บทที่ 43

ฟิโอน่าในตอนนี้กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างลำบากในการโต้เถียง ไม่นานนัก เธออธิบายออกมาอย่างกังวล “คุณพ่อคะ หนูไม่ได้ลักพาตัวเด็กคนนี้ไปทดลองอะไรหรอกค่ะ หนูแค่... หนูแค่อยากรู้ว่าเขาใช่ลูกของโฮเวิร์ดหรือเปล่า”

ฟิโอน่าเงียบและจ้องไปที่ชารอนอย่างเย็นชา หลังจากนั้น ฟิโอน่ากัดฟันและเอ่ยขึ้น “ใครจะไปคิดกันล่ะว่าเด็กคนนี้จะเป็นลูกของไซม่อน? ใครจะไปรู้กันล่ะว่าเธอจะเล่นแง่จนทำให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น?!”

“ผมไม่สนใจคำพูดของคุณป้าหรอกนะ คุณป้าลักพาตัวผมไป ผมจะโทรเรียกตำรวจเดี๋ยวนี้!” เซบาสเตียนหยิบโทรศัพท์ของแม่ตัวเองออกมาเพื่อโทรหาตำรวจ

“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ลักพาตัวเธอ! เจ้าเด็กนี่...” ฟิโอน่าอยากจะพุ่งเข้าไปดึงโทรศัพท์ออกมา แต่ทว่า เมื่อดักลาสตระหนักได้แล้วว่าเด็กคนนี้เป็นหลานชายของตน เขาจึงต้องปกป้อง ด้วยเหตุนั้น ฟิโอน่าจึงไม่กล้าแม้แต่จะแสดงท่าทีเลินเล่ออีกต่อไป

ฟิโอน่าหันไปมองดูไซม่อนอย่างเป็นกังวลและพูดกับเขา “ไซม่อน นายจะไม่หยุดเด็กคนนี้หน่อยหรือยังไง? นายจะปล่อยให้พี่สะใภ้ผู้บริสุทธิ์ของนายถูกลากตัวไปที่สถานีตำรวจงั้นเหรอ?”

ไซม่อนหันมองไปทางเซบาสเตียนก่อนที่จะกล่าวคำพูดออกมาอ