Share

บทที่ 586

Author: เฉิงกวงโฮ่วถู่
นี่คือคำสัญญาที่เย่ซิวให้ไว้ต่อเธอ

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์หลับตาของเธอลงอย่างมีความสุข

วันนี้ไม่มีเรื่องอะไรมากนัก ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เลยบำเพ็ญตนกับเย่ซิวตลอด

ลากยาวไปจนถึงห้าโมงเย็นถึงได้หยุด

ห้าโมงเย็น ก็เลิกงานแล้ว

เย่ซิวขอให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์กลับไปก่อน เนื่องจากเขามีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ

เมื่อมาถึงลานจอดรถ หลางต้าก็รออยู่ข้าง ๆ รถของเย่ซิวแล้ว

มีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่วางอยู่ที่เท้าของเขา

“นายน้อย!” หลางต้าโค้งตัวลงแล้วพูด “ทุกสิ่งที่คุณต้องการเตรียมพร้อมหมดแล้วครับ”

เย่ซิวพยักหน้า "ได้ นายกลับไปเถอะ"

เขาใส่กระเป๋าเดินทางไว้ท้ายรถ จากนั้นขับรถออกไป

จุดหมายคือบ้านเช่านอกชานเมืองที่ชูตงอาศัยอยู่

เวลาที่ใช้ในการเดินทางไปและกลับจากที่ทำงานถึงที่นี่ ทุกวันคือราวสามสิบหรือสี่สิบชั่วโมง

เย่ซิวดูเงินเดือนของชูตงซึ่งมากกว่าหนึ่งแสนห้าหมื่นบาทหลังจากหักภาษีในทุกเดือนแล้ว

ราคาบ้านใกล้บริษัทอยู่ที่ประมาณสองหมื่นห้าพันบาท ซึ่งอิงตามหลักการแล้วเธอน่าจะแบกรับไหวถึงจะถูก

เมื่อเขามาถึงบ้านเช่าของชูตง เขาก็จอดรถ ยกกระเป๋าเดินทางออกมา แล้วเดินไปที่เขตชุมชนด้านหน้า

เขตชุมชนแห่งหนึ่ง ในห้องสามศูนย์แปด

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1310

    เย่ซิวแกล้งแหย่เธอเล่น “เธอสอนเหมียวเหวินเหวินใช้ได้เลย ฉันพอใจมาก”ทันใดนั้น ดวงตาของเสี่ยวโหรวก็แดงก่ำขึ้นทันที รู้สึกน้อยใจจนพูดไม่ออก น้ำตาเอ่อคลอไปด้วยหยดน้ำ ราวกับพร้อมจะไหลลงมาได้ทุกเมื่อเย่ซิวไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะอ่อนไหวขนาดนี้ แค่พูดแหย่ไม่กี่คำก็จะร้องไห้แล้ว จึงรีบปลอบทันที “โอ๋ ๆ ไม่ร้องนะ ไม่แกล้งเธอแล้ว เอาอย่างนี้แล้วกัน ถ้าเธอฝึกจนถึงระดับมหายานเมื่อไหร่ ฉันจะรับเธอไว้แน่นอน โอเคไหม”เด็กคนนี้มีพรสวรรค์สูงมาก แต่ไม่ควรเอาเวลาไปใส่ใจกับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ อย่างเดียว เย่ซิวเลยอยากให้เธอมีเป้าหมายที่ชัดเจนไว้ต่อสู้เพื่อมันพอเสี่ยวโหรวได้ยินแบบนั้น ดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที “จริงหรือเจ้าคะ นายน้อยพูดจริงใช่ไหมเจ้าคะ”“แน่นอนอยู่แล้ว”“งั้นเรามาเกี่ยวก้อยกัน ห้ามผิดคำพูด ใครผิดเป็นลูกหมา”นิ้วก้อยเล็กใหญ่สองนิ้วยื่นออกมาเกี่ยวกัน หลังจากได้คำสัญญา เสี่ยวโหรวก็ดีใจอย่างยิ่งจนเหมือนทั้งตัวเปล่งแสงออกมา เธอลุกขึ้นทันที แล้ววิ่งกลับไปห้องของตัวเองอย่างกระตือรือร้น เป้าหมายต่อไปคือระดับมหายานสายเลือดของเสี่ยวโหรวไม่ธรรมดา ถ้าเธออยากจะไปถึงระดับนั้น ขยัน

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1309

    “ในที่สุดมันก็กลับมาแล้ว ในที่สุดก็ได้ตันเถียนคืนมา” เหมียวเหวินเหวินน้ำตาไหลออกมาด้วยความดีใจตอนที่ตันเถียนของเธอถูกทำลาย พลังบางส่วนที่กระจายออกไปได้ซ่อนอยู่ในเลือดเนื้อทั่วร่าง ตอนนี้ตันเถียนได้รับการฟื้นฟู พลังเหล่านั้นก็เหมือนได้รับแรงดึงดูด ค่อย ๆ ไหลกลับเข้าร่างอีกครั้งระดับพลังของเหมียวเหวินเหวินก็พุ่งขึ้นไปถึงระดับสร้างรากฐานปราณได้ทันที“อ๊าาา!” หลังจากนั้นเธอก็เพิ่งรู้ตัวว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในสภาพแบบไหน เธอกรีดร้องออกมาเสียงดังแล้วทรุดตัวลงนั่งกับพื้นด้วยความตกใจเย่ซิวมองเธอ แล้วสั่งเสียงเรียบ “ลุกขึ้น!”แม้ในใจของเหมียวเหวินเหวินจะเต็มไปด้วยความอับอาย แต่เมื่อได้ยินคำสั่งของเขา เธอก็พยายามข่มความเขินอายในใจ แล้วค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนเธอหลับตาปี๋ ไม่กล้ามองเย่ซิวแม้แต่น้อย ผิวกายทั้งตัวถูกย้อมเป็นสีชมพูระเรื่อความรู้สึกแบบนี้เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน หัวใจเต้นรัวจนแทบหลุดออกมานอกอก รู้สึกเก้ ๆ กัง ๆ ไปหมดทั้งตัวเย่ซิวยกมือขึ้นเชยคางของเธอเบา ๆ “ลืมตาแล้วมองมาที่ฉัน”ขนตาของเธอสั่นระริก ก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ เธอขบริมฝีปากล่างเบา ๆ ใจเตลิดวุ่นวายสุดจะควบ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1308

    เธอแอบคิดว่าถ้าฝึกอีกสักพักก็คงสามารถทนรับการฝึกหนักจากเย่ซิวได้นานขึ้น และบางทีวันหนึ่งเธออาจจะเป็นฝ่ายกดเขาไว้ได้บ้างเพราะมีเป้าหมายนี้เป็นแรงผลักดัน เธอจึงมีแรงฮึดเต็มเปี่ยมหลังจากฝึกเสร็จ หลัวเวยเวยก็อาศัยช่วงที่ฟ้ายังไม่สว่าง แอบกลับออกไปเงียบ ๆ เธอยังไม่เปิดเผยความสัมพันธ์กับเย่ซิวอย่างเป็นทางการ แม้จะมีคนรู้กันอยู่หลายคน แต่พวกนั้นก็ไม่กล้าพูดอะไรมั่วซั่วออกไปเย่ซิวเดินออกมาที่ห้องโถงใหญ่ ก่อนจะเห็นเหมียวเหวินเหวินตื่นมาแล้ว ตามที่เขากำหนดไว้ ทุกคืนเธอต้องเข้านอนตอนสามทุ่ม และตื่นตอนตีห้าเพื่อเริ่มทำงานตอนนี้เหมียวเหวินเหวินกำลังปัดกวาดเช็ดถูห้องโถง พร้อมกับเตรียมอาหารเช้าไปด้วย พอจัดเตรียมอาหารเสร็จ ก็เป็นเวลาตีห้าครึ่งพอดีหลังจากถูกปรับวินัยมาระยะหนึ่ง ตอนนี้เธอก็กลายเป็นแม่บ้านที่ดูดีมีระเบียบเรียบร้อยไม่มีวี่แววของภาพลักษณ์เดิมซึ่งเป็นอดีตสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งสำนักจ้าวโอสถที่เคยเย่อหยิ่งถือดีเลยแม้แต่น้อยพอจัดอาหารเสร็จ เธอก็ยกไปวางตรงหน้าเย่ซิว แล้วโน้มตัวเล็กน้อย “อาหารเช้าจัดเรียบร้อยแล้ว ขอเชิญนายท่านรับประทานค่ะ”เย่ซิวพยักหน้า รับอาหารเช้ามา แล้

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1307

    “ของอะไรน่ะ?” หลัวเวยเวยถามขึ้นอย่างสงสัยเย่ซิวหันไปเอ่ยกับเขาว่า “เอาออกมาให้ดูหน่อย”หานเฟิงแตะที่กระเป๋าสัตว์อัญเชิญตรงเอว ก่อนจะมีแสงสว่างวาบขึ้นมาทันใดนั้นก็มีฝูงวานรขนฟูที่ทั้งตัวรวมถึงดวงตาของมันเป็นสีเขียวอมฟ้า สูงประมาณครึ่งเมตรจำนวนร้อยตัว ปรากฏตัวขึ้นเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบหลัวเวยเวยมองแล้วตกใจเล็กน้อย “วานรไม้คราม สัตว์วิญญาณแบบนี้หายากมากนะ ตัวหนึ่งก็ปาเข้าไปสิบล้านศิลาวิญญาณแล้ว นายจะซื้อมาทำไมตั้งร้อยตัว”“จะใช้ตั้งเป็นหน่วยอารักขาที่แข็งแกร่ง”เย่ซิวใช้เวลาค้นคว้าข้อมูลอยู่นานกว่าจะเลือกสัตว์พวกนี้มา พวกมันมีพรสวรรค์ทางด้านร่างกายสูงมาก โดยทั่วไปแค่โตเต็มวัยก็สามารถมีพลังถึงระดับสร้างรากฐานปราณขั้นสมบูรณ์ได้แล้วที่สำคัญกว่านั้น พวกมันมีความสามารถพิเศษด้านการรักษาตั้งแต่เกิด ไม่ใช่แค่รักษาตัวเองดท่านั้น แต่ยังรักษาคนอื่นได้ด้วยและที่สำคัญที่สุด วานรไม้ครามมีความจงรักภักดีสูงมาก พวกมันจะภักดีแค่กับเจ้านายเพียงคนเดียวตลอดชีวิตพอเลือกแล้ว ต่อให้ตายก็จะไม่หักหลังเมื่อพิจารณาทุกอย่างแล้ว เย่ซิวจึงเลือกพวกมันเขากวาดตามองวานรไม้ครามทั้งร้อยตัว แต่ละตัวหน้า

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1306

    พลังทั้งห้าธาตุโหมกระหน่ำราวคลื่นยักษ์ซัดกระแทกฝั่งจนปั่นป่วนไปทั้งสวรรค์!เมื่อได้ยินเสียงความเคลื่อนไหว จางเสี่ยวอวี๋ก็เป็นคนแรกที่รีบวิ่งมาถึงตอนนี้เธอดูมีเสน่ห์กว่าเมื่อก่อนเยอะมาก จากหุ่นไซส์เอสเล็กตอนนี้กลายเป็นไซส์เอสใหญ่แบบเต็มตัวเมื่อเห็นว่าเย่ซิวทะลวงพลังได้สำเร็จ ดวงตาของเธอฉายแววระยิบระยับเหมือนสายน้ำ “สุดยอดไปเลย นายทะลวงระดับได้แล้ว งั้นถ้าฉันฝึกกับนายอีกครั้ง ประสิทธิภาพจะดีกว่าเดิมใช่ไหม”เรื่องนี้เย่ซิวเคยพูดไว้ก่อนแล้วเขาพยักหน้าพลางยิ้มบางแววตาเจางเสี่ยวอวี๋ต็มไปด้วยความคาดหวัง กำลังจะเอ่ยปากชวนลองฝึกด้วยกันเลยตอนนี้แต่คำพูดยังไม่ทันออกจากปาก เฉินเยียนจือกับหลัวเวยเวยก็มาถึงก่อนจางเสี่ยวอวี๋ถึงกับห่อเหี่ยวก็ทั้งสองคนนั้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพลังหรือสถานะ ก็ล้ำหน้าเธอไปไกล จะให้เธอไปแข่งแย่งความโปรดปรานได้ยังไงล่ะหลัวเวยเวยดีใจสุด ๆ “พลังของนายเพิ่มขึ้นเร็วเกินไปแล้ว นี่มันแค่ไม่กี่เดือนเองนะ”ต่อให้เป็นอัจฉริยะ พอเข้าสู่ระดับถอดจิตแล้วจะทะลวงขึ้นอีกหนึ่งระดับ แม้ทรัพยากรจะเพียบพร้อม ก็ยังต้องใช้เวลาขั้นต่ำสิบกว่าปีเย่ซิวนี่มันเกินไปจริง ๆ แค่ไม่กี่

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1305

    เย่ซิวออกคำสั่งทีละข้อเริ่มจากการปรับโครงสร้างสำนักอวิ้นหลังครั้งใหญ่แต่งตั้งหลัวเวยเวยและรั่วอวิ๋นเป็นรองเจ้าสำนักแต่งตั้งเฉินเยียนจือเป็นผู้อาวุโสส่วนจางเสี่ยวอวี๋ก็ถูกเลื่อนขั้นเป็นศิษย์ชั้นยอด และได้รับสิทธิประโยชน์มากขึ้นเป็นเท่าตัวหลังจากนั้นก็เริ่มวางแผนการเปิดร้านขายโอสถตอนนี้เย่ซิวสามารถลงมือได้อย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องกังวลเรื่องการถูกสำนักโอสถเอาคืนอีกแล้วเขาได้สมุนไพรปริมาณมหาศาลมาจากสำนักโอสถ จึงลงมือกลั่นโอสถทั้งวันทั้งคืนโอสถที่กลั่นเสร็จถูกส่งออกไปเรื่อย ๆ วางขายในร้านขายโอสถทั่วทุกที่ผ่านไปครึ่งเดือน สิงโตหยกขาวทั้งแปดตัวก็ทะลวงเข้าสู่ระดับถอดจิตได้สำเร็จเย่ซิวยิ่งทุ่มทุนเพิ่มเข้าไปอีกสิบวันถัดมา เสี่ยวอวี่ก็สามารถสะสมพื้นฐานแรกเริ่มได้สำเร็จ พลังปีศาจเริ่มก่อกำเนิดในร่างกาย และได้กลับเข้าสู่เส้นทางการฝึกฝนอีกครั้งการบ่มเพาะรอบที่สองของเธอนั้นก้าวหน้าอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ ราวกับติดจรวดพุ่งทะยานอย่างบ้าคลั่งด้วยการสนับสนุนจากโอสถของเย่ซิวที่มีอย่างเหลือเฟือ ใช้เวลาเพียงแค่เดือนเดียวก็บรรลุถึงระดับวิญญาณก่อกำเนิดขั้นสมบูรณ์เพียงแต่สิ่งที่ทำให้เย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status