บทที่ 114

“ถ้าจะหาคนรับผิดชอบ คงไม่ยาก”

คำพูดนั้นเหมือนแทงตรงกลางใจ คีย์ลีนก้มหน้าลง มองมือที่กำสั่นของตัวเอง เธอรู้ดี…ไม่ว่าจะโกรธแค่ไหน สุดท้ายคนที่ต้องตามเก็บกวาดก็คือตัวเธอเอง

ธามมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาเจือเวทนา ก่อนยื่นข้อเสนอเสียงทุ้มต่ำ

“อย่าคิดมาก เราไม่รีบ”

“…”

เสียงรองเท้าหนังดัง ตึก…ตึก… อยู่ไม