แชร์

บทที่ 828

ผู้เขียน: อี้ซัวเยียนอวี่
เฟิ่งจิ่วเหยียนนำพิมพ์เขียว “ใยแมงมุม” มาส่งให้ตงฟางซื่อด้วยตัวเอง เพื่อให้เขาวิเคราะห์ว่าจริงหรือปลอม

ตงฟางซื่อดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน ตามมาด้วยความประหลาดใจ

“พิมพ์เขียวนี้ หากเต็มสิบมีส่วนเป็นเรื่องจริงแปดถึงเก้าส่วน!”

เขาตื่นเต้นขึ้นมาชั่วขณะ จับไหล่ของเฟิ่งจิ่วเหยียนไว้ แล้วเขย่าตัวนาง “ซูฮ่วน หากเป็นเรื่องจริง นี่ก็จะเป็น ‘ใยแมงมุม’ ที่สมบูรณ์! เจ้าไปเอามาจากไหน!!”

เฟิ่งจิ่วเหยียนบอกตามความจริง

“จากคนที่บอกว่าตัวเองคือคนในตระกูลถานไถ”

เมื่อได้ยินคำว่าถานไถ สีหน้าของตงฟางซื่อพลันเปลี่ยนไปทันที

รอยยิ้มที่มีอยู่ในตอนแรกกลายเป็นความกังวล

“ตระกูลถานไถ? พวกเขาออกมาจากภูเขาแล้วหรือ?”

เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้พูดอะไรมาก “‘ใยแมงมุม’นี้ ข้าฝากเจ้าไว้ก่อนแล้วกัน”

ตงฟางซื่อพยักหน้าอย่างหนักแน่น

“ได้ มีพิมพ์เขียวแผ่นนี้ คงหาจุดเชื่อมต่อครบได้ง่าย เหมือนเสือติดปีก อีกอย่าง ในเมื่อตระกูลถานไถสร้างขึ้นมา คาดว่าคงใช้ในสงคราม ซึ่งเป็นผลดีต่อแคว้นหนานฉีอย่างยิ่ง

“เพียงแต่ว่า…”

“แต่ว่าอะไร?” เฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างระมัดระวัง

ตงฟางซื่อมีท่าทางคาดคิดไม่ถึง

“‘ใยแมงมุม’ นี้  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ‘ใ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Maliwan Mali
เนื้อเรื่องดีมาก น่าสนใจ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1422

    เฟิ่งจิ่วเหยียนไล่ตามมาถึงแคว้นตงซาน เพียงเพื่อจับตัวหยวนตั๋วมีเพียงถามจากปากเขาว่าพิษมนุษย์โอสถนี้ทำขึ้นมาอย่างไร ถึงจะสามารถปรุงยาถอนพิษออกมาได้มิเช่นนั้นเซียวอวี้กับราษฎรเหล่านั้นต่างก็ไม่มีทางรอดนี่เป็นเรื่องเร่งด่วนอย่างยิ่งหลังจากหร่วนฝูอวี้ได้รับกู่ราชาแล้ว ยังต้องรีบกลับไปที่หนานเจียง เพื่อสร้างหมอกพิษขึ้นมาใหม่แต่หากนางจากไป แล้วมนุษย์โอสถสูญเสียการควบคุม ก็จะส่งผลกระทบต่อทั้งหนานฉีเวลาที่เหลือให้นาง มีไม่มากแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่นางมาจวนตระกูลหยวนจวนแห่งนี้ใหญ่โตมาก ประเมินด้วยสายตาเท่ากับตำหนักหย่งเหอราวสิบหลังก่อนมานางได้สืบข้อมูลมาแล้วหยวนนั่วมารดาของหยวนตั๋ว เป็นบุตรที่เกิดจากอนุภรรยาของท่านผู้เฒ่าหยวน ตอนนี้คนในจวนตระกูลหยวนต่างก็เรียกนางว่าฮูหยินนั่วฮูหยินนั่วหลังจากถึงวัยสมรสมิได้แต่งออกไปอยู่นอกจวน แต่ยังอยู่ที่จวนโดยแต่งสามีเข้าจวนแทนสามีของนางเป็นพ่อค้าเร่ครอบครัวของพวกเขาอาศัยอยู่ที่เรือนตะวันตกของจวนตระกูลหยวนนอกจากฮูหยินนั่วแล้ว ท่านผู้เฒ่าหยวนยังมีบุตรชายอีกคนบุตรชายผู้นี้เกิดจากภรรยาหลวง เป็นลูกหลง ชื่อว่าหยวนสุยหยวนสุยก็คือบิดาข

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1421

    รุ่ยอ๋องดึงสติกลับมาทันที“นางไปที่ใดแล้ว!”หลิวหวานำจดหมายฉบับหนึ่งมอบให้ “นี่คือจดหมายที่พระชายาทิ้งไว้ให้ท่าน! ให้ท่านเปิดดูเอง”รุ่ยอ๋องรับจดหมายมา แล้วรีบเปิดออกทันทีถ้อยคำในจดหมาย แม้ดูเหมือนเพียงไม่กี่บรรทัด แต่กลับเหมือนมีดที่คว้านหัวใจเขาหร่วนฝูอวี้รู้ดีว่าเขาไม่อาจทิ้งทุกสิ่งในหนานฉีแล้วไปกับนางได้ ดังนั้นนางจึงจากไปก่อนนางยังกำชับเขาว่า ให้ดูแลลูกของพวกเขาให้ดีวันหน้าหากมีโอกาส นางจะไปเยี่ยมลูกตอนท้ายของจดหมาย นางเขียนไว้ว่า——【การที่ท่านลังเล ก็ยืนยันแล้วว่าท่านได้ตัดสินใจแล้ว ก็ถือว่าข้าได้ตายไปแล้ว จงแต่งงานใหม่ และหามารดาที่ดีให้ลูก มิเช่นนั้น ข้าจะไม่อาจปล่อยวางพวกท่านได้】รุ่ยอ๋องถือจดหมายไว้ อ่านไปมาอยู่หลายรอบ ราวกับว่ากำลังทรมานตัวเองหลิวหวาเห็นสีหน้าของท่านอ๋องดูไม่ดีนัก จึงถามด้วยความกังวล“ท่านอ๋อง จะให้ไปตามพระชายากลับมาหรือไม่ขอรับ?”รุ่ยอ๋องห้ามปรามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง“ไม่ต้องหรอก”ตามนางกลับมาเพื่ออะไรกัน?หนานเจียงยิ่งต้องการนางมากกว่าเขาไม่อาจปล่อยให้นางเมินเฉยต่อหนานเจียง เพียงเพื่อความเห็นแก่ตัวของตนเองอีกอย่าง เขามีเหตุผลใดที่จะตา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1420

    รุ่ยอ๋องนิ่งเงียบอยู่นานหร่วนฝูอวี้กับหนานฉี ล้วนเป็นสิ่งที่เขาไม่อาจละทิ้งได้หนึ่งคือภรรยา อีกหนึ่งคือชาติบ้านเมืองที่ต้องปกป้องบรรพบุรุษรุ่นสู่รุ่นของเขาล้วนอยู่ที่หนานฉี และต่างก็ปกป้องหนานฉีเขาก็ปกป้องฮ่องเต้มาตั้งแต่เด็กหากจะให้เขาทิ้งทุกสิ่งในหนานฉี เขาก็ไม่อาจพูดว่า “ได้” อย่างง่ายดายหร่วนฝูอวี้เดาได้ถึงสิ่งที่เขาคิด“ยังไง? ท่านอยากให้ข้าย้ายกู่ราชาไปให้คนอื่น แล้วกลับมาอยู่เคียงข้างท่านหรือ?”นี่คือสิ่งที่รุ่ยอ๋องปรารถนาเพราะอย่างไรนี่คือทางออกที่ดีต่อทั้งสองฝ่ายราชาพิษหนอนกู่มิได้มีแค่นางที่สืบทอดได้เท่านั้นอีกทั้งนางก็ยังใส่ใจรูปลักษณ์ภายนอกถึงเพียงนั้น...หร่วนฝูอวี้ถอนหายใจใส่เขา“รุ่ยหลิน ท่านคิดว่า ในหนานเจียงยังมีผู้ใดที่มีความสามารถในการปกป้องกู่ราชา? ท่านคิดว่าข้ายังมีทางเลือกอีกหรือ?”ความลับของกู่ราชา ถูกคนของแคว้นตงซานล่วงรู้แล้วกระทั่งว่าหลังจากผ่านเหตุการณ์วุ่นวายของพวกมนุษย์โอสถ คนทั้งใต้หล้าต่างก็รู้กันว่า กู่ราชาของหนานเจียงมีสรรพคุณพิเศษเช่นนั้นมันย่อมต้องกลายเป็นสิ่งล้ำค่าที่แคว้นต่าง ๆ ต้องการจะช่วงชิงกันในสำนักของนาง แม้จะมีคนท

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1419

    แคว้นหนานฉีเมืองหรงโจวภายในคุกหลวง องค์หญิงใหญ่ทรงถูกขังมาแล้วหลายวันเดิมทีนางเดินทางไปพร้อมกับพวกตงฟางซื่อ ออกจากเมืองหรงโจว เพื่อมุ่งหน้าไปยังเมืองชายแดนผลสุดท้ายคือยังไม่ถึงเมืองชายแดน ก็ถูกทหารที่ประจำการอยู่ขัดขวางเสียก่อนดังนั้นนางจึงต้องแยกกับคนอื่น ๆ ยิ่งแย่ไปกว่านั้นคือ จั่วเฟิงยังนำกำลังทหารกลุ่มหนึ่ง ไล่ตามมาจากเมืองหรงโจว และจับตัวนางโดยการบังคับ ซ้ำยังอ้างเหตุผลที่ฟังดูดีว่า เป็นเพราะคำนึงถึงความปลอดภัยของนางความแค้นนี้ นางไม่มีวันลืมและมิรู้ด้วยว่าตอนนี้ตงฟางซื่อกับรุ่ยอ๋องพวกเขาอยู่ที่ใด ถึงเมืองชายแดนแล้วหรือยัง และช่วยฮ่องเต้กลับมาได้หรือไม่อาหารในคุกแสนจะธรรมดา สำหรับนางที่เป็นองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ ยากจะกลืนลงจริง ๆบางครั้งจั่วเฟิงจะมาตรวจตราที่คุก เพื่อตรวจดูว่ามีคนหลบหนีจากคุกหรือไม่วันนี้ เขาก็มาอีกแล้วทันทีที่องค์หญิงใหญ่เห็นเขา ในดวงตาก็ฉายแววความดุร้ายออกมานางกอดประตูคุก ตะคอกใส่เขาด้วยความโกรธ“จั่วเฟิง เจ้ามันพวกลืมบุญคุณ! รีบปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!”จั่วเฟิงมีสีหน้าเคร่งขรึม มองดูเหมือนมีความเที่ยงธรรม“บุญคุณอันใด?“ถึงแม้จะมี ก็ต้องว

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1418

    เซียวอวี้เป็นห่วงความปลอดภัยของเฟิ่งจิ่วเหยียน แม้รุ่ยหลินจะขวางม้าไว้ ก็ไม่อาจทำให้เขาสั่นคลอนแม้แต่น้อยเขาใช้ขากระแทกข้างท้องม้า ทำให้ม้ายกกีบเท้าขึ้นและพุ่งออกไปทันทีรุ่ยอ๋องมิได้หลบหลีกแม้แต่น้อยในช่วงเวลาสำคัญ หร่วนฝูอวี้ก็พุ่งเข้ามา และดึงเขาออกไปทว่า ถึงแม้ไม่มีหร่วนฝูอวี้ ม้าที่เซียวอวี้ขี่ก็วิ่งเบี่ยงออกไป เฉียดผ่านตำแหน่งที่รุ่ยอ๋องยืนอยู่เดิมพอสมควรม้าเตะฝุ่นจนฟุ้งกระจายทั่วบริเวณท่ามกลางสายตาที่ประหลาดใจของทุกคน เสียวอู่ตาไวมือไว กระโดดขึ้นหลังม้าไปแต่แรก โดยนั่งอยู่ด้านหลังของเซียวอวี้ ทั้งสองคนขี่ม้าตัวเดียวกันเฉินจี๋กับเหล่าองครักษ์เงาก็รีบตามไปอย่างรวดเร็วรุ่ยอ๋องมีสีหน้างงงัน ไม่อาจเรียกสติกลับมาได้เป็นเวลาเนิ่นนานหร่วนฝูอวี้จึงเรียกเขา“รุ่ยหลิน เมื่อครู่ท่านบุ่มบ่ามเกินไปแล้ว!”เหตุใดเขาจะไม่รู้ว่า ฮ่องเต้ฉีทรงห่วงใยเฟิ่งจิ่วเหยียนมากเพียงใดรุ่ยอ๋องค่อย ๆ หันมา มองไปที่หร่วนฝูอวี้เขามองใบหน้าที่พุพองของนาง ได้แต่เจ็บปวดใจจึงยกมือขึ้น อยากจะสัมผัสหร่วนฝูอวี้เอียงศีรษะทันที เพื่อหลบมือของเขา“รีบจัดหาที่พักให้พวกมนุษย์โอสถเหล่านั้น ฮองเฮาทร

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1417

    ตำแหน่งเดิมที่หยวนตั๋วถูกมัดอยู่ ตอนนี้เหลือเพียงเชือกเท่านั้น รุ่ยอ๋องตำหนิตนเอง “เป็นความผิดของข้าเอง!” เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่โทษใครเลย ตอนนั้นสถานการณ์ซับซ้อน ไม่มีผู้ใดสามารถรับประกันได้ว่าทุกอย่างจะราบรื่น อีกทั้ง ยากที่จะคาดเดาได้ว่า หยวนตั๋วจะถูกช่วยเหลือ นางนั่งยอง ๆ ลงไปเพื่อตรวจสอบร่องรอยรอบด้าน พบรอยเท้าซึ่งไม่ใช่ของรุ่ยอ๋อง และยังมีรอยเท้าของคนอื่นอีกหลายรอย เห็นได้ชัดว่า ทันทีที่เขาจากไป ก็มีกก็มีคนมาช่วยหยวนตั๋ว เมื่อสังเกตจากทิศทางของรอยเท้า พบว่ามุ่งหน้าไปยังทิศตะวันออกเฉียงใต้ เฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยเสียงลุ่มลึก “คงจะเป็นชาวแคว้นตงซาน” ตอนนี้ยังไม่สายที่จะตามทัน นางรีบขึ้นหลังม้า กำชับรุ่ยอ๋องก่อนจากไป “คุ้มกันพวกฝ่าบาทกลับไปก่อน!” พลันตวัดแส้ม้าออกไปทันที รุ่ยอ๋องยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น คิ้วขมวดแน่น ให้ฮองเฮาไล่ตามไปเพียงลำพัง จะดีหรือ? อย่างไรก็ตาม เขาย้อนกลับไปก่อนดีกว่า ระหว่างทางเขาได้พบกับหลิวหวาและองครักษ์อื่น ๆ รวมถึงพวกจางฉี่หยาง “ท่านอ๋อง!” หลิวหวาเป็นคนแรกที่แสดงความเคารพ ก่อนหน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status