Home / มาเฟีย / เสพติดรักมาเฟีย / เสพติดรักมาเฟีย [01] รอวันที่กลับมา

Share

เสพติดรักมาเฟีย [01] รอวันที่กลับมา

last update Last Updated: 2025-10-26 16:52:36

วันต่อมา

“ทำไมวันนี้ถึงมาเรียนสายขนาดนี้” หมั่นโถวเอ่ยถามเบลินดาที่วิ่งหอบเข้ามาในห้องเรียนในเวลาสิบโมงเช้า

“ที่บ้านมีปัญหานิดหน่อยน่ะ” เธอตอบพร้อมวางกระเป๋าลงโต๊ะเรียนแล้วหย่อนตัวนั่งลงข้างกายหมั่นโถว แอบยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาที่กลิ้งลงมาบนแก้มออกโดยไม่ให้เพื่อนสนิทเห็น

“แกร้องไห้เหรอ?” แม้เบลินดาจะแอบนั่งปาดน้ำตาโดยไม่ให้เห็น แต่ใช่เธอจะไม่รู้ว่าเพื่อนสนิทกำลังร้องไห้

“เปล่า…”

“เรื่องที่บ้านใช่ไหม?” หมั่นโถวถาม ก่อนหน้านั้นเบลินดาเคยระบายเรื่องในครอบครัวให้ตนฟัง และได้เห็นอีกมุมของเพื่อนสนิทที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ร่าเริงและมีความสดใสฉายออกมาจากแววตาตลอดเวลา ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่านั่นเป็นเพียงฉากหน้าที่เบลินดาแสดงออกมาเพื่อกลบเกลื่อนตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง

“ช่างมันเถอะ” เธอไม่อยากคิดถึงเรื่องที่บ้านเพราะยิ่งคิด ยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่

ตอนนี้ทางบ้านเธอประสบปัญหาหนี้สิน เพราะพ่อเธอติดการพนันแถมยังเอาบ้านไปประกันเจ้าหนี้ จำนวนเงินที่พ่อเธอเป็นหนี้ไม่ใช่น้อยๆ ทำให้แม่เธออยากหย่ากับพ่อเพื่อที่จะหลุดพ้นจากเรื่องนี้แต่ติดตรงมีเธอและน้องชาย นี่เลยทำให้แม่ไม่สามารถไปไหนได้

“แกรู้เรื่องนี้รึยัง”

“เรื่องอะไรเหรอ?”

“ตอนนี้คนในโรงเรียนลือกัน ว่าพี่อลันบินไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเมื่อเช้านี้”

“อะ…อะไรนะ?” หัวใจเธอกระตุกวูบ เมื่อรู้ว่าคนที่ตัวเองรักได้บินไปเรียนต่อต่างประเทศแล้ว

“ฉันก็ได้ยินเรื่องนี้มาอีกที ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่า แต่วันนี้ฉันยังไม่เห็นพี่อลันเลยนะ”

“….” เธอพูดอะไรไม่ออก รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อเช็กอินสตาแกรมของพี่อลันด้วยความลนลาน มือสั่นระริกสะเทือนมาถึงโทรศัพท์จนสังเกตได้

เธอกดเข้าไปดูสตอรี่อินสตาแกรมของอลัน เขาเพิ่งโพสต์ลงเมื่อสามนาทีที่แล้ว ภาพปีกเครื่องบินและก้อนเมฆบนท้องฟ้าทำให้หัวใจเธอพลันปวดหนึบขึ้นมา น้ำตาที่เพิ่งหายไปก่อนหน้านี้กลับมาคลอรอบดวงตาอีกครั้ง

“เขาไปแล้วจริงเหรอ…” เธอพึมพำคนเดียวเสียงสั่น “ยังไม่ได้บอกเขาเลยว่า…รัก”

“….” หมั่นโถวเลื่อนมือขึ้นไปลูบแผ่นหลังของเพื่อนสนิทเป็นการปลอบใจ เบลินดารักอลันมาก ไม่แปลกที่จะเสียใจมากขนาดนี้

“ฉันอุตส่าห์นั่งทำของไว้ให้เขาทั้งคืน อย่างน้อยๆ ก็ขอได้ให้และสารภาพรักต่อหน้าก่อนที่เขาจะบินไปเรียนต่อ ทำไมฮึก…”

“ไม่ร้อง” หมั่นโถวรั้งเบลินดามากอดปลอบด้วยความเห็นใจ เธอเข้าใจความรู้สึกของเพื่อนสนิทตอนนี้ เพราะตัวเองก็เคยผ่านเรื่องราวเหล่านี้มาแล้วเหมือนกัน เพียงแต่คนที่ตัวเองแอบรักไม่ได้บินไปเรียนต่อต่างประเทศเท่านั้น

เลิกเรียน

เบลินดาเดินเหม่อลอยออกจากประตูรั้วโรงเรียนไปยังป้ายรถเมล์เพื่อเตรียมกลับบ้าน ระหว่างเดินอยู่นั้นก็พลอยคิดถึงอลัน และช่วงเวลาที่เกิดความประทับใจในตัวผู้ชายคนนั้น

‘รังแกผู้หญิง มันไม่เท่หรอกนะ’

‘แล้วมึงมาเสือกไรด้วยวะ’

‘ก็แค่เห็นแล้วมันขัดตา’

‘อยากทำตัวเป็นพระเอกรึไงถึงได้เข้ามาแส่!’

‘กูไม่ใช่พระเอก แต่กูแค่ไม่ชอบเวลาเห็นผู้หญิงโดนรังแกและเอาเปรียบ’

เธอจดจำทุกคำพูดและแววตาที่เย็นชาของเขาในวันนั้นได้ดี…ไม่เคยลืม

‘ใส่ซะ ถ้าไม่อยากเดินกลับบ้านสภาพนี้’

‘ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะ…’

‘ฉันมีเสื้อแบบนี้หลายตัว เอาไปเถอะหรือไม่อย่างนั้นก็เอาทิ้งไปเลยก็ได้’

‘….’

‘เป็นผู้หญิงตัวคนเดียวแต่กล้ามาเดินซอยเปลี่ยวในตอนกลางคืน ถ้าฉันไม่ผ่านมาเห็น ป่านนี้เธอคงกลายเป็นของเล่นพวกมันไปแล้ว’

‘ขอบคุณนะคะที่ผ่านมา…’

‘บ้านอยู่ไหน’

‘อยู่…อ๊ะ! จะทำอะไรคะ’

‘ฉันไม่ปล้ำเธอหรอกหน่า แค่จะไปส่ง’

เธอยกมือปาดน้ำตาตลอดทางเดินไปยังป้ายรถเมล์ หัวใจยังคงรู้สึกปวดหนึบตลอดเวลา ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เจอพี่อลันอีกไหม หรือถ้ามีโอกาส วันนั้นคงนานมากแน่ๆ ถ้าในอนาคตได้เจอกันอีก ขอให้ความรู้สึกเธอที่มีต่อเขาเป็นแบบนี้ไม่เปลี่ยนแปลง

เธอจะรอวันที่เขากลับมา…

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เสพติดรักมาเฟีย   เสพติดรักมาเฟีย [05] คนที่ไม่คาดคิด NC

    เบลินดานั่งมองหน้าโพรไฟล์ตัวเองบนเว็บไซต์เพื่อรอให้แขกวีไอพีมาขอแมตต์ใช้บริการ จำนวนเงินที่เสนอไปค่อนข้างมาก ซึ่งไม่รู้ว่าจะมีใครมากดสนใจหรือเปล่า เธอนั่งมองหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองสลับกับเวลาที่โชว์หลาบนมุมขวาของหน้าจอ ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มกับอีกสามสิบนาที ก่อนหน้านี้เธอคิดหนักเรื่องเงินมากเพราะไม่รู้ว่าจะหามาจากไหนให้ทันระยะเวลาที่เจ้าหนี้กำหนด จำนวนเงินที่พ่อเธอติดหนี้ก็ไม่ใช่น้อยๆ โชคดีที่ทางนั้นเรียกจำนวนเงินที่จะต้องจ่ายในสามวันข้างหน้าไม่มากมายนักเพราะยังพอมีปัญญาหาได้ ติ้ง…เสียงแจ้งเตือนผ่านโทรศัพท์ช่วยฉุดดึงเธอออกจากภวังค์ความคิด เธอเหลือบสายตามามองหน้าจอโทรศัพท์ พบว่าตอนนี้มีคนมากดถูกใจเธอแล้ว เธอกดเข้าไปอ่านประวัติเขาคนนั้น แต่กลับไม่มีอะไรให้อ่านเพราะลูกค้าวีไอพีรายนี้ไม่ใส่ข้อมูลส่วนตัว แถมรูปโพรไฟล์ยังไม่มีอีกต่างหาก เบลินดา : สวัสดีค่ะเธอตัดสินใจทักไปหาเขาคนนั้น รอไม่นานนักอีกฝ่ายก็ส่งข้อความตอบกลับมาแขกวีไอพี : โรงแรม A ชั้น30 ห้อง 510เบลินดา : จะเป็นอะไรไหมคะ ถ้าจะขอดูหน้าแขกวีไอพี : 21:30 น. ห้ามเลทแขกวีไอพีคนนั้นไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่กลับส่งเวลานัดหมายกลั

  • เสพติดรักมาเฟีย   เสพติดรักมาเฟีย [04] ไม่มีดวงเรื่องการพนัน

    แกร๊กเธอเปิดประตูบ้านเข้ามาในช่วงหกทุ่มท่ามกลางความเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานและความเงียบเหงาภายในบ้าน หากเป็นบ้านหลังอื่น ทุกคนคงเข้านอนกันหมดแล้ว หากแต่บ้านเธอไม่ใช่ แม่ของเธอไม่ได้นอนที่นี่มาเกือบเดือนหนึ่งแล้วแต่กลับไปนอนที่บ้านของตาและยายเธอ เพราะไม่อยากเห็นหน้าพ่อ แต่ใช่ว่าจะไม่กลับมา พอพระอาทิตย์ของวันใหม่ขึ้น แม่เธอก็กลับมาที่นี่ ส่วนพ่อเธอก็กลับบ้านบ้างไม่กลับบ้างเพราะติดการพนันและเหล้าหนัก พ่อเธออยู่บ่อนคาสิโนบ่อยกว่าอยู่บ้านเสียอีก เท่ากับว่่าในแต่ละวัน บ้านหลังนี้มีเพียงเธอและน้องชายสองคนเท่านั้น“กลับมาแล้วเหรอพี่เบย์” ไบร์ท น้องชายของเบลินดาเอ่ยถาม “อืม แล้วทำไมยังไม่นอน”“หิวน้ำ” “พรุ่งนี้สอบเหรอ?”“ใช่ เพิ่งอ่านหนังสือเสร็จ”“ตั้งใจสอบนะ” เธอพูดพลางเดินไปยังตู้เย็นเพื่อหยิบน้ำออกมาดื่ม บ้านหลังนี้มีเพียงเธอและน้องชายอยู่ด้วยสองคน “พี่รู้เรื่องรึยัง”“อะไรเหรอ?”“ตอนหนึ่งทุ่มแม่เอาข้าวมาให้ แล้วเห็นพ่อกำลังออกไปข้างนอกพอดี พ่อแม่ทะเลาะกัน แล้วแม่ก็ขอหย่ากับพ่อ”“….” เธอชะงักแก้วน้ำในมือที่กำลังถูกกระดกดื่ม สายตาพลันไปมองไบร์ทที่พูดเรื่องนี้ขึ้น หัวใจพลอยกระตุกตาม “ผ

  • เสพติดรักมาเฟีย   เสพติดรักมาเฟีย [03] จำไม่ได้

    ราวกับโลกทั้งใบของเธอหยุดเคลื่อนไหวลงเมื่อได้ยินชื่อของชายหนุ่มที่เธอรอคอยมานานหลายปีออกจากปากของชายขี้เมา หัวใจเต้นแรงไม่ต่างจากแผ่นดินที่กำลังสั่นไหวอยู่หลายริกเตอร์ แม้ไม่เห็นหน้าค่าตาคนข้างหลัง หากแต่วิธีการพูดและน้ำเสียงโทนนั้นอดทำให้คิดไม่ได้เลยว่าเขาคือ…คนๆ นั้น“กลับกันเถอะครับนาย” ด้วยความไม่อยากให้เจ้านายเสียโอกาสในการเจรจาขอทำธุรกิจร่วมกับคนตรงหน้า จึงพยายามเกลี่ยกล่อมให้เจ้านายยอมถอยออกมา“ขอโทษที่เสียมารยาท ผมไม่รู้ว่าเป็นคุณ” ชายขี้ขยับเรียวปากพูดขึ้น “ถ้ารู้แล้วก็กลับไป อย่ามากร่างแถวนี้” ชายหนุ่มที่ยืนเอามือล้วงกระเป๋าเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ แววตาคมเข้มเต็มไปด้วยความเย็นชาทำให้ชายขี้เมาทำอะไรไม่ถูกนอกจากยอมถอยออกมาแต่โดยดีคนตรงหน้าไม่ใช่คนที่ตัวเองควรไปต่อกรด้วย ไม่มีใครไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ อลัน ลูกชายคนเดียวของออสติน ที่เกิดในตระกูลมาเฟียเก่าแก่ที่ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยว และสืบทอดมาจนถึงปัจจุบันถ้าอยากรอด ต้องยอมเป็นฝ่ายถอย…“….” เธอมองรองเท้าสีดำที่เคลื่อนมายืนข้างๆ ก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นเพื่อมองเจ้าของรองเท้า ทว่าไม่ทันที่สายตาจะสะท้อนใบหน้า เขาก็ก้าวเท้าเดินออ

  • เสพติดรักมาเฟีย   เสพติดรักมาเฟีย [02] เสียงที่คุ้นเคย

    หลายปีต่อมา“ดึกมากแล้วนะน้องเบย์ ทำไมถึงยังไม่กลับบ้านอีก” “คืนนี้เบย์ทำโอทีแทนกายน่ะค่ะพี่มิล” เธอหันไปตอบกลับเจ้าของประโยคนั้นมิล พี่คนสนิทที่เธอเคารพและรักเหมือนพี่สาวแท้ๆ คนหนึ่ง ทุกคนที่นี่รู้จักในนามของแม่เล้า เพราะมิลทำหน้าที่ช่วยประสานผู้หญิงสวยๆ ให้กับเสี่ยรวยๆ ที่เข้ามาใช้บริการหาความสุขกับสาวสวย “กลับเถอะ เดี๋ยวพี่ให้เด็กมาทำต่อเบย์เอง” มิลขยับเรียวปากสีแดงสดพูด สายตาดุจนางพญาจ้องมองเบลินดาด้วยความสงสารปนเอ็นดูในเวลาเดียวกัน หลายเดือนก่อนเบลินดามาขอทำงานด้วย ซึ่งเจ้าตัวก็รู้ดีว่ามันคืองานอะไร แต่ก็ดึงดันจะทำให้ได้เพราะต้องการใช้เงินจำนวนมากเพื่อเอาไปใช้หนี้ให้ทางบ้าน ด้วยความสงสารและเอ็นดูจึงรับเบลินดามาทำงานด้วย โดยให้ทำในหน้าที่อื่นที่ไม่ใช่งานอย่างว่า “ใกล้เสร็จแล้วค่ะพี่มิล”“พี่เห็นเบย์ทำงานโดยไม่มีวันหยุดพัก ถามจริง ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ?”“เหนื่อยค่ะ แต่เบย์ต้องทำ” เธอเงยหน้าขึ้นไปตอบด้วยรอยยิ้ม “ถ้าเหนื่อยก็พัก เกิดเป็นไรขึ้นมาจะทำยังไง ร่างกายของเบย์ไม่ได้ไหวตลอดเหมือนใจเบย์หรอกนะ”“ขอบคุณพี่มิลมากๆ นะคะที่เป็นห่วง แต่เบย์ยังไหว”“อืม พี่ไปก่อน ทำงานเสร็จแล้วมา

  • เสพติดรักมาเฟีย   เสพติดรักมาเฟีย [01] รอวันที่กลับมา

    วันต่อมา“ทำไมวันนี้ถึงมาเรียนสายขนาดนี้” หมั่นโถวเอ่ยถามเบลินดาที่วิ่งหอบเข้ามาในห้องเรียนในเวลาสิบโมงเช้า “ที่บ้านมีปัญหานิดหน่อยน่ะ” เธอตอบพร้อมวางกระเป๋าลงโต๊ะเรียนแล้วหย่อนตัวนั่งลงข้างกายหมั่นโถว แอบยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาที่กลิ้งลงมาบนแก้มออกโดยไม่ให้เพื่อนสนิทเห็น“แกร้องไห้เหรอ?” แม้เบลินดาจะแอบนั่งปาดน้ำตาโดยไม่ให้เห็น แต่ใช่เธอจะไม่รู้ว่าเพื่อนสนิทกำลังร้องไห้“เปล่า…”“เรื่องที่บ้านใช่ไหม?” หมั่นโถวถาม ก่อนหน้านั้นเบลินดาเคยระบายเรื่องในครอบครัวให้ตนฟัง และได้เห็นอีกมุมของเพื่อนสนิทที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ร่าเริงและมีความสดใสฉายออกมาจากแววตาตลอดเวลา ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่านั่นเป็นเพียงฉากหน้าที่เบลินดาแสดงออกมาเพื่อกลบเกลื่อนตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง“ช่างมันเถอะ” เธอไม่อยากคิดถึงเรื่องที่บ้านเพราะยิ่งคิด ยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่ ตอนนี้ทางบ้านเธอประสบปัญหาหนี้สิน เพราะพ่อเธอติดการพนันแถมยังเอาบ้านไปประกันเจ้าหนี้ จำนวนเงินที่พ่อเธอเป็นหนี้ไม่ใช่น้อยๆ ทำให้แม่เธออยากหย่ากับพ่อเพื่อที่จะหลุดพ้นจากเรื่องนี้แต่ติดตรงมีเธอและน้องชาย นี่เลยทำให้แม่ไม่สามารถไปไหนได้“แก

  • เสพติดรักมาเฟีย   บทนำ

    “กรี๊ดดดด!!!” เสียงร้องเชียร์ของเด็กนักเรียนโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วสนามฟุตบอลด้วยความตื่นเต้น สายตาทุกคู่จดจ่อไปยังนักเรียนชายที่กำลังแข่งขันฟุตบอลอย่างดุเดือดและไม่มีใครยอมใครเบลินดา เดินถือถาดที่มีแก้วเปล่ามาวางไว้บนอัฒจันทร์เพื่อให้นักกีฬาที่กำลังแข่งขันในสนามได้ใช้ดื่มน้ำ ดวงตาคู่สวยจ้องมองไปยังหนึ่งในนักเรียนชายที่กำลังวิ่งใช้เท้าเลี้ยงลูกบอลเพื่อไปยังโกของฝ่ายตรงข้ามด้วยรอยยิ้ม แววตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกรักใคร่และปลาบปลื้มอลัน รุ่นพี่มอหกที่เธอกำลังแอบรัก เพราะความประทับใจที่อีกฝ่ายช่วยตัวเองจากนักเลง ทำให้เธอตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ไปโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ ทว่าเขากลับอยู่ท่ามกลางความรักของนักเรียนสาวหลายคนในโรงเรียน ไม่ได้มีเพียงเธอที่ตกหลุมรักเขา ผู้หญิงทุกคนในโรงเรียนต่างเทใจให้เขาเกือบหมดทุกคนเขาไม่ได้มีเพียงใบหน้าที่หล่อเหลาราวเทพบุตร แต่ยังสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนมาแล้วมากมาย มิหนำซ้ำยังเรียนเก่งมากอีกต่างหาก อันดับของเขาอยู่ที่หนึ่งตลอด และไม่มีใครกระโดดขึ้นไปแทนที่เขาได้เพอร์เฟกต์อย่างเขา ต้องคนที่เพอร์เฟกต์เหมือนกันเท่านั้นที่คู่ควรแก่การยืนข้างกา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status