ตอนนี้ทั้งสองสาวยืนอยู่หน้าผับพอใจกับพราวฟ้าดูสวยเด่นเป็นสง่าจนใครๆเห็นก็ต้องหันมามองกันเป็นตาเดียว
“พราวพวกคนรวยๆเค้าจะอยู่กันตรงไหน”
พอใจเดินเข้ามาด้านในพร้อมพราวฟ้าเสียงอึกกระทึกครึกโครมของดนตรีในตอนนี้ทำเอาพราวฟ้าไม่โยกตามเสียงดนตรีไม่ได้มีเพียงแค่พอใจเท่านั้นที่เอาแต่มองหาคาวีก่อนยจะหันไปถามพราวฟ้าถึงที่อยู่ของเหล่าคนมีเงินที่เขามาเที่ยวที่นี่
“โน่นไงด้านบนชั้นวีไอพี”
“ไป”
“เดี๋ยวแกมาหาใครกันแน่”
พราวฟ้าต้องรีบรั้งมือพอใจเอาไว้เพราะรู้เพียงแค่ว่าพอใจมาที่นี่ด้วยเรื่องของธุระแต่ไม่รู้ว่าจะมาหาใครยิ่งพอใจจะขึ้นไปชั้นบนก็ยิ่งต้องห้ามเพราะชั้นนั้นมีบอดี้การ์ดคอยตรวจตราตลอดเวลาม่าใช่ว่าใครจะขึ้นไปก็ได้
“คุณคาวี”
“คุณคาวีน้องคุณสิงห์น่ะเหรอ”
“อืม”
“หา..แกมีธุระอะไรกับเค้ากันแน่เล่ามาก่อน”
พราวฟ้ายอมรับว่าตกใจพอสมควรที่พอใจบอกว่ามาที่นี่เพราะคาวีคิดว่าคงไม่ใช่เพื่อนเธอพลาดท่าเสียทีให้กับผู้ชายเจ้าชู้อย่างคาวีไปแล้วล่ะ
“บอกว่าเดี๋ยวเล่าให้ฟัง”
พอใจรีบลากพราวฟ้าฝ่าฝูงชนไปที่หน้าบันไดเลื่อนที่จะขึ้นไปชั้นบนแต่แล้วก็มีเหล่าชายชุดดำที่เป็นบอดี้การ์ดเข้ามาขวางพวกเธอเอาไว้ก่อน
“คุณคาวีให้ฉันมาพบพาฉันไปพบเค้าหน่อยสิ”
“คุณคาวีไม่ได้แจ้งพวกผมไว้นะครับว่าจะมีใครมาหา”
“ฉันเป็นผู้หญิงของเค้าถ้าฉันไม่ใช่คนที่เค้าเรียกหาจะรู้ได้ยังไงว่าเค้าอยู่ที่นี่”
พราวฟ้าหันมามองหน้าพอใจขวับหลังจากที่พอใจพูดจบที่เธอคิดเอาไว้แสดงว่าจริงแอบสงสารพอใจที่ต้องมาเป็นผู้หญิงของคนเจ้าชู้แบบคาวี
“ครับๆตามผมมาเลยครับ”
เหล่าบอดี้การ์ดเห็นทีจะต้องพาสองสาวขึ้นไปหาคาวีจริงๆเพราะไม่มีใครรู้ว่าคาวีจะมาที่นี่นอกจากพนักงานที่ดูแลชั้นวีไอพีในผับแห่งนี้
แกร๊กก
และแล้วสองสาวก็ได้เข้ามาในห้องวีไอพีที่คาวีอยู่จนได้เมื่อเข้ามาได้ก็ต้องรีบหลบสายตาเพราะตอนนี้คาวีกำลังนัวเนียอยู่กับแม่ดาราสาวบนโซฟาดีที่ว่าทั้งสองนั้นยังไม่ได้เปลื้องผ้าเปลื้องผ่อนไปเสียก่อนที่พวกเธอจะเข้ามา
“ว้ายย..พวกเธอเข้ามาได้ยังไง”
คัพเค้กดาราสาวหน้าสวยร่างสูงรีบหันมาตวาดสองสาวด้วยความไม่พอใจที่มาทำลายเวลาอันแสนสุขของเธอ
“พอใจ”
คาวีผละออกจากหญิงสาวที่กำลังกอดเงยหน้ามามองพอใจและผู้หญิงอีกคนข้างๆเธอด้วยความตะลึงงันและเขาก็พูดอะไรไม่ออกไม่ใช่เพราะตกใจที่เห็นสองสาวผลีผลามเข้ามาในนี้แต่ตะลึงที่เห็นพอใจในชุดเดรสรัดรูปโชว์สัดส่วนทรงนาฬิกาทรายแถมยังแต่งหน้าทำผมจนเป็นสาวสวยเปรี้ยวตรงสเป็กของเขาต่างหาก
“ออกไปฉันจะเคลียกับผัวฉัน”
คำพูดของพอใจทำเอาคนทั้งห้องต่างก็ตกใจกันเป็นแถวโดยเฉพาะคาวีเขายังไม่ได้โต้ตอบอะไรพอใจกลับตอนนี้ก็เกิดสงครามน้ำลายระหว่างพอใจและคัพเค้กเสียแล้ว
“คุณวีก็ผัวฉันเหมือนกัน”
“แต่ฉันท้องกับเค้า”
พอใจยกเมือเท้าเอวชี้หน้าไปที่คาวีสายตาของเธอดูไม่ล่อกแล่กแม้แต้น้อยวิธีนี้เธอคิดว่าน่าจะทำให้คัพเค้กนั้นยอมออกไปจากห้องนี้ได้เธอจะได้คุยกับคาวีเรื่องของสายธารสะดวกๆ
ส่วนพราวฟ้าที่ยังมีทีท่าตกใจเธอก็ขอปล่อยเพื่อนเธอเอาไว้ก่อนด้วยมีเวลาพูดคุยกันอีกมากแต่ใครจะรู้ว่าการที่พอใจไม่อธิบายเรื่องราวให้พราวฟ้าได้ฟังก่อนจะทำให้เกิดหายนะขึ้นเพราะตอนนี้พราวฟ้าเริ่มปรี๊ดแตกแล้ว
“หา..นี่เธอรีบออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะไม่อย่างนั้นเรื่องที่เธอทำตัวง่ายกับผัวคนอื่นแบบนี้เป็นเรื่องถึงต้นสังกัดเธอแน่..ออกไป”
พราวฟ้าชี้หน้าด่าคัพเค้กหมายไล่ให้เธอออกไปเร็วๆเธอจะได้ต่อว่าคาวีอย่างสะดวกๆคิดเอาไว้แล้วหากพอใจไม่มีเรื่องคอขาดบาดตายคงไม่คิดจะมาสถานที่แบบนี้ในเวลาที่เกือบจะตีสามแบบนี้แน่นอน
“คุณวีคะ”
คัพเค้กหันไปเขย่าแขนคาวีหน้าบูดบึ้งให้เขาได้ปกป้องเธอเพราะรู้จักพราวฟ้าดีว่าเธอเป็นใครและสามารถเข้าถึงต้อนสังกัดของเธอได้จริงๆ
“คุณกลับไปก่อน”
“คุณวี”
“ผมบอกให้คุณกลับไปก่อนไง”
คาวีส่งสายตาแข็งกร้าวแต่ยังคงน้ำเสียงเรียบให้คัพเค้กได้รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังพูดไม่รู้เรื่องเมื่อได้รับสัญญาณที่ไม่ดีเช่นนี้คัพเค้กจึงเดินสะบัดก้นมองค้อนสองสาวออกไปจากห้องทันที
“หึ่..คุณมันก็เป็นผู้ชายแบบไหนทำเพื่อนฉันท้องยังมามั่วกับผู้หญิงคนอื่นเป็นลูกผู้ดีมีเงินเสียเปล่าแต่ทำตัวเสเพลหาดีไม่ได้”
หลังจากคัพเค้กออกไปได้พราวฟ้าก็กร่นด่าต่อว่าคาวีจนไฟแล่บพอใจเองก็ได้แต่ยืนทื่อยกมือขึ้นดึงแขนเพื่อนเธอเอาไว้ก่อนที่พราวฟ้าจะต่อว่าอะไรคาวีมากไปกว่านี้
“พราว..”
“แกไม่ต้องห้ามผัวแบบนี้ไม่ต้องไปห่วงมันหรอก”
พอใจไม่เพียงห้ามพราวฟ้าไม่ได้แต่เธอกลับถูกพราวฟ้าดุกลับมาด้วย
“ด่าผมพอใจหรือยัง...”
คาวีนั่งกอดอกมองพราวฟ้าสลับกับพอใจเขารู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีทางทำให้พอใจท้องได้แน่นอนไม่เข้าใจว่าสองสาวมาหาเขาและมาสร้างเรื่องที่นี่เพื่ออะไรกัน
“หึ่..”
พราวฟ้าหยุดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ใบหน้าสวยสะบัดหน้าหนีไม่อยากจะมองคาวีผู้ชายที่เห็นแก่ตัวเอาแต่ได้เธอก็ไม่คิดว่าพอใจที่ฉลาดๆจะไปเสียท่าคาวีเอาได้
“ผมไปเป็นผัวคุณและไปทำคุณท้องตอนไหน”
คาวีเห็นพราวฟ้าเงียบลงแล้วเขาจึงหันกลับมาถามพอใจเสียงแข็งอยากจะให้เธอได้อธิบายมาเร็วๆว่าที่ทำแบบนี้ต้องการอะไรกันแน่
“นี่ยังไม่ยอมรับอีกหรือไงเป็นคนยังไงกันนะ”
ยังไม่ทันที่พอใจจะได้เอ่ยปากพราวฟ้าก็หันมาตอกกลับคาวีด้วยความไม่พอใจอีกครั้ง
“คุณวีไปคบกับพอใจตอนไหนทำไมฉันไม่รู้เลยคะ”หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลได้สายธารก็ได้มีโอกาสคุยกับสามีเธอเรื่องนี้เสียที“ไม่รู้เหมือนกัน”ราชสีห์อมยิ้มอ่อนพร้อมกับส่ายหัวไปมา“อย่าบอกนะคะว่าคุณวี..พูดขึ้นมาเอง”สายธารขมวดคิ้วหากเป็นเช่นที่เธอคิดพอใจฟื้นมารู้ว่าคาวีพูดอะไรกับพ่อแม่ของตัวเองได้อาละวาดคาวีแน่“รอดูตอนพอใจฟื้นละกัน”เรื่องนี้ราชสีห์เห็นว่าจะจริงหรือไม่จริงก็ต้องรอดูตอนพอใจฟื้นแต่ที่เป็นเรื่องจริงที่เขารู้ได้ก็คือน้องชายของเขาจริงจังกับพอใจแน่นอนวันเวลาพ้นผ่านนานแรมปีตอนนี้สายธารก็ได้ให้กำเนิดลูกชายแฝดตัวกลมทั้งสองได้หกเดือนแล้วคะนิ้งเองก็คอยทำหน้าที่พี่สาวที่แสนดีช่วยคนเป็นแม่ดูแลน้องๆไม่ห่างหลังจากกลับมาจากโรงเรียนส่วนราชสีห์ก็ละมือจากงานพักใหญ่ให้อาทิตย์เป็นคนดูแลบริษัทและอาศัยให้พ่อของเขาช่วยบริหารงานบ้างบางครั้งที่ต้องตัดสินใจงานใหญ่เพราะสงสารภรรยารักที่ต้องดูแลลูกคนเดียวถึงสามคนเขาคิดผิดไปเสียแล้วว่าจะมีลูกหลายๆคนเพราะแค่เจ้าแฝดมาเติมเต็มครอบครัวก็ทำเอาเหนื่อยแทบลากเลือดเลยทีเดียวทางด้านคาวีตั้งแต่ที่พอใจฟื้นมาได้และรู้ว่าคาวีพูดอะไรกับพ่อแม่เธอก็โกรธมากจนไม่ยอมคุยก
“ดูๆไปแล้ว...ที่เธอเป็นแบบนี้ก็คงจะเพราะครอบครัวนะครับพี่สิงห์”สองหนุ่มกลับจากสถานีตำรวจได้ก็รีบขับรถตรงมาที่โรงพยาบาลสองพี่น้องพูดคุยกันด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างหดหู่เพราะสาเหตุส่วนหนึ่งที่ทำให้กชกรเป็นแบบนี้ก็น่าจะเป็นเพราะปมในวัยเด็ก“ก็ส่วนหนึ่ง...แต่มันก็อยู่ที่ตัวเธอด้วยที่มองแต่ด้านมืดจนมันทำร้ายตัวเองแบบนี้...หวังว่าวันนึงเธอจะคิดได้”ราชสีห์ที่มีอารมณ์โกรธกชกรในคราแรกอยู่มากตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นเวทนาสงสารเพราะเขารู้ว่าคนที่อยู่กับอคติและปมอดีตมันทุกข์แค่ไหนเขาเองก็เคยผ่านมาแล้วแถมตอนนั้นยังทำร้ายสายธารจนปางตายอีกด้วย“คุณสิงห์”สายธารที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยเธอเห็นหน้าสามีกลับมาได้ก็รีบเรียกหาเพราะยังมีอาการกลัวกับเหตุการณ์ก่อนหน้าแม้นตอนนี้จะมีทั้งพ่อแม่สามีอยู่เป็นเพื่อนก็ยังไม่อุ่นใจเท่ากับได้อยู่ใกล้กับชายหนุ่ม“เป็นยังไงบ้าง”คนตัวโตรีบสาวเท้าโผเข้ามาหาภรรยารักเขาเป็นห่วงหญิงสาวจนสุดหัวใจก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากมนเบาๆ“หมอยังไม่ให้ลุกไปไหนหนูสายอยู่ในภาวะเครียดมดลูกเลยบีบตัว”เปรมฤดีเป็นคนเอ่ยตอบให้ลูกชายเธอได้รับรู้เพราะคืนนี้ราชสีห์คงต้องนอนเฝ้าสายธารที่นี่“แล้วเรื่องที่โรง
หลายวันต่อมาหลังจากที่อิงอรเริ่มสงสัยในกชกรเธอก็เริ่มจ้างให้คนตามสืบเรื่องราวให้ละเอียดขึ้นจนได้รู้ว่ากชกรนั้นเคยมีประวิติการักษาอาการทางจิตและตอนนี้ก็ยังต้องกินยาอยู่เป็นประจำอีกเรื่องที่ทุกคนตกใจกันไปตามๆกันเมื่อรู้เรื่องก็คือคำสารภาพของตรีทศที่สารภาพทุกอย่างว่าเรื่องการตายของกัญญาเป็นฝีมือของกชกรทั้งหมดแต่เขาไม่รู้จริงๆว่าแรงจูงใจที่กชกรทำไปนั้นเป็นเพราะอะไรเขาเพียงแค่ได้เงินว่าจ้างจากกชกรและมีพันธ์ลับๆกันเท่านั้นคนที่ช่วยเหลือในแผนการของกชกรก็คือหมอเปรมณัฐเพระถูกกชกรขู่ว่าหากไม่ช่วยเธอจะเอาเรื่องที่กัญญาท้องกับเปรมณัฐไปบอกกับครอบครัวเปรมณัฐให้ได้รับรู้และยังขู่อีกว่าหากราชสีห์รู้เรื่องที่เปรมณัฐเป็นชู้กับกัญญาราชสีห์ไม่เอาหมอเปรมณัฐไว้แน่นอนเปรมณัฐจึงต้องทำตามที่กชกรบอกทุกอย่างอีกทั้งลายมือที่เขียนในจดหมายของกัญญาที่อยู่ในมือตำรวจอิงอรก็สามารถทำเรื่องขอให้ตรวจสอบใหม่ได้ในเวลาไม่นานนักและผลตรวจเทียบกับน้ำหนักลายเซ็นของเอกสารที่กัญญาเคยเซ็นก็ออกมาว่าลายมือในจดหมายไม่ใช่ของกัญญาแต่ดันไปตรงกับน้ำหนักลายมือของกชกรตอนนี้กชกรจึงมีหมายจับออกมาเรียบร้อย“ไม่น่าเชื่อว่าพี่จะทำกับน้องได้
“เธออาจจะอยากให้ครอบครัวเราพังเพราะแค้นฉัน”สาวเจ้ายกมือปาดน้ำตาลวกๆเธอคิดว่าที่กชกรทำทั้งหมดก็เพื่อทำลายครอบครัวของเธอตามที่หญิงสาวได้เคยพูดเอาไว้เมื่อครั้งที่เจอเธอครั้งก่อนนั้น“ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาของคนที่ฉันรักเลย...ฉันขอโทษจริงๆ..ขอโทษ”ราชสีห์พยุงร่างบางให้ลุกขึ้นก่อนจะรวบร่างบางมาไว้ในอ้อมกอดลูบหัวทุยของเธอเบาๆพร้อมพูดความในใจด้วยเสียงสั่นเครือสายธารได้แต่กอดเอวหนาเอาไว้แน่นใบหน้านวลซบอยู่กับอกแกร่งเธอไม่อยากนึกถึงเรื่องที่กชกรพูดเพราะไม่อยากต้องแบ่งคนรักของเธอให้ใครทั้งนั้นโชคดีเหลือเกินที่กชกรไม่ได้ท้องจริงๆแต่หากเป็นไปได้เธอก็ไม่อยากให้ราชสีห์ไปมีสัมพันธ์อะไรกับกชกรเลยสามวันต่อมาตอนนี้ทุกคนกลับมาที่กรุงเทพกันเรียบร้อยแล้วเพราะเริ่มไม่มีความสนุกเมื่ออยู่ที่หัวหินเพราะมีคนไปทำให้เสียบรรยากาศการพักผ่อนของครอบครัวอิงอรและพอใจก็กลับมาที่กรุงเทพด้วยเช่นกันเพราะอิงอรต้องการที่จะสะสางเรื่องบางอย่างด้วยตัวเอง“พรุ่งนี้ย่าจะไปหาหมอแก้วหนูพอกับตาวีไปเป็นเพื่อนย่าหน่อยนะ”“ไปทำอะไรคะคุณย่า”“จัดการกับคนโกหกให้มายุ่งกับครอบครัวตาสิงห์ไม่ได้”“ขอรายละเอียดเพิ่มเติมอีกนิดได้หรือเปล่าครับ
“ไม่ใช่ว่าฉันไม่เห็นใจเธอนะ...หากเด็กในท้องเป็นลูกตาสิงห์จริงพวกเรายินดีรับผิดชอบส่วนเธอต้องการค่าเสียหายเท่าไร..ฉันชดใช้ให้เธอแต่ถ้าจะให้ตาสิงห์มาตบแต่งเธอเป็นเมียอีกคนด้วยคงเป็นไปไม่ได้เพราะเมียเค้าก็อยู่ทั้งคน..”เปรมฤดีรู้สึกไม่ถูกชะตากชกรเท่าไรเธอเข้าใจได้ว่ากชกรคงต้องการให้ราชสีห์ตบแต่งรับเธอมาอยู่ในครอบครัวแต่จะทำเช่นนั้นได้อย่างไรในเมื่อลูกชายเธอมีสายธารอยู่แล้วทั้งคน“แต่งงานกับฉันมันยากอะไรในเมื่อ..กับฆาตกรที่ฆ่ายัยเกรซคุณยังแต่งงานด้วยได้เลยอย่าลืมสิว่าลูกคุณทั้งคนในท้องยัยเกรซตายเพราะใคร”เมื่อเห็นว่าทุกคนในครอบครัวนี้มีทีท่าไม่ต้อนรับเธอกชกรจึงเริ่มอาละวาดออกมาด้วยความไม่พอใจ“หึ่..ยังจะเอาเรื่องนี้มาพูดอีก...ลูกในท้องเกรซไม่ใช่ลูกผมคุณก็รู้ดีอยู่แก่ใจไม่ใช่หรือไง”ทั้งราชสีห์และคาวีต่างก็มองกชกรด้วยความขุ่นเคืองเพราะรู้ว่าหญิงสาวรู้อยู่แก้ใจว่าความจริงเป็นเช่นไรยังจะหน้าด้านพูดเพื่อย้ำปมในใจของราชสีห์“เอาอะไรมาพูด”“ลูกในท้องเกรซเป็นลูกหมอณัฐ...คุณตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ต้องการให้ผมรู้สึกทรมานไปทั้งชีวิตอย่างนั้นหรือไง”ราชสีห์เห็นทีเขาจะต้องต่อว่าเธอเรื่องนี้เสียหน่อยทั้ง
พอใจพยุงสายธารออกมาจากห้องครัวเพราะหญิงสาวเริ่มมีอาการหน้ามืดขณะที่กำลังช่วยกันทำอาหารเย็น“ทำไมจู่ๆจะเป็นลมได้ล่ะ...หรือว่า”ทั้งสองหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาห้องนั่งเล่นได้พอใจก็รีบถามถึงอาการของสายธารทันทีด้วยเป็นหมอจึงพอจะดูออกว่าอาการของสายธารเหมือนคนที่กำลังตั้งครรภ์“อืม..”ใบหน้าหวานซีดเซียวพยักหน้าตอบเพื่อนเธอเพราะรู้ว่าอย่างไรก็ปิดพอใจไม่มิด“แล้วนี่คุณสิงห์รู้หรือยัง”“ยัง...ฉันว่าจะบอกหลังจากกลับจากที่นี่ไม่อย่างนั้นทุกคนคงไม่ยอมให้ฉันทำอะไรแน่”“แล้วนี่กี่สัปดาห์แล้ว”“ประมาณแปด..”เท่าที่คำนวณจากประจำเดือนครั้งสุดท้ายดูสายธารคิดว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ได้ประมาณสองเดือนแล้ว“คราวนี้คะนิ้งก็จะมีคนมาวิ่งเล่นด้วยแล้ว”พอใจสวมกอดเพื่อนรักเอาไว้หลวมๆดีใจกับชีวิตของสายธารที่ตอนนี้ดูท่าอะไรๆจะลงตัวไปเสียหมด“เราน่าจะมีลูกพร้อมๆกันเนอะ”สิ้นเสียงสายธารพอใจก็เริ่มขมวดคิ้วผละออกจากการกอดเล็กน้อยตอนนี้เธอคงจะมีลูกพร้อมสายธารไม่ได้เพราะแฟนก็ยังไม่มี“พูดอะไร..ฉันจะมีกับใครล่ะ”“อ้าว..ก็เห็นคุณคาวีเอาแต่ตามตื๊อแกไม่ใจอ่อนบ้างเลยเหรอ”สายธารอมยิ้มกริ่มเธอรู้เรื่องนี้จากราชสีห์มาสักพักแล้วว่า