MasukShare
บทที่ 309
Bab terbaru
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1619
ตงฟางซื่อก็พลอยระแวดระวังตามไปด้วยทันที ทำตามท่าทางของเฟิ่งจิ่วเหยียน ด้วยการเอาหูแนบพื้น“จริงด้วย ฟังจากเสียงนี้ คนที่มาคงมีไม่น้อย”เขาเงยหน้ามองเฟิ่งจิ่วเหยียน แล้วกระซิบถาม: “หรือจะเป็นฝ่าบาทนำทัพใหญ่ถอนกำลังกลับมา?”เฟิ่งจิ่วเหยียนส่ายหน้า“ไม่แน่ใจ เพื่อความปลอดภัย เจ้าไปจัดการศพพวกนี้ก่อน ส่วนข้าจะไปสำรวจข้างหน้า”พูดจบ นางไม่เปิดโอกาสให้ตงฟางซื่อปฏิเสธ ก็ออกจากที่นั่นไปทันที เพียงใช้ปลายเท้าย่องเบา ๆ ไม่กี่ก้าว ราวกับสุนัขจิ้งจอกที่ว่องไว ก็กระโดดขึ้นไปบนซากกำแพงเมืองที่เหลืออยู่ภายใต้ความมืดมิดของราตรี เฟิ่งจิ่วเหยียนหมอบอยู่ด้านหลังซากปรักหักพัง เพื่อแอบสังเกตดูในระยะไกลก็มองเห็นจริง ๆ ว่ามีกองทัพใหญ่เคลื่อนทัพมา เข้ามาใกล้เมืองร้างที่นางอยู่ขึ้นเรื่อย ๆอาศัยจากแสงจันทร์ นางพอจะแยกแยะได้ราง ๆ ว่า ธงประจำกองทัพนั้นไม่ใช่ของกองทัพฉีสายตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนดูเยือกเย็น จากนั้นก็หันหลังกลับลงจากกำแพงเมือง......ตงฟางซื่อกำลังขนย้ายศพ โดยนำพวกเขาไปซ่อนในบริเวณใกล้เคียงเมื่อเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนกลับมาเร็วเพียงนี้ เขาจึงถาม: “เป็นอย่างไร เจ้ามองเห็นชัดหรือไม่ว่า เป็
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1618
หยวนจั้นท่าทางเหน็ดเหนื่อย มองดูก็รู้ว่าเดินทางมาไกล เขามองมายังถานไถเหยี่ยนด้วยสายตาเลื่อนลอยถานไถเหยี่ยนเห็นเขา ก็ไม่แปลกใจแม้แต่น้อย“กลับมาแล้วหรือ? หากเหนื่อยแล้ว ก็ไปพักผ่อนก่อนเถอะ”หยวนจั้นเอ่ยตรง ๆ ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์: “เป็นข้าที่ปล่อยรัชทายาทไป”ถานไถเหยี่ยนยิ้มเล็กน้อย“อืม ข้ารู้”สายตาของหยวนจั้นดูเย็นชา “ท่านมีท่าทีเช่นนี้ คือไม่ใส่ใจ หรือว่ามีแผนสำรองอยู่แล้ว”บนใบหน้าของถานไถเหยี่ยนยังคงมีรอยยิ้มอยู่ตลอด ทำให้คนอื่นรู้สึกหวาดหวั่นเขาหันไปเผชิญหน้ากับหยวนจั้น“ข้าเดาว่า องค์รัชทายาทคงจะมุ่งหน้าไปทางตะวันตก เพื่อขอความช่วยเหลือจากกองทัพฉีเป็นแน่”หยวนจั้นนิ่งเงียบจากนั้น ถานไถเหยี่ยนก็เอ่ยอย่างเรียบเฉย“ผลลัพธ์ในตอนนี้คือ เชื้อพระวงศ์ตระกูลเซี่ยรวมถึงรัชทายาท ได้ทอดทิ้งราษฎรของแคว้นตงซาน และไปหาทางรอดอื่นแล้ว“หยวนจั้น ความหวังดีของเจ้า ดูเหมือนจะถูกหักหลังแล้ว”หยวนจั้นทำหน้าเฉยเมย“แค่ข่าวลือ เขาไม่มีทางทำเช่นนั้น”ถานไถเหยี่ยนยกมุมปากเล็กน้อย: “ขออภัย ข้ามิได้ตั้งใจจะใช้คำพูดทำร้ายใคร แต่ข้ามองแค่ผลลัพธ์ ไม่สนใจวิธีการ”พูดจบ เขาหันหน้าหนีจากหยวนจั้
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1617
เกี่ยวกับยาถอนพิษที่อยู่บนตัวเซียวเหิง เสียวอู่ปฏิเสธเสียงแข็ง“หา? ข้าไม่รู้เรื่องนะ จะเป็นข้าได้อย่างไร“ท่านอา ท่านระวังข้าราวกับระวังโจร ข้าไม่มีทางจะเข้าใกล้ตัวท่านได้เลย”“อีกอย่าง ข้าไม่มีสิ่งใดติดตัว แล้วจะนำสิ่งใดไปเปลี่ยนแทนกับยาถอนพิษเดิม?”เสียวอู่บอกเหตุผลเป็นชุด จนเซียวเหิงเริ่มเชื่อขึ้นมาบ้างโดยเฉพาะประโยคสุดท้ายนั่นคิดดูแล้วก็จริงตามนั้น เจ้าเด็กนี่ไม่มีสิ่งใดติดตัว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงยาเม็ดพวกนั้นต่อให้คิดจะเปลี่ยนยา ก็ไม่ต่างจากแม่ครัวฝีมือดีแต่ขาดวัตถุดิบเป็นคนในที่ทรยศงั้นหรือ!แววตาของเซียวเหิงพลันหม่นลงคนที่ก่อนหน้านี้หักหลังพวกเขาโดยบอกเวลาเคลื่อนทัพให้กับกองทัพเหลียง จนถึงบัดนี้ก็ยังหาตัวไม่เจอดังนั้น ก็อาจเป็นไปได้ว่าจะเป็นสายลับที่แฝงตัวอยู่ในค่ายของพวกเขา ที่แอบเปลี่ยนยาถอนพิษที่อยู่บนตัวเขา!ทันใดนั้นเซียวเหิงก็กวาดสายตามองทุกคน โดยเฉพาะแม่ทัพเหล่านั้นคนที่สามารถเข้าใกล้เขา และแอบเปลี่ยนยาถอนพิษโดยที่เขาไม่ทันรู้ตัว คนผู้นั้นจะต้องมีวรยุทธ์ไม่ธรรมดา...ในเวลานั้น ทหารที่ถานไถเหยี่ยนส่งมาสนับสนุนพวกเขาก็เอ่ยเตือน“ท่านราชครู เรื่องยาถอนพิษ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1616
หลังจากที่เสียวอู่ใช้ลูกธนูอาบยาพิษมนุษย์โอสถ ทำร้ายทหารจนบาดเจ็บไปแล้วหนึ่งคน ทุกคนก็ตื่นตระหนก พวกเขาเพิ่งจะได้เห็นไฟโหมลุกไหม้ที่ช่องเขาตะวันออก เห็นว่าเพื่อนทหารเหล่านั้นกลายเป็นมนุษย์โอสถ จะมีจุดจบอย่างไร รู้สึกสับสนในการสร้างผลงานเมื่ออยู่ไกลบ้านเกิด กังวลว่าดินแดนหนานเจียงซึ่งเป็นบ้านเกิดจะถูกยึดครอง วิตกกังวลในความเป็นตายที่ไม่รู้แน่ชัดของญาติพี่น้อง...ขณะนี้ ทั้งหมดถาโถมราวกับกระแสน้ำหลาก กลายเป็นเสียงร้องเศร้าโศก ชั่วครู่หนึ่ง มีคนวิ่งแตกกระเจิง และมีบางคนคิดที่จะไปควบคุมตัวทหารที่โดนพิษ มีคนไปจับเสียวอู่ไว้ ต้องการสังหารตัวหายนะเช่นเขา ยังมีคนที่ปกป้องเขาด้วย เพราะต้องการรักษาสายเลือดของราชวงศ์แคว้นต้าโจว... ยามนี้ สถานการณ์วุ่นวายราวกับป่าที่เต็มไปด้วยสัตว์ป่า เสียวอู่ใช้สองเท้ากระโดดพร้อมกัน เหมือนกระต่ายตื่นตูม กระโดดขึ้นลงหนีไปอีกทาง ในมือยังถือลูกธนูอาบยาพิษไว้แน่น อาศัยจังหวะชุลมุนวุ่นวายแทงคนอื่นต่อ เมื่อทำร้ายคนแล้ว เขาก็เตือนอย่างหวังดี “อ๊ะ มีคนบาดเจ็บอีกแล้ว!” จู่ ๆ ใบหน้าซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธพลันปรากฏขึ้นตรงหน้า เสียวอู
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1615
ถานไถเหยี่ยนนั่งสงบนิ่งอยู่ที่โต๊ะ เล่นหมากรุกกับตนเอง เม็ดหมากสีดำขาวบนโต๊ะวางสลับกันไปมา ยากจะตัดสินผู้ชนะ เขาฟังรายงานด่วนทางทหารอย่างเงียบ ๆ ท่าทีสงบเยือกเย็น พร้อมกับที่เม็ดหมากขาวในมือถูกวางลงไป เขาถาม “กองทัพใหญ่ที่นำโดยราชครู ยังมาไม่ถึงอีกหรือ?” ผู้ติดตามที่ยืนอยู่ข้างหลังของเขาโค้งคำนับ และตอบกลับ “เพราะท่านราชครูใช้ลูกธนูอาบยาพิษ ทำให้ทางตะวันออกได้เกิดกบฏมนุษย์โอสถขึ้น ช่องเขาตะวันออกทั้งหมดถูกยึดครองแล้ว คนของพวกเราได้ไปสมทบกับท่านราชครู วางแผนว่าหลังจากกวาดล้างมนุษย์โอสถที่รวมตัวในช่องเขาตะวันออกแล้ว ค่อยให้กองทัพใหญ่เข้าเมืองขอรับ” ถานไถเหยี่ยนมองกระดานหมากรุกบนโต๊ะ สีหน้ามีความเวทนา “กวาดล้างหรือ “จะมีคนตายอีกจำนวนไม่น้อยเลย” คิดจะกวาดล้างมนุษย์โอสถ ต้องเผาทิ้ง ครั้นแม่ทัพผู้รายงานสถานการณ์ทางทหารได้ฟัง รีบห้ามปรามทันที “ท่านกุนซือ มนุษย์โอสถที่ช่องเขาตะวันออก ก็มีทหารหนานเจียงของพวกข้าอยู่ด้วย! มิใช่พวกเขาก็จะถูกเผาทั้งเป็นด้วยหรือ!” ถานไถเหยี่ยนเงยหน้าขึ้นเบา ๆ จ้องมองแม่ทัพผู้นั้น ย้อนถามอย่างอ่อนโยน
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1614
บนกำแพงเมือง ทหารหนานเจียงจำนวนหลายร้อยนายตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย “เร็วเข้า! ยิงลูกธนูอาบยาพิษ!” มีคนคัดค้าน “ไม่ได้! ลูกธนูอาบยาพิษใช้ไม่ได้ผล!” ก็จริง ลูกธนูอาบยาพิษจะสามารถยิงไปถึงที่สูงขนาดนั้นได้อย่างไร? ยิ่งกว่านั้น เหล่าทหารฉีแบ่งเป็นกลุ่มนั่งอยู่บนนกไม้กลไก แม้จะโชคดี ยิงโดนพวกเขา อย่างมากที่สุดแค่แพร่เชื้อให้ทหารบนนกไม้กลไกตัวเดียว ไม่พอที่จะทำลายกองทัพใหญ่ทั้งหมดได้... สถานการณ์ปัจจุบัน ไม่เป็นผลดีต่อพวกเขาอย่างยิ่ง เหล่าทหารหนานเจียงได้แต่ยืนมองนกไม้กลไกบินข้ามกำแพงเมืองสูง แต่ไร้หนทางจะขัดขวาง ชั่วขณะหนึ่ง ดวงตาสะท้อนแต่ความหวาดกลัว และสิ้นหวัง นกไม้กลไกมากมายขนาดนั้น! หนานฉีสร้างสิ่งนี้ขึ้นตั้งแต่เมื่อใด! มิน่าถึงตั้งฐานทัพอยู่นอกชายแดนมาโดยตลอด กลับไม่ยอมบุกโจมตีเสียที ที่แท้ก็แอบผลิตอาวุธอยู่... “รีบส่งนกพิราบสื่อสารออกไป แจ้งท่านกุนซือทันที!!!” ทว่า นกพิราบสื่อสารเพิ่งจะได้บินออกไป ก็ถูกลูกศรคมกริบดอกหนึ่งยิงเข้าที่ปีก กระพือปีกดิ้นรนไม่กี่ครั้ง ก็ร่วงลงมาด้วยความเร็วสูง ทหารบนกำแพงเมืองมองตามนกพิราบสื่อสา
Anda juga akan menyukai
ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่133.5K Dibacaหลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ231.4K Dibacaมเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน
เย่ว์เหมี่ยว202.1K Dibacaทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน13.3K Dibacaข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว25.1K Dibacaฮูหยินผู้ถูกลืมเลือน ณ. เรือนเหมันต์
BigM00N5.5K Dibacaหวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง
Sanassetong 4.5K Dibacaทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์
ฮาจิฮาจิ3.7K Dibaca
