ขณะที่แมรี่พูด รอยมือบนใบหน้าของเธอก็ยิ่งเห็นได้ชัดขึ้น และก็เริ่มบวมในทันทีอย่างไรก็ตาม ไซล่า เควสไม่สนใจจะทะเลาะกับเธอต่อ ไซล่าดึงมือของจอร์จจี้ เคลเมนไทน์และเริ่มเดินเข้าไปในร้านอาหาร เสียงรองเท้าส้นสูงซึ่งกระทบกับพื้นอย่างชัดเจนได้ประกาศถึงการเดินจากไปของเธอในขณะเดียวกัน แมรี่ก็ตัดสินใจที่จะวิ่งตามพวกเธอไปเมื่อจอร์จจี้เห็นภาพสะท้อนของแมรี่ในผนังกระจก เธอก็รับหันหลังและจ้องแมรี่พร้อมเงื้อหมัดขึ้นแมรี่หยุดในทันทีและไม่วิ่งตามพวกเธออีก กลับกัน เธอกระทืบเท้าบนพื้นอย่างเดือดดาล“ไซล่า เควส แกมันจบสิ้นแล้ว! ฉันล่ะมีความสุขจริง ๆ เลย!” แมรี่ตะโกนอย่างไรก็ตาม ไซล่าก็เมินเธอไปอย่างสิ้นเชิง“ปี๊บ ปี๊บ ปี๊บ一” ทันใดนั้น โทรศัพท์ของแมรี่ก็ดังขึ้น เมื่อแมรี่เห็นว่ามันเป็นหมายเลขที่คุ้นเคย เธอก็รีบขึ้นรถและรับสายด้วยความสงสัย“สวัสดีค่ะ” เธอกล่าว“ผมจัดการทุกอย่างตามที่คุณขอแล้วครับ” เสียงอันเยือกเย็นของผู้ชายคนหนึ่งดังมาจากปลายสาย“เข้าใจแล้ว ฉันจะโอนเงินให้คุณค่ะ” แมรี่กล่าวก่อนจะวางสายทันทีหลังจากที่ไซล่าและจอร์จจี้เข้าไปในร้านอาหาร พวกเธอก็นั่งโต๊ะข้างหน้าต่างมีเปียโนตั้ง
“ชื่อคุณเพราะมากเลยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” จอร์จจี้ เคลเมนไทน์กล่าว“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ” มอร์ตี้ เวย์นกล่าว“คุณอายุเท่าไหร่คะ?” จอร์จจี้ถาม“สิบเก้าครับ ตอนนี้ผมกำลังเรียนดนตรีคลาสสิกที่วิทยาลัยดนตรีแอตแลนติส ผมอยู่ปีสามครับ” มอร์ตี้ตอบตามความจริง“เพิ่มเพื่อนกับฉันทางวีแชทได้เลยนะคะ ถ้าคุณเต็มใจมาร่วมงานกับทางเรา คุณสามารถติดต่อฉันผ่านทางวีแชทได้เลยนะคะ ไม่แน่ คุณอาจสงสัยอยู่หลายอย่างเกี่ยวกับบริษัทของเรา คุณสามารถถามเรื่องพวกนั้นผ่านทางวีแชทได้เช่นกันค่ะ เบอร์โทรศัพท์บนนามบัตรของฉันคือหมายเลขวีแชทค่ะ” จอร์จจี้กล่าว“ครับ” มอร์ตี้กล่าวพลางพยักหน้าอย่างว่าง่าย“อีกเดี๋ยว ผมจะแอดคุณไปนะครับ” เขากล่าวและยิ้มอย่างเป็นสุข ลักยิ้มของเขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง “ได้ค่ะ งั้นกลับไปทำงานเถอะค่ะ” จอร์จจี้กล่าวพร้อมหัวเราะออกมาเล็กน้อย“เอาละครับ ผมจะต้องไปแล้วตอนนี้ หัวหน้าเคลเมนไทน์” มอร์ตี้พยักหน้าอย่างนอบน้อมให้กับจอร์จจี้อีกครั้งหลังจากกล่าวจบ มอร์ตี้ก็ส่งยิ้มก่อนจะหันหลังจากไปนอกจากรอยยิ้มของจอช แบตตันแล้ว นี่เป็นรอยยิ้มที่งดงามที่สุดที่จอร์จจี้เคยเห็นมอร์ตี้มีรูปร่างท
ความคิดเห็นในแง่ลบเกี่ยวกับไซล่า เควสเริ่มรุนแรงมากขึ้นในสิบชั่วโมงต่อมา แม้ว่าไซล่าจะไม่แน่ใจว่ามีกี่คนที่ได้รับสินบนเพื่อเขียนเรื่องพวกนี้ขึ้น และมีกี่คนที่เป็นแค่ผู้สังเกตการณ์ เธอก็มั่นใจมากว่าไม่ใช่ทุกคนหรอกที่ได้รับเงินสินบนมา พวกเขาบางคนคงได้รับอิทธิพลจากคนอื่น ๆ ที่เข้าร่วมด้วย ไม่แน่ คนเหล่านี้มักจะวิจารณ์คนอื่นอยู่เสมอและเพียงแค่ใช้โอกาสนี้เพื่อระบายความเกลียดชังก็เท่านั้นก็ได้ พวกเขาก็คงเป็นแฟนคลับของจอช แบตตันเช่นกันเนื่องจากคนต่างประเภทที่เข้ามาเกี่ยวข้องและความคิดเห็นแง่ลบมากมาย ไซล่าก็รู้สึกว่าสิ่งที่เธออ่านนั้นช่างน่ารังเกียจมักมีกลุ่มคนในโลกนี้ที่ได้ความสุขมากจากการพูดทำร้ายคนอื่นผ่านความคิดเห็นแง่ลบบนอินเทอร์เน็ตอยู่เสมอสำหรับคนพวกนี้แล้ว คีย์บอร์ดเป็นเหมือนอาวุธชนิดหนึ่งของพวกเขา พวกเขาชอบระบายความรู้สึกแง่ลบผ่านทางทัศนคติและตรรกะที่ถูกจำกัดและขัดเกลามาจากโลกความเป็นจริงหลังจากที่ดูความคิดเห็นผ่าน ๆ ไซล่าก็ออกจากหัวข้อนั้นจากนั้น สายตาของเธอก็หันไปยังพาดหัวข่าวรองบนรายการหัวข้อยอดนิยมสูงสุด ‘#ไซล่าเควสฮี่ฮี่#’...ไซล่ารู้ว่าความคิดเห็นเหล่านั้นจะน่ารังเกีย
ภายในห้องสีชมพูแสนอบอุ่นซึ่งเหมือนกับห้องของสาวน้อยวัยแรกรุ่น ไซล่า เควสจ้องมองนาฬิกาข้อมือของชายคนหนึ่งด้วยความรู้สึกหวิว ๆ พร้อมกับเหลือบมองโคมระย้าบริเวณเหนือหัวเป็นครั้งคราวนี่คือนาฬิการุ่นลิมิตเต็ดเอดิชั่นจากทั่วโลกที่เธอเลือกซื้อมาอย่างพิถีพิถันจากห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เธอเชื่อว่าพี่ซัลลิแวนคงจะชอบตอนที่กลับมาเห็นนาฬิกาเรือนนี้วางอยู่ปี๊บ ปิ๊บ ปี๊บทันใดนั้นเอง ไซล่าได้รับวิดีโอคอลของจากน้องสาวของเธอ เอมิลี่ เควสไซล่า เควสรับสายในทันที หลังจากนั้นเพียงไม่นาน เสียงหัวเราะอย่างภูมิใจของเอมิลี่ก็ดังขึ้นในสาย“พี่สาวสุดที่รัก พี่เชื่อที่พี่ซัลลิแวนพูดเรื่องงานยุ่งวันนี้จริง ๆ เหรอ เพราะงั้น เขาจะกลับประเทศวันพรุ่งนี้งั้นเหรอ?”“เธอหมายความว่าไง?” ไซล่า เควสดูงุนงงเอมิลี่ เควสแทบจะไม่ใส่เสื้อผ้าใด ๆ เลยในวิดีโอคอล เธอดูไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ และเสียงหัวเราะของเธอก็ดังมากขึ้น “ฮ่าฮ่า! โง่แบบนั้น พี่สมควรโดนสวมเขาแล้วแหละล่ะ นี่เป็นของขวัญจากฉัน ถ่างตามองให้ดี ๆ ล่ะ นางตุ่มแตก”หลังจากประมาณสองนาทีต่อมา ไซล่าเห็นฉากใกล้ชิดกันระหว่างเอมิลี่ เควสและทอม ซัลลิแวนเบื้องหลังขอ
สามปีต่อมา หญิงสาวสุดน่าทึ่งคนหนึ่งลืมตาขึ้นช้า ๆ พร้อมกับเหยียดแขนไปทั่วเตียงขนาดใหญ่อันแสนนุ่มขณะที่ไซล่า เควสรู้สึกได้ถึงความปวดเมื่อยของร่างกาย เธอได้ยินเสียงน้ำไหลจากห้องน้ำ เธอเห็นร่างของคน ๆ หนึ่งเคลื่อนไหวไปมาในห้องน้ำผ่านกระจกหลังจากที่ยืดแขน ไซล่าบ่นอีกแล้ว “หืมม...จอร์จจี้ กี่โมงแล้ว? ทำไมฉันถึงปวดเนื้อปวดตัวไปหมดล่ะเนี้ย?”เสียงของไซล่าอ่อนนุ่ม ราวกับว่าเธอเกือบจะเป็นเหมือนมาชเมโล่แกร๊กเมื่อประตูห้องน้ำเปิดออก ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่คนหนึ่งก็ปรากฏต่อหน้าเธอกล้ามหน้าอก กล้ามหน้าท้องแปดลูกอันเย้ายวนและหน้าท้องที่กระชับอย่างสมบูรณ์แบบปรากฏให้เห็นอย่างเต็มตาด้วยผ้าขนหนูสีขาวผืนแค่เดียวที่พันรอบร่างกายส่วนล่างของเขาไว้ในขณะเดียวกัน หยดน้ำที่ค่อย ๆ ไหลลงจากคอของเขาทำให้เขาดูยั่วยวนยิ่งขึ้นใบหน้าที่แกะสลักอย่างสมบูรณ์ซึ่งปราศจากความอบอุ่นทำให้ชายคนนี้มีราวกับกำแพงหนากั้นกลางอยู่แม้ว่าเป็นที่สุดของสาวงามในหมู่มนุษยชาติ ก็มิอาจเอื้อมถึงตัวเขาได้ไซล่าก็พลันนึกวลีหนึ่งขึ้นมา “ผู้ที่งดงามผู้หนึ่งเป็นเหมือนของขวัญของพระเจ้าที่ประทานให้แก่โลก ขณะที่ชายผู้นี้เป็นเจ้าของ 70%
หลังจากพิธีหมั้นจบลงในห้องอาหารไฮคลาสของโรงแรมซิลเวอร์ อินเตอร์เนชั่นแนล เอมิลี่เควสและทอม ซัลลิแวนเดินตามหลังพ่อแม่ลงมาอย่างเบิกบานใจ จากนั้นจึงเดินไปแต่ละโต๊ะเพื่อรับคำอวยพรจากแขกเหรื่ออย่างไรก็ตาม ไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ไหน ผู้คนกลอกตาใส่พวกเขาหลังจากที่พวกเขาเดินผ่านไป น่าเสียดายที่ตระกูลเควสและตระกูลซัลลิแวนไม่ทราบถึงเรื่องที่เกิดขึ้น แต่พวกเขายังต้องฝืนยิ้มเอาไว้ในขณะเดียวกัน เอมิลี่ เควสที่แต่งหน้าหนาเตอะฉีกยิ้มกว้าง เธอดูภูมิใจกับตัวเองมากซึ่งออร่าความภูมิใจนั่น มีชุดเดรสยาวสีแดงที่มาพร้อมกับเสื้อท่อนบนที่แสนเย้ายวนใจเสริมอยู่ตระกูลซัลลิแวนเป็นเจ้าของบริษัทอาหารที่ติดห้าอันดับสูงสุดในโลก เทียบกับตระกูลเควส ผู้หญิงที่มีชื่อเสียงคนอื่น ๆ และตระกูลของพวกเขา สถานะทางการเงินของตระกูลซัลลิแวนนั้นดีกว่ามาก ในฐานะคู่หมั้นของตระกูลซัลลิแวน เอมิลี่ทำให้ทุกคนในวงการหญิงสาวแนวหน้าต่างอิจฉาตาร้อนอย่างไม่ต้องสงสัยในขณะเดียวกัน การที่ทอม ซัลลิแวนสามารถจัดการหญิงสาวร่างท้วมอย่างไซล่า เควส ไปได้ และหมั้นหมายกับเอมิลี่ เควสที่ร่ำรวยและงดงามอย่างแท้จริงทำให้เขารู้สึกเบิกบานใจมากยิ่งกว่าพอบ
ตอนที่มือของเอมิลี่วาดลงมา ไซล่า เควสรีบคว้ามือของเอมิลี่และจ้องไปที่ตาของเธอ “ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่นะ”เมื่อเอมิลี่สบตากับไซล่า เธอสั่น เอมิลี่รู้สึกว่าไซล่าเปลี่ยนไปแล้ว แม้ว่าลักษณะทางกายภาพของไซล่าเป็นเหมือนเมื่อก่อน แต่เธอดูค่อนข้างจะโหดเหี้ยมมากขึ้น“ไซล่า เควส อย่าปฏิเสธเลย วันนี้แกก็แค่แกล้งทำเป็นใจเย็น ทั้งที่จริงแล้ว แกเจ็บใจมากที่ฉันหมั้นหมายกับผู้ชายที่แกรักมากที่สุด”“แกก็แค่อิจฉาที่พี่ซัลลิแวนกับฉันรักกัน นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงได้ลงมือทำทั้งหมดนี้เพื่อทำลายชีวิตฉัน”ไซล่าอดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างเยือกเย็น ตลกอะไรแบบนี้ เธออิจฉางั้นเหรอ? ชายโฉดอย่างทอม ซัลลิแวนคู่ควรกับเธองั้นเหรอ?“หัวเราะอะไรมิทราบ? แทงใจดำเหรอ? เพราะงั้น แกถึงเงียบงั้นเหรอ?” เอมิลี่เอ่ยถาม“เอมิลี่ เควสเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวเลยนะที่มีรู้สึกมีความสุขตอนที่ได้แต่งงานกับผู้ชายไร้ค่าอย่างนั้นน่ะ เธอกำลังคิดเข้าข้างตัวเองอยู่สิท่าว่าผู้หญิงทั้งโลกต่างพากันอิจฉาเธอน่ะ” ไซล่ารู้สึกว่าเอมิลี่เป็นคนตลกจริง ๆ ทันใดนั้น ทอม ซัลลิแวนพลันเดินออกจากประตูและบังเอิญได้ยินคำพูดของไซล่า เ
นั่นคือบันทึกการซื้อแอคหลุมระบุชื่อเอมิลี่ เควสไว้อย่างชัดเจน จุดประสงค์เพื่อกระจายข่าวลือเรื่องที่ไซล่า เควสหนีตามผู้ชายคนอื่นไป และยังมีภาพหน้าจอการโอนเงินบางส่วนจากบัญชีของเธออีกด้วยเจเรมี่ เควสรู้สึกโกรธอย่างเดือดดาลในหัวใจ“ใครก็ได้ เอาแส้มาให้ที!” เจเรมี่ตะโกนอย่างโกรธเคืองเอมิลี่ เควสเริ่มหวาดกลัวทันใด “พ่อคะ...พ่อ...พ่อจะทำอะไร?”เจเรมี่ไม่ตอบเมย์คอนเนอร์จับมือของเจเรมี่แน่น “ที่รักคะ แขนขาของเอมิลี่ไม่ค่อยดีนะคะ ลูกจะทนถูกเฆี่ยนตีได้ยังไง? อย่าทำเลยนะคะ ขอร้อง” ทันทีที่เธอพูดจบ บอดี้การ์ดคนหนึ่งนำแส้มาให้กับเจเรมี่เจเรมี่รับแส้และเฆี่ยนเอมิลี่อย่างไร้ความปราณีโดยไม่พูดสักคำด้วยความหวาดกลัว เอมิลี่พยายามหลบแส้ ถึงกระนั้น แส้ก็ยังเฆี่ยนลงบนหลังของเธออยู่ดี ความเจ็บปวดทำให้เธอร้องโอดครวญเมย์พลันสวมกอดเอมิลี่แน่นและปล่อยโฮออกมา “ที่รัก เอมิลี่รู้ตัวแล้วว่าเธอทำผิดไปแล้ว ถ้าคุณอยากจะระบายความโกรธกับใครสักคน ระบายกับฉันแทนเถอะ!”เจเรมี่เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เมย์ไม่หลบ ท้ายที่สุดเขาเหวี่ยงแส้ไปในอากาศเจเรมี่หันไปมองเมย์หลังจากที่จ้องไปที่เอมิลี่ “ลูกเป็นแบ