REI ZAX'S POV: Kitang-kita sa peripheral vision ko kung paano lumawak ang kaniyang ngiti. Matapos kong pirmahan ito ay ganon na lang ang gulat ko nang yakapin ako nito ng walang paalam. Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan. Nanatili akong nakatayo habang nanginginig ang aking kamao. 'Hindi talaga ako sanay na may yumayakap na lang sa akin. Ang gusto ko, ako dapat ang yumayakap sa kanila.' "Salamat!" Mababakasan pa rin dito ang saya sa kaniyang salita. Napangiti na rin ako sa huli, siguro kailangan ko na talagang masanay sa ganito. 'How about Laishia? Hindi ba at niyayakap ka rin nito?' Salungat naman ng aking utak.

 REI ZAX'S POV: "Bata pa lang ako nang mamatay ang mommy ko. Siguro nasa 5 years old pa lang ako ng mga kapanahunan na iyon." Napalingon kami kay Laishia na ngayon ay nakatanaw sa ilog na kinaliligiran ng mga itik. Halata sa mukha niya ang lungkot. Kung kaya't inakbayan namin ni Daxon ito. Para maramdaman niya na hindi siya nag-iisa. Kinuha ko rin ang cellphone ko sa aking bulsa at binuksan ito. Hinanap ko ang recorder na app at pinindot. Para may documentary ako sa pagsasalaysay niya. "Actually hindi naman talaga siya namatay..." Bumuntong-hininga pa siya at tumingin sa kaitaasan. Nag

REI ZAX'S POV: "Look at your reaction! Nakakatawa ka Ax!" Hinawakan ko pa ang  aking bibig para hindi lumabas ang nagbabadyang halakhak. Pero hindi ko talaga kayang pigilan. Kung kaya ay tawa na lang ako nang tawa habang patuloy na sumasagi sa aking isipan ang nangyari sa kaniya kanina. Pero ang saya ay napalitan nang hindi kaaya-aya matapos may kakaibang nangyari sa aking katawan. Napaubo ako dahil sa matinding halaklak. Napahawak pa ako sa aking lalamunan dahil sa sobrang hirap makahinga.  'Napasobra tuloy ako sa pagtawa. Hays!' Nakarinig naman ako ng tawa sa kabila. Siya naman ngayon ang tumatawa dahil sa akin.

REI ZAX'S POV: Nakarating na kami sa ilog na pinagsasabi ni Laishia kanina habang kami ay kumakain ng umagahan.  Nasa labas nga ito ng hacienda at nasa gilid pa nito. May pader na nagtatabing sa mismong bahay ng Don. At sa ilog naman maraming mga bato ang nakapaligid. Puro mga malalaki saka bagay lamang para talunan kung gusto mo. Ngunit, kapansin-pansin din ang mga matatandang naglalaba sa pinakaunahan ng ilog.  "Wala ba riyan na dumi sa ilalim ng liliguan natin?" Tanong ko agad kay Laishia. Napakibit-balikat din ito sa tanong ko. Lahat naman kami ay walang sagot dahil parehas kaming walang alam patungkol dito. "So…" napalingon naman kaming dalawa ni Laishia kay Daxon na nakatingin ng diretso sa kaliwang direksyon namin. Napaharap naman ako roon at biglang napangiwi sa aking nakita. 'Hindi ba siya na

REI ZAX'S POV: Nakarating na ako sa kulungan sa Masalong, Labo. Malayo ang lugar na ito sa mga kabahayan at halata rin na bago pa lang ang pagkakagawa. Tatlong palapag ito at saka may alambre na nakapaikot sa itaas ng pader ng kulungan. Sinisigurado nila ang kaligtasan ng mga mamamayan para hindi makatakas ang mga taong nasa loob. Hindi ko na iyon pinansin pa at tinuloy ang aking sarili na maglakad papunta sa guard house. Napatayo naman ito sa kaniyang kinauupuan at saka hinarangan ako sa daraanan. "Anong sadya mo rito Sir? Hindi po ito oras ng pagbisita." Nagtataka nitong tanong sa akin. "Hindi ako pumunta rito para bumisita. Pinapunta ako rito ng isa sa mga pulis na tumulong sa akin."  Napansin ko naman kung paano siya magulat at biglang napagilid sa daraanan. "Ganon po ba…kanina pa po kayo hinihintay ni Corp." Tanging tango na lang ang aking iginawad sa guard bago