เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 562
บทล่าสุด
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1625
แคว้นตงซาน กองทัพแคว้นหนานฉีบุกตะลุยโจมตี เพียงสองเดือน ก็ประชิดถึงเมืองหลวงศัตรูประชิดประตูเมือง ถานไถเหยี่ยนกลับไร้ซึ่งความหวาดหวั่นขุนพลคนอื่น ๆ ในห้องกลับราวกับเผชิญหน้ากับศัตรูยิ่งใหญ่กองทัพแคว้นหนานฉีรุกคืบไม่หยุดราวกับไผ่ผ่าซีก กำลังพลพวกเขาที่มีอยู่น้อยนิด ไม่อาจต้านทานได้ยิ่งไปกว่านั้น กองทัพแคว้นหนานฉีมี “ปืนมังกรไฟ” ยังมีนกไม้กลไก…“กุนซือ พวกเราควรทำอย่างไรดี!”“กุนซือ ท่านรีบหาหนทางเถอะ! กองทัพแคว้นหนานฉีกำลังจะตีเข้ามาแล้ว!”“ใช่แล้วกุนซือ กำลังเสริมยังมาไม่ถึง อาศัยพวกเราไม่กี่พันคน จะสู้กองทัพแคว้นหนานฉีที่มีทหารม้านับหมื่นได้อย่างไร?!”ถานไถเหยี่ยนยังคงสงบนิ่ง ยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบหนึ่งคำ ก่อนเอ่ยเสียงราบเรียบ“ทำศึกต่อสู้ เสบียงต้องมาก่อนเสมอ“พวกเขาบุกมาอย่างดุเดือด เสบียงย่อมขาดตอน“ตราบใดที่พวกเราเฝ้าเส้นทางลับ ‘ใยแมงมุม’ เอาไว้ได้ สามารถทำลายเสบียงของพวกเขาได้ทุกเมื่อ“ดังนั้น ไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนก หากสุดวิสัยจริง ๆ พวกเราก็ถอยแล้วทิ้งเด็กพวกนั้น ไว้ให้กองทัพแคว้นหนานฉี”คำว่าเด็กพวกนั้น เหล่าขุนพลล้วนเข้าใจดีว่าหมายถึงอะไรกุนซือวางแผนกลยุทธ์อย่า
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1624
รุ่ยอ๋องมองหร่วนฝูอวี้อย่างลึกซึ้ง“อาอวี้ ไม่ว่าเจ้าจะตัดสินใจเลือกอะไร ข้าก็จะไม่ขัดขวางเจ้า“ดังนั้น ไม่ต้องรีบร้อนตัดสินใจ สิ่งเดียวที่ข้ากังวล คือวันหนึ่งเจ้าจะเสียใจภายหลัง”สีหน้าหร่วนฝูอวี้เย็นชา“ข้าประเมินตัวเองสูงเกินไป“ข้าคิดว่า ข้าสามารถกำหนดชะตากรรมของหนานเจียงได้“ข้าคิดว่า ขอเพียงข้าคัดค้าน ก็จะสามารถขวางกองทัพเหล็กแห่งแคว้นหนานฉีได้“ข้าคิดว่า อาศัยราชาพิษหนอนกู่ ข้าสามารถสร้างหมอกพิษขึ้นมาใหม่ ฟื้นฟูหนานเจียงให้กลับคืนดังเดิมได้“มีประโยคหนึ่ง ท่านพูดถูก ข้าเห็นแก่ตัว คิดว่าความคิดของข้าแทนความคิดของชาวหนานเจียงทั้งหมด“ข้าไม่อยากให้จี๋เอ๋อร์มาใช้ชีวิตอยู่ที่หนานเจียง เพราะข้ารู้ดี หนานเจียงยังมีข้อบกพร่องมากมาย…”รุ่ยอ๋องนิ่งราวกับถูกตรึง มองหร่วนฝูอวี้ ไม่ขัดจังหวะเลยสักคำจากนั้น หร่วนฝูอวี้พลันก้าวมาข้างหน้า วางสองมือบนโต๊ะ ราวกับผู้ยืนอยู่เหนือกว่า จ้องรุ่ยอ๋องที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ดวงตาของนางแน่วแน่ ไม่เหลือเสน่ห์เย้ายวนเช่นวันวาน มีเพียงประกายแห่งการต่อสู้“ทว่าถึงหนานเจียงจะอ่อนแอและบกพร่องเพียงใด ก็ยังมีผู้คนมากมายที่ดื้อดึงเหมือนกับข้า อยากรักษา
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1623
เมื่อสบกับสายตาอันจริงใจของรุ่ยอ๋อง หร่วนฝูอวี้เกิดความหวั่นไหวเล็กน้อยนางถามขึ้นมา “เจ้าคิดจริงหรือว่า ประชาชนหนานเจียงต้องการความเมตตาสงเคราะห์จากคนแคว้นหนานฉีของพวกเจ้า?”รุ่ยอ๋องครุ่นคิดก่อนพูดขึ้นมา“ไม่ลองแล้วจะรู้ได้อย่างไร?“แล้วอาอวี้ เจ้าล่ะ เจ้ามั่นใจหรือไม่ว่า พวกเขาไม่ต้องการแคว้นที่แข็งแกร่งกว่ามาคุ้มครองพวกเขา?“แท้จริงแล้ว เป็นพวกเขาต้องการหนานเจียง หรือหนานเจียงต้องการพวกเขา? นกยังเลือกไม้ใหญ่ แล้วมนุษย์เล่าจะต่างไปหรือ?“หากมีทางเลือก ใครเล่าจะไม่อยากมีชีวิตที่ดี?“ก็เหมือนจี๋เอ๋อร์ของพวกเรา ตอนแรกเจ้าจากข้าไปก็แล้วไป แต่กลับยังตัดใจทอดทิ้งเขา ในสายตาคนอื่น เจ้าดูเหมือนคนใจร้ายไร้ความปรานี แต่ข้ากลับรู้ดี ในใจเจ้ารู้ดี จี๋เอ๋อร์อยู่ในแคว้นหนานฉี ย่อมมีชีวิตที่ดีกว่าอยู่ในหนานเจียง“ตัวเจ้าเองยังเลือกให้ลูกอยู่แคว้นหนานฉี เหตุใดจึงไม่ยอมให้ประชาชนคนอื่นเลือกแคว้นหนานฉี? เช่นนี้ ไม่เห็นแก่ตัวเกินไปหรือ?”น้ำเสียงของเขายังคงนุ่มนวลสงบอ่อนโยน แต่สิ่งที่พูดกลับเฉียบคมโดยเฉพาะประโยคตอนท้ายหร่วนฝูอวี้ฟังจบ ในใจเต็มไปด้วยความซับซ้อนรุ่ยหลินพูดถูก ตอนนั้นนางค
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1622
เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้น พูดมาให้ละเอียด”จากนั้น เสียวอู่ก็นำเรื่องราวทั้งหมดที่ได้ยินมาตลอดทาง เล่าให้เฟิ่งจิ่วเหยียนฟัง โดยเฉพาะวีรกรรมที่เขาสร้างความโกลาหล ทำให้ศัตรูเสียทหารไปกว่าพันนาย รองลงมาคือพูดถึงเรื่องที่เซียวเหิงปิดบังถานไถเหยี่ยน วางแผนบุกโจมตีแคว้นหนานฉีล่วงหน้าเมื่อเฟิ่งจิ่วเหยียนฟังจบ ในใจก็พอเข้าใจขึ้นมาทันที ที่แท้ เซียวเหิงกับถานไถเหยี่ยนก็ไม่ได้เชื่อใจกันอย่างแท้จริง นั่นก็หมายความว่าทางฝ่ายถานไถเหยี่ยนไม่มีกองหนุนมาช่วย ไม่มีคนให้ใช้แล้วเสียวอู่หลุดพ้นจากการควบคุมของเซียวเหิงแล้ว อารมณ์ก็เบิกบานอย่างมาก เมื่อพูดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาตลอดหนึ่งปี ก็ราวกับโล่งอกสบายใจดั่งเรือเบาแล่นผ่านหมื่นภูผาตงฟางซื่อหาวแล้วพูดขึ้นมา“เจ้าช่วยพูดแต่เรื่องสำคัญได้หรือไม่? อย่างเช่น เซียวเหิงคิดจะบุกแคว้นหนานฉี แล้วพวกเขามีการวางกำลังหรือแผนการรบอย่างไรบ้าง”เสียวอู่ถึงกับอึ้ง “หา? ซับซ้อนขนาดนี้เลยหรือ? “พวกเขาอาศัยมีพิษมนุษย์โอสถ ก็ไม่มีการวางแผนอะไรแล้ว”ตงฟางซื่อ : ...เขาจะพูดอะไรได้อีก?“อา!” เสียวอู่ร้องขึ้นมาดังลั่น ทำเอาตงฟางซื่
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1621
หลังจากเฟิ่งจิ่วเหยียนแต่งงานกับเซียวอวี้แล้ว ก็หาได้ละเลยการฝึกฝนวิชาไม่เพียงแต่ เมื่อไม่นานมานี้เพิ่งจะคลอดบุตรชายคนเล็ก ร่างกายยังฟื้นตัวไม่เต็มที่ แต่ถึงกระนั้น การจัดการกับแม่ทัพหนานเจียงที่ออกมาประลองเหล่านั้น ก็ยังมีกำลังเหลือเฟือระหว่างการต่อสู้ นางสังเกตได้ว่า พวกเขาต้องการจะล่อนางให้เข้าไป เพื่อให้เซียวเหิงมีโอกาสลอบโจมตีนางไม่หลงกล ยังคงควบคุมพื้นที่การต่อสู้ของตัวเองให้อยู่ใกล้กับกำแพงเมืองอยู่ตลอดเพราะนางรู้ดีว่า ด้วยสภาพของนางในตอนนี้ หากจะต้องประมือกับเซียวเหิงจริง ๆ โอกาสชนะมีไม่มากนักเพราะอย่างไรพลังภายในของเซียวเหิง เดิมทีก็เหนือกว่านางอยู่แล้วในเวลาเดียวกันนั้น เซียวเหิงก็จับจ้องอยู่ที่เฟิ่งจิ่วเหยียน เตรียมพร้อมที่จะลงมือทุกเมื่อเขาเพียงหวังว่านางจะเข้ามาใกล้กว่านี้ ใกล้อีกหน่อยขอแค่ได้ตำแหน่งที่เหมาะสม เขาจะจับตัวนางได้ด้วยกระบวนท่าเดียวในทางกลับกัน หากจังหวะไม่ดี ก็จะทำให้นางไหวตัวทัน และเปิดโอกาสให้นางหลบหนีได้เซียวเหิงจ้องมองเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างไม่วางตาเหล่าทหารคนอื่น ๆ ก็เช่นกันทันใดนั้น ก็มีเสียงร้องตะโกนด้วยความตกใจของทหารที่อยู่ด้าน
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1620
ฮองเฮาแห่งหนานฉี—แม่ทัพน้อยเมิ่งที่มีอิทธิพลอย่างมากในชายแดนเหนือเมื่อครั้งอดีต! เรียกได้ว่าไม่มีผู้ใดไม่รู้จัก ไม่มีผู้ใดไม่เคยได้ยิน!เหล่าทหารหนานเจียงก็คาดไม่ถึงว่า ผู้ที่ประจำการอยู่เแนวหลัง จะเป็นสตรีผู้นี้ถึงจะเข้าวังไปเป็นฮองเฮาแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่ายังสามารถออกรบได้อีก!ม่านตาของเซียวเหิงค่อย ๆ หรี่ลงเฟิ่งจิ่วเหยียน!สตรีผู้นี้ ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันจริง ๆ !ก่อนหน้านี้เขาได้รับข่าวว่า สตรีผู้นี้กำลังตั้งครรภ์ ฮ่องเต้ฉีได้ส่งนางไปที่แคว้นซีหนี่ว์เพื่อดูแลครรภ์และรอคลอดแล้วข่าวนี้เป็นความจริงอย่างแน่นอนเพียงแต่ เหตุใดนางถึงได้กลับมาเร็วเช่นนี้?หากคนที่นำทัพในที่แห่งนี้คือเฟิ่งจิ่วเหยียน นั่นเท่ากับเจอคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเข้าแล้ว!ทว่า เซียวเหิงหาได้กลัวการสู้รบกับเฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ เพียงแต่ไม่อยากสูญเสียกำลังพลมากเกินไปในที่แห่งนี้เขาไม่กลัว แต่คนอื่นกลัวเหล่าแม่ทัพจึงพูดเกลี้ยกล่อม“ท่านราชครู แม่ทัพน้อยเมิ่งผู้นั้น... ไม่สิ ฮองเฮาหนานฉีผู้นั้น นางวางแผนการรบได้อย่างยอดเยี่ยม มีเล่ห์เหลี่ยมมากมาย พวกเราจะประมาทศัตรูไม่ได้เด็ดขาด!”“ท่านราชครู พวกเราถอยทั
บางทีคุณอาจจะชอบ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู795.2K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ17.8K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง124.3K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง15.9K viewsสามีอยากก้าวหน้าต้องช่วยข้าทำสวน
ชงเมิ่ง5.1K viewsท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2
มี่เยี่ยน483 viewsสามีของข้าคือคุณชายผี....บรื้อ
Lovedee620 viewsพลิกชะตาฮูหยินจวนแม่ทัพ
Lovedee718 views
