All Chapters of Manhater (Filipino): Chapter 71 - Chapter 80

(ANG PANGYAYARI BAGO MAGPALIT NG PAGKATAO AT MUKHA SI SHAINA.)"Kill her," mahinang sambit ni Jake mula sa cellphone na hawak niya habang nakatapat ito sa kanang tenga niya.Kasalukuyan siyang nakatayo malapit sa bintana ng opisina niya at nakatanaw mula sa malayo, kung saan naroroon si Nara at palihim na binabantayan si Shaina sa silid na kinalalagyan niya.Doktor J, ang madalas na tawag sa kaniya kapag nasa loob siya ng hospital na pinagtatrabauhan niya. Subalit bukod sa pagiging doktor may iba pa siyang propesyon sa kaniyang buhay."Pinatatawag niyo raw ako, Mr. K." Ang tawag sa kaniya ni Roan, noong nabubuhay pa ito.Ang Mr. K na pangalan ay nakuha niya mula sa paborito niyang baraha na ang ibig sabihin ay, "King."Si Jake, ang namamahal sa night club na pinagtatrabahan nuon ni Shaina at siya rin ang misteryosong lalaking palaging nakamaskara na pinagsisilbihan naman ni Roan at Aubrey.Multi billionaire player, kung si

Pinaimbestigahan kaagad ni Karlos ang isang pirasong mata na natanggap niya mula sa box na pinadala sa kaniya.Pinasuri rin niya sa mga empleyado niya ang cctv monitoring room pero laking gulat na lamang niya nang mapagtanto na may nagbura ng cctv file record nila kung kaya't hindi nila natukoy ang tunay na pagkatao nung lalaking naghatid sa kaniya ng package.Pabagsak na lang napaupo si Karlos sa swivel chair niya habang tulala siya at may malalim na iniisip.Paulit-ulit niya inaalala ang lalaking nakausap niya at nagdala sa kaniya ng package. Malakas ang kutob niya na may kinalaman ang lalaking ito sa pagkamatay ng dalagang si Nara, lalo na nang makumpirma ng mga owtoridad na ang bahaging matang natanggap niya ay nanggaling mismo sa labi ng dalaga na si Nara.Laking pagtataka nila kung papaano ito nakapasok sa loob ng morgue, gayung mahigpit ang seguridad nila at may mga nakabantay naman sa labas.Hinihinala nila na isa sa mga pulis doon

Madalas kong iwasan nuon ang mga lalaking madalas ngumiti at may mapupungay na mata, dahil sila yung mga tipong lalaki na papakiligin ka lang pero hindi ka kayang mahalin. Pagkatapos ka nilang paibigin ay bigla ka na lang din nilang iiwanan na para bang walang nangyari. At ang tipong iyon ay nakikita ko sa kaniyang mga mata.Alam ko na ginagamit lang din niya ako at may malalim siyang dahilan kaya hindi dapat akong magpalinlang sa mga malalagkit niyang titig sa mata at mapang-akit niyang ngiti sa kaniyang labi."Listen carefully, everyone. Jen has a temporary amnesia, kaya wala siyang naaalala tungkol sa pagkatao niya at maging ako ay nabura rin sa alaala niya. Alam kong nakakalungkot isipin at napakasakit na tanggapin, lalo na't hindi niya magawang maibigkas ang pangalan ko. Gayunpaman, sana matulungan niyo ako na maibalik muli ang mga nawala niyang alaala. Mahirap man pero kakayanin. Magiging abala na ako sa mga susunod na araw at hindi ko alam kung maaasikas

"Ba... bakit? may problema ba?" nauutal na turan ni Shaian kay Jake, nang hawakan siya nito ng mahigpit sa pulsuhan niya at titigan siya ng matalim sa mata.Napalunok naman ng malalim si Jake nang mapatitig siya sa mga mata ng dalaga. Pinagmasdan niya ang buong mukha nito, kung saan ginagamit ng dalaga ang mukha ng matalik niyang kaibigan na si Jen. Tila napaatras siya at kaagad niya itong binitawan sa kamay. Tumalikod na lamang siya at tumungo sa opisina niya na walang salitang ibinibigkas sa kaniyang bibig.Pagkapasok niya sa loob ng opisina ay napasandal siya saglit sa may pintuan at hinawakan ang kabilang dibdib niya kung nasaan ang puso.Bigla kasi siyang nakaramdam ng pagkirot mula sa kaniyang puso, lalo na nung matitigan niya sa mata ang dalaga at nang makita niya ng malapitan ang mukha nito na halos kahawig na kahawig ni Jen.Bigla tuloy sumagi sa isipan niya ang mga alaala ng namayapang kaibigan, kung saan masaya silang magkasama at naghahabu

Bago pa man magkamalay si Karlos ay nauna nang nagising sa kaniya si Ivan, ang personal bodyguard ni Alona.Apurahan namang tumungo ang dalaga sa kinalalagyang silid nito at pagkabukas pa lamang niya ng pintuan ay halos bumuhos ang mga luha niya sa gilid ng kaniyang mga mata. Nadatnan niyang nakaupo ito sa higaan niya at nakasandal ang likuran sa pader.Nakasunod lang ng tingin si Ivan sa kaniya, habang lumalakad siya papasok ng silid at kumakapa sa kung saan gamit ang tungkod niya.Gustuhin man niyang tumayo at lapitan ang dalaga, ngunit medyo naninibago pa ang kaniyang katawan gayong ilang buwan din siyang nakahiga lang sa kama.Kaya yung babaeng nurse na lamang ang lumapit sa kaniya at inalalayan siyang makalapit sa binata."Ivan, naririnig mo ba ako? nakikita mo ba ako, huh?" usisa niya na may bakas ng pag-aalala sa kaniyang mukha.Napansin naman ni Ivan na lumuluha ang mga mata nito, kaya dahan-dahan niyang inangat ang isang