Share
บทที่ 370
Related chapters
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 371
ภายในร้านขายของชำของชายชราผู้แปลกประหลาดเซียวเป่ยมองซูหว่านที่กำลังนอนคว่ำอยู่บนเตียง และแผ่นหลังเต็มไปด้วยบาดแผลที่เปื้อนเลือด ในใจรู้สึกเจ็บปวด และเสียใจอย่างมากแผ่นหลังที่เดิมทีขาวไร้ที่ติ ตอนนี้กลับกลายเป็นน่าเกลียดน่ากลัวแก้มที่สวยสดงดงามของซูหว่าน ก็ถูกมีดกรีดเละเทะเช่นกันและทั้งหมดนี้ เป็นเพราะเขาเซียวเป่ยเซียวเป่ยรู้สึกผิด และเสียใจอย่างมากแม้ว่าเขาและซูหว่านจะหย่าร้างกันแล้ว แต่ยังไงก็อยู่กินฉันสามีภรรยากันมาสามปี ใช่ว่าจะตัดก็ตัดได้ง่ายๆบางครั้ง คนเราก็มีความซับซ้อนมากทั้งๆที่ในใจคิดแบบนี้ แต่สิ่งที่พูดออกไป กลับเป็นอีกอย่างเซียวเป่ยสูดลมหายใจเข้าลึกๆ นัยน์ตาของเขาก็เริ่มชัดเจนขึ้น และก็เปลี่ยนไปเป็นสงบนิ่งไม่ว่าจะยังไง สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการรักษาอาการบาดเจ็บของ ซูหว่านที่ประตู ชายชราแปลกหน้าเหลือบมองสักครู่ ส่ายหัวอย่างจนใจแล้วกล่าวพร้อมถอนหายใจว่า: “คุณน่ะ มีความรักที่ลึกซึ้ง พรหมลิขิตของคุณกับซูหว่าน คงจะไม่จบลงง่ายขนาดนั้นหรอก”หลังจากพึมพำไปครู่หนึ่ง ชายชราผู้แปลกประหลาดก็หันหลังกลับแล้วจากไป และทิ้งท้ายไว้ว่า: “ผมจะไปทำยามาให้คุณ”เมื่อ
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 372
ยาตัวนี้ สามารถฟื้นฟูกล้ามเนื้อที่ตายแล้ว และขจัดรอยแผลเป็นได้แค่ทา ก็จะไม่ทิ้งรอยแผลเป็นใดๆเลยครึ่งวันต่อมาซูหว่านที่ตื่นจากการหลับใหล ก็ลุกขึ้นมาทันที เนื่องจากอาการบาดเจ็บที่อยู่บนตัวยังไม่หายดี จึงเปล่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดตอนนี้ รู้สึกไม่คุ้นชินเป็นอย่างมากนี่คือที่ไหนกันเนี่ย?ซูหว่านรู้สึกสับสนเล็กน้อย แล้วก้มศีรษะมองลงไปที่เสื้อเชิ้ตสีขาวหลวมๆที่อยู่บนตัวของตนเองนี่เป็นเสื้อผ้าผู้ชาย?แล้วเสื้อผ้าของฉันล่ะ?ใครเปลี่ยนเสื้อให้ฉัน?ทันใดนั้น ซูหว่านก็เริ่มกังวลใจ เธอบีบเสื้อผ้าบนหน้าอกของเธอเอาไว้แน่น เหมือนกระต่ายขาวตัวน้อยที่หวาดกลัว จากนั้นก็กระโดดลงจากเตียง และคิดที่จะวิ่งออกไปแต่เนื่องจากบาดเจ็บสาหัสจนเกินไป ระหว่างที่ล้มลงไปที่พื้น บาดแผลที่แผ่นหลังของเธอ จึงฉีกขาดอีกครั้ง เธอจึงกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและล้มลงกับพื้นทันทีที่ประตู เซียวเป่ยเดินเข้ามาพร้อมกับยาหนึ่งถ้วย เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์นี้ ก็วางถ้วยยาลงอย่างวิตกกังวล แล้วรีบเข้าไป ช่วยพยุงซูหว่านที่อยู่บนพื้นขึ้นมาแล้วถามว่า “คุณไม่เป็นไรใช่ไหม”ซูหว่านเลิกคิ้ว ทันทีที่เธอเห็นเซียวเป
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 373
เซียวเป่ยรู้สึกจนใจเล็กน้อย กล่าวพึมพำว่า:“ใช่ว่าผมจะไม่เคยเห็นมาก่อน”“หันกลับไปสิ!” ซูหว่านตะโกน ลำคอเปลี่ยนไปเป็นสีแดงเซียวเป่ยไม่มีทางเลือก จึงทำได้แค่หันกลับไปจากนั้น ก็มีเสียงเปลื้องผ้าก็ดังมาจากด้านหลังหลังจากนั้นไม่นาน ซูหว่านก็พูดด้วยความโกรธว่า: “ฉัน ฉันถอดเสร็จแล้ว คุณหันกลับมาเถอะ...”เซียวเป่ยพ่นลมหายใจออกมาทางปาก หันกลับมา ก็เห็นซูหว่านที่นอนคว่ำอยู่บนเตียงทั้งแผ่นหลัง หันหน้าเข้าหาตนเองรูปร่างที่เว้าโค้ง ช่างทำให้คนหลงใหลมากจริงๆถึงแม้จะเต็มไปด้วยรอยแผลเป็น แต่ก็ดีขึ้นกว่าตอนก่อนหน้านี้มากเมื่อเซียวเป่ยเห็นรอยแผลเป็นเหล่านี้ ความโกรธในใจที่สงบลงแล้ว ก็ระเบิดออกมาอีกครั้งเขาเดินไป นั่งอยู่ที่ข้างเตียง แล้วใช้ยาทาแผลฉีกขาดที่อยู่บนหลังของซูหว่านอย่างระมัดระวัง“ซี๊ดซี๊ด...”ซูหว่านอดไม่ได้ที่จะครางออกมาเล็กน้อย ทำให้เซียวเป่ยรู้สึกฟุ้งซ่านเล็กน้อยซูหว่านก็รู้ว่ามันไม่ดีที่ตนเองจะเปล่งเสียงแบบนี้ออกมา จึงจำเป็นต้องกัดฟันแต่ว่า ทุกครั้งที่เซียวเป่ยทายาบนหลังของตนเอง เธอก็รู้สึกชาไปทั้งตัวโดยเฉพาะตัวยา ตอนที่ทาลงไปที่แผล จะรู้สึกเย็น และสบายมากเซีย
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 374
“เฮ้อ ถ้าเด็กคนนี้เงยหน้าขึ้น จะไม่มีใครกดหัวเขาลงได้”..........ในขณะเดียวกันลานเล็กๆที่บ้านพักชั่วคราวของหลี่เซียงเหลียน“คุณหนู เกิดเรื่องขึ้นแล้ว!”ลูกน้องคนหนึ่ง รีบวิ่งเข้าไปในลานบ้านอย่างเร่งรีบ ศีรษะเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น แล้วตะโกนบอกหลี่เซียงเหลียนที่ยังคงนั่งจิบชาอยู่ในลานบ้าน“ดูลุกลี้ลุกลน! เกิดอะไรขึ้น? ท้องฟ้าจะถล่มลงมาหรือยังไง!”หลี่เซียงเหลียนกล่าวตำหนิลูกน้องก็โค้งคำนับ แล้วกล่าวอย่างหวาดกลัวว่า: “คุณหนู พ่อบ้านหลิวกลับมาแล้ว เพียงแต่ว่า...”“หลิวเหมิ่ง?เขาอยู่ไหน?”หลี่เซียงเหลียนถามพร้อมขมวดคิ้ว“อยู่ ข้างนอก...” ลูกน้องตอบกลับอย่างสั่นเทาเมื่อหลี่เซียงเหลียนเห็นดังนี้ ก็รู้สึกใจไม่ดี รีบลุกขึ้น แล้วรีบไปที่ประตูทันทีพอมาถึงประตู แล้วเห็นภาพเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า หลี่เซียงเหลียนก็ตกใจจนตัวสั่น ถอยหลังไปสองสามก้าว ด้วยสีหน้าที่ซีดเซียว!มีชายคนหนึ่งนอนอยู่บนพื้น เลือดท่วมกาย มองไม่ออกเลยว่าเป็นใครหายใจรวยริน ดูไปแล้วเหมือนกำลังจะตาย“เขาเป็นใคร? รีบพาเขาออกไปเร็ว!” หลี่เซียงเหลียนตะคอกลูกน้องตอบอย่างรวดเร็วว่า:“คุณหนู เขาคือพ่อบ้านหลิว ...”“
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 375
คนหลายสิบคนนี้ก็กระโดดออกมา ด้วยท่าทางที่ดุร้าย และมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม!มีดมาเชเต้ที่อยู่ภายในมือ ต่างก็เปล่งแสงวาววับ“ฟันเขาซะ!”หนึ่งในคนที่อยู่ในนั้นตะโกนออกมาภายในชั่วพริบตาเดียว ลูกน้องที่สวมชุดดำหลายสิบคน ต่างก็พุ่งเข้าไปหาเซียวเป่ย ราวกับเสือร้ายกำลังกระโจนเข้าไปหาอาหาร พร้อมแกว่งมีดมาเชเต้ที่อยู่ในมือสีหน้าของเซียวเป่ยเต็มไปด้วยความเฉยเมยและไร้ซึ่งความหวาดกลัว มองลูกน้องเหล่านี้แกว่งมีดมาเชเต้แล้วพุ่งเข้ามาจากทั่วทุกสารทิศ โดยไม่ตกใจเลยแม้แต่น้อยเขาดูดบุหรี่อย่างนิ่งสงบ พ่นควันบุหรี่ออกมา จากนั้นก็ใช้มือดีด ก้นบุหรี่ที่ติดไฟ ยิงออกไป ราวกับว่าเป็นกระสุน ด้วยเสียงดังฟรึ่บ โจมตีไปที่ศีรษะของคนที่กำลังพุ่งมีดมาเชเต้มาที่เขาเสียงดังฟรึ่บ!เมื่อมีดมาเชเต้เล่มนั้นถูกก้นบุหรี่โจมตี ก็หักลงไปในทันทีหลังจากนั้น ก็มีเสียงก็ดังพรึ่บ เซียวเป่ยพับเก็บร่ม ใช้มือถือร่มสีดำเอาไว้ แล้วใช้เท้าถีบไปที่พื้นอย่างแรง จนเกิดเสียงดังพลั่ก ราวกับเป็นเสือร้าย ที่กำลังจะพุ่งออกไป!ปังปังปัง!หลังจากนั้น ทุกคนต่างก็พากันล้มอย่างระเนระนาดลูกน้องในชุดสีดำหลายสิบคน ยังไม่ทั
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 376
“หลิวเฉวียนจิบชา ขมวดคิ้วพร้อมกล่าวว่า: “คุณหนูหลี่ บอกตามตรงนะ บาดแผลของนายน้อย สาหัสมากจริงๆ คนธรรมดาจึงไม่สามารถรักษาได้”“ถ้าอย่างนั้นควรจะทำยังไงดีคะ? แพทย์เซียนหลิว ไม่ว่าจะใช้เงินเท่าไร ขอแค่รักษาให้หายได้ ฉันพร้อมจะจ่ายได้ทั้งนั้น!” หลี่เซียงเหลียนพูดด้วยความกังวลหลิวเฉวียนเลิกคิ้ว แล้วพูดต่อว่า: “คุณหนูหลี่ ไม่ใช่เรื่องเงินหรอก...”“แล้วคืออะไรล่ะคะ? ขอแค่เป็นสิ่งที่ตระกูลหลี่สามารถให้ได้ ถ้าเป็นสิ่งที่แพทย์เซียนอยากได้ จะต้องหามาให้แพทย์เซียนหลิวได้อย่างแน่นอน!” หลี่เซียงเหลียนพูดด้วยความร้อนใจเมื่อหลิวเฉวียนได้ยินดังนี้ ก็ยิ้ม แล้วกล่าวว่า: “ในเมื่อคุณหนูหลี่พูดขนาดนี้แล้ว ผมก็จะพยายามให้ถึงที่สุด!”เมื่อได้ยินประโยคนี้ หลี่เซียงเหลียนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกจากนั้น หลี่เซียงเหลียนก็มองไปที่เฉินเหลย พร้อมกับพูดขึ้นว่า: “อาจารย์เฉิน อีกสักพัก เซียวเป่ยก็จะมาถึงที่นี่แล้ว คงต้องรบกวนอาจารย์เฉินลงมือ จับตัวเขามาให้ได้นะคะ!”“เรื่องจิ๊บจ๊อย”เฉินเหลยพูดด้วยความมั่นใจว่า: “ได้ยินที่คุณหนูหลี่พูดเมื่อสักครู่นี้ เด็กที่ชื่อเซียวเป่ยอะไรนั่น คงจะพอมีศาสตร์การต่อสู้อยู่
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 377
“ลูกชายของคุณลวนลามซูหว่าน และคิดที่จะข่มขืนเธอ ในสายตาของคุณ กลับคิดว่าภรรยาเก่าของผมคิดจะอ่อยเขาอย่างนั้นเหรอ?”เซียวเป่ยถามกลับด้วยสีหน้าที่เย็นชาหลี่เซียงเหลียนไม่สนใจเรื่องพวกนี้ ตอบกลับไปอย่างเย็นชาว่า: “ภรรยาเก่าของแกเป็นต้นตอของปัญหา หน้าตาก็เหมือนนังจิ้งจอก ถ้าเธอไม่ได้อ่อยลูกชายของฉัน ลูกชายของฉันจะชอบคนอย่างเธองั้นเหรอ?”“ฉันขี้เกียจพูดพร่ำทำเพลงกับแกแล้ว วันนี้ แกกล้าบุกมาถึงที่นี่เอง แกต้องตายสถานเดียว”“ถ้าอยากตายสบายๆหน่อย ก็ให้รีบคุกเข่าลงซะ!”เซียวเป่ยยิ้ม สีหน้าของเขาค่อยๆเปลี่ยนไปเป็นเย็นชา ระหว่างคิ้วเต็มไปด้วยความเยือกเย็น!“แม่กับลูกเหมือนกันไม่มีผิด!”“ในเมื่อตระกูลหลี่ไม่ได้สั่งสอนอย่างเข้มงวด และมีพฤติกรรมที่ไม่ดี ถ้าอย่างนั้นผมจะสั่งสอนคุณแทนท่านผู้เฒ่าหลี่เอง”เซียวเป่ยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ความโกรธเกรี้ยวภายในใจ สะสมมาจนถึงขีดสุด“ไอ้สารเลว!แกคิดว่าแกเป็นใครกัน? ถึงได้กล้ามาสั่งสอนฉันแทนพ่อของฉัน?”เมื่อหลี่เซียงเหลียนได้ยินดังนี้ ก็โมโหมาก จึงด่าทอด้วยน้ำเสียงแหลมคม สีหน้าก็เต็มไปด้วยความโกรธ!พูดจบเสียงดังเพียะ!เซียวเป่ยที่อยู่ท่ามกลางสา
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 378
พลั่กพลั่กพลั่ก…บอดี้การ์ดเหล่านี้ เหมือนเกี๊ยวที่หล่นลงหม้อ ต่างก็พากันล้มลงกับพื้นทั้งหมด พวกเขากุมขาและเท้าที่มีเลือดไหลออกมาไม่หยุดเอาไว้ แล้วร้องไห้คร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นในชั่วพริบตาเดียวเมื่อเห็นว่าบอดี้การ์ดกลุ่มนี้ทั้งหมดได้ล้มลงกับพื้นในชั่วพริบตาเดียว หลี่เซียงเหลียนก็ตกตะลึง พร้อมเกิดอาการหวาดกลัวสุดขีด จนทำให้ร่างกายสั่นเทาอย่างรุนแรงในเวลานี้ เซียวเป่ยก็พับเก็บร่ม แล้วเดินไปหาหลี่เซียงเหลียนทีละก้าวหลี่เซียงเหลียนหวาดกลัวสุดขีด ก้าวถอยหลังสุดชีวิต ในเวลาเดียวกันเธอก็ด่าทอด้วยน้ำเสียงที่ดุร้ายว่า: “ไอ้สารเลว! ไอ้ป่าเถื่อนเลวทราม! แกกล้าตบฉันเหรอ? ฉันหลี่เซียงเหลียนมีชีวิตมาจนถึงตอนนี้ ไม่เคยถูกคนตบตีมาก่อน ฉันคือคุณหนูตระกูลหลี่ในเมืองหลวงของมณฑล คุณพ่อของฉันคือหลี่เต๋อหลงแห่งตระกูลหลี่เชียวนะ!”“ตอนนี้ แม้ว่าแกจะคุกเข่าขอร้องฉัน ฉันก็จะไม่ปล่อยแกไป!”“ฉันจะให้แกตาย! และฉันจะให้เมียเก่าของแกตายด้วย!”หลี่เซียงเหลียนเกรี้ยวโกรธมาก โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ และตะโกนคำรามออกมาจนสุดปอดแต่ทว่า สิ่งที่ตอบสนองเธอก็คือการตบอีกครั้งจากเซียวเป่ย ทำให้เธอล้
Latest chapter
