“ว่าไง พ่อแม่ฉันเป็นไงบ้าง มีใครโทรไปแจ้งตำรวจแล้วหรือยัง "เสียงร้อนรนของน้ำขิงเอ่ยถามในสิ่งที่เธออยากรู้ขึ้นมาอีกครั้ง "___" แต่ผมก็ยังยืนเงียบและมองหน้าเธอนิ่งๆ เหมือนเดิมการที่ผมเงียบเพราะผมไม่รู้จะบอกเธอเรื่องนี้ยังไงมันลำบากใจที่ต้องพูดมันจริงๆ ..หลายชั่วโมงก่อนหน้านี้ หลังจากน้ำขิงกับลูกจะถู
“อดทนหน่อยนะน้ำขิง เพื่อลูก " เขาพูดพร้อมรอยยิ้มพลางพยักหน้าให้ ฉันพยักหน้าตอบเขาแล้วรวบรวมแรงเรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ พร้อมสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วเบ่งมันอีกครั้งแบบยาวๆ “ฮึบอื้ออออออออออออออ~แฮ่ก แฮ่ก " “หัวเด็กโผล่ออกมาแล้ว น้ำขิงเบ่งอีกลูกเบ่งยาวๆเลยน้ำขิง" “อีกนิดเดียว น้ำขิงอีกเดียว " พี่เวย์พ
..ไอ้เวย์เจอไหมวะ!!!!แค่กกๆ ..ไม่เจอเลยว่ะ!! น้ำขิง!!!น้ำขิง!!! พ่อ!!!แม่!!!แค่กๆๆ น้ำขิง!!ได้ยินฉันไหมน้ำขิง!! " "พี่เวย์!" นั่นมันเสียงพี่เวย์ฉันจำได้ ต้องเป็นเขาแน่ๆ ฉันยิ้มออกมาแบบดีใจว่าในที่สุดฉันกับลูกก็รอด ...น้ำขิงเธออยู่ไหน น้ำขิง! พี่เวย์ตะโกนเรียกฉันอีกครั้ง ฉันพยายามจะอ้าปากต
...ในขณะเวลาเดียวกันของอีกด้าน “ฮึกก ออกไป!!อิงอยากอยู่คนเดียว!!!ฮึกกก!ฮือ~ออกไป!” นั่นคือเสียงคืออิงฟ้าพี่สาวของน้ำขิง ที่ร้องตะโกนไล่ไอ้สิงห์เสียงดังลั่นห้องแถมปาของใส่มันแม่งจนเละไปหมด มันก็ยืนเสร่อให้เมียมันปาของใส่อยู่นั่นล่ะ ไม่รู้ว่ามันใส่อารมณ์เอากับเมียมันแรงเบอร์ไหนเมียมันถึงได้แท้งลู
“ฉันถามนายจริงๆนะเวย์ นายไม่ได้รักฉัน แล้วจะรั้งฉันเพื่ออะไร เพื่ออะไรไหนนายบอกฉันมาสิ ว่านายต้องการอะไรจากฉันกันแน่! มันเหนื่อยนะเว้ย!ที่ต้องคิดเองเออเองแม่งอยู่คนเดียวตลอดว่านายรู้สึกดีกับฉันจริงๆ แต่ถ้านายไม่รู้อะไรกับฉัน แล้วจะมาตามหวงตามหึงเxี้ยอะไรวะ!” ฉันพูดออกไปแบบมันเหลืออดจริงๆไหนๆก็ไหนๆแ
ณ..เวลา 22:50 “ดึกแล้วมากแล้วทำไมไม่เข้าบ้าน มายืนตากน้ำค้างแบบนี้เดี๋ยวไม่สบายเอานะ น้ำขิง " เสียงผู้เป็นพ่อเอ่ยถามและบอกด้วยความเป็นห่วง ฉันจึงหันกลับไปแล้วยิ้มให้พ่อที่ยืนอยู่ตรงประตูบางๆ “หนูนอนไม่หลับค่ะ ก็เลยออกมาเดินเล่นข้างนอก " “อากาศข้างนอกมันเย็น..ที่หลังก็เอาเสื้อคลุมมาด้วย ตัวเองก็ย