Share

บทที่ 833

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
ณ ห้องทรงพระอักษร เซียวอวี้กำลังอ่านรายงานการสู้รบชายแดน

หลิวซื่อเหลียงก็เข้ามากราบทูลใกล้ ๆ “ฝ่าบาท ฮองเฮาทรงขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ”

ความเหนื่อยล้าของเซียวอวี้พลันมลายหาย ความเย็นชาดุดันคลายลง ปกคลุมด้วยความอ่อนโยนทีละน้อย

ทันทีที่เฟิ่งจิ่วเหยียนเข้ามาด้านใน หลิวซื่อเหลียงก็ถอยออกไปด้วยหูตาที่ว่องไว

ภายในห้องทรงพระอักษร เหลือเพียงฮ่องเต้และฮองเฮาสองคนเท่านั้น จะพูดสิ่งใด จะทำสิ่งใด ก็มิต้องหลบเลี่ยง

“มาได้อย่างไร? ทานสำรับเที่ยงแล้วหรือ?” ระยะนี้เซียวอวี้ยุ่งอยู่กับงานราชกิจ ที่จริงหลายวันแล้วมิได้ไปทานอาหารร่วมกับนาง

เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้าตอบ จากนั้นจึงเอ่ยถาม

“ฝ่าบาท สงครามทางด้านใต้เป็นอย่างไรบ้างเพคะ?”

เซียวอวี้จูงมือของนาง เข้าไปในห้องด้านในและนั่งลงบนตั่งตัวเล็กพร้อมกับนาง

เขาพูดไปเดินไป

“เรารู้ว่าเจ้ากังวลเรื่องนี้ กำลังคิดจะบอกเจ้าพอดี

“กองทัพชายแดนใต้มุ่งหน้าไปโจมตีตอบโต้เผ่าสุยเหอแล้ว ตอนนี้ข่าวที่ได้รับกลับมาล้วนเป็นข่าวดี

“แนวหลังของเผ่าสุยเหอไม่มั่นคง จึงแทบมิได้สนใจหนานเจียง

“คิดว่า ไม่นานก็สามารถถอนกำลังทหารกลับมาได้แล้ว

“วิกฤตที่หนานเจียงคลี่คลายได้ไม่ยาก แ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1561

    นอกวังหลวง ในโรงพักแรมท่านผู้เฒ่าหยวนนั่งอยู่เพียงลำพังเป็นเวลานานเขามองแสงจันทร์นอกหน้าต่าง แล้วถอนหายใจออกมาเทศกาลไหว้พระจันทร์กำลังจะมาถึง เขากลับไร้ญาติขาดมิตรหากเสียวอู่เป็นอะไรไป เขาจะอธิบายกับซีเอ๋อร์อย่างไรกระบี่ชื่อหยวนจนถึงวันนี้เขาเพิ่งรู้ ว่าเป็นกระบี่คู่ในเมื่อซีเอ๋อร์เจอกระบี่ลับ แล้วเหตุใดจึงไม่บอกเขา?……หนานเจียงเสียวอู่ถูกมัดไว้ตลอดเวลาคนชุดดำเหล่านั้นกลัวว่าเขาจะหนี แต่ละวันจะมีหลายคนมาเฝ้าดูเขาในคืนนี้ มีคนชุดดำพาเขาออกไปนอกห้องเขาถาม “พวกเจ้าจะพาข้าไปไหน? หรือในที่สุดก็คิดจะฆ่าข้าแล้วใช่หรือไม่?”คนชุดดำไม่ตอบเขาไม่นาน เขาก็ถูกพามายังห้องหนึ่งในห้องนี้มีเซียวเหิงที่เขารู้จัก และยังมีชายในชุดขาวอีกคนทั้งสองคนดูไม่ใช่คนดีอะไร!ถานไถเหยี่ยนเดินเข้ามาก่อน แล้วประสานมือคารวะเขา“ขอโทษที่ต้องพาท่านออกมาจากแคว้นหนานฉี ด้วยวิธีนี้”เสียวอู่หัวเราะเหอะ ๆ“นี่! ถ้ารู้สึกผิดจริง ๆ ก็รีบแก้มัดข้าสิ”ถูกมัดมือมัดขาไว้แบบนี้ เมื่อยตัวมากสู้ฟันเขาให้มันจบ ๆ เขาจะได้ตายไว ๆ!“อีกอย่าง เจ้าเป็นใคร? ทำไมถึงมัดข้า!”ถานไถเหยี่ยนแนะนำตัว “ข้าแซ่

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1560

    ท่านผู้เฒ่าหยวนเห็นด้วยอย่างยิ่ง——ต้องร่วมมือกัน กำจัดเซียวเหิงและถานไถเหยี่ยนก่อนทว่า เขาเองก็เป็นห่วงเสียวอู่ตอนนี้เสียวอู่คือตัวประกันในมือของพวกเขาท่านผู้เฒ่าหยวนคารวะเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างจริงจัง“ฮองเฮา เรื่องช่วยเสียวอู่กลับมา รบกวนท่านกับฮ่องเต้ใส่ใจเป็นพิเศษ”“แน่นอน ในด้านส่วนรวม เสียวอู่นับว่าเป็นเชื้อพระวงศ์ ในด้านส่วนตัว เสียวอู่เป็นศิษย์น้องของฝ่าบาท ความสัมพันธ์ย่อมแน่นแฟ้น ต่อให้ข้าไม่เต็มที่ ฝ่าบาทก็จะช่วยเหลือเต็มที่เป็นแน่”นางพูดเช่นนี้ เพื่อให้ท่านผู้เฒ่าหยวนวางใจในคืนนั้นหลังจากเซียวอวี้เสร็จสิ้นราชกิจ ก็กลับมาที่ตำหนักหย่งเหอเฟิ่งจิ่วเหยียนจึงนำบทสนทนาของนางกับท่านผู้เฒ่าหยวน เล่าให้เขาฟังอย่างละเอียด“นับว่าเขาคิดได้เร็ว รู้ว่าแคว้นตงซานควรร่วมมือกับแคว้นหนานฉีต้านทานศัตรู”เฟิ่งจิ่วเหยียนมีสีหน้าจริงจัง “แต่ไม่รู้ว่า ฮ่องเต้แคว้นตงซานจะยอมฟังคำแนะนำของท่านผู้เฒ่าหยวนหรือไม่”เซียวอวี้ขมวดคิ้ว “เจ้ากังวลว่าแคว้นตงซานจะถูกถานไถเหยี่ยนโน้มน้าวและหลอกใช้หรือ?”เฟิ่งจิ่วเหยียนกังวลเรื่องนี้จริง ๆ“อืม ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ หากหม่อมฉันเป็นถานไถเหยี่ย

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1559

    เมืองหลวงแคว้นหนานฉีท่านผู้เฒ่าหยวนร้อนรนใจอย่างมาก จนไม่สามารถอยู่รอข่าวในโรงพักแรมเฉย ๆ ได้อีกต่อไปผ่านไปหนึ่งเดือนแล้ว ไม่รู้ว่าเสียวอู่ถูกพาไปยังที่ใด เป็นหรือตายเขาเหลือหลานชายแค่คนเดียว จะให้เป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด!องครักษ์ลับทั้งหมดถูกส่งออกไป เพื่อตามหาร่องรอยของเสียวอู่ยามนี้ เขาไม่มีเวลามาสนใจความปลอดภัยของตัวเองวันนี้ เขาจึงขอเข้าเฝ้าฮ่องเต้ฉีฮ่องเต้ฉีไม่มีเวลาว่างพบเขา เขาจึงถูกพามาที่ตำหนักหย่งเหอเฟิ่งจิ่วเหยียนบอกเขา “เรื่องของเสียวอู่ พวกข้าเองก็กำลังตรวจสอบอยู่เหมือนกัน ตอนนี้สิ่งที่แน่ใจได้คือ เสียวอู่อยู่ในมือของถานไถเยี่ยน ยังไม่มีภัยอันตรายถึงชีวิต”“ใช่ ข้าเองก็รู้ดี หากพวกเขาจะฆ่าเสียวอู่ ก็คงลงมือไปนานแล้ว ไม่จำเป็นต้องพาเขาไปด้วย แต่ข้าก็ยังไม่สบายใจ กลัวว่าถ้าเกิด…ฮองเฮาสืบเจอหรือไม่ ว่าถานไถเหยี่ยนต้องการอะไร?”บาดแผลของท่านผู้เฒ่าหยวนยังไม่หายดี สีหน้าจึงซีดเซียวอย่างมากเขานั่งบนเก้าอี้ ยากที่จะสงบนิ่งราวกับว่าบนเก้าอี้มีเข็ม ทำให้เขากระสับกระส่ายไปทั้งร่างกายเฟิ่งจิ่วเหยียนกล่าวอย่างสุขุม“สิ่งที่เขาต้องการ คือการรวมอำนาจใต้หล้าเป็นห

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1558

    หลังจากเซียวเหิงไตร่ตรองอยู่ครู่ใหญ่ ก็ถามถานไถเหยี่ยน “เสียวอู่จะยอมให้พวกเราควบคุมหรือ? แล้วเจ้าอีก ต้องการอะไร?”สายตาของถานไถเหยี่ยนลึกล้ำ“ไม่ว่าเสียวอู่จะควบคุมได้หรือไม่นั้น ตอนนี้เราก็ไม่มีทางเลือกอื่น“ส่วนสิ่งที่ข้าต้องการ จริง ๆ แล้วเรียบง่ายมาก“ข้าต้องการให้ใต้หล้าเป็นหนึ่งเดียว ชื่อเสียงถูกจารึกเป็นประวัติศาสตร์”เซียวเหิงหัวเราะออกมาเสียงดัง“ดี! ดี!“เช่นนั้นก็พิสูจน์ความแน่วแน่ของเจ้ามาก่อน!“หากข้าเชื่อเจ้าง่าย ๆ ก็คงให้คำอธิบายกับคนอื่นไม่ได้ ไม่ใช่หรือ?“พูดตามตรง คือต้องปฏิญาณเข้าร่วม!“เจ้าเพียงจับตัวเสียวอู่มา ก็จะให้ข้าได้ยอมรับเจ้าแล้วหรือ?”ถานไถเหยี่ยนมีสีหน้าสบาย ๆ“ข้าจะร่วมมือกับท่าน ช่วยหนานเจียงบุกทำลายแคว้นต้าเซี่ย โจมตีแคว้นตงซาน รวมทุกแคว้นในทิศตะวันออกให้สำเร็จ โจมตีแคว้นหนานฉีในแนวขวาง“หากแคว้นหนานฉีล่มสลาย แคว้นบริวารก็ไม่มีอะไรน่าเกรงกลัว เหลือแค่แคว้นเล็ก ๆ อย่างซีหนี่ว์ ที่จัดการง่ายเหมือนเอามือล้วงกระเป๋า”เซียวเหิงแสยะยิ้ม“พูดเหมือนง่าย เจ้ามั่นใจเพราะอะไร?”ที่เขายุยงหนานเจียงอ๋องให้บุกโจมตีแคว้นต้าเซี่ย ก็แค่ปลอบใจอีกฝ่าย เ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1557

    เดือนเจ็ดล่วงเลย เดือนแปดใกล้จะสิ้นสุดกลางเดือนแปด ณ หนานเจียงณ เรือนแห่งหนึ่งในเมืองหวังสองคนนั่งหันหน้าเข้าหากัน ตรงกลางมีสาวใช้คอยชงชาให้กลิ่นชาอบอวลไปทั่วบริเวณ แต่ก็ไม่สามารถซึมซับเข้ามาในหัวใจของคนได้เซียวเหิงมองคนตรงหน้าด้วยแววตาเย็นชา “ถานไถเหยี่ยน เจ้าหักหลังแคว้นตงซานนานแล้วไม่ใช่หรือ?”ถานไถเหยี่ยนอยู่ในชุดสีขาว เหมือนละทางโลกเขายิ้มเล็กน้อย “คำว่าหักหลัง ดูรุนแรงไปหน่อย นกที่ดีย่อมรู้จักเลือกกิ่งไม้ทำรัง เช่นเดียวกับหลักการที่ว่า ผู้มีคุณธรรมไม่อยู่ใกล้กำแพงที่กำลังจะพัง ด้วยเหตุนี้ การตัดสินใจของคนเรา จึงไม่มีถูกมีผิด”เซียวเหิงยิ้มเยาะ“ทำไม ตอนนี้แคว้นหนานฉีกลายเป็นกำแพงอันตรายแล้วหรือ? เจ้าจะกลับใจ หรือใช้เล่ห์เหลี่ยมเดิม ด้วยการมาเป็นสายลับที่นี่ ช่วยแคว้นหนานฉีกำจัดข้า?“ข้าไม่ได้โง่เหมือนคนแคว้นตงซานเหล่านั้น จะยอมเชื่อคำพูดของเจ้า โดยไม่ตรวจสอบอะไร“หลายปีมานี้เจ้าอยู่ที่แคว้นหนานฉี ตัวอยู่ในคุก แต่กลับรับภารกิจใหญ่ ช่วยสอนชาวหนานฉีเรื่องหลักพิชัยสงคราม ช่างเต็มอกเต็มใจนัก…”ใบหน้าของถานไถเหยี่ยนยังคงมีรอยยิ้มเขายกน้ำชาตรงหน้าขึ้นมา กล่าวอย่างแฝง

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1556

    ตอนที่เสียวอู่ตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องที่ไม่คุ้นเคยรอบตัวเขามีคนชุดดำล้อมวงอยู่ ต่างกำลังจับจ้องเขา ราวกับเขาเป็นสัตว์ประหลาดอะไรบางอย่างมือเท้าของเขาถูกมัดไว้ ปากก็ถูกอุดไว้เช่นกัน ฤทธิ์ของยาสลบยังไม่หายไป สมองยังคงมึนงงเสียวอู่ส่งเสียง “อู้อู้” อยู่ในลำคอ พร้อมกับดิ้นรนขัดขืนคนชุดดำเหล่านั้นกลับยืนนิ่งหนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้น: “เอาน้ำให้เขาดื่มหน่อย”หลังจากผ้าที่อุดปากถูกดึงออก ในที่สุดเสียวอู่ก็เอ่ยปากพูดได้เขาถามทันที: “พวกเจ้าจับข้ามาเพราะเหตุใด?”ดูจากท่าทางของพวกเขา ไม่เหมือนต้องการจะฆ่าเขามิเช่นนั้นตอนอยู่ที่โรงพักแรมก็คงลงมือไปแล้วนั่นเท่ากับต้องการพาเขามา เพื่อจะทำอะไรบางอย่างโดยใช้ประโยชน์จากเขา?อย่างแรกต้องรู้ให้แน่ชัดก่อนว่า คนพวกนี้เป็นใคร และมีจุดประสงค์ใดทว่า จากคำถามที่เขาถามไปเมื่อครู่ มีแต่คนโง่เท่านั้นถึงจะตอบเขาคนชุดดำป้อนน้ำให้เขาดื่ม เขาดื่มอึก ๆ ราวกับวัวกระหายน้ำขณะที่ดื่มน้ำลงไปหลายอึก ก็กลอกตาไปมา เพื่อมองสำรวจโดยรอบไปพลางคนชุดดำเหล่านี้แต่ละคนต่างก็ปิดบังใบหน้า ดูลึกลับยิ่งนักเสียวอู่ลอบถอนหายใจเขาถูกดวงตาหลายคู่จับจ้องอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status