แชร์

Chapter 18

ผู้เขียน: อัญญาณี
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-07 00:42:46

Chapter 18

“คะพี่นะ...” คำถามค้างเติ่ง หล่อนมองหน้าคนที่เคาะประตูตาค้าง ไม่คิดว่าจะเป็นราซิเอลโล่ เมื่อตั้งสติได้หล่อนรีบปิดประตู แต่ช้ากว่ามือใหญ่ที่ดันประตูแล้วเดินเข้าไปในห้อง

“ลูกใคร”

เป็นคำถามแรกของชายตัวโต เขาก้มมองเด็กชายที่กำลังนอนหลับบนเบาะ วินาทีแรกที่เห็นเด็กชายในระยะใกล้ ราซิเอลโล่รู้สึกแปลกๆ ในอก พินิจรูปหน้าและผิวพรรณของเด็กชาย มองปราดเดียวก็รู้ว่า เด็กคนนี้มีเชื้อสายชาวต่างชาติ ที่เขามั่นใจคือ เส้นผมของเด็กชายที่ไม่ใช่สีดำหรือสีน้ำตาลเข้ม แต่เป็นสีน้ำตาลประกายทอง ซึ่งเส้นผมของเด็กคนนี้เหมือนเขาไม่มีผิด

“ลูกฉันน่ะสิ” เพชรหอมตอบเสียงสั่น “ออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันโทรแจ้งตำรวจจริงด้วย”

“ลูกของฉันใช่ไหม” ราซิเอลโล่ไม่สนใจคำขู่ เขาถามกลับด้วยความอยากรู้เต็มที่ “ใช่ไหมเพ้นท์”

น้ำเสียงประโยคคำถามค่อนข้างสั่น และเจ้าของเสียงปรารถนาอยากได้ยินคำตอบเต็มที่

“ไม่ใช่ น้องฮาร์ทเป็นลูกของฉันคนเดียว” เพชรหอมตอบเสียงแข็ง

“เธอพูดแบบนี้ ยิ่งทำให้ฉันแน่ใจว่า เด็กคนนี้ต้องเป็นลูกฉันชัวร์ล้านเปอร์เซ็นต์”

“คุณแน่ใจเหรอว่าเป็นลูกคุณ เอาอะไรมามั่นใจขนาดนี้มิทราบ ฉันจำคำพูดของคุณได
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 66

    Chapter 66“เพ้นท์ คุณจะรับคุณราซิเอลโล่เป็นสามีของคุณไหม คุณสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อเขา ทั้งในยามสุขและยามยาก ในยามไข้และสบายดี จะรักเขาและให้เกียติเขาชั่วชีวิตของคุณหรือไม่”“ค่ะ” เพชรหอมตอบด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเจ้าบ่าวและเจ้าสาวได้ทำการสวมแหวนให้แก่กันและกัน ตามด้วยจุมพิต หลังจากนั้นบาทหลวงได้ประกาศให้ทุกคนรู้ว่า ราซิเอลโล่กับเพชรหอมได้เป็นสามีภรรยากัน ลำดับต่อไปคือ เจ้าสาวโยนช่อดอกไม้สตรีโสดราวสิบคนมายืนอออยู่หน้าสุ้มดอกไม้ ทั้งหมดจับจ้องไปยังช่อดอกไม้ในมือเพชรหอม และชูมือสูงเพื่อคว้าช่อดอกไม้ที่เจ้าสาวกำลังโยนขึ้นสูงบนอากาศวารุณีที่ยืนอยู่ข้างช้องนาง หล่อนไม่คิดจะไปแย่งช่อดอกไม้เหมือนสาวอื่น เพราะคิดว่า ตนเองคงไม่ใช่รายต่อไปที่จะแต่งงาน หล่อนยืนมองดูพวกหล่อนแย่งดอกไม้ด้วยรอยยิ้ม แต่ความที่เพชรหอมแรงเยอะ ทำให้ช่อดอกไม้เลยจุดที่สาวๆ ยืนแย่งดอกไม้กัน ทิศทางของช่อดอกไม้ตรงไปยังร่างวารุณีที่เงยหน้าขึ้นมองช่อดอกไม้ สัญชาตญาณทำให้หล่อนยกมือขึ้นรับช่อดอกไม้ที่ตกมาอยู่ในมือแบบพอเหมาะพอดี สาวนางอื่นที่ไม่ได้ดอกไม้ทำหน้าตาผิดหวัง ส่วนคนที่ได้ช่อดอกไม้ยังทำหน้างงๆ อยู่“น้องวาได้ช่อดอกไม้ค่ะพี

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 65

    Chapter 65เพชรหอมมองดูตัวเองในกระจกบานใหญ่แล้วยิ้มกว้าง เป็นรอยยิ้มแห่งความสุขที่หล่อนรอคอยมานาน เคยคิดว่ามันอาจไม่มีวันนี้ วันที่หล่อนได้สวมชุดเจ้าสาวที่ราซิเอลโล่สั่งตัดให้หล่อนเป็นพิเศษ จ้างดีไซเนอร์ระดับโลกที่ต้องเคลียร์คิวมาตัดชุดวิวาห์ให้ แน่นอนว่าราคาค่าตัดชุดจะต้องแพงเป็นสองเท่า ไม่ว่าจะเสียเงินมากแค่ไหน ราซิเอลโล่ยินดีและเต็มใจจ่ายเพื่อเมียสุดที่รัก“ว้าว สวยจังค่ะ คุณใส่ชุดนี้แล้วสวยมากค่ะ” ผู้จัดการร้านเอ่ยชม“ขอบคุณค่ะ” เพชรหอมตอบกลับด้วยรอยยิ้ม“พอดีไหมคะ ต้องให้ฉันแก้ตรงไหนรึเปล่าคะ” ผู้จัดการคนเดิมถาม“ไม่ค่ะ พอดีแล้วค่ะ”“ถ้าอย่างนั้นฉันไปตามคุณผู้ชายมาดูชุดคุณนะคะ ถ้าคุณผู้ชายบอกผ่าน ฉันจะได้ส่งชุดให้คุณเลย”“ค่ะ” ผู้จัดการร้านเดินออกไปตามราซิเอลโล่ที่นั่งรออยู่ด้านนอก ไม่กี่อึดใจเขาก็เดินเข้ามาในห้องลองชุด ราซิเอลโล่ยิ้มตาพราวเมื่อเห็นความงดงามของเพชรหอมผ่านกระจกบานใหญ่ เขาเดินมาสวมกอดสาวสวยทางด้านหลัง ก้มหน้าหอมแก้มหล่อนฟอดใหญ่“เมียใครเนี่ย สวยที่สุดเลย” เขาพูดชิดใบหู จูบขมับหล่อนเบาๆ ก่อนเลื่อนสายตามองดูกระจก “ฉันรักเธอจังเลยเพ้นท์ รักลูกด้วย”เป็นคำบอกรักที่เขาพ

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 64

    Chapter 64ชายหนุ่มรู้สึกปวดตุ๊บๆ ตรงอวัยวะกลางร่างกายที่พองขยายตามอารมณ์ ยิ่งไล่สายตาต่ำลงจนถึงเนินสวาท หัวใจเขาเต้นถี่เร็ว อยากจะนำหน้าฝังตรงจุดนั้น ดูดซับน้ำหวานที่เขารู้ดีว่า หวานหอมมากแค่ไหนอูยย์...ขนลุกเหนือเมฆขนลุกซู่ แทบอยากเดินหนีออกจากห้อง เพราะหากอยู่ห้องนี้นาน มีหวังได้ลักหลับช้องนางแน่ แต่ทำไมหนอทำไม ขาทั้งสองข้างมันกลับไม่ยันให้เขาลุกขึ้นยืน เขายังคงนั่งอยู่ริมเตียง สายตามองเรือนร่างสาวตาปรอยชายหนุ่มรู้สึกควบคุมตัวเองไม่อยู่ ทั้งที่นับหนึ่งถึงสิบล่วงไปหลักยี่สิบ ให้ยับยั้งชั่งอารมณ์ แต่ก็ไม่ได้ผล ผ้าขนหนูที่ถือไว้ดูมีน้ำหนักมากจนเขาถือไว้ไม่ไหว ทำมันหล่นอยู่บนที่นอน คล้ายกับว่ามีแม่เหล็กดึงดูดให้ใบหน้เขาโน้มต่ำลงไปหาดอกบัวงามสล้าง จุดหมายของเขาคือยอดปทุมพุ่มสวยปากหนาครอบงับสิ่งสวยงามล่อตา ดูดกลืนสิ่งนั้นเข้าไปในปาก ปล่อยออกมาให้ลิ้นทำหน้าที่ไล้เลีย อกอวบอีกข้างตกอยู่ในอุ้งมือหนาที่บีบเคล้นอย่างเมามันเจ้าของทรวงอกอวบใหญ่แม้ว่าจะหลับจากความอ่อนเพลีย ทว่าเมื่อถูกความเสียวเข้าเล่นงาน หล่อนเริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนอง ร่างสั่นและขยับตัวไปมาเล็กน้อย แต่ตายังไม่ลืม“อืม” เสียงท

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 63

    Chapter 63หนึ่งเดือนต่อมา ประเทศอิตาลีวารุณียืนโบกมือให้เหนือเมฆพี่ชายต่างมารดาที่เดินออกมาจากประตูผู้โดยสารขาเข้า โดยข้างกายเหนือเมฆมีสาวสวยเดินเคียงข้างกันมาด้วย สาวคนนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ช้องนาง คนรักของเขาที่มีกำหนดวัววิวาห์อีกสองเดือนข้างหน้า ก่อนวิ่งเข้าไปกอดด้วยความคิดถึง“คิดถึงพี่เหนือที่สุดเลย” วารุณีบอกพี่ชายหลังจากคลายอ้อมแขน เปลี่ยนเป็นพนมมือไหว้เหนือเมฆและว่าที่พี่สะใภ้“คิดถึงพี่แล้วทำไมไม่กลับเมืองไทยล่ะ กลับบ่อยๆ สิจะได้หายคิดถึง” เหนือเมฆวางมือลงบนศีรษะวารุณีแล้วส่ายช้าๆ ด้วยกิริยาเอ็นดู“เปลืองเงินพี่เหนือคะ ค่าเครื่องบินแพง เก็บไว้ดีกว่า” หล่อนตอบตามนิสัยคนตระหนี่“จะเปลืองเท่าไหร่กันเชียว พี่ยินดีจ่ายนะ”“กลับไปวาก็ไม่ได้ทำอะไร ได้แต่นั่งๆ นอนๆ เดินไปดูคนงานทำงานในไร่ หรือไม่ก็ไปกินข้าวดูหนังกับเพื่อน วาเบื่อค่ะ วาอยู่ที่นี่สนุกกว่า วาหางานพิเศษทำด้วยนะคะ จะได้ประหยัดเงินพี่เหนือ”“พี่บอกแล้วไงว่าไม่ต้องทำให้เรียนอย่างเดียว น้องสาวคนเดียวพี่เลี้ยงได้”“วาอยากทำค่ะ ได้ทั้งเงินและแก้เหงาด้วยค่ะ พอเลิกเรียนหรือวันไหนไม่มีเรียน วาก็จะอยู่แต่ในห้อง เสียเวลาเปล

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 62

    Chapter 62เรียวขาเพชรหอมถูกดันออกไปด้านข้าง เปิดทางให้ภมรหนุ่มกลัดมัน บินโฉบมาดอมดมเกสรดอกไม้ ราซิเอลโล่ไม่รอช้า ขยับตัวมานั่งคุกเข่ากลางร่างสวย แนบหน้าลงบนดอกมณฑาส่งกลิ่นหอมเย้ายั่วอารมณ์ เป็นกลิ่นสาบสาวหอมกรุ่นโชยมาพร้อมกลิ่นครีมอาบน้ำ ชวนให้เขาหลงใหลและอยากสัมผัสแตะต้อง “อา...อา...คุณเอลโล่...คุณเอลโล่...อืม”เพชรหอมไม่ห้ามปรามการกรทะของราซิเอลโล่ เพราะรู้ดีว่า ห้ามไปก็เท่านั้น อย่างไรเสียเขาก็ต้องทำในเรื่องที่อยากทำ หล่อนทำได้เพียงนอนบิดตัวบนที่นอน รับความเสียวซ่านจากการเล้าโลมของราซิเอลโล่ที่ปรนเปรอความสุขให้หล่อนเช่นนี้เป็นครั้งแรกราซิเอลโล่ไม่เคยทำเช่นนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน เขาคิดเสมอว่า ตนเองมอบความสุขให้กับคู่นอนทุกคนได้โดยไม่ต้องออรัลเซ็กซ์ให้ มีแต่ผู้หญิงจะทำให้ตนมากกว่า แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะทำไม่เป็น เรื่องแบบนี้มันมีอยู่ในหัว รู้วิธีมอบความสุขให้เพชรหอม ลิ้นหนาปาดป่ายไปตามกลีบดอกไม้ ไล้เลียสะบัดพลิ้ว ประสานการทำงานกับนิ้วมือที่สะกิดจุดอ่อนไหวสตรี ควบคู่กับอีกมือหนึ่งที่เลื่อนขึ้นมาเคล้นขยำความอวบใหญ่ของทรวงอก บางครั้งเขาขยับปากดูดเม็ดทับทิมจุดที่จะทำให้เพชรหอมบ้าคลั่งใ

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 61

    Chapter 61ขณะมอบจุมพิตหวานล้ำราซิเอลโล่ดันตัวเพชรหอมให้นอนราบบนที่นอน ก่อนจะนำตัวเองเกยก่าย ปากหนาแนบชิดปากเรียวบาง บดจูบมอบความอ่อนหวานระคนร้อนเร่าในอารมณ์ให้หล่อนต่อเนื่อง ซึ่งเขาเองก็ไม่ปรารถนาจะดึงปากออกห่าง เพียรหาความหอมและหวานที่คิดว่ามีมากเหลือเกินอย่างไม่คิดหยุด กระหวัดลิ้นเกี่ยวรัดลิ้นบางที่โรมรันตอบกลับ เขาซอกซอนลิ้นแทบจะทุกซอกมุมทั่วช่องปากกลิ่นหอม ที่เพิ่มพลังทางอารมณ์ให้ได้อย่างมากมาย“คิดถึงมากเลยรู้ไหม” ราซิเอลโล่พูดชิดปากหอมหวาน กดปากซ้ำหลายครั้ง “ปากเธอหอมเหมือนดอกไม้ หวานเหมือนได้กินน้ำหวานจนฉันไม่อยากหยุดจูบ” เพชรหอมยิ้มเขินกับคำชมจากใจของราซิเอลโล่ หล่อนยิ้มให้เขา เป็นรอยยิ้มที่ทำให้คนเห็นใจกระตุก“อย่ายิ้มแบบนี้ให้ใครเห็นนะ” น้ำเสียงราซิเอลโล่คล้ายคนละเมอ “ฉันหวง”“เพ้นท์ยิ้มแบบนี้ให้คุณคนเดียวค่ะ” เพชรหอมตอบเสียงเบา อ่อนระทวยกับสายตามหาเสน่ห์ของเขา“ดีมาก ถ้าเธอยิ้มให้ผู้ชายอื่นแบบนี้ ฉันคลั่งตายแน่ เดือดร้อนต้องเอาเท้าไปกระทืบหน้ามัน” ฝ่ามือใหญ่ลูบแก้มหล่อน มองหล่อนด้วยสายตาหวานเยิ้ม “ฉันรักเธอ”เป็นคำบอกรักที่เพชรหอมได้ยินครั้งใด หัวใจเสมือนถูกรดด้วยน้ำทิพย์

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status