๆๆๆๆๆ..สะใจจริงๆ" ฟรานซิสยังคงหัวเราเยาะลีโอนาร์ดด้วยท่าทางดีใจและเยาะเย้ยลีโอนาร์ดอย่างต็มที่"ลีโอมานี่หน่อยซิลูกแม่มีแขก เซเลน่าด้วย มาเร็ว! ลูก" เสียงของมาดามเทเรซ่าดังขึ้นทันขัดจังหวะของลีโอนาร์ดกับฟรานซิสเข้าพอดี"แมรี่เดี๋ยวผมมารอผมอยู่ที่นี่นะ อ้อ!..ที่รักห้ามอยู่ใกล้ไอ้ฟรานมันนะ..ส่วนแก! ไอ้ฟรานแกไปให้ไกลๆไปให้พ้นๆจากเมียของฉันเลยไป!..เดี๋ยวผมมานะครับ" ลีโอนาร์ดบอกแมรี่ด้วยสายตาหวานซึ้งและทั้งหวงทั้งห่วงเธอเป็นที่สุด"ลีโอ..นี่ท่านรัฐมนตรีกระทรวงเศรษฐกิจลูกท่าน แกรนด์ฟราท่า เฟซ โลอองซ์ เผื่อมีอะไรเรื่องธุรกิจเราจะได้ปรึกษาท่านได้นะลูก "สวัสดีครับ..ท่าน" ลีโอนาร์ดกล่าวทักทาย""สวัสดีครับ คุณลีโอนาร์ดหนุ่มหล่อไฟแรงคุณทั้งเก่งและมีฝีมือมากๆที่สามารถบริหารกิจการของเลอเดอฟรองได้ดีและยอดเยี่ยมขนาดนี้" โลอองกล่าวชื่นชมด้วยท่าทางยิ้มแย้ม"ท่านชมเกินไปแล้วครับ..เพราะผมมีดอนและมาดามที่เก่งมากกว่าถึงทำให้เลอเดอฟร
"ฮ่าฮ่าฮ่า..ไอ้นี่มันแน่จริงว่ะ ตาถึง..สวย..สวยมากจริงๆ" ดอนริคาโด้หัวเราะชอบใจ ก่อนที่จะหันไปเห็นมาดามเทเลซ่าที่ส่งสายตาค้อนขับตาเขียวปั๊ดเข้าให้อย่างจงใจ"ครับดอน" ลีโอนาร์ดยิ้มร่าตอบรับด้วยท่าทางดีใจสุดๆที่เห็นดอนชอบแมรี่ ก่อนที่เขาจะมองไปเห็นมาดามเทเลซ่าที่ส่งสายตาขวางเข้าใส่ในทันที"หึ!..เมีย พูดได้เต็มปากจริงๆนะลีโอ แม่บอกแล้วไง..แม่ไม่รับผู้หญิงคนนี้มาเป็นลูกสะใภ้! มาดามเทเลซ่ามองแมรี่ด้วยสายตาเหยียดหยัน แมรี่เห็นสายตานั้นแล้วมันทำให้เธอกระอักกระอ่วนใจจนทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียว เธอก้มหน้าหลุบต่ำมองพื้นก่อนที่จะค่อยๆถอนหายใจออกมายาวๆ ก่อนที่ลีโอนาร์ดจะค่อยๆเดินเข้ามาสวมกอดและจับมือแมรี่เอาไว้แน่น"มาดามเลิกจับคู่ให้ผมกับคนนั้นคนนี้ได้แล้วนะครับ ผมมีเมียแล้วและอาทิตย์หน้าผมจะกลับไปแต่งงานกับเธอที่เมืองไทย ผมพาเธอมาแนะนำให้ดอนกับมาดามรู้จักก่อน ผมรักแมรี่มาก และผมจะแต่งงานกับแมรี่แค่คนเดียวเท่านั้น ผมหวังว่ามาดามจะเข้าใจ และพรุ่งนี้ผมจะไปงานเปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ของเราที่อังกฤษ ผมมาบอกดอนกับมาดามแค่นี้ล่ะครับ สวัสดีครับดอน สวัสดีครับมาดาม" ลีโอนาร์ดเอ่ยกล่าวลาพร้อมกับรีบจูงมือแมรี่เด