Share

บทที่ 617

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
หน้ากากอันเดิมของเฟิ่งจิ่วเหยียนแตกแล้ว จำต้องใช้หน้ากากของคนอื่นมาแทน ทว่าไม่ค่อยพอดีกับใบหน้า แลดูเล็กไปหน่อย

สีหน้าเซียวอวี้เต็มไปด้วยไอสังหาร มองดูคนตรงกลางอย่างเยือกเย็นชา

เขาลงมือทันที โดยไม่มีการทักทายใด ๆ

หยางเหลียนซั่วยังคงอยู่ในท่านั่งสมาธิไม่ขยับเขยื้อน

ยังไงข้างกายเขา ยังมีห้าราชาคอยปกป้อง

ทว่าหลังจากนั้น เกิดเหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด

เฟิ่งจิ่วเหยียนลอบโจมตีข้างหลัง เข็มเงินเล่มหนึ่งแทงตรงท้ายทอยเซียวอวี้

ท่าทีถือกระบี่เคลื่อนไหวของเขาหยุดชะงัก ทันใดนั้นก็หันมามองอย่างไม่คาดคิด ราวกับถูกหักหลังอย่างรุนแรง

“ทำไมเจ้า...”

พูดยังไม่ทันจบ เขาก็หมดสติล้มลงบนพื้น พร้อมทั้งกระบี่เล่มนั้นก็ลงตกพื้นเสียงดัง “ตัง” จากกรงเล็บเฉียบคมกลายเป็นเหล็กไร้ค่า

ห้าราชาพรรคเทียนหลง ต่างมองสบตากัน

นี่เกิดอะไรขึ้น?

หยางเหลียนซั่วมองฮ่องเต้ที่ล้มกองบนพื้นแวบหนึ่ง แล้วก็หันไปมองเฟิ่งจิ่วเหยียน

เฟิ่งจิ่วเหยียนมองข้ามเซียวอวี้ ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว พร้อมยกมือประสาน

“ข้าน้อยซูฮ่วน”

ราชามังกรม่วงหัวเราะเย้ยอย่างโกรธจัด

“ซูฮ่วน? ยังกล้ามาจริง ๆ ! เจ้ารู้หรือไม่ พวกเราเป็นใคร?”

ในระหว่า
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1593

    ขณะนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนกำลังพูดคุยอยู่กับซ่งหลีเรื่องที่เฟิ่งเวยเฉียงกักขังเขา นางขอโทษแทนเฟิ่งเวยเฉียงเป็นอย่างแรกจากนั้น ก็แสดงความเสียใจกับการจากไปของพ่อเขาซ่งหลีมีท่าทางโศกเศร้า ไม่คิดจะปิดบังเวลาอยู่ต่อหน้านาง“ข้าเหนื่อยมากจริง ๆ“บางเรื่อง ข้าไม่สามารถพูดกับเวยเฉียงได้“นางเองก็ไม่เข้าใจ“สถานที่อย่างแคว้นซีหนี่ว์ สตรีใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ แต่บุรุษกลับถูกควบคุมในทุก ๆ ด้าน นี่คือข้อแรก“บิดาของข้าตั้งใจจะส่งต่อสำนักการแพทย์ให้น้องหญิงเล็กก็จริง แต่เขาจากไปอย่างกะทันหันเพราะโรคภัย น้องหญิงเล็กอายุเพียงห้าขวบ จะสืบทอดได้อย่างไร? ข้าจำต้องกลับไปช่วยก่อน เพื่อรักษาสำนักแพทย์ตระกูลซ่งไว้ นี่คือข้อสอง“ส่วนข้อสาม…อาการป่วยของเวยเฉียงหายดีแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีข้าอีกต่อไป เรื่องแบบนี้ นางไม่ต้องพูดให้ชัดเจน ข้าก็รู้สึกได้ แววตาที่นางมองข้า เปลี่ยนไปตั้งนานแล้ว ความรู้สึกเชื่อใจในอดีต ตอนนี้เหลือเพียงสายตาตำหนิและดื้อรั้น”เฟิ่งจิ่วเหยียนฟังอย่างใจเย็น ไม่ได้ช่วยพูดแทนน้องสาว“เปรียบเทียบในตอนนี้แล้ว ฮูหยินซ่งกับน้องหญิงเล็กต้องการเจ้ามากกว่าจริง ๆ“มีเรื่องหนึ่ง ที่ข้าอยาก

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1592

    เซียวอวี้กลับไม่ไปไหน นั่งลงตรงนั้นอย่างห้าว ๆ“เป็นผู้ชายเหมือนกัน เราย่อมเข้าใจความคิดของซ่งหลีดีกว่าพวกเจ้า พอจะให้คำแนะนำได้”เฟิ่งจิ่วเหยียน:...หากเขาเก็บสีหน้าสะใจไว้สักนิด นางก็คงเชื่อแล้วเฟิ่งจิ่วเหยียนพูดลอย ๆ ออกมา “พวกอาหลิ่นบ่นว่าอยากเจอเสด็จพ่อทั้งวันเลย”เซียวอวี้ลุกพรวดขึ้นมา “ตำหนักด้านข้างอยู่ที่ไหน”……เมื่อเซียวอวี้ออกไป เฟิ่งเวยเฉียงถึงได้ปลดระแวงลงทั้งหมด“ข้าผิดเองที่ละเอียดอ่อนไม่พอ ข้าคิดแต่เรื่องราชกิจแคว้น ไม่ได้สนใจซ่งหลีเท่าที่ควร รวมถึงคนอื่น ๆ ในตระกูลซ่ง…วันนี้ข้าเพิ่งรู้ว่า บิดาของซ่งหลีเสียชีวิตเพราะเจ็บป่วย”เรื่องนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนเองก็ไม่รู้นางดูแปลกใจอย่างเห็นได้ชัดครั้นเจอพ่อซ่งครั้งก่อน แม้จะไม่ถึงขั้นแข็งแรง สีหน้าก็ยังดูมีชีวิตชีวา กระปรี้กระเปร่าทำไมจู่ ๆ ถึงเสียล่ะ?เฟิ่งเวยเฉียงน้ำตาคลอ“พี่หญิง ข้าไม่อยากเสียซ่งหลีไป ไม่อยากหย่ากับเขา“แต่ครั้งนี้เขาใจแข็งมาก“เขาทิ้งแม่กับน้องหญิงเล็กไว้ไม่ได้ ต้องกลับไปดูแลพวกนางที่แคว้นหนานฉี และต้องสืบทอดสำนักการแพทย์ของตระกูลซ่ง…พี่หญิง เหตุใดข้ากับเขา ถึงกลายมาเป็นเช่นนี้ล่ะ?“ทั

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1591

    เฟิ่งจิ่วเหยียนใกล้คลอดเต็มที คาดว่าน่าจะอีกไม่กี่วันนี้เพื่อให้นางคลอดอย่างปลอดภัย เวยเฉียงจึงจัดให้นางพักอยู่ที่ตำหนักเซวียนซื่อ พร้อมทั้งจัดเตรียมหมอหลวงคอยผลัดเวรกันเฝ้าดูแลส่วนพวกอาหลิ่นก็ถูกจัดให้อยู่ที่ตำหนักด้านข้าง โดยมีนายหญิงเฟิ่งเป็นคนดูแลด้วยตนเอง เพื่อป้องกันไม่ให้กระทบกระเทือนต่อนางวันนี้นางกำลังจะไปที่ตำหนักด้านข้างเพื่อเยี่ยมเด็กทั้งสอง แต่ยังไม่ทันก้าวออกจากประตูไม้ ฝีก้าวก็พลันหยุดชะงัก สายตาจับจ้องไปที่คนตรงหน้าคนที่จู่ ๆ ก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้านาง หากมิใช่เซียวอวี้ แล้วจะเป็นใครได้อีก?เฟิ่งจิ่วเหยียนราวกับถูกตรึงอยู่กับที่ ด้วยความรู้สึกประหลาดใจส่วนเซียวอวี้ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความยินดี รีบเดินไม่กี่ก้าวก็มาอยู่ตรงหน้านางแล้ว“เหตุใดท่าน...” นางยังเอ่ยไม่ทันจบ ก็ถูกเขาโอบกอดไว้แน่น“เราเป็นห่วงเจ้า”น้ำเสียงของเซียวอวี้แหบพร่า เต็มไปด้วยความรู้สึกที่เก็บกดไว้ แล้วจุมพิตเบา ๆ ที่หน้าผากของนาง จากนั้นค่อยปล่อยนาง และประคองนางให้นั่งลง“เราคำนวณวันแล้ว เจ้าใกล้จะคลอดแล้ว“ครั้งก่อนที่เจ้าคลอดพวกอาหลิ่น เราไม่สามารถอยู่เคียงข้างเจ้าได้“ครั้งนี้ไม่ว่า

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1590

    เฟิ่งเวยเฉียงยืนอึ้งอยู่กับที่ มองไปยังเซียวอวี้ที่เดิมควรจะอยู่ที่หนานฉีในชั่วพริบตา ความยินดีที่ซ่งหลีกลับมาอยู่เคียงข้างนางก็ถูกทำลายจนหมดสิ้นนางทั้งตกใจและกระวนกระวายใจซ่งหลีอธิบาย: “เป็นฝ่าบาทที่ทรงไหว้วานให้ข้าพาเขาเข้าวัง”เฟิ่งเวยเฉียงคิ้วขมวดมุ่น “ฮ่องเต้ฉีมาเพื่อพบพี่หญิง หรือมาเพื่อสำรวจแคว้นซีหนี่ว์ด้วยพระองค์เอง?”เซียวอวี้ได้ยินถึงความเป็นศัตรูในน้ำเสียงของนาง หว่างคิ้วเผยให้เห็นความหนักใจ“หากเป็นอย่างหลัง เราคงไม่เข้าวังมาเพียงลำพัง“ฮองเฮาอยู่ที่ใด เราต้องการพบนาง”เฟิ่งเวยเฉียงหัวเราะขึ้นมาทันทีในเสียงหัวเราะแฝงด้วยการเหน็บแนม“คงมิใช่ว่าหนานฉีโจมตีแคว้นตงซานอยู่นานก็ไม่สำเร็จ ฮ่องเต้ฉีจึงต้องรีบร้อนมาขอคำชี้แนะหรอกกระมัง? พี่หญิงก็กำลังตั้งครรภ์อยู่ ไม่ควรที่จะต้องลำบากเช่นนี้...”เซียวอวี้ขัดคำพูดของนาง“หากมิใช่เพราะแคว้นซีหนี่ว์ เดิมทีฮองเฮาก็ควรได้อยู่ในพระราชวังหนานฉี เพื่อเตรียมตัวคลอดอย่างสงบ และเราก็ไม่ต้องแยกห่างจากพวกนางแม่ลูกเช่นกัน”ทั้งสองคนต่างก็มีความไม่พอใจและความขุ่นเคืองใจกันและกันซ่งหลีจึงออกหน้า เพื่อต้องการจะไกล่เกลี่ย “ท่านประ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1589

    “ดี! ดีมาก!” หนานเจียงอ๋องปีติยินดีอย่างยิ่งแคว้นตงซานยอมจำนนแล้ว ในที่สุดก็ยอมแล้ว!!เซียวเหิงเอ่ยต่อ“ส่วนกองทัพฉีที่อยู่นอกแคว้นตงซาน ท่านอ๋องวางใจได้ ถานไถเหยี่ยนควบคุม ‘ใยแมงมุม’ อยู่ ไม่มีทางพ่ายแพ้ต่อกองทัพฉีเป็นเด็ดขาด“เพียงแต่ ตอนนี้หนานฉีแข็งแกร่ง จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้า ดังนั้นถานไถเหยี่ยนจึงต้องรีบนำทัพกลับหนานเจียงโดยเร็ว”หนานเจียงอ๋องรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย“หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้า แล้วจะถอยออกมาได้อย่างปลอดภัยหรือไม่?“กองทัพฉีจะต้องไล่ตามอย่างไม่ลดละ และนั่งรอรับผลประโยชน์ โดยจะครอบครองแคว้นตงซานที่พวกเราบุกยึดมาได้เป็นของตนเอง”ในดวงตาของเซียวเหิงมีประกายแสงลึกลับวูบหนึ่งเขาถาม“เช่นนั้นท่านอ๋องคิดว่า ตอนนี้ควรทำอย่างไร?”หนานเจียงอ๋องครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง“จัดส่งกองกำลังเสริม มุ่งหน้าไปยังแคว้นตงซาน เพื่อรวมพลกับถานไถเหยี่ยน ปกป้องดินแดนที่ยึดมาได้อย่างยากลำบาก จากนั้นก็ใช้แคว้นตงซานเป็นฐานที่มั่นหลัก ในการโจมตีกลับหนานฉี ท่านราชครูคิดเห็นอย่างไร?”มุมปากของเซียวเหิงกระตุกทันทีจากนั้น เขาเอ่ยอย่างเคารพนอบน้อม“แผนการยอดเยี่ยมเช่นนี้ มีเพียงท่

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1588

    หร่วนฝูอวี้ถูกคุมขังอยู่ในกรง โดยมีทหารกองทัพชั้นยอดกลุ่มหนึ่งคุ้มกันไปตลอดทาง เดินทางออกจากหนานเจียง และมุ่งหน้าไปทางเหนือกรงนี้ทำจากเหล็กนิล ลำพังด้วยกำลังคนธรรมดา ก็ไม่อาจทำลายได้มือและเท้าของนางถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวน ซึ่งปลายอีกด้านหนึ่งของโซ่ตรวนเชื่อมติดกับมุมทั้งสี่ของกรง ดังนั้น จึงทำให้นางกลายเป็นหนึ่งเดียวกับกรงเหล็ก ไม่อาจหลบหนีได้ในเวลานี้ หร่วนฝูอวี้พิงอยู่ที่มุมหนึ่ง มือข้างหนึ่งวางอยู่บนหัวเข่าที่งอขึ้น กำลังหลับตาครุ่นคิด ตอนนี้นางคงหนีไม่พ้นแล้ว กรงนี้แข็งแรงอย่างมาก จึงกักขังนางไว้ได้เว้นแต่จะมีคนปล่อยนางออกไปหนานเจียงมีอันตรายรอบด้าน นางไม่อาจนั่งรอความตายได้ทันใดนั้น หร่วนฝูอวี้ก็ลืมตาขึ้นในดวงตาของนางฉายแววความเยือกเย็นวูบหนึ่ง......หนานเจียงหนานเจียงอ๋องได้รับรายงานการสู้รบอย่างต่อเนื่อง ใบหน้าจึงเผยให้เห็นรอยยิ้มแห่งความยินดี“ดีมาก! อีกไม่นานถานไถเหยี่ยนก็จะยึดครองแคว้นตงซานได้แล้ว!”หากเป็นก่อนหน้านี้ ใครจะกล้าคิดว่า ด้วยกำลังทหารเพียงหมื่นนาย จะสามารถทะลุผ่านต้าเซี่ย แล้วเข้าไปยึดแคว้นตงซานได้โดยตรง? พิษมนุษย์โอสถ นกไม้กลไก... ใช่แ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status