Share

เยือนถิ่น

last update Last Updated: 2025-12-03 10:44:09

ณ ท่าอากาศยานเมืองเชียงใหม่

ชายหนุ่มรูปร่างสูง บุคลิกเด่นสะดุดตา แม้จะอยู่ในเครื่องแต่งกายง่ายๆ อย่างเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนสีเข้ม รองเท้าผ้าใบราคาแพง เขาสวมแว่นกันแดดที่บดบังใบหน้าเรียวนั้นไปเกือบครึ่ง แต่ความคมสันหล่อเหลา ก็ยังดึงดูดสายตาใครต่อใครให้มองแทบจะเป็นตาเดียว

เขายกมือขึ้นเสยผมที่ตกลงมาปรกใบหน้า ก่อนจะมองไปรอบๆ บริเวณที่รอรับผู้โดยสารขาออก พลางก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ เขามาเลยเวลานัดไปเกือบสองชั่วโมง เนื่องจากไฟล์บินที่ผิดพลาด หวังว่าอีกฝ่ายจะยังคงรอคอยเขาอยู่

เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น หมายเลขที่ปรากฏตรงหน้าจอทำให้ชายหนุ่มยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก เขากดรับสาย ก่อนจะกรอกเสียงลงไป

“ครับ ผมลงมาจากเครื่องแล้ว รออยู่ตรงที่ฝั่งผู้โดยสารขาออกครับ”

“ผมอยู่ตรงด้านหน้าร้านกาแฟน่ะครับ อ้อ...ผมเห็นคุณกันต์ระวีแล้ว เดี๋ยวจะเดินไปหานะครับ”

ชายหนุ่มยืนอยู่ตรงนั้นเพียงครู่เดียว ชายร่างท้วม รุ่นราวคราวเดียวกับเขา ก็เดินตรงเข้ามาหาเขา นัยน์ตาเปล่งประกายอย่างยินดี เมื่อได้พบหน้าของชายหนุ่ม

“สวัสดีครับคุณกันต์ระวี ผมชนัญครับ ยินดีที่ได้รู้จักตัวจริงเสียที”

กันต์ระวีจับมือที่อีกฝ่ายส่งมาให้บีบเบ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ไฟริมธาร    แผนร้าย

    สายตาคมกริบกำลังจับจ้องมองตามร่างเล็กบางของหญิงสาวที่กลายเป็นดาวเด่นของงานในคืนนี้อย่างไม่ยอมให้คลาดสายตา ก้องหล้าจิบแชมเปญในมือ พร้อมกับมองตามร่างบางระหงที่อยู่ในชุดสีชมพูหวานไปด้วยสายตามุ่งมั่น เขามองกวาดไล่ไปทั้งเรือนร่างงดงามนั้น เปลวไฟบางอย่างถูกจุดขึ้นมาแล้วกำลังระอุร้อน เมื่อได้มองพินิจเธอแบบนั้น คนอย่างก้องหล้า อยากได้อะไร ต้องได้! แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นลูกสาวของศัตรูของบิดาก็ตามทีเขากล่อมชัชชัยได้เรียบร้อยแล้ว เกี่ยวกับเรื่องของเพชรน้ำบุษ หญิงสาวที่เขานึกชอบตั้งแต่แรกเห็นหน้า ยิ่งเธอเป็นดอกฟ้าที่มีแต่คนหมายตาอยากจะคว้า เขาก็ยิ่งทวีความ ‘อยากได้’ อีกฝ่ายมากขึ้น การได้เป็นลูกเขยของณัฐ ดิลกธรรมชัยนั้น มันแสดงถึงศักยภาพของผู้ชายคนนั้น ว่าต้องไม่ธรรมดาเลยทีเดียว ถึงผ่านด่านหินของชายผู้มีอิทธพลอย่างณัฐมาได้ แล้วผลประโยชน์ต่อไปในอนาคตกับการร่วมชีวิตกับเพชรน้ำบุษด้วยนั้น ยิ่งเหมือนกับบ่อเพชรบ่อพลอย ที่ชวนให้ลงทุนลงแรงชิงเธอมาเป็นที่สุดวันนี้ไม่มีเงาของบอดีการ์ดหนุ่มร่างยักษ์ ที่เป็นเหมือนก้างชิ้นโต สำหรับบรรดาเหล่าภมรที่อยากจะไปบินโฉบชมดอกฟ้าแสนสวยอย่างเพชรน้ำบุษ มีเพียงหญิงสาวอีกคนที

  • ไฟริมธาร    เมีย

    “เย็นนี้แวะไปหาหมอไหมครับคุณหนู”น้ำเสียงอาทรถามขึ้นจากคนตัวโต เมื่อเอาเอกสารมายื่นให้เธอด้วยตนเอง ไอยราซึ่งปรกติแล้วมักจะอยู่ในห้องส่วนตัวของเขาเงียบๆ รอจนเวลาเธอเลิกงาน หรือจะไปไหนมาไหนจึงมาปรากฏตัว แต่วันนี้เขานึกเป็นห่วงเธอจนแย่งหน้าที่ของเลขานุการส่วนตัวของเพชรน้ำบุษ เอางานมาให้เธอด้วยตัวเอง“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่ช้าง ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้วล่ะค่ะ”“ไม่ไปจริงๆ น่ะเหรอครับ อย่าฝืนนะครับคุณหนู”ไอยรายังคงมองใบหน้าหวานซึ้งของเธออย่างเป็นห่วง เพชรน้ำบุษหัวเราะเบาๆ เธอทรงตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะตั้งท่าหมุนตัวอวดเขา ทำเอาไอยราต้องรีบกระแอม แล้วรีบเอ่ยขัดขึ้นทันที“ไม่ต้องก็ได้ครับคุณหนู ผมเชื่อแล้วครับ”“บุษ พี่เอาเสื้อผ้ามาให้ เดี๋ยวเราไปที่ร้านกันเลยไหม พี่จัดการเตรียมทุกอย่างไว้ให้เรียบร้อยแล้ว”เสียงที่ดังมาก่อตัว พร้อมกับประตูห้องทำงานของหญิงสาวที่ถูกเปิดผั๊วะเข้ามาอย่างไร้มารยาท บอกได้เลยทันทีว่าเป็นใคร ไอยราและเพชรน้ำบุษมองสบตากันทันที ก่อนที่นายสาวจะพยักหน้าให้กับบอดีการ์ดหนุ่ม ไอยราค้อมศรีษะให้กับวรัทยาเล็กน้อย แล้วเดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้หญิงสาวอยู่ด้วยกันตามลำพัง“นี่ชุดของบุษ ลุง

  • ไฟริมธาร    ตีสนิท

    เสียงนกร้องดังเจื้อยแจ้ว แดดยามเช้าส่องรำไรลอดใบไม้มาต้องผิวให้ความอบอุ่น ลมเย็นๆ พัดมาเรื่อยเฉื่อย เอาอากาศบริสุทธิ์มาต้องใบหน้าใสหวาน เพชรน้ำบุษสูดอากาศเข้าปอดอย่างสดชื่น พลางมองไปรอบๆ ตัว นานครั้งที่เธอจะได้มาสัมผัสบรรยากาศนอกบ้านบ้างแบบนี้ แม้จะสดชื่นไม่ต่างกัน แต่ความรู้สึกของอิสรภาพนั้นต่างกันมากมายนัก“ผมจะรอที่นี่นะครับคุณหนู”บอดีการ์ดประจำตัวเธอพูดด้วยน้ำเสียงขรึมๆ เมื่อมองความเรียบร้อยของสวนสาธารณะแห่งนั้นแล้ว เขาคอยติดตามเพชรน้ำบุษมานาน และนึกสงสารนายสาวนัก เพราะหญิงสาวเป็นคนน่ารัก และไม่มีทีท่าว่าจะมีศัตรูที่ไหนเลยแม้แต่คนเดียว คำสั่งของณัฐเกี่ยวกับเพชรน้ำบุษนั้น ทำให้ไอยรายิ่งนึกสงสารเธอ และแอบให้อิสระแก่นายสาวบ้าง ซึ่งถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเพชรน้ำบุษในเวลาที่เขายอมปล่อยเธอแล้ว ไอยราก็พร้อมจะรับผิดชอบความผิดพลาดนั้นทั้งหมด แม้จะเป็นชีวิตเขาก็ยอม เพียงแค่ให้เพชรน้ำบุษมีเวลาเป็นของตัวเอง ได้ยิ้ม ได้หัวเราะบ้าง“ไม่นานหรอกค่ะพี่ช้าง รับรองว่าเราสองคนจะไม่ไปทำงานสายแน่ๆ”เพชรน้ำบุษหลิ่วตา เธอและไอยราออกมาจากที่บ้านแต่เช้า เพื่อมาแวะที่สวนสาธารณะก่อนจะไปทำงานที่ออฟฟิศต่อ วันนี้วร

  • ไฟริมธาร    ยกหาง

    “พ่อจะไปนิวยอร์คสองอาทิตย์นะลูก ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะหนูบุษ”ประมุขของบ้านดิลกธรรมชัยเอ่ยขึ้น ขณะที่ทานอาหารเช้ากันอย่างสบายๆ ในสวน เพื่อรับแดดและเสพบรรยากาศยามเช้า ของฤดูปลายฝนต้นหนาว เพชรน้ำบุษตักข้าวต้มส่งกลิ่นหอมฉุยหน้าทานให้กับเขาแล้วยิ้ม ขณะที่ณัฐเอื้อมมือไปจับมือนุ่มของหญิงสาวมาบีบเบาๆ นัยน์ตาคมนั้นฉายแววห่วงใยอาทรนัก เขากำลังจะสร้างธุรกิจให้ก้าวไกลยิ่งกว่าเดิม ด้วยการติดต่อกับต่างประเทศ ธุรกิจลับๆ อย่างที่จะสร้างเงินให้เขาอย่างมหาศาล“ค่ะ คุณพ่อไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ บุษดูแลตัวเองได้”เพชรน้ำบุษแทบจะร้องไชโยออกมาเลยทันที แต่ก็ต้องระงับอาการดีใจของตนเองไว้ เพราะไม่อยากให้มีพิรุธ ท่านคงจะไม่ชอบใจนักที่เห็นเธอดีใจเมื่อเขาไม่อยู่บ้าน เพราะเมื่อณัฐไม่อยู่บ้านเวลาอิสระของเธอก็มาถึง ตอนนี้ไอยราบอดีการ์ดส่วนตัวของเธอ ก็ไม่ได้ตามเฝ้าเธอแจเข้มงวดอะไรนัก แม้จะเป็นคนดูดุ นิ่งขรึม แต่ไอยราก็เป็นคนใจดี ยอมปล่อยให้เพชรน้ำบุษได้เป็นอิสระบ้าง เพราะดูแล้วคงจะไม่มีอันตรายใดๆ ที่จะมา กล้ำกรายเธอได้ เขาสงสารหญิงสาวที่ถูกเลี้ยงดูราวกับนกน้อยในกรงทอง“ถ้าไม่ติดว่าทำธุระ พ่ออยากจะพาหนูไปด้วยกัน”เขาว่า พลางถ

  • ไฟริมธาร    ปลื้ม

    “เอ๋? ว่าอะไรนะยายหนูนา”เพชรน้ำบุษทวนคำของเพื่อนสนิทก่อนจะอมยิ้ม เธอเช็ดเรือนผมที่เปียกหมาดไปด้วยพร้อมๆ กัน เพราะพึ่งออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่ชำระล้างร่างกายเรียบร้อยแล้ว“เราเจอกับสุดหล่อ ที่ชนกับบุษไง วันนี้เขามาเป็นลูกค้าที่ร้านของพี่ไนซ์ เค้าชื่อวี เลี้ยงหมาด้วยนะ ชื่อเจ้ายุ่ง หมาเค้าเป็นหมาพันธุ์เล็กอย่างมินิเจอร์ ไม่ยักกะใช่หมาพันธุ์ใหญ่ๆ อย่างพวกเซนต์เบอร์นาด หรือโกลเด้นรีทีฟเวอร์ แต่แบบผู้ชายตัวโต หล่อชวนฝัน เลี้ยงหมาตัวเล็กๆ โอย...น่ารัก”“ฟังจากเสียงนี่คงจะปลื้มเอามากๆ เลยนะเนี่ย”เธอหัวเราะเบาๆ กับสุ้มเสียงของเพื่อนรัก ปรกติแล้วเพื่อนรักของเธอไม่เคยชื่นชมใครมากขนาดนี้มาก่อนก็น่าจะปลื้มอยู่หรอก เพชรน้ำบุษคิดในใจ ภาพของชายหนุ่มที่รัดเธอไว้ในอ้อมแขนเพื่อช่วยไม่ให้เธอล้มลงกับพื้น ปรากฏขึ้นมาในห้วงนึก ใบหน้าของเธอเริ่มเป็นสีเรื่อ หัวใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ ราวกับว่าสัมผัสของเขาและกลิ่นหอมอ่อนๆ ราวกับแดดยามสายของชายหนุ่มยังคงกรุ่นอยู่ตามเนื้อตัวเราเป็นอะไรไปกันเนี่ย?เพชรน้ำบุษถามตัวเอง ก่อนจะสะบัดหน้าเบาๆ เพื่อไล่ภาพจำของชายหนุ่มออกไปจากห้วงนึก น้ำใสหวานใสของเพื่อนรัก

  • ไฟริมธาร    ลูกค้า

    ลัทธพลคว้ากล่องอุปกรณ์สำหรับการปฐมพยาบาลเบื้องต้น อีกมือถือกระเป๋าคู่ใจ แล้วหันรีหันขวางมองไปรอบๆ ท่าทางเขาลุกลี้ลุกลนนัก จนน้องสาวที่มาช่วยดูแลร้านในตอนเย็นถึงกับกอดอก พลางส่ายหน้าช้าๆ กับท่าทางของพี่ชาย เสียงใสเอ่ยลอยๆ ขึ้น เมื่อเห็นว่าลัทธพลกำลังยืนบ่นทบทวนถึงเครื่องมือเครื่องไม้ในการรักษาอยู่ไปมา“ลืมอะไรเหรอพี่ไนซ์”“กล่องเครื่องมือ สงสัยพี่จะลืมกล่องเครื่องมือ อ้อ...ยาด้วย ยาสลบ บางทีอาจจะต้องวางยา เครื่องมือจะพอไหมนะ เคลื่อนย้ายมาที่นี่ก็กลัวจะเป็นอันตราย ต้องไปดูก่อนเสียด้วย”“ที่ถือไว้ไม่ใช่หรือยังไงกัน กล่องเครื่องมือน่ะพี่ไนซ์”“เอ่อ...จริงสิ พี่คงจะตกใจไปหน่อย ถ้าคนไข้เป็นตัวอื่น พี่จะไม่กลัวเลย แต่นี่เป็นเจ้าปีโป้ มันถูกรถชนอาการหนักมากเลย ป้าจิตกำลังสติแตก ไม่กล้าขับรถมาที่นี่”“พี่ไนซ์ก็กำลังสติแตกเหมือนกันน่ะแหละ แล้วนี่พี่โยยังไม่มารับอีกหรือไงกัน”เธอชะเง้อมองไปนอกคลีนิก ซึ่งไม่ทันขาดคำ ชายหนุ่มร่างผอมโปร่ง ผิวขาวละเมียดแบบที่ผู้หญิงยังอาย เครื่องหน้าสวยเกินชายก็โผล่มาราวกับนัด ลัทธพลแทบจะกระโดดกอดคอเพื่อนสนิทเมื่อเห็นเขามาได้รวดเร็วทันใจมาก หลังจากที่โทรศัพท์ไปขอควา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status