แชร์

บทที่17.แตกหัก 2

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-10 19:48:09

“อ๊ะๆ อ๊าๆ...” เสียงครางกระเส่าจากคนใต้ร่าง เปรมยกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ ปลายลิ้นตวัดกวาดไล้ความอวบใหญ่ของเต้าทรวง ขย้ำขยี้ด้วยปลายลิ้น กระดกตวัดจนกาสะลองครางเสียงระโหย อารมณ์สาวปะทุเดือดใกล้จะระเบิดพร่างพราย เมื่อถูกปรนเปรอจากหลายสิ่งหลายอย่าง มือเล็กๆ กอดลำตัวหนาหนักแน่น พริ้มตาหลับเสียดเสียวแทบจะขาดใจ

          “คุณเปรมพอเถอะค่ะ ดอกปีบไม่ไหวแล้ว” กาสะลองเค้นเสียง ร้องขอ หลับหูหลับตาเบียดส่ายลำตัวกับปลายนิ้วแน่น

          “เดี๋ยวดอกปีบใจเย็นๆ สวรรค์อยู่ไม่ไกลหรอก รอผมด้วย รอก่อน” เปรมถอนปลายนิ้วออกมาจากแอ่งน้ำชุ่มชื้นอย่างแสนเสียดาย กายสาวสั่นกระตุก เธออยากจะกระโจนขึ้นฝั่งฝัน แต่เมื่อแก่นกายแข็งตึงแทรกเข้าไปแทนที่ เธอย่นหน้า เมื่อถูกเติมเต็มความอัดอัดในร่างกายส่วนล่างเต็มแน่น ความเสียดกระสันปะทุขึ้นทุกครั้งที่เขาขยับลำตัว เอวสอบหนาส่ายเบียดบด กระทั้นกายหนักหน่วงจนลำตัวอ่อนบางไหวโยก เรียวขายาวเกาะเกี่ยวเอวสอบไว้ แอ่นกายตอบรับทุกจังหวะเร่าร้อนด้

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เหลี่ยมกามเทพ   บทที่24.หัวใจสีชมพู 2

    เสียงโทรศัพท์ส่วนตัวสั่นเตือนเมื่อมีสายโทร. เข้า หญิงสาวสะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นมาแบบง่วงงุน มือเล็กๆ ยกปิดดวงตาเอาไว้ ไม่อยากลืมตาขึ้นมาเพราะยังพักผ่อนไม่เต็มที่ตู๊ดๆๆ... ปลายสายก็คงยังกดโทร. เข้าไม่ยอมวาง เธอเอื้อมมือไปหยิบก่อนจะสไลด์หน้าจอกดรับ เพราะเป็นรูปแก้วกุดันขึ้นโชว์หรา“ทำอะไรอยู่ยะแก แก้วกดโทร. จนมือเกือบหงิกไม่ยอมรับสายเสียที รู้ไหมคนเขาเป็นห่วงนึกว่าถูกCIA รูปหล่อฟาดเรียบเสียแล้ว” แก้วกุดั่นส่งเสียงแปร๋นสวนมาจนเธอต้องยกหูออกห่างๆ“บ้า! อลันเขาไม่หื่นเหมือนแก้วหรอกน่า ที่คิดจะรวบหัวรวบหางคุณซ้งตลอดเวลา” เพรีต่อว่าเสียงอุบอิบ ปลายนิ้วเกลี่ยริมฝีปากตัวเองเล่นๆ คิดถึงชายหนุ่มที่ฝากความรู้สึกหวามไหวเอาไว้จับจิต“แหมๆ ก็ขบวนสุดท้ายนี่ พลาดแล้วจะไปหาที่ไหนก็ต้องผูดมัดเอาไว้ก่อน” แก้วกุดั่นกล่าวตอบแบบไม่อาย ยิ้มกว้างหัวเราะเริงร่า“ยะ แล้วได้หรือยังล่ะ คุณทรงภพเสียตัวให้แก้วหรือยัง”“ของมันง่ายที่ไหนกันล่ะ แก้วอ่อยจนเบื่อ ไม่เห็นคุณซ้งมีปฏิกริยา หรือว่าแก้วไม่มีเสน่ห์&rdqu

  • เหลี่ยมกามเทพ   บทที่24.หัวใจสีชมพู 1

    บทที่24.หัวใจสีชมพูทันทีที่รถยนต์หรูหราหยุดสนิท เพรีหมุนขวับมาถามเรื่องทีค้างคาใจมาตลอด “คุณชอบมะลิตรงไหนคะ?” เสียงหวานถามพร้อมรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่ออลันปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัว และหมุนตัวมาเผชิญหน้ากับเธออย่างไม่ยอมหลบ ดวงตาสีฟ้าใสแน่วแน่ไม่หวั่นไหว ก่อนจะอธิบายช้าๆ ชัดๆ ให้ความกระจ่างในความอยากรู้ของสาวที่หมายตา “ผมไม่รู้? รู้แต่ว่าคอยมองคุณเสมอตั้งแต่พบกันครั้งแรก เพียงแต่ไม่มีโอกาสเข้าไปทำความรู้จัก จนถึงวันนี้ เมื่อฟ้าประธานโอกาสมาให้ผม ด้วยอะไรก็แล้วแต่ ผมจึงไม่ลังเลที่จะเดินหน้า และผมไม่คิดจะถอยคนสวย มั่นใจได้”“มะลิกำลังสับสนค่ะ ขอเวลาหน่อยได้ไหมคะ” เธอไม่ได้ปฏิเสธไปเลยเหมือนทุกครั้งที่ถูกจู่โจมเข้าถึงความเป็นส่วนตัว“ผมมีเวลาให้คุณศึกษาได้ทั้งชีวิต แต่ชีวิตคนมันสั้นนักนะครับ ‘จัสมิน’ ผมขอเรียกคุณแบบนี้ได้ไหมครับ ไม่อยากซ้ำกับคนอื่น ขอคำนี้ไว้สำหรับเราสองคน ได้ไหมครับ?”“ค่ะ”“คุณพอจะรู้มาบ้

  • เหลี่ยมกามเทพ   บทที่23.Please marry me... 4

    หลังจากพิทีเซียก้าวพ้นประตูห้อง เพราะรำคาญเสียงงอดแงดของบุตรชายที่คอยกระทุ้ง เป็นเชิงเชิญเพื่อที่จะหวานกับเมียเสียที สาวใหญ่อ่อนใจกับลูกชายตัวดีที่บทจะใจร้อนก็ไม่ยอมอดทนรอทั้งๆ ที่ทนรอมาได้ตั้งนม ตั้งนาน ท่านจึงตัดใจลากลับไปยังห้องพัก พร้อมทั้งกล่าวเย้าแหย่จนทั้งคู่หน้าแดงซ่าน “เบาๆ นะเจนาส หนูดอกปีบกำลังท้องกำลังไส้ อย่าให้มันหักโหมเกินไปนัก นึกถึงลูกในท้องบ้าง เดี๋ยวแกจะตกใจ” “แม่!” พิทีเซียหัวเราะแผ่วพลิ้ว เดินออกจากห้องชุดสุดหรู ปล่อยหนุ่มสาวได้ทำความเข้าใจกันเสียก่อนที่จะร่วมเดินบนเส้นทางเดียวกัน “อะแห้ม! ดอกปีบจะอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนไหม เราสองคนต้องมาคุยกันก่อน เพื่อทำความเข้าใจกันเสียใหม่” เปรมกล่าวเสียงขรึมเฉย พยายามวางหน้านิ่งๆ ทั้งๆ ที่หัวใจเต้นโครมคราม เขาอยากจะเป็นคนปลดชุดวิวาห์แสนสวยบนเรือนกายอ่อนละมุนด้วยตัวเอง&nbs

  • เหลี่ยมกามเทพ   บทที่23.Please marry me... 3

    “แกไปวางเบ็ดที่ไหนมามะลิ เกี่ยวติดปลาตัวเบ้อเร่อเลยแก หล่อซะด้วย ชอบของนำเข้าก็ไม่บอก แก้วไม่ยักรู้ว่ามะลิมีรสนิยมแบบนี้” แก้วกุดั่นเอียงตัวเข้าไปกระซิบแซวเพื่อนรัก ถึงหนุ่มหน้ามนใบหน้าหล่อเหลาหุ่นกำยำล่ำสัน“อลันยังไม่กลับอีกรึ คุณต้องไปรายงานตัวแล้วไม่ใช่หรือ” เสียงทรงภพทักทายหนุ่มด้านหลังของเพรี แก้วกุดั่นจึงเดินเข้าไปร่วมวงด้วย เพื่อสืบข่าวของคนแปลกหน้าที่อาจจะเป็นคนสำคัญของเพรี“ครับคุณซ้ง แต่เผอิญมีธุระสำคัญเสียก่อน ผมไปรายงานตัววันพรุ่งนี้ก็ได้” อลันตอบทรงภพ และปรายสายตามองเพรีอย่างมีความหมาย รักแรกพบปุบปับจนตั้งรับไม่ทัน เกรงว่าถ้ามัวชักช้าสาวน้อยตัวเล็กๆ ด้านหน้าอาจจะหลุดมือไป จึงเฝ้าไว้ไม่ห่าง ถ้ายังไม่ได้รายละเอียดเกี่ยวกับเธอจะไม่ยอมกลับที่พัก“โอ! คงสำคัญมากจนคุณลืมอาชีพที่คุณรักเลยอลัน ไหนๆ ธุระสำคัญคุณอยู่ไหนผมชักอยากเห็นแล้วสิ” ทรงภพกระเซ้าหนุ่มหล่อ เพราะสนิทสนมกันดี อลันทำงานในอาชีพบอดี้การ์ด และเป็นCIA ของอเมริกาที่ส่งคนเข้ามาตรวจสอบเจนาส เมื่อเขามีเรือบรรทุกสินค้าขนาดใหญ่ อาจทำธุรกิจผิดกฎหมายได้ง

  • เหลี่ยมกามเทพ   บทที่23.Please marry me... 2

    เจ้าสาวคนสวยออกมาในชุดแสนสวย อยู่บนหุ่นว่าสวยสง่าแล้ว แต่เมื่อกาสะลองสวมใส่ยิ่งงดงามลออตา เธองามสง่าสมดังความตั้งใจของแก้วกุดั่น เปรมยื่นมือใหญ่ไปรอรับ ดวงตาคมดุจับจ้องอยู่ที่วงหน้าหวาน รอยยิ้มระบายเต็มหน้า กาสะลองยื่นมือสั่นๆ วางบนมือหนา เดินตามแรงจูงของเปรมเดินตามทางที่โรยด้วยกลีบดอกไม้ เสียงไวโอลินบรรเลงเพลงรักเพราะพริ้ง ส่งเสียงคลอไปกับเครื่องเสียงชุดใหญ่ที่แอบอยู่ด้านหลังของม่านกั้นกลิ่นไอความสุขลอยล่องอยู่ในอากาศแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มของผู้มาร่วมงาน เพรีและแก้วกุดั่นเดินตามมา สองมือยกชายผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวและมีเด็กน้อยในชุดน่ารักๆ ในชุดเทวดาตัวน้อยเดินตามโปรยดอกไม้กลิ่นหอมๆ ไปตลอดเส้นทาง พิธีอันศักดิ์สิทธิ กระทำโดยตัวแทนของพระผู้เป็นเจ้าประสิทธิประสาทพรอันเป็นมงคล มอบให้หนุ่มสาวในวันเริ่มต้นชีวิตคู่ บนเส้นทางที่โรยด้วยดอกไม้ หนทางข้างหน้าไม่ได้สบายดั่งใจคิด ต้องมีอุปสรรคบ้างเพื่อทดสอบความมั่นคงของคนทั้งคู่ และถ้าผ่านอุปสรรคทั้งปวงไปได้ก็จะพบความสุขทั้งปวงในชีวิต มีครอบครัวอบอุ่นมีความรักโอบล้อมเสียงหัวเราะ เสียงพูดคุย และรอยยิ้มเกลื่อนกระจายเต็มหน้า มองคู่หนุ่มสาวต

  • เหลี่ยมกามเทพ   บทที่23.Please marry me... 1

    บทที่23.Please marry me...“Please marry me...My sweetheart please.” เสียงเปรมดังก้องผ่านลำโพงทุกตัว ร่างสูงทรุดตัวลงคุกเข่าด้านข้างชุดแต่งงานสุดหรู ดวงตาคมดุมองตรงมายังกาสะลองแน่วแน่ และจะไม่ลุกขึ้นยืนจนกว่าจะได้คำตอบ“ไม่ค่ะ ดอกปีบไม่คู่ควรกับคุณ” เธอกระซิบปฏิเสธเสียงอ่อนเบา แม้จะรู้สึกตื้นตันกับความจริงใจที่เขามอบให้“ทำไมล่ะดอกปีบ รับๆ ไปเถอะ!” เสียงเพื่อนทั้งสองตะโกนแทรกขึ้นมาดังลั่น เธอจึงหมุนตัวมองหา แอบเข่นเคี่ยวในใจที่ถูกหลอกเสียสนิท“ใช่แต่งๆ ไปก่อน เดี๋ยวค่อยตกลงกันที่หลัง สงสารคุณเปรม”เสียงสนับสนุนดังกระหึ่มรอบตัว ทุกสายตารอลุ้นและเป็นกำลังใจให้ทั้งสองคน พิทีเซียเดินออกมาจากที่ตัวเอง ท่านเดินเข้าไปโอบกอดกาสะลองไว้ในอ้อมแขน เสียงอ่อนโยนกระซิบบอกบางอย่างกับเธอ จนเธอเบิกตาโต“เปรมเขารู้แล้วว่าหนูท้อง เขาไม่มีทางถอยหรอกจ้ะ ทางที่ดีหนูแต่งงานกับเขาไปเถอะ จดทะเบียนสมรสด้วยก็เป็นการดี จะได้มีหลักประกัน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status