Share

บทที่ 13

Penulis: คันธรส สุภาสนันท์
"ยังพอมีเวลา"

จากนั้นเจียงชิงก็ออกไปทันที

หลังจากขึ้นรถแล้ว เจียงชิงก็โทรไปหาของเลขาแล้วพูดอย่างเย็นชา: "ช่วยฉันตรวจสอบคนหน่อย ฉันต้องการข้อมูลทั้งหมดของเขา เขาคือผู้ชายที่สัมผัสฉันเป็นคนแรกในรอบสี่ปีและยังเห็นฉันเปลือยกาย อีกยังจะเจอกันบ่อยครั้งอีก”

……

….

ในเวลาเดียวกัน

สำนักงานประธานปิงฉิ้นกรุ๊ป

ซู่หว่านถามว่า "คุณเตรียมตัวสำหรับงานแถลงข่าวอย่างไรบ้างแล้ว"

“เรียบร้อยดี” หลี่เซียวลี่ตอบ

ทันใดซูหว่านยืนขึ้นแล้วพูดว่า "งั้นไปงานแถลงข่าวกันเถอะ"

งานแถลงข่าวครั้งนี้สำคัญอย่างยิ่ง ซูหว่านจึงไม่ยอมให้มีข้อผิดพลาดใดๆ

ในล็อบบี้ชั้นหนึ่งของปิงฉิ้นกรุ๊ป มีสื่อหลายสิบคนได้รับเชิญให้ถ่ายทอดสดงานแถลงข่าว

มีคำสามพยางค์ว่า "ยาลูกกลอนจินอู่" อยู่บนป้ายพื้นหลังขนาดใหญ่!

ด้วยเสียงปรบมือดังกึกก้องกังวาน ทำให้ซูหว่านที่อยู่บนเวทีอมยิ้มแล้วกล่าวว่า "ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอันมีค่ามาร่วมงานแถลงข่าวงานเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ของปิงฉิ้นกรุ๊ป ฉันสามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่านี่เป็นผลิตภัณฑ์ยุคใหม่ที่สามารถรักษาได้ทุกโรคอย่างแท้จริง!”

"ในที่นี้ผมขอประกาศอย่างเป็นทางการว่ายาลูกกลอนจินอู่เป็นโครงการวิจัยและพัฒนาที่สำคัญของปิงฉิ้นกรุ๊ปในอนาคต ตราบใดที่ได้รับการส่งเสริมและทำการตลาดจะเป็นผลดีต่อหางซูและประชาชนทั้งประเทศอย่างแน่นอน !"

เสียงปรบมือตอบรับอย่างอบอุ่น

ซูหว่านพูดคุยเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับสรรพคุณยาลูกกลอนจินอู่

ทำให้เผยแพร่ความลับของยาลูกกลอนจินอู่ ยิ่งสร้างความฮือฮาอย่างรวดเร็วในวงการวงการแพทย์และเภสัชหางซู

ท้ายที่สุดคำว่า "รักษาได้ทุกโรค" ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงถึงอนุภาคของมัน!

อีกทั้งซูหว่านยังนำบันทึกการประเมินจากแพทย์ซุนจิ่วเหริน ในเรื่องยาเม็ดโกลเด้นกา ยายาลูกกลอนจินอู่ ออกมาแถลงว่าด้วย “ยาเม็ดที่สามารถรักษาทุกโรคได้ นั้นมีมูลค่าดังทองคำหลายพันเหรียญ!”

ทันทีที่บันทึกนี้ถูกปล่อยออกมา บรรยากาศในงานแถลงข่าวก็ขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุด

ทุกสาขาอาชีพในซูหาง ต่างก็พูดคุยหารือเรื่องยาลูกกลอนจินอู่อย่างหนาหู

สายโทรเข้านับไม่ถ้วนจากหัวหน้าใหญ่เข้ามือถือซูหว่าน

บางคนก็ขอยา บางคนก็ขอความร่วมมือ

นอกจากนี้ยังมีสายโทรศัพท์เข้ามากกว่าสิบครั้งจากบุคคลที่สำคัญในหางซู พวกเขานั้นโทรเข้ามือถือของซูหว่านโดยตรง

มีใครยังไม่ป่วยบ้างละ

เนื่องจากมียานี้สามารถรักษาได้ทุกโรค แน่นอนว่าพวกเขาหวังที่จะได้ลิ้มรสมันโดยเร็วที่สุด

ในงานแถลงข่าว มีนักข่าวคนหนึ่งถามว่า "ประธานซู มีอะไรจะพูดอีกไหม"

ซูหว่านมองหน้ากล้องหายใจลึกๆ แล้วพูดว่า: "ฉันอยากจะบอกกับคนๆ หนึ่งว่ายาลูกกลอนจินอู่ ฉันซูหว่านต้องทำให้ได้! หากไม่มีคนอย่างคุณปิงฉิ้นกรุ๊ป ก็ยังเป็นเครื่อใหญ่ในวงการแพทย์และเภสัชหางซู! หากไม่มีคุณ ฉันซูหว่าน ก็ยังสามารถเป็นราชินีแห่งวงการธุรกิจหางซูยุคใหม่ได้ ยิ่งคุณไม่ต้องการให้ฉันทำอะไรมากเท่าไร ฉันจะทำให้ดีและจะทำให้ดีที่สุด! "

"ฉันจะพิสูจน์ให้คุณเห็นว่าการตัดสินใจของฉันนั้นถูกต้องเสมอ!"

ทันทีที่คำพูดตกทำให้คนในงานเกิดความโกลาหล

ความคิดเห็นของผู้คนก็ได้ถูกเอ่ยขึ้น

สื่อแพลตฟอร์มหลักๆ ก็ล้วนแต่กระตือรือร้นเกี่ยวกับบุคคลที่ซูหว่านกล่าวตอนท้าย

ศัตรูงั้นหรือ

หรือคืออะไร……

เพื่อให้เกิดเครื่องหมายคำถามที่ลึกลับ

หลังจากนั้นซูหว่านยิ้มเล็กน้อยกลับพูดว่า "ฉันขอบอกอะไรคุณอย่างหนึ่งนะฉันจะขายยายาลูกกลอนจินอู่ตัวแรกในงานเลี้ยงอาหารค่ำที่ตระกูลกู้ที่จะจัดขึ้นในอีกสองวัน! แล้วจะคัดเลือก ผู้สูงอายุที่ป่วยหนักกำลังรับประทานยานี้ และยินดีนำเสนอให้กับทุกคนที่มาร่วมในงาน”

หลังจากการแถลงข่าว ซูหว่านก็กลับมาที่สำนักงานแล้วถามอย่างเด็ดขาดว่า "คุณเตรียมตัวสำหรับมื้อเย็นทั้งสองคืนอย่างไรบ้าง?"

หลังจากงานเลี้ยงอาหารค่ำทั้งสองคืน ไม่ใช่ว่าใครจะร่วมก็ได้นะ

เฉพาะผู้ที่ได้รับเชิญจากตระกูลกู้เท่านั้นถึงมีสิทธิ์

"ทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว."

หลี่เซียวลี่ยิ้มรับ

“ตกลง” ซูหว่านพยักหน้าสายตามองไปที่โต๊ะ

มันเป็นรูปถ่ายคู่ของฉันและเซียวเป่ย

เธอโยนรูปถ่ายคู่ลงในถังขยะทันทีแล้วพูดอย่างเย็นชา "เซียวเป่ย ฉันจะพิสูจน์ให้คุณเห็น! ฉันซูหว่านจะกลายเป็นคนที่คุณไม่มีทางเอื้อมถึง!"
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ   บทที่ 475

    ซูเทียนห้าวตอบว่า: “ฉันรู้แล้ว! พี่สาวของฉันเป็นยังไงบ้าง?”เสียงเย้าแหย่ดังมาจากอีกด้านของโทรศัพท์: “คุณวางใจได้ ไม่ตายหรอก พอคุณควบคุมบริษัทได้สำเร็จ และได้รับเงินสองร้อยห้าสิบล้านบาทมาเมื่อไหร่ พี่สาวของคุณก็จะกลับไปได้แล้ว”“ได้! แต่ฉันขอเตือนพวกแกนะ อย่าแตะต้องพี่สาวของฉัน!”ซูเทียนห้าวกล่าวอย่างเย็นชาชายฉกรรจ์ที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ต้องกังวล พวกเราทำงาน เชื่อถือได้แน่นอน”พูดจบ อีกฝ่ายก็วางสายโทรศัพท์ทันทีซูเทียนห้าวถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่กลับไม่ได้ผ่อนคลายเลย“พี่ครับ ผมขอโทษ... แต่ผมจำเป็นต้องทำแบบนี้! ผมอยากจะพิสูจน์ตนเองว่า ผมไม่ใช่เศษสวะ! ผมมีความสามารถ!” ซูเทียนห้าวกล่าวเบาๆ ความเย็นชาแวบขึ้นมาในนัยน์ตา............ตัดภาพมาที่เซียวเป่ยฮั่วเจิ้งซานอยู่ในร้าน พอมองดูเวลา ก็พบว่าผ่านไปหนึ่งชั่วโมงแล้วเห็นได้ชัดว่าเขากังวลมาก จึงถามว่า: “ปรมาจารย์เซียวเป่ย ไป๋อู๋ฉางนั่นจะกลับมาจริงๆเหรอ?”“ถ้าเธอยังไม่อยากตาย เธอก็จะมา ” เซียวเป่ยพูดอย่างสงบนิ่งทันทีที่พูดจบ ที่ประตูร้านขายของชำ ก็มีร่างลับๆล่อๆร่างหนึ่งปรากฏขึ้น ร่างนั้นเดินโซเซเล็

  • แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ   บทที่ 474

    สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นก็คือ พิษศพที่อยู่บนมือของชายชราในชุดดำ ในเวลานี้ได้ย้อนกลับ กระจายไปตามแขนของชายชรา และบุกเข้าไปจนถึงหน้าอก!เนื่องจากมีพิษศพอยู่บนร่างกายของเขามากเกินไป ในชั่วพริบตาเดียว ชายชราในชุดดำก็ล้มลงกับพื้น คร่ำครวญไม่สายขาด ผิวหนังทั้งตัวเปลี่ยนไปเป็นสีดำ และเริ่มเปื่อยเน่าทางด้านฝั่งนี้ เมื่อหญิงชราในชุดขาวเห็นเหตุการณ์นี้ ก็ตกใจจนมีสีหน้าที่ซีดเผือด ยังไม่ทันได้ครุ่นคิดอะไร ก็หันหลังกลับและวิ่งหนี!เธอรู้ดีว่า คืนนี้ได้พบกับยอดฝีมือแล้ว“คิดจะหนี มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!”เมื่อเซียวเป่ยเห็นหญิงชราในชุดขาวคิดจะวิ่งหนี ก็ยกมือขึ้นแล้วยิงเข็มเงินออกไปอีกสองสามเล่มหญิงชราในชุดขาวตอบสนองกลับแบบมีเงื่อนไข เธอเหวี่ยงไม้อาดูรที่อยู่ในมือ จากนั้นก็เกิดเสียงดังตึกตึกตึก และมีประกายไฟขึ้นมาเล็กน้อยทันทีแม้ว่าเข็มเงินส่วนใหญ่จะถูกสกัดกั้น แต่ก็มีเข็มเงินสองสามเล่มที่เจาะเข้าไปที่หน้าของหญิงชราชุดขาว และมีอีกเข็มหนึ่งในนั้นเจาะไปที่ตาของเธอ ทำให้มีเลือดไหลออกมาทันทีแต่หญิงชราชุดขาวกลับไม่คิดที่จะต่อสู้กลับเลยแม้แต่น้อย หันหลังกลับแล้ววิ่งหนีไป พร้อมกับเสียงดังฟรึ่บ

  • แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ   บทที่ 473

    เซียวเป่ยพยักหน้าเบาๆ และกล่าวว่า “มาเร็วดีนี่”“แกจะตายเอง หรือว่าให้ฉันลงมือ?” ชายชราในชุดดำ ถามด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความดุร้ายในสายตาของเขา จัดการกับเด็กหนุ่มอย่างเซียวเป่ยนั้น เป็นอะไรที่ง่ายมากเดิมคิดว่าจะเป็นยอดฝีมือที่มีความแข็งแกร่งอะไร คิดไม่ถึงว่า จะเป็นเด็กเหลือขอที่อ่อนหัดคนหนึ่งสิ่งนี้ทำให้เฮยไป๋อู๋ฉางที่อยากจะต่อสู้อย่างจริงจัง รู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมากเซียวเป่ยยิ้มด้วยสีหน้าที่สงบนิ่งรอยยิ้มนี้ ทำให้เฮยไป๋อู๋ฉางขมวดคิ้วแน่นเด็กคนนี้ กำลังยิ้มเยาะเย้ยอยู่เหรอ?“ดูเหมือนว่า แกจะเลือกให้พวกเราลงมือ” เฮยอู๋ฉางกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย เผยให้เห็นฟันเหลืองของเขาและในเวลานี้ กู้โย่เสวี่ยที่นั่งคว่ำหน้านอนอยู่บนโต๊ะก็ตื่นขึ้นมา ขยี้ตาอย่างงัวเงีย มองไปที่ร่างของทั้งสองคนที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นในร้าน และถามอย่างงุนงงว่า: “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”ในเวลานี้ เฮยอู๋ฉางก็ลงมือทันที เขาใช้ฝ่ามือ โจมตีเซียวเป่ยผ่านทางอากาศ!ฝ่ามือนี้ ลมที่อยู่ตรงฝ่ามือแฝงไปด้วยหมอกควันสีดำ และมีกลิ่นเหม็นมากระทบมาที่ใบหน้า!กู้โย่เสวี่ยตกใจมากจนร้องเสียงดัง และลืมที่จะหลบหลีกเซียวเป่ย

  • แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ   บทที่ 472

    พอรับสาย เสียงซักถามด้วยความเกรี้ยวโกรธของซูหว่านก็ดังมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์: “เซียวเป่ย คุณหมายความว่ายังไงกันแน่?”เซียวเป่ยชะงักไป รู้สึกสับสนเล็กน้อย จึงขมวดคิ้วแล้วถามว่า: “ประธานซู ผมไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงอะไรอยู่?”“ยังแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกเหรอ?เป่ยเสวี่ยมาส์ก คุณจะอธิบายยังไง!” ซูหว่านซักถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาเซียวเป่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพูดว่า “เป่ยเสวี่ยมาส์ก? มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”“เซียวเป่ย! คุณไม่คิดว่าตนเองในตอนนี้ ไร้ยางอายมากเหรอ?” ซูหว่านโกรธมากตอนนี้การที่เซียวเป่ยแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ มันเหมือนกับว่าเขาจงใจโอ้อวด“ผมไร้ยางอาย?”เซียวเป่ยขมวดคิ้ว และรู้สึกโกรธขึ้นมามาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเลยซูหว่านกล่าวอย่างเย็นชาว่า: “ยังจำสิ่งที่คุณพูดเอาไว้ก่อนหน้านี้ได้ไหม?คุณบอกว่าตนเองจะไม่พึ่งพาใคร เพื่อจะพิสูจน์ให้ฉันเห็น! แล้วตอนนี้ล่ะ? สุดท้ายคุณก็พึ่งพาคุณหนูตระกูลกู้คนนั้น แล้วแอบทำอะไรกับมาส์กหน้านั่น!”“ไม่อย่างนั้น อาศัยแค่ตัวคุณเอง จะมีคุณสมบัติไปถึงอันดับที่สี่ของรายการยอดขายระดับประเทศเหรอ?”หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ เซียวเป่ยก็เพิ่งตอบ

  • แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ   บทที่ 471

    “หัวหน้าตระกูลฮั่ว คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า? เศษสวะอย่างไอ้เซียวเป่ยเนี่ยนะ ช่วยชีวิตคุณ?”ฉินเฟิงถามด้วยความประหลาดใจทันใดนั้นสีหน้าของฮั่วเจิ้งซานก็เปลี่ยนไปเป็นแย่มากทันที และกล่าวอย่างไม่พอใจว่า: “ประธานฉินใช่ไหม ผมจะเตือนคุณเป็นครั้งสุดท้ายนะ ได้โปรดให้เกียรติปรมาจารย์เซียวด้วย!”พูดจบ ฮั่วเจิ้งซานก็เฉยเมยต่อสีหน้าที่ประหลาดใจของฉินเฟิง และกล่าวกับเซียวเป่ยว่า: “ปรมาจารย์เซียว พวกเราไปกันเถอะ”เซียวเป่ยพยักหน้า เดินตามฮั่วเจิ้งซานไปขึ้นรถแล้วจากไปซูหว่านกับฉินเฟิงยืนอยู่ที่เดิม ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยงุนงงสงสัย“แม่งเอ๊ย! ทำเป็นวางมาด? ไม่รู้ว่าใช้วิธีการสกปรกอะไรในการหลอกลวงหัวหน้าตระกูลฮั่ว!” ฉินเฟิงบ่นอย่างไม่พอใจสายตาของซูหว่าน มองดูรถที่กำลังจากไปอยู่ตลอดเวลา และรู้สึกอึดอัดอยู่ใจเป็นอย่างมากไม่รู้เป็นเพราะอะไร พอเห็นท่าทีที่ฮั่วเจิ้งซานมีต่อเซียวเป่ย ทำให้ซูหว่านรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากตนเองเป็นคนผิดอย่างนั้นเหรอ?ตนรู้สึกเกรงใจและชื่มชมฮั่วเจิ้งซาน แต่เขากลับเคารพนบนอบต่อเซียวเป่ยเป็นอย่างมาก“หว่านเอ๋อร์ เป็นอะไรไปเหรอ?”เมื่อฉินเฟิงเห็นซูหว่านจ้องมองรถที

  • แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ   บทที่ 470

    “พ่อหนุ่มคิดว่า ยาอายุวัฒนะแค่เม็ดเดียว สามารถพูดคำเหล่านี้ต่อหน้าฉันฉินเทียนหู่ได้อย่างนั้นเหรอ?”ในขณะนี้พอหลิวเซียนเหนียงได้ยินคำพูดของเซียวเป่ย ก็ขมวดคิ้วอันสวยงาม และรู้สึกว่าเซียวเป่ยใจกล้าเกินไปแล้วสีหน้าของเซียวเป่ยไร้ซึ่งความหวาดกลัว แล้วกล่าวว่า: “พักนี้ท่านฉินรู้สึกแน่นหน้าอกตลอดเวลาใช่ไหม ตอนกลางคืนก็นอนไม่หลับเป็นเวลานาน?”ฉินเทียนหู่ขมวดคิ้ว แล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า: “ช่างนี้ฉันนอนไม่หลับ มีปัญหาอะไรไหม?”เซียวเป่ยส่ายหัวแล้วกล่าวว่า: “ท่านฉิน นี่ไม่ใช่อาการนอนไม่หลับ แต่เป็นเพราะพลังงานรั่วไหล และสูญเสียพลังชีวิต ถ้าผมดูไม่ผิด ท่านฉินไม่เพียงแต่นอนไม่หลับเท่านั้น แต่ยังรู้สึกชาที่แขนขาด้วย บางครั้งอาจจะเป็นลมหมดสติไปชั่วขณะ”ทันทีที่พูดคำเหล่านี้ออกมา สายตาของฉินเทียนหู่ก็เปลี่ยนไปทันทีทำไมเด็กคนนี้ ถึงได้พูดได้แม่นยำขนาดนี้?แต่ว่า แพทย์ที่อยู่ข้างกายตนบอกว่าตนเองไม่เป็นไร แค่ทำงานหนักจนเกินไป พักผ่อนให้เยอะๆก็พอแล้วดังนั้น ฉินเทียนหู่จึงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดอย่างเย็นชาว่า: “เอาล่ะ ฉันมีหมอประจำตัวอยู่ข้างกาย ถ้ามีปัญหา ไม่จำเป็นต้องให้พ่อหนุ่มมาเตือนฉั

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status