บทที่ 988

อวี่เหวินห่าวมองไปที่หมอหลวงเฉา "หาวิธีสิ"

หมอหลวงเฉารีบคิดอย่างรวดเร็ว เขากัดฟันและพูดว่า "ช่วยไม่ได้ งั้นล้วงคอ"

"ไม่ได้ มันจะปวดท้องเอาน่ะสิ" อวี่เหวินห่าวทนไม่ได้

หมอหลวงเฉาผายมือออก "เช่นนั้นพานางออกไปเดินเล่น ให้นางได้เคลื่อนไหวขยับร่างกาย ให้เหงื่อออกเล็กน้อย แล้วค่อนเช็ดตัวด้วยน้ำร้อน หลังจากเหงื่อออก แบบนี้จะช่วยขจัดฤทธิ์เหล้าได้บางส่วน อย่างน้อยก็ทำให้นางรู้สึกดีขึ้น”

อวี่เหวินห่าวร้อนใจมาก เขาทำอะไรไม่ถูก แต่หากทำให้นางรู้สึกดีขึ้นมาก็เป็นอันใช้ได้แล้ว

ในช่วงกลางดึก เขาช่วยประคองนางออกไปเดินเล่น ตัวเป่าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนายหญิงของมัน จึงเดินตามไปตลอดทาง

อวี่เหวินห่าวประคองหยวนชิงหลิงที่เมาจนเดินเทน้ำหนักทั้งหมดลงมาที่เขา นางรู้สึกตัว แต่นางเมามากจนตาลายไปหมด อาเจียนออกมาก็ไม่ได้ และนางก็รู้สึกอึดอัดมากด้วย

หลังจากเดินไปสักพัก อวี่เหวินห่าวก็สร่างเมา และฤทธิ์เหล้าก็จางไปแล้ว

เขาอุ้มหยวนชิงหลิงขึ้นกลับไปที่ห้อง และให้คนเตรียมน้ำร้อนมาให้

เขาให้นางข้าหลวงสี่และแม่นมฉีกลับไปพักผ่อน เขาจะดูแลหยวนชิงหลิงเอง

หลังจากถอดเสื้อผ้าออกแล้ว เขาก็เช็ดตัวนางด้วยผ้าร้อน เช็ดม