Share

บทที่ 947

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
สีหน้าของนายท่านเฟิ่งเต็มไปด้วยการต่อต้าน

ถึงแม้ว่าเขาจะแต่งงานใหม่อีกครั้ง แต่ก็ยังมีบุปผางามสาวสะพรั่งอีกมากมายให้เลือกสรร อย่างน้อย เขาก็สามารถแต่งกับสตรีที่รู้ความแตกฉานด้านอักษร หรือมีภูมิหลังที่สะอาดสะอ้านบริสุทธิ์ผุดผ่องได้

หลิวอิ๋งผู้นี้ หาได้มีคุณสมบัติที่จักมาเป็นนายหญิงของตระกูลเฟิ่งไม่!

หากแต่ สตรีที่อยู่ตรงหน้าเขาหาได้มีท่าทีล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งลูบไล้ไปที่ใบหน้าของเขาราวกับเต็มไปด้วยความรักใคร่

“นายท่าน สามีของข้าเสียชีวิตไปนานแล้ว แต่ข้ามิเคยลืมท่านเลยสักวันเดียว

“ในเมื่อพี่สาวข้าหย่าขาดกับท่านเช่นนี้ เช่นนั้นพวกเรากลับมาอยู่ด้วยกันดีหรือไม่ ในครานี้ มิมีผู้ใดขัดขวางพวกเราได้อีกแล้ว”

ทั่วร่างของนายท่านเฟิ่งพลันเหงื่อแตกไปในทันที ก่อนจะผลักนางออกไป

“ใครเคยอยู่กับเจ้ากัน! เจ้าออกไปให้ห่างจากข้าเดี๋ยวนี้!”

หลิวอิ๋งในยามนี้ จัดการยากกว่าในปีนั้นยิ่งนัก!

เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว ที่มารดาของเขามิยินยอมให้นางแต่งเข้าจวนมา!

ดวงตาของหลิวอิ๋งพลันหรี่ลงเล็กน้อย คล้ายกับท่าทีที่พร้อมจะทุบหม้อข้าวหม้อแกงทุกอย่างทิ้งไป

“ท่านไม่อยากแต่งกับข้างั้นหรือ?

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
eclair_t
รำคาญคนไร้สาระพวกนี้
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1623

    เมื่อสบกับสายตาอันจริงใจของรุ่ยอ๋อง หร่วนฝูอวี้เกิดความหวั่นไหวเล็กน้อยนางถามขึ้นมา “เจ้าคิดจริงหรือว่า ประชาชนหนานเจียงต้องการความเมตตาสงเคราะห์จากคนแคว้นหนานฉีของพวกเจ้า?”รุ่ยอ๋องครุ่นคิดก่อนพูดขึ้นมา“ไม่ลองแล้วจะรู้ได้อย่างไร?“แล้วอาอวี้ เจ้าล่ะ เจ้ามั่นใจหรือไม่ว่า พวกเขาไม่ต้องการแคว้นที่แข็งแกร่งกว่ามาคุ้มครองพวกเขา?“แท้จริงแล้ว เป็นพวกเขาต้องการหนานเจียง หรือหนานเจียงต้องการพวกเขา? นกยังเลือกไม้ใหญ่ แล้วมนุษย์เล่าจะต่างไปหรือ?“หากมีทางเลือก ใครเล่าจะไม่อยากมีชีวิตที่ดี?“ก็เหมือนจี๋เอ๋อร์ของพวกเรา ตอนแรกเจ้าจากข้าไปก็แล้วไป แต่กลับยังตัดใจทอดทิ้งเขา ในสายตาคนอื่น เจ้าดูเหมือนคนใจร้ายไร้ความปรานี แต่ข้ากลับรู้ดี ในใจเจ้ารู้ดี จี๋เอ๋อร์อยู่ในแคว้นหนานฉี ย่อมมีชีวิตที่ดีกว่าอยู่ในหนานเจียง“ตัวเจ้าเองยังเลือกให้ลูกอยู่แคว้นหนานฉี เหตุใดจึงไม่ยอมให้ประชาชนคนอื่นเลือกแคว้นหนานฉี? เช่นนี้ ไม่เห็นแก่ตัวเกินไปหรือ?”น้ำเสียงของเขายังคงนุ่มนวลสงบอ่อนโยน แต่สิ่งที่พูดกลับเฉียบคมโดยเฉพาะประโยคตอนท้ายหร่วนฝูอวี้ฟังจบ ในใจเต็มไปด้วยความซับซ้อนรุ่ยหลินพูดถูก ตอนนั้นนางค

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1622

    เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้น พูดมาให้ละเอียด”จากนั้น เสียวอู่ก็นำเรื่องราวทั้งหมดที่ได้ยินมาตลอดทาง เล่าให้เฟิ่งจิ่วเหยียนฟัง โดยเฉพาะวีรกรรมที่เขาสร้างความโกลาหล ทำให้ศัตรูเสียทหารไปกว่าพันนาย รองลงมาคือพูดถึงเรื่องที่เซียวเหิงปิดบังถานไถเหยี่ยน วางแผนบุกโจมตีแคว้นหนานฉีล่วงหน้าเมื่อเฟิ่งจิ่วเหยียนฟังจบ ในใจก็พอเข้าใจขึ้นมาทันที ที่แท้ เซียวเหิงกับถานไถเหยี่ยนก็ไม่ได้เชื่อใจกันอย่างแท้จริง นั่นก็หมายความว่าทางฝ่ายถานไถเหยี่ยนไม่มีกองหนุนมาช่วย ไม่มีคนให้ใช้แล้วเสียวอู่หลุดพ้นจากการควบคุมของเซียวเหิงแล้ว อารมณ์ก็เบิกบานอย่างมาก เมื่อพูดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาตลอดหนึ่งปี ก็ราวกับโล่งอกสบายใจดั่งเรือเบาแล่นผ่านหมื่นภูผาตงฟางซื่อหาวแล้วพูดขึ้นมา“เจ้าช่วยพูดแต่เรื่องสำคัญได้หรือไม่? อย่างเช่น เซียวเหิงคิดจะบุกแคว้นหนานฉี แล้วพวกเขามีการวางกำลังหรือแผนการรบอย่างไรบ้าง”เสียวอู่ถึงกับอึ้ง “หา? ซับซ้อนขนาดนี้เลยหรือ? “พวกเขาอาศัยมีพิษมนุษย์โอสถ ก็ไม่มีการวางแผนอะไรแล้ว”ตงฟางซื่อ : ...เขาจะพูดอะไรได้อีก?“อา!” เสียวอู่ร้องขึ้นมาดังลั่น ทำเอาตงฟางซื่

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1621

    หลังจากเฟิ่งจิ่วเหยียนแต่งงานกับเซียวอวี้แล้ว ก็หาได้ละเลยการฝึกฝนวิชาไม่เพียงแต่ เมื่อไม่นานมานี้เพิ่งจะคลอดบุตรชายคนเล็ก ร่างกายยังฟื้นตัวไม่เต็มที่ แต่ถึงกระนั้น การจัดการกับแม่ทัพหนานเจียงที่ออกมาประลองเหล่านั้น ก็ยังมีกำลังเหลือเฟือระหว่างการต่อสู้ นางสังเกตได้ว่า พวกเขาต้องการจะล่อนางให้เข้าไป เพื่อให้เซียวเหิงมีโอกาสลอบโจมตีนางไม่หลงกล ยังคงควบคุมพื้นที่การต่อสู้ของตัวเองให้อยู่ใกล้กับกำแพงเมืองอยู่ตลอดเพราะนางรู้ดีว่า ด้วยสภาพของนางในตอนนี้ หากจะต้องประมือกับเซียวเหิงจริง ๆ โอกาสชนะมีไม่มากนักเพราะอย่างไรพลังภายในของเซียวเหิง เดิมทีก็เหนือกว่านางอยู่แล้วในเวลาเดียวกันนั้น เซียวเหิงก็จับจ้องอยู่ที่เฟิ่งจิ่วเหยียน เตรียมพร้อมที่จะลงมือทุกเมื่อเขาเพียงหวังว่านางจะเข้ามาใกล้กว่านี้ ใกล้อีกหน่อยขอแค่ได้ตำแหน่งที่เหมาะสม เขาจะจับตัวนางได้ด้วยกระบวนท่าเดียวในทางกลับกัน หากจังหวะไม่ดี ก็จะทำให้นางไหวตัวทัน และเปิดโอกาสให้นางหลบหนีได้เซียวเหิงจ้องมองเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างไม่วางตาเหล่าทหารคนอื่น ๆ ก็เช่นกันทันใดนั้น ก็มีเสียงร้องตะโกนด้วยความตกใจของทหารที่อยู่ด้าน

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1620

    ฮองเฮาแห่งหนานฉี—แม่ทัพน้อยเมิ่งที่มีอิทธิพลอย่างมากในชายแดนเหนือเมื่อครั้งอดีต! เรียกได้ว่าไม่มีผู้ใดไม่รู้จัก ไม่มีผู้ใดไม่เคยได้ยิน!เหล่าทหารหนานเจียงก็คาดไม่ถึงว่า ผู้ที่ประจำการอยู่เแนวหลัง จะเป็นสตรีผู้นี้ถึงจะเข้าวังไปเป็นฮองเฮาแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่ายังสามารถออกรบได้อีก!ม่านตาของเซียวเหิงค่อย ๆ หรี่ลงเฟิ่งจิ่วเหยียน!สตรีผู้นี้ ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันจริง ๆ !ก่อนหน้านี้เขาได้รับข่าวว่า สตรีผู้นี้กำลังตั้งครรภ์ ฮ่องเต้ฉีได้ส่งนางไปที่แคว้นซีหนี่ว์เพื่อดูแลครรภ์และรอคลอดแล้วข่าวนี้เป็นความจริงอย่างแน่นอนเพียงแต่ เหตุใดนางถึงได้กลับมาเร็วเช่นนี้?หากคนที่นำทัพในที่แห่งนี้คือเฟิ่งจิ่วเหยียน นั่นเท่ากับเจอคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเข้าแล้ว!ทว่า เซียวเหิงหาได้กลัวการสู้รบกับเฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ เพียงแต่ไม่อยากสูญเสียกำลังพลมากเกินไปในที่แห่งนี้เขาไม่กลัว แต่คนอื่นกลัวเหล่าแม่ทัพจึงพูดเกลี้ยกล่อม“ท่านราชครู แม่ทัพน้อยเมิ่งผู้นั้น... ไม่สิ ฮองเฮาหนานฉีผู้นั้น นางวางแผนการรบได้อย่างยอดเยี่ยม มีเล่ห์เหลี่ยมมากมาย พวกเราจะประมาทศัตรูไม่ได้เด็ดขาด!”“ท่านราชครู พวกเราถอยทั

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1619

    ตงฟางซื่อก็พลอยระแวดระวังตามไปด้วยทันที ทำตามท่าทางของเฟิ่งจิ่วเหยียน ด้วยการเอาหูแนบพื้น“จริงด้วย ฟังจากเสียงนี้ คนที่มาคงมีไม่น้อย”เขาเงยหน้ามองเฟิ่งจิ่วเหยียน แล้วกระซิบถาม: “หรือจะเป็นฝ่าบาทนำทัพใหญ่ถอนกำลังกลับมา?”เฟิ่งจิ่วเหยียนส่ายหน้า“ไม่แน่ใจ เพื่อความปลอดภัย เจ้าไปจัดการศพพวกนี้ก่อน ส่วนข้าจะไปสำรวจข้างหน้า”พูดจบ นางไม่เปิดโอกาสให้ตงฟางซื่อปฏิเสธ ก็ออกจากที่นั่นไปทันที เพียงใช้ปลายเท้าย่องเบา ๆ ไม่กี่ก้าว ราวกับสุนัขจิ้งจอกที่ว่องไว ก็กระโดดขึ้นไปบนซากกำแพงเมืองที่เหลืออยู่ภายใต้ความมืดมิดของราตรี เฟิ่งจิ่วเหยียนหมอบอยู่ด้านหลังซากปรักหักพัง เพื่อแอบสังเกตดูในระยะไกลก็มองเห็นจริง ๆ ว่ามีกองทัพใหญ่เคลื่อนทัพมา เข้ามาใกล้เมืองร้างที่นางอยู่ขึ้นเรื่อย ๆอาศัยจากแสงจันทร์ นางพอจะแยกแยะได้ราง ๆ ว่า ธงประจำกองทัพนั้นไม่ใช่ของกองทัพฉีสายตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนดูเยือกเย็น จากนั้นก็หันหลังกลับลงจากกำแพงเมือง......ตงฟางซื่อกำลังขนย้ายศพ โดยนำพวกเขาไปซ่อนในบริเวณใกล้เคียงเมื่อเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนกลับมาเร็วเพียงนี้ เขาจึงถาม: “เป็นอย่างไร เจ้ามองเห็นชัดหรือไม่ว่า เป็

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1618

    หยวนจั้นท่าทางเหน็ดเหนื่อย มองดูก็รู้ว่าเดินทางมาไกล เขามองมายังถานไถเหยี่ยนด้วยสายตาเลื่อนลอยถานไถเหยี่ยนเห็นเขา ก็ไม่แปลกใจแม้แต่น้อย“กลับมาแล้วหรือ? หากเหนื่อยแล้ว ก็ไปพักผ่อนก่อนเถอะ”หยวนจั้นเอ่ยตรง ๆ ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์: “เป็นข้าที่ปล่อยรัชทายาทไป”ถานไถเหยี่ยนยิ้มเล็กน้อย“อืม ข้ารู้”สายตาของหยวนจั้นดูเย็นชา “ท่านมีท่าทีเช่นนี้ คือไม่ใส่ใจ หรือว่ามีแผนสำรองอยู่แล้ว”บนใบหน้าของถานไถเหยี่ยนยังคงมีรอยยิ้มอยู่ตลอด ทำให้คนอื่นรู้สึกหวาดหวั่นเขาหันไปเผชิญหน้ากับหยวนจั้น“ข้าเดาว่า องค์รัชทายาทคงจะมุ่งหน้าไปทางตะวันตก เพื่อขอความช่วยเหลือจากกองทัพฉีเป็นแน่”หยวนจั้นนิ่งเงียบจากนั้น ถานไถเหยี่ยนก็เอ่ยอย่างเรียบเฉย“ผลลัพธ์ในตอนนี้คือ เชื้อพระวงศ์ตระกูลเซี่ยรวมถึงรัชทายาท ได้ทอดทิ้งราษฎรของแคว้นตงซาน และไปหาทางรอดอื่นแล้ว“หยวนจั้น ความหวังดีของเจ้า ดูเหมือนจะถูกหักหลังแล้ว”หยวนจั้นทำหน้าเฉยเมย“แค่ข่าวลือ เขาไม่มีทางทำเช่นนั้น”ถานไถเหยี่ยนยกมุมปากเล็กน้อย: “ขออภัย ข้ามิได้ตั้งใจจะใช้คำพูดทำร้ายใคร แต่ข้ามองแค่ผลลัพธ์ ไม่สนใจวิธีการ”พูดจบ เขาหันหน้าหนีจากหยวนจั้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status