Share

Chapter 18

last update Huling Na-update: 2025-08-07 00:42:46

Chapter 18

“คะพี่นะ...” คำถามค้างเติ่ง หล่อนมองหน้าคนที่เคาะประตูตาค้าง ไม่คิดว่าจะเป็นราซิเอลโล่ เมื่อตั้งสติได้หล่อนรีบปิดประตู แต่ช้ากว่ามือใหญ่ที่ดันประตูแล้วเดินเข้าไปในห้อง

“ลูกใคร”

เป็นคำถามแรกของชายตัวโต เขาก้มมองเด็กชายที่กำลังนอนหลับบนเบาะ วินาทีแรกที่เห็นเด็กชายในระยะใกล้ ราซิเอลโล่รู้สึกแปลกๆ ในอก พินิจรูปหน้าและผิวพรรณของเด็กชาย มองปราดเดียวก็รู้ว่า เด็กคนนี้มีเชื้อสายชาวต่างชาติ ที่เขามั่นใจคือ เส้นผมของเด็กชายที่ไม่ใช่สีดำหรือสีน้ำตาลเข้ม แต่เป็นสีน้ำตาลประกายทอง ซึ่งเส้นผมของเด็กคนนี้เหมือนเขาไม่มีผิด

“ลูกฉันน่ะสิ” เพชรหอมตอบเสียงสั่น “ออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันโทรแจ้งตำรวจจริงด้วย”

“ลูกของฉันใช่ไหม” ราซิเอลโล่ไม่สนใจคำขู่ เขาถามกลับด้วยความอยากรู้เต็มที่ “ใช่ไหมเพ้นท์”

น้ำเสียงประโยคคำถามค่อนข้างสั่น และเจ้าของเสียงปรารถนาอยากได้ยินคำตอบเต็มที่

“ไม่ใช่ น้องฮาร์ทเป็นลูกของฉันคนเดียว” เพชรหอมตอบเสียงแข็ง

“เธอพูดแบบนี้ ยิ่งทำให้ฉันแน่ใจว่า เด็กคนนี้ต้องเป็นลูกฉันชัวร์ล้านเปอร์เซ็นต์”

“คุณแน่ใจเหรอว่าเป็นลูกคุณ เอาอะไรมามั่นใจขนาดนี้มิทราบ ฉันจำคำพูดของคุณได
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 29

    Chapter 29“แป้น แป้น” เหนือเมฆเรียกคนรับใช้ที่รีบเดินมาหาเจ้านาย“คะคุณเหนือ”“พาคุณกุ้งไปล้างหน้าที่ห้องของฉัน” เขาสั่งแป้น “กุ้งตามแป้นไปนะ”“ค่ะคุณเหนือ” แป้นรับคำสั่ง พาช้องนางขึ้นไปชั้นบน แต่เหมือนเหนือเมฆจะนึกอะไรขึ้นได้ เขาเรียกแป้นให้มาหาตน พร้อมกระซิบบอกบางอย่าง “ได้ค่ะคุณเหนือ”เมื่อรับคำสั่งสุดท้ายของเจ้านายเสร็จ แป้นพาช้องนางไปยังห้องนอนของเจ้านายชั้นสอง ซึ่งเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดในบ้านช้องนางกวาดตามองห้องนอนของเหนือเมฆที่ใหญ่กว่าห้องนอนของตนหลายเท่าตาค้าง ข้าวของเครื่องใช้ในห้องนี้เป็นของแบรนด์เวอร์ซาเช่ทุกชิ้น ไม่ว่าจะเป็นเตียงนอน ตู้เสื้อผ้า ผ้าม่าน วอล-เปเปอร์ และอีกหลายรายการต่างเป็นแบรนด์นี้ทั้งสิ้น เจ้าของบ้านหลังนี้คงชอบแบรนด์นี้มากๆ เฟอร์นิเจอร์เกือบทุกชิ้นจึงเป็นแบรนด์นี้“นี่ห้องพี่เหนือจริงๆ เหรอ” ช้องนางถามอย่างไม่แน่ใจ“ใช่ค่ะ ห้องนี้ห้องคุณเหนือค่ะ” แป้นตอบ “ผ้าเช็ดหน้าอยู่ในห้องน้ำแล้วนะคะ เชิญคุณกุ้งตามสบายค่ะ”แป้นเหมือนพูดตัดบท หล่อนยิ้มให้ช้องนางก่อนเดินออกจากห้องเมื่อหมดหน้าที่ ช้องนางเดินเข้าห้องน้ำที่ภายในห้องนี้ก็ยังมีของใช้แบรนด์ดังให้เห็น หล่อนรี

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 28

    Chapter 28เหนือเมฆขับรถเวสป้ามาจอดตรงทางเข้าออกของพนักงานดังเช่นสามวันที่ผ่านมา ทว่าวันนี้เขามาเร็วหน่อยเนื่องจากช้องนางเลิกงานสี่โมงเย็น ในขณะที่รอช้องนางเลิกงาน เขาเกิดกระหายน้ำ จึงเดินไปซื้อน้ำที่ร้านสะดวกซื้อ กะว่ากลับมาช้องนางก็ออกมาจากโรงแรมพอดีขณะที่เหนือเมฆเดินไปร้านสะดวกซื้อ ไกรศรที่หายหน้าไปหลายวันเดินมาทางเข้าออกพนักงาน เขาด้อมๆ มองๆ อยู่ตรงบริเวณรถเวสป้าคันสวย ชะเง้อคอมองช้องนางที่เดินออกมาพอดี พอเห็นอดีตคนรักเขารีบหลบตรงหัวมุมทางเดิน“กุ้ง” ไกรศรโผล่ตัวออกมาจากมุมทางเดิน เรียกชื่อเล่นอดีตคนรัก ที่ตกใจจนร้องอุทานออกมา“ว้าย!...ต้าร์” ช้องนางรีบขยับเท้าหมายเดินหนี ทว่าไกรศรนำร่างมาขวางทาง นัยน์ตาหล่อนเลิกลั่ก มองซ้ายมองขวาราวกับหาคนช่วย แต่ก็เหมือนกับโชคไม่เข้าข้าง ไม่มีพนักงานคนใดเข้าออกในเวลานี้นอกจากหล่อน จะมีเพียงรถเวสป้าคันเดิมที่จอดอยู่ไม่ห่างมากนัก แต่ไม่เห็นเจ้าของที่มักเห็นเขายืนพิงรถรอหล่อน เหนือเมฆไปไหนนะ...เขาไปไหน ช้องนางอยากเห็นหน้าเขาเวลานี้มากเหลือเกิน“อยู่คุยกันก่อนสิ ฟังต้าร์อธิบายก่อน”“ยังต้องอธิบายอะไรอีก ดีเท่าไหร่ที่ฉันไม่โทรแจ้งตำรวจ”

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 27

    Chapter 27“ผมจะส่งข้อความบอกคุณคืนนี้”“ได้ครับ” เมื่อการพูดคุยเรื่องธุรกิจจบลง การรับประทานอาหารจึงเริ่มขึ้น และในขณะที่กำลังทานอาหารอยู่นั้น จักรพลคอยตักอาหารใส่จานเพชรหอมตลอดเวลา แม้ว่าเพชรหอมไม่พอใจสายตาของอีกฝ่าย ทว่าด้วยมารยาทหล่อนไม่สามารถไม่รับน้ำใจจากจักรพลได้และการที่จักรพลเอาใจเพชรหอมจนออกนอกหน้า อยู่ในสายตาของราซิเอลโล่ที่ต้องควบคุมอารมณ์ตัวเองอย่างหนัก ไม่ให้ฟิวส์ขาดลุกขึ้นกระทืบจักรพล เขายอมรับว่าความหึงหวงแล่นพล่าน เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นในจิตใจเขามาก่อน การพบเจอเพชรหอมครั้งนี้เปลี่ยนความรู้สึกของเขาหลายอย่างจริงๆการนัดพบระหว่างนานโอกับนภดลสิ้นสุดลง ทั้งหมดลุกขึ้นเดินออกจากห้องอาหารเมื่อนานโอจัดการค่าอาหารเรียบร้อย ระหว่างที่นานโอกำลังเดินไปยังลานจอดรถของห้างสรรพสินค้า ล่ามสาวได้ขอตัวเข้าห้องน้ำ นานโอจึงไปรอที่รถ โดยไม่รู้ว่า จักรพลได้ตามหล่อนมาและเมื่อเห็นว่าเพชรหอมแยกตัวเข้าห้องน้ำ เขาจึงยืนรออยู่ด้านนอก“เพ้นท์ครับ” จักรพลเรียกเพชรหอมที่ชะงักเท้า มองต้นเสียงแล้วยิ้มบาง“คะ คุณจักรมีอะไรคะ”“ผมขอเบอร์คุณได้ไหมครับ ผมคิดถึง ผมจะได้โทรหา”“อย่าดีกว่าค่ะ ขอตัว

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 26

    Chapter 26“สวัสดีจ้ะเพ้นท์ วันนี้นึกยังไงมาส่งฮาร์ทล่ะ แล้วนี่ใครเหรอ หน้าตาหล่อเชียว แต่เอ...หน้าตาฮาร์ทเหมือนพ่อหนุ่มคนนี้มากเลยนะ เขาเป็นใครเหรอ” ดวงตาถาม มองหน้าราซิเอลโล่แล้วยิ้ม “ว่าไงคะ พ่อหนุ่มคนนี้เป็นใครเอ่ย”“ขอตัวก่อนนะคะ จะรีบไปทำงานค่ะ” เพชรหอมเลี่ยงไม่ตอบคำถาม รีบจูงยศนัยไปยังห้องเรียน เมื่อส่งบุตรชายเข้าห้องเรียนเสร็จ ทั้งสองก็เดินห่างห้องเรียนห้องนั้น“ผู้หญิงคนนั้นพูดว่าอะไร ทำไมพูดไปต้องมองหน้าฉันด้วย” คนฟังภาษาไทยไม่เข้าใจยังคาใจจึงเอ่ยถาม“เธอบอกว่า คุณหน้าตาดูไม่ได้ ขี้เหล่” เพชรหอมปด ปรายตามองราซิเอลโล่ที่ทำหน้าเหมือนเสียความมั่นใจ“ยิงทิ้งดีไหม ปากไม่สร้างสรรค์” เขาแสร้งทำเสียงดุ เพราะคิดว่า ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้พูดตามที่หล่อนบอก ก่อนทำทีหมุนตัว“นั่นคุณจะไปไหน” เพชรหอมถาม“ไปจัดการผู้หญิงคนนั้นน่ะสิ มาหาว่าฉันไม่หล่อได้ไง ฉันหล่อระดับเทพเลยนะจะบอกให้” เพชรหอมทำหน้าตกใจเมื่อได้ยินคำพูดมาเฟียหนุ่ม ซึ่งหล่อนรู้ดีว่า เขาทำจริง“ฉันล้อเล่น พี่ดวงไม่ได้พูดอย่างนั้น” เพชรหอมรีบห้าม และทำความเข้าใจใหม่ “พี่ดวงถามว่าคุณเป็นใคร แล้วยังพูดว่าฮาร์ทหน้าเหมือนคุณ”“แล้วเธอตอ

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 25

    Chapter 25ราซิเอลโล่พูดไม่ผิด พอเขาเดินออกมาเรียกแท็กซี่หน้าโรงแรมที่มีร้านขายพวงมาลัยตั้งอยู่ เขาจึงเดินไปซื้อพวงมาลัยพวงละยี่สิบบาทมาสองพวง ตั้งใจนำมาให้เพชรหอมเพชรหอมกลั้นยิ้ม ส่ายหัวช้าๆ กับความไม่รู้ของเขา แต่จะว่าไป จะต่อว่าเขาก็ไม่ได้ เขาเป็นคนต่างชาติ จึงไม่รู้ว่าพวงมาลัยที่เขานำมาให้ตนนั้นเป็นมาลัยไหว้พระ ไม่ใช่มาลัยไหว้ผู้ใหญ่ที่หล่อนให้นานโอเมื่อวันก่อน“ช่างเถอะ พูดไปคุณก็ไม่เข้าใจ”เพชรหอมเสียงอ่อนลง รับถุงใสใส่พวงมาลัยมาถือไว้ ราซิเอลโล่ยิ้มเมื่อหล่อนยอมรับของที่ตนนำมาฝาก ก่อนหันไปพูดกับยศนัย“ลุงมาตามสัญญาแล้วครับ” ราซิเอลโล่พูดกับลูกชายเป็นภาษาอังกฤษ “วันนี้ลุงจะไปส่งฮาร์ทที่โรงเรียนนะครับ”“จริงหรือฮะ เย้ๆ เย้ ดีใจที่สุดเลย”ยศนัยดีใจ กอดคอราซิเอลโล่แน่น แต่คนที่ไม่ดีใจแถมยังไม่พอใจคือเพชรหอม ที่รีบค้านทันควัน“ไม่ได้ คุณจะไปส่งลูกของฉันไม่ได้”“ทำไมล่ะฮะแม่” แม้ว่าเพชรหอมจะพูดกับราซิเอลโล่เป็นภาษาอิตาเลี่ยน ทว่ายศนัยก็ฟังออกและเข้าใจ เด็กชายถามมารดาเสียงเศร้า“นั่นสิ ทำไมจะไม่ได้ เธอพูดอย่างนี้รู้ไหมลูกเสียใจ” ราซิเอลโล่พูดกับเพชรหอมจบก็หันมาโอ๋บุตรชาย “โอ๋ๆ ไม่เสี

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 24

    Chapter 24“วันนี้ทำงานเหนื่อยไหม” ราซิเอลโล่ไม่ยอมกลับนั่งขัดสมาธิข้างเบาะนอนลูกชาย“ไม่เหนื่อย” หล่อนตอบ กอดอกมองชายตัวโต “แต่ฉันอยากพักผ่อน พรุ่งนี้ฉันต้องตื่นแต่เช้าทำโน่นทำนี่อีก คุณกลับไปได้แล้ว”“วันนี้ฉันมีความสุขมากเลย ได้อยู่กับลูกทั้งวัน” เขาพูดจากใจ หันไปมองยศนัยแล้วยิ้ม ก่อนก้มหน้าลงหอมแก้มบุตรชายที่กำลังหลับใหล “พ่อกลับก่อนนะ หลับฝันดีนะลูก”ประโยคแรกที่ราซิเอลโล่เรียกแทนตัวเองว่าพ่อ เขาพูดราวกับกระซิบด้วยไม่อยากให้เพชรหอมได้ยินเพชรหอมเห็นภาพนั้นแล้วใจสั่น หล่อนไม่เคยมุมอ่อนโยนของราซิเอลโล่ เขาแสดงออกให้หล่อนรู้สึกว่า รักและเอ็นดูยศนัยมาก ความเข้มแข็งที่เพชรหอมใช้หินก่อไว้สูง หินนั้นค่อยๆ หลุดออกทีละชิ้น“ฉันกลับก่อนนะ” ราซิเอลโล่บอกเจ้าของห้อง“เชิญ” เพชรหอมพูดอย่างไม่ใส่ใจเขา เมื่อเขาเดินออกไปจากห้อง หล่อนรีบเดินไปปิดประตูลงกลอนทันที หล่อนเดินกลับมานั่งดูสิ่งของที่ราซิเอลโล่ซื้อให้ยศนัย พอหยิบเสื้อผ้าออกมาดูป้ายราคา หล่อนร้องโอ้โห เพราะแต่ละชุดไม่ต่ำกว่าหลักพัน มีชุดหนึ่งราคาสูงถึงสามพันบาท รองเท้าก็ราคาหลักพัน เป็นราคาที่เพชรหอมไม่มีทางซื้อให้ลูกได้เพชรหอมมองเสื้อผ้

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status