“Sylier!” Agad siyang nag-angat ng tingin nang marinig ang boses ng kung sino.        “Hays,” buntonghininga niya.        “Sylier.” Biglang akbay nito sa balikat niya. “Akala mo umalis na ’ko, no?” wika nitong natatawa. “Tinakot ko lang mga stalker ko.”        “Feeling ang —”        “Accept the truth, Dude. We're balanced here.” hagalpak na pang-asar nito.         “Whatever,” tamad niyang sagot. “Sandali, Bago ka lang bang sa gym?” aniya ng may mapansin.   “Ha?” Agad itong napakapa sa d****b. “Ah, oo maaga a

“So, ganoon pala ang kuwento, never na kayong nag-usap after noon,” hindi patanong na aniya bagkus, “Dapat nag-usap kayo at nang malinawan kung ano bang nangyari noong araw na ’yon. Dapat sinabi mo—”         “Yeah, I tried, Sindy, and yet, he never let me explain, he said that's alright and should never talk about it. Masaya na raw siya sa amin ni Sylier which makes me bleed more silently and until now masakit pa rin,” mapait na ngiti nito.   Napapukpok pa ito sa d****b. “The pain was deep and really makes me want to scream at the top of my lungs. It might be, I should never let him hurt me this way. I hope, I shouldn’t let me feel this way. I shouldn't let him be used, ruined and feel that I am not good enough to be with him. I shouldn't let him become someone who meant to hurt me and to feel like I don't deserve who I am today. I shouldn't

“Sindy! Nandiyan ka pa ba? Si Cierra ’to,” dinig niyang katok mula sa labas ng pinto.            Hindi niya namalayan na nakatulog pala siya sa pagmumuni matapos iwan ang dalaga sa silid nito.            “Sandali lang,” sagot niya bago bumangon at nagtungo sa pintuan. “Maupo ka muna,” sinenyasan niya itong maupo muna sa kama. Wala naman siyang ibang maibibigay na upuan maliban doon.           “K-kakagising mo lang ba? O-okay ka lang ba? Hindi ba ako nakakaistorbo?” tanong nito pagkaupo.           “Hindi naman, actually, saktong gising ko rin. . . .

Pakiramdam niya namula ang buo niyang pagmumukha sa nangyari. Hindi siya mapakali sa pagkakayuko. Hiyang-hiya siya, tapos dinagdagan pa ng pinsan. Nanginginig na siya sa puntong iyon na gusto na niyang magrason ngunit parang ayaw makisama ng utak at katawan sa pagkakataong iyon.            “Xhander Ashtons,” anito. “I thought boyfriend ka niya,” komento nito na siyang ikina-angat ng tingin niya rito bago sa pinsan            “No, Sir,” anang pinsan. Ngumiti ito bago bumaling ang tingin sa kaniya saka kumindat. Napakunot-noo siyang nagtatanong kung ano iyon look.            “Just, Xhan. No, Sir. I think, magiging close ka sa akin soon,” komento nito na siyang ikinangangang titig ni

Napatulala siya sa nangyari. Hindi niya alam ang gagawin. Parang tumigil ang mundo niya. Hindi siya pwedeng magkamali.             “Ash, Ano'ng ginawa mo?” ani Cierra na halos pabulong na ang pagbigkas.             “What? Ano’ng ginawa ko?” sagot naman ni Ashlee na hindi rin alam ang gagawin. Napasenyas pa ito ng hindi ko alam ang nangyari.              Salitang naririnig niya sa dalawa ngunit isa lang ang nararamdaman niya. Masakit, sobrang sakit ng ulo niya. Nagkakagulo na, bumabaliktad ang sistema niya. Nagsisigawan ang iba, nagtatakbuhan. Hindi na niya kaya, “Mamang.”       &nbs