Share

บทที่ 1338

Penulis: อี้ซัวเยียนอวี่
เซียวอวี้เป็นศิษย์ภูเขาหวูหยา

ศิษย์ทั้งหลาย นอกจากปฏิบัติธรรมแล้ว แทบจะไม่เคยลงจากเขาเลย

ชายตรงหน้า เป็นหนึ่งในศิษย์น้องของเขา มีชื่อเรียกว่า “เสียวอู่”

เฟิ่งจิ่วเหยียนเคยไปภูเขาหวูหยา คุ้นหน้าคุ้นตาเสียวอู่อยู่บ้าง

หน้าตาธรรมดา กลับมีอุปนิสัยเรียบง่ายซื่อตรงโดยธรรมชาติ ราวกับน้องชายข้างบ้าน ทำให้ผู้คนรู้สึกสนิทใจได้โดยง่าย

เสียวอู่แบกกระบี่ไว้บนหลัง ยิ้มให้เห็นฟัน

“ศิษย์พี่ ท่านอยู่ที่นี่จริง ๆ ด้วย!”

ภูเขาหวูหยาห่างไกลโลกภายนอก ไม่ยึดถือระเบียบชั้นวรรณะ

ในสายตาเสียวอู่ ศิษย์พี่ก็คือศิษย์พี่ ต่อให้อีกฝ่ายเป็นจักรพรรดิ ก็ยังคงเป็นศิษย์พี่ที่เขาชื่นชอบที่สุด

เซียวอวี้ไม่ตอบคำถามของเสียวอู่ พาเขาเข้าไปในห้อง แล้วเอ่ยถามเขา

“ว่ามา เจ้ามาที่นี่ทำไม”

ดูเหมือนเสียวอู่จะคาดไว้แล้วว่า เขาจะอยู่ที่นี่

“ศิษย์พี่ ข้าลงเขาตามคำสั่งของอาจารย์…” พูดได้ครึ่งประโยค สายตาของเสียวอู่ก็ถูกเด็กสองคนดึงดูดไป

นั่นคือบุตรของศิษย์พี่หรือ?

น่ารักเสียจริง

เซียวอวี้เร่งเร้า “รับคำสั่งมาทำอะไร?”

เสียวอู่ได้สติ รีบหันมายิ้มให้เซียวอวี้

เขาเกาศีรษะ พลางหัวเราะอย่างซื่อ ๆ

“อาจารย์บอกว่า ศิษย์พี่จะพบ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (3)
goodnovel comment avatar
Kamonwan Sangtongprao
เคราะหนักอีกแล้ว แฮปปี้ยาวๆเลยไม่ได้หรอ
goodnovel comment avatar
Pual Lumpoon
อือจะวนไปไหนบอกด้วยนะคนเขียน
goodnovel comment avatar
Laa Laa
ด่านเคราะห์เยอะเหลือเกินทั้งพระนางและคนอ่าน องค์หญิงน้อยจะได้มาเกิดทันมั้ย
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1346

    องครักษ์คุ้มกันองค์ชายทั้งสองเร่งเดินทางมาตลอดทาง ในที่สุดก็มาถึงตระกูลเมิ่งแห่งเมืองซางก่อนวันส่งท้ายปีเก่าหลังจากนั้นพวกเขาก็ส่งมอบองค์ชายทั้งสองให้กับฮูหยินเมิ่ง และตั้งใจคุ้มกันเรือนเดิมทีคิดว่าเสร็จสิ้นภารกิจแล้ว สามารถผ่อนคลายได้สักทีเพราะอย่างไรคืนนี้ก็เป็นวันส่งท้ายปีเก่าแต่ใครจะรู้ว่าองค์ชายทั้งสองซุกซนไม่เลิกแค่ได้ยินเสียงร้องไห้จากภายในห้อง ก็รู้แล้วว่าสองพี่น้องทะเลาะกันอีกแล้วฝ่าบาทกับฮองเฮาไม่อยู่ข้างกาย องค์ชายทั้งสองท่านยิ่งดื้อรั้นและเอาแต่ใจภายในห้องฮูหยินเมิ่งมาปลอบคนนี้ที ไปปลอบคนนั้นทีนางวิ่งจนหัวหมุน เกือบแยกไม่ออกว่าใครเป็นใครและยิ่งไม่รู้ว่าเหตุใดพวกเขาชอบทะเลาะกันเช่นนี้ทั้งที่ก่อนหน้านี้เรียบร้อยมาก ไม่ค่อยซนเลยฮูหยินเมิ่งเผลอเพียงครู่เดียว น้องชายก็ยื่นมือไปข่วนหน้าพี่ชายแล้วส่วนพี่ชายก็ไหวตัวทัน ขณะที่แหงนหน้าหลบ ก็ยกเท้าจิ้มเข้าไปในปากน้องชายเต็ม ๆคราวนี้น้องชายที่เพิ่งหยุดร้องไห้ก็เริ่มอีกแล้ว“ฮือ…”ฮูหยินเมิ่งร้องไห้ไม่ได้หัวเราะไม่ออก รีบเอาผ้าเช็ดหน้าไปเช็ดปากของคนเป็นน้อง“โอ๋ ๆ ไม่ร้องนะ”“อาหลิ่นเป็นเด็กดีที่สุด เมื่อ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1345

    สวีไท่ฉางให้ความสำคัญกับเรื่องของสำนักคุ้มภัยอย่างมากนี่ไม่เพียงเกี่ยวข้องกับความอยู่รอดของตระกูลเขา แต่ยังรวมถึงบรรดาผู้คุ้มกันกับคนงานด้วย“ถ้าพูดถึงความผิดปกติ มันก็ไม่มีอะไรเพียงแต่เสนอค่าจ้างสูงเช่นนี้ ข้าสงสัยจริง ๆ พวกเขาจ่ายเงินให้ผู้คุ้มกันสูงเช่นนั้น จะเหลือกำไรอะไรอีก?”สวีไท่กู่ก็เห็นด้วย“ข้าเคยคำนวณอย่างละเอียดแล้ว ตามค่าจ้างที่พวกเขาจ่าย แทบไม่เหลือกำไรเลย เช่นนั้นพวกเขาทำเพื่ออะไร?”เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้พูดอะไรมาก“ข้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องของการค้านัก”สวีไท่ฉางชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็รีบเปลี่ยนเรื่อง“ข้าเลอะเลือนแล้ว“วันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า ควรรักษาช่วงเวลาที่มิตรสหายได้อยู่ร่วมกัน สลัดเรื่องเก่า ๆ ต้อนรับสิ่งใหม่ ๆ และมองไปสู่อนาคต”หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องของสำนักคุ้มภัยอีกหลังอาหารเฟิ่งจิ่วเหยียนกับเซียวอวี้กลับไปที่ห้องหลังจากนางปิดประตูก็พูดกับเซียวอวี้ “ออกเดินทางพรุ่งนี้เช้าเลย”เซียวอวี้จับมือของนางแล้วถาม“เหตุใดเจ้าไม่ช่วยสวีไท่ฉางสักหน่อย? เขาเป็นสหายของเจ้าไม่ใช่หรือ?”ถ้านางอยากช่วยเขา แค่เอ่ยปากคำเดียวก็ได้แล้ว

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1344

    หลังจากอู๋ไป๋กับเฉินจี๋ไปแล้ว เสียวอู่ศิษย์น้องของเซียวอวี้ที่ยืนอยู่ตรงหัวมุม ก็เดินกอดกระบี่เข้ามาถาม“ศิษย์พี่ จะกินข้าวเมื่อไร?”สวีไท่ฉางอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน “ถึงเวลากินข้าวแล้วจริง ๆ ข้าละเลยแล้ว”เซียวอวี้เหลือบมองเสียวอู่ด้วยสายตาเฉียบคมเจ้าตัวขายขี้หน้า ภูเขาหวูหยาไม่มีอะไรจะให้เขากินหรืออย่างไร?เสียวอู่ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรผิดเลยเขาต้องกินให้อิ่ม ถึงจะมีแรงปกป้องศิษย์พี่แม้ตลอดทางมานี้ เขาต้องพึ่งศิษย์พี่ใหญ่เลี้ยงปากท้องให้อิ่มมาโดยตลอดก็ตามวันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า สุราชั้นดีและอาหารชั้นเลิศย่อมเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เฟิ่งจิ่วเหยียนเหม่อลอย เพราะเป็นห่วงลูกทั้งสองคนไม่รู้ว่าพวกเขาไปถึงเมืองซางอย่างปลอดภัยแล้วหรือยังสามพี่น้องตระกูลสวีล้วนเป็นคนตรงไปตรงมาสวีซวนคารวะเหล้าสองสามีภรรยาเฟิ่งจิ่วเหยียน“คุณชายเซียว ฮูหยินเซียว ไม่ทราบว่าอาหารของคืนนี้ถูกปากพวกท่านหรือไม่ มา ข้าขอคารวะพวกท่าน! หากวันข้างหน้าต้องการความช่วยเหลือ ไปสำนักคุ้มภัยตระกูลสวีของเราได้เลย!”สวีไท่กู่ล้อเลียนน้องสาวของตัวเอง“สำนักคุ้มภัยตระกูลสวีของเราอะไร สวีซวน

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1343

    เซียวอวี้มั่นใจว่าเรื่องที่เขาออกตรวจราชการอย่างลับ ๆ เคยสั่งกำชับกับขุนนางคนสนิทที่ไว้ใจเพียงไม่กี่คน ไม่ได้ประกาศออกไปเป็นวงกว้างแต่ทางการฝ่ายเหนือรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร และยังจัดระเบียบถนนโดยพลการ?สายตาของเขาหยุดอยู่ที่เฟิ่งจิ่วเหยียน เฟิ่งจิ่วเหยียนส่ายหัวเบา ๆนางก็ไม่รู้เช่นกันว่าข่าวรั่วไหลออกไปได้อย่างไรแต่นางคาดการณ์ไว้แล้วว่า เรื่องนี้คงปิดได้อีกไม่นานฮ่องเต้ไม่อยู่ในวัง ก็แสดงว่าต้องออกตรวจราชการอย่างลับ ๆแต่เรื่องที่ทางการจัดระเบียบเส้นทางโดยพลการ จะเห็นได้ว่าพวกเขาได้รับข่าวล่วงหน้า อยากจัดระเบียบถนนให้เรียบร้อยก่อนขบวนเสด็จจะมาถึง พวกเขาอาจต้องการแสดงผลงาน หรือไม่ก็รีบร้อนซ่อนอะไรบางอย่างขณะนี้ ทั้งสองไม่มีใครพูดอะไรเลยสวีซวนน้องสาวของซวีไท่ฉางแสดงความไม่พอใจ“ฮ่องเต้ออกตรวจราชการ ทำให้ราษฎรต้องตกระกำลำบากเช่นนี้ ไหนบอกว่าตอนนี้ฝ่าบาททรงเป็นจักรพรรดิที่ดีแล้วไม่ใช่หรือ? ข้าว่านะ…”“แค่ก ๆ!” สวีไท่ฉางกระแอมขัดคำพูดของน้องสาวนางมีกี่ชีวิต ถึงกล้าพูดคำพูดเหล่านี้ต่อหน้าฝ่าบาท?สวีไท่ฉางรีบกลบเกลื่อนเพื่อให้น้องสาวพ้นผิด“ที่สุดแล้ว การที่ฝ่าบาทออกตรวจร

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1342

    “สวีไท่ฉาง” เป็นคนใจดีมีน้ำใจ ชอบต้อนรับแขก ยามค่ำคืนก็ไม่นอน ไปให้อาหารม้าของพวกเฟิ่งจิ่วเหยียนด้วยตนเองเสี่ยวอู่คำนึงเสมอว่าต้องปกป้องศิษย์พี่ จึงระมัดระวังตัวกับทุกคนอย่างมากเมื่อเห็นสวีไท่ฉางเข้าไปในโรงม้า ก็แอบจับตาดูจนแน่ใจว่าอาหารม้าไม่มีปัญหา เสี่ยวอู่ค่อยกลับห้องไปนอนวันรุ่งขึ้นเป็นวันส่งท้ายปีเก่า (ฉูซี)เดิมเฟิ่งจิ่วเหยียนกับเซียวอวี้ตั้งใจจะพักแค่คืนเดียว แล้วออกเดินทางต่อในวันถัดไปแต่เพราะเป็นวันส่งท้ายปีเก่าซึ่งมีความหมายพิเศษ สวีไท่ฉางตั้งใจเชิญชวนอย่างกระตือรือร้นบวกกับในคืนวันส่งท้ายปีเก่า ประตูเมืองมักจะปิด ทำให้เข้าออกเมืองไม่สะดวกหลังจากไตร่ตรองแล้ว พวกเขาจึงตัดสินใจพักอีกวัน รอวันขึ้นปีใหม่ประตูเมืองเปิดแล้วค่อยออกเดินทางในวันส่งท้ายปี คนในครอบครัวของสวีไท่ฉางล้วนกลับมาอยู่พร้อมหน้า“พี่ชาย! พวกเรารับพี่สะใภ้กับหลานกลับมาแล้ว!” น้องชายสวีไท่กู่ เป็นคนแรกที่ก้าวเข้ามาในบ้าน อายุราวยี่สิบกว่า เพราะบนใบหน้าเกลี้ยงเกลาไม่มีหนวดเคราเหมือนเซียวอวี้ แถมยังสวมชุดขาว ทำให้ดูมีความเป็นหนุ่มอยู่ไม่น้อยเฟิ่งจิ่วเหยียนนึกในใจ ไม่แปลกที่คนอื่นเข้าใจผิด คิดว่า

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1341

    ทางตอนเหนือของแคว้นหนานฉี หิมะยิ่งตกยิ่งหนักปลายเดือนสิบสอง ชาวบ้านต่างยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวฉลองปีใหม่ โรงพักแรมจำนวนไม่น้อยได้ปิดให้บริการเฟิ่งจิ่วเหยียนมีสหายมากมาย ระหว่างทางจึงแวะพักที่บ้านของสหายสหายผู้นั้นชื่อ “สวีไท่ฉาง” ไว้เครารกรุงรัง รูปร่างกำยำ ผิวดำคล้ำเขาเปิดกิจการสำนักคุ้มภัยหลังจากแคว้นรอบด้านรุมโจมตีแคว้นหนานฉีแล้วพ่ายแพ้ ทำให้ต้องเปิดเส้นทางการค้าใหม่หลายสาย นั่นก็ทำให้สำนักคุ้มภัยของสกุลสวีมีงานเพิ่มขึ้นมากสวีไท่ฉางรู้สถานะของเฟิ่งจิ่วเหยียน ทว่าทั้งสองคนเป็นสหายในยุทธภพ อีกทั้งฮ่องเต้ฮองเฮาออกตรวจตราเป็นการส่วนตัว เขาจึงไม่เรียกขานด้วยคำยกย่องเฟิ่งจิ่วเหยียนแนะนำให้เซียวอวี้รู้จัก“พี่สวีออกเดินทางคุ้มภัยสินค้าตั้งแต่อายุสิบกว่าขวบ เขากับเจียงหลินเป็นสหายสนิทกันมาหลายชั่วคน มักช่วยเหลือคุ้มภัยสินค้าตระกูลเจียง”สวีไท่ฉางยกมือคำนับเซียวอวี้โดยอัตโนมัติเซียวอวี้กลับเป็นฝ่ายคำนับแบบชาวยุทธเสียก่อน “พี่สวี”เมื่อเดินทางอยู่ด้านนอก ต้องลืมฐานะของตัวเองไปเสียสวีไท่ฉางไม่กล้ารับคำนับนี้ รีบเบี่ยงตัวหลบ แล้วเปลี่ยนเรื่องพูดอย่างแนบเนียน“อย่ายืนอยู่หน

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status