แชร์

บทที่ 527

ผู้เขียน: เฉิงกวงโฮ่วถู่
ตามปกติแล้ว พลังวิญญาณที่อยู่บนพื้นดินควรจะหนาแน่นกว่าในอากาศถึงจะถูก

ท้ายที่สุดบนท้องฟ้าไม่มีอะไรที่สามารถก่อให้เกิดพลังงานวิญญาณได้

“ไม่ถูกต้อง!”

ทันใดนั้นเย่ซิวก็เงยหน้าขึ้น สายตาของเขาดูเหมือนจะเจาะทะลุเพดานของเครื่องบินออกไป "พลังแห่งเอกภพ!"

สิ่งที่เรียกว่าพลังแห่งเอกภพนั้นรวมไปถึงดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดาวเคราะห์อีกจำนวนมากด้วย

พลังงานเหล่านี้เป็นที่ชื่นชอบของผู้บำเพ็ญตนเป็นเซียนในสมัยโบราณ

อาทิเช่นพลังแห่งตะวัน พลังแห่งจันทราเป็นต้น

อาจเป็นเพราะรูปแบบบางอย่างที่เย่ซิวไม่สามารถเข้าใจได้ จึงคิดไปว่าพลังงานเหล่านี้เป็นพลังวิญญาณ

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นการค้นพบที่น่ายินดี

แสดงให้เห็นว่าเย่ซิวได้ค้นพบวิธีในการเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาอีกวิธีหนึ่งแล้ว

หลับตาลงแล้วขับเคลื่อน "พระสูตรราชาแห่งยา" เพื่อดูดกลืนพลังวิญญาณแต่ละสายนั้น

เดลี่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขาจู่ ๆ ก็ตัวสั่นและบังเกิดความรู้สึกแปลก ๆ

ราวกับการแช่กายในบ่อน้ำพุร้อน สมรรถภาพทางกายเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่หยุด

เธอทั้งตกใจและก็ดีใจในเวลาเดียวกัน

จากการคาดเดาอาจเป็นเพราะเย่ซิว ซึ่งทำให้เธอตั้งใจที่จะทำให้เขาพึงพอใจมาก
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1278

    กริชเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของหยางชิงเสวี่ย จากนั้นเธอก็กระหน่ำแทงเข้าที่หัวใจอย่างแรงเย่ซิวตกใจผู้หญิงคนนี้ทำไมถึงคิดสั้นแบบนี้เขาเคลื่อนไหวเพียงวูบเดียวก็ปรากฏตัวตรงหน้าเธอ ก่อนจะคว้ากริชจากมือเธอมาได้ทันหยางชิงเสวี่ยจ้องมองเขาอย่างเย็นชาเย่ซิวเบะปาก “เธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์สักหน่อย ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นก็ได้มั้ง?”“แกอาจจะหยุดฉันได้ครั้งนี้ แต่ไม่มีทางหยุดฉันได้ตลอดไป ชีวิตนี้ฉันจะไม่ยอมให้ผู้ชายคนอื่นแตะต้องอีก ในเมื่อแกแตะต้องฉันแล้ว ฉันก็จะจบชีวิตลงซะ!”คำพูดของเธอเต็มไปด้วยความเด็ดขาดเย่ซิวไม่คาดคิดมาก่อนว่าผู้หญิงคนนี้จะหัวแข็งขนาดนี้ดูท่าทางของเธอแล้ว เธอคงตั้งใจจะตายจริง ๆหยางชิงเสวี่ยไม่ได้ทำความผิดถึงขั้นต้องตายเย่ซิวส่ายหน้า กล้ามเนื้อบนใบหน้าขยับไปมา ร่างกายหดเล็กลงและกลับคืนสู่สภาพเดิม“เอาล่ะ อย่าหาเรื่องตายอีกเลย เธอยังบริสุทธิ์อยู่”เมื่อเห็นเย่ซิว หยางชิงเสวี่ยก็ไม่ได้แสดงอาการประหลาดใจเลยแม้แต่น้อย สีหน้ายังคงเย็นชา “เป็นนายจริง ๆ ด้วย”เย่ซิวโกรธจัด “เก่งมาก เธอแกล้งหลอกฉันนี่!”เมื่อครู่เธอแสดงได้สมจริงมากจนแม้แต่เย่ซิวก็ถูกเธอหลอกได้มุมป

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1277

    เย่ซิวแอบคิดในใจว่ายายนี่ระแวดระวังตัวสูงจริง ๆทันใดนั้นเขาก็ปรากฏตัวขึ้นแต่ไม่ใช่ในรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเขา ทว่าแปลงร่างเป็นชายหนุ่มร่างกำยำมีหนวดเคราดกดำเต็มใบหน้าในวินาทีที่เขาเผยตัว ห้องทั้งห้องก็ถูกค่ายกลล้อมรอบทันทีนี่คือค่ายกลที่เย่ซิววางไว้โดยใช้วิชาลับของสำนักเทียนฝูพร้อมกันนั้น ยังวางสมบัติเวทมนตร์ไว้ถึงสิบสองชิ้นเป็นแกนกลางของค่ายกลทำให้ระดับของค่ายกลสูงลิ่ว และแน่นอนว่าพลังก็น่าสะพรึงกลัวเกินบรรยายด้วยระดับพลังของหยางชิงเสวี่ย แน่นอนว่าไม่มีทางจะฝ่าออกจากค่ายกลนี้ได้ภายในเวลาอันสั้นอย่างแน่นอน“แกเป็นใคร?!” แสงวูบหนึ่งปรากฎรอบกายของหยางชิงเสวี่ย ก่อนจะมีชุดกระโปรงยาวปรากฏขึ้นทันที ปกปิดรูปร่างอันเย้ายวนของเธอเอาไว้เย่ซิวแปลงเสียงพลางยิ้มเย็น “แค่นี้ยังดูไม่ออกอีกเหรอ แน่นอนว่าฉันก็เป็นจอมโจรเด็ดบุปผาน่ะสิ”ในมือของหยางชิงเสวี่ยปรากฏกระบี่วิเศษเล่มหนึ่ง เพียงแค่สะบัดข้อมือ ปราณกระบี่นับไม่ถ้วนพุ่งเข้าโจมตีเย่ซิวแบบบ้าคลั่งเย่ซิวยิ้มบาง พลังเลือดในกายเขาแผ่กระจายอย่างทรงอำนาจ ก่อนจะเหวี่ยงหมัดใส่ออกไปหนึ่งทีเพียงหมัดเดียวก็ทำลายปราณกระบี่นับไม่ถ้วนลงอย่

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1276

    คนเมื่อครู่เป็นหนึ่งในสมาชิกของสำนักโลหิตสังหารที่แอบแฝงตัวอยู่ในสำนักโอสถมาโดยตลอด ที่จริงแล้วภายในสำนักใหญ่อีกหลายแห่งในบริเวณใกล้เคียงก็มีสมาชิกของสำนักโลหิตสังหารแอบแฝงตัวอยู่เช่นกัน แถมอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ธรรมดาอีกของขวัญชิ้นนี้ที่เหลิ่งเฟิงมอบให้กับเย่ซิวช่างล้ำค่าเกินบรรยายเย่ซิวหยิบของที่วางอยู่ตรงหน้า เป็นจี้ที่ไม่รู้ทำมาจากวัสดุประเภทใดนี่คือสิ่งที่เย่ซิวสั่งให้เขาไปจัดการมาตั้งแต่ตอนกลางวัน เป็นกุญแจสำคัญสำหรับเปิดค่ายกลป้องกันบริเวณที่พักของหยางชิงเสวี่ยตอนนี้หยางชิงเสวี่ยถือเป็นสมาชิกคนสำคัญที่สุดของสำนักโอสถ สถานที่ที่เธอพำนักอยู่มีการป้องกันที่แน่นหนาอย่างยิ่ง เย่ซิวต้องการไปหาเธอโดยไม่ให้ใครรู้ตัว แต่หากพึ่งพาแค่พลังของตัวเองเพียงอย่างเดียว มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยเมื่อเก็บจี้เส้นนั้นไว้ เขาก็เก็บกลั้นลมหายใจ ใช้คาถาอำพรางตัว แล้วออกจากที่นั่นเงียบ ๆเขารู้รายละเอียดของภูมิประเทศและลักษณะภูมิทัศน์ของสำนักโอสถทุกตารางนิ้วดีอยู่แล้วด้วยความคุ้นเคย เพียงยี่สิบนาทีกว่า ๆ เขาก็มาถึงนอกเขตพำนักของหยางชิงเสวี่ย จะเห็นได้ว่าการป้องกันที่นี่เข้มงวดอย่างมาก

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1275

    ที่ลานกว้างพลันปรากฏร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง หญิงสาวที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบในทุกมิติเธอสวมกระโปรงยาวสีแดงเพลิง บนชุดมีลวดลายร้อยปักษีสักการะหงส์ ใบหน้าเย็นชา สัดส่วนอ่อนช้อย ผิวพรรณขาวเนียนละเอียดราวหยก บุคลิกยิ่งสูงส่งเหนือใครราวกับนางฟ้าจากสวรรค์ที่จุติลงมายังโลกมนุษย์ทันทีที่เธอปรากฏตัวขึ้น เสียงอุทานด้วยความตะลึงก็ดังขึ้นทั่วลานกว้าง ผู้ชายทุกคนมองเธอด้วยสายตาเคลิบเคลิ้มอย่างมิอาจละสายตาได้เย่ซิวหรี่ตาลงทันที ไม่คาดคิดว่าจะได้เจอยายนี่ที่นี่ ไม่ใช่ใครที่ไหน นั่นคือหยางชิงเสวี่ยนั่นเองตอนนั้นเธอหนีเขาไปได้ เย่ซิวเลยนึกว่าเธอต้องหนีไปไกลแน่ ใครจะคิดว่าเธอจะมาปรากฏตัวที่สำนักโอสถนี่เองและดูจากตำแหน่งที่เธอยืนอยู่เหนือเวทีการแข่งขันกลั่นโอสถ ก็ค่อนข้างแน่ชัดแล้วว่าเธอคือคนที่สำนักโอสถตั้งใจจะผลักดันในการแข่งขันครั้งนี้แต่ที่ไม่รู้คือเธอใช้วิธีอะไรถึงสามารถไต่เต้าขึ้นมาถึงระดับนี้ได้ในเวลาอันสั้นและเย่ซิวยังสังเกตเห็นถึงรายละเอียดบางอย่างซึ่งไม่มีใครในที่นั้นทันสังเกตนั่นคือตอนที่หยางชิงเสวี่ยปรากฏตัว แม้แต่เจ้าสำนักโอสถยังแสดงสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเคารพเกรงกลัว

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1274

    “ทุกคนไปตรวจสอบมาว่าทั้งหมดนี้มันเกิดอะไรขึ้น!”ไม่นานนัก ศิษย์คนหนึ่งก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาด้วยสีหน้าโมโหและหวาดกลัว“แย่แล้วท่านผู้อาวุโส จู่ ๆศิษย์ที่เฝ้าประตูในวันนี้หลายคนก็ล้มตายลงกะทันหัน!”เหล่าอาวุโสของสำนักโอสถต่างก็โกรธจัด เสียงคำรามด้วยความเดือดดาลดังก้องไปทั่วทั้งสำนักไม่นานนัก ทั้งสำนักก็เข้าสู่สถานะเตรียมพร้อมขั้นสูงสุด เหล่าศิษย์จำนวนมากก็เริ่มตรวจสอบผู้มาเยือนทุกคนอย่างละเอียดแน่นอนว่าเย่ซิวก็เป็นหนึ่งในคนที่ต้องถูกตรวจสอบด้วยแต่เขาใช้อาคมกับศิษย์ที่เข้ามาตรวจสอบ จนหลุดรอดจากการตรวจไปได้ตลอดทั้งคืน สำนักโอสถต่างก็อยู่ในสภาพตื่นตัวขั้นสูงสุด แต่เย่ซิวนั้นกลับใช้เวลาทั้งคืนอย่างสบายใจ ไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อยตอนนี้เขามีเจ้าสำนักรัตติกาลคอยหนุนหลังอยู่ ถ้าทำให้เขาโกรธล่ะก็ ต่อให้ฆ่าเหล่าอัจฉริยะของสำนักโอสถสักสิบคนตรงหน้า พวกนั้นจะทำอะไรเขาได้?ในที่สุดรุ่งเช้าของวันใหม่ก็มาถึงมีคนมาแจ้งให้เย่ซิวไปรวมตัวที่ลานกว้างเขาลุกขึ้น ปัดฝุ่นบนเสื้อผ้า แล้วเดินออกไปด้วยท่าทางสบาย ๆเมื่อมาถึงลานกว้างก็เห็นว่าผู้คนแน่นขนัดไปหมด พื้นที่ทั้งหมดแบ่งออกเป็นเ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1273

    สำหรับคำขู่ของเขา เย่ซิวไม่ได้สนใจเลยเมื่อเห็นว่าเย่ซิวไม่ยอมให้เงินจริง ๆ ชายผู้นั้นก็จ้องมองเขาด้วยแววตาอาฆาต แล้วสะบัดแขนเสื้อจากไปเย่ซิวเดินเข้าไปในบ้านที่ทรุดโทรมแห่งนี้ ก่อนจะใช้อาคมสร้างร่างแยกสองสามร่างออกมาเพื่อทำความสะอาดที่นี่เขาเลือกที่นั่ง ก่อนจะนั่งขัดสมาธิเริ่มฝึกฝนอีกด้านหนึ่ง ชายผู้นั้นจากไปด้วยความโกรธจัด แล้วไปพบกับชายร่างเตี้ยอ้วนคนหนึ่ง “ผู้ดูแลครับ มีคนโอหังคนหนึ่ง กล้าดีไม่ให้ค่าผ่านทางกับผมเลย!”เรื่องพวกนี้ ล้วนเป็นผลประโยชน์ที่ซ้อนทับกันเป็นชั้น ๆเงินที่คนข้างล่างได้รับนั้น ส่วนหนึ่งจะต้องถูกส่งไปบูชาเบื้องบนปัง!ผู้ดูแลตบโต๊ะ ดวงตาเล็กเท่าเมล็ดถั่วเขียวฉายแววอำมหิตน่ากลัว “มันกล้ามากที่มาถึงถิ่นของเราแล้วไม่ให้ค่าผ่านทาง คืนนี้ฉันจะไปหามันด้วยตัวเอง!”ยามราตรีมาเยือนทั่วทั้งสำนักโอสถสว่างไสวไปด้วยแสงไฟ มีเพียงบริเวณที่เย่ซิวอยู่เท่านั้นที่มืดมิด เต็มไปด้วยความวังเวงน่าขนลุกทันใดนั้น เงาสองสามร่างก็ปรากฏขึ้น แล้วพุ่งเข้าไปข้างในทันทีเย่ซิวลืมตาขึ้นมาในความมืด ก่อนจะเห็นศิษย์สำนักโอสถาสองสามคนปรากฏตัวตรงหน้าเขาเขาส่ายหน้าเล็กน้อย “พวกนายน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status