Semua Bab มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Bab 1151 - Bab 1160

ยูเมะยืนนิ่งอยู่สักพักในค่ำคืนนั้น เจอรัลด์กำลังนั่งสมาธิอยู่บนเตียงของเขา เขาฟังเสียงของลมทะเลที่พัดผ่านเข้ามาในห้องพร้อมกับคิดถึงเรื่องราวที่เขาได้ค้นพบในวันนี้ตามที่ผู้รอดชีวิตได้บอกเอาไว้ หญิงสาวที่ทรงพลังและเกรี้ยวกราดได้ปรากฏตัวขึ้นในคืนนั้น ส่งผลให้ชายแปดคนที่ยืนเฝ้าโลงศพอยู่กับเขาต้องเสียชีวิตลงทั้งหมดเธอคือใคร? และเธอหมายความว่าอย่างไรที่พูดว่าเธอฟื้นขึ้นมาได้ทันเวลาพอดี?จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ผู้หญิงคนนั้นดูจะมีความอาฆาตแค้นเป็นอย่างมากนอกจากเรื่องของผู้หญิงคนนั้นแล้ว เรื่องเสียงร้องที่โหยหวนในบ้านลอยได้หลังนั้น ก็เป็นอีกเรื่องที่เขาลืมไม่ลง เป็นไปได้หรือไม่ว่า ผู้คนที่อยู่ในนั้นคือคนที่ถูกซัน ลีก จับตัวไป? มิล่ากับลุงของเขาอยู่ที่นั่นด้วยหรือเปล่า?เรื่องเสียงร้องอันโหยหวนที่ทิมพูดขึ้นมานั้น ทำให้เจอรัลด์รู้สึกประหลาดใจอย่างบอกไม่ถูกท้ายที่สุดแล้ว ผู้หญิงในชุดขาวคนนั้นก็คงจะถูกขอทานชราปราบจนต้องพ่ายแพ้ ความจริงแล้ว เจอรัลด์ได้เคยเห็นเรื่องราวทั้งหมดนี้มาแล้วตอนที่ผู้นำวิญญาณพาเขาไปดูแผ่นศิลาจารึกทั้งหกแผ่นนั้นที่เขาจำได้คือ ขอทานชราคนนั้นและกลุ่มชายที่เหลือได้เ

หลังจากที่เขาตะโกนออกมาด้วยความตกใจ เจอรัลด์ก็หันไปหาหญิงชราคนนั้นอีกครั้ง และเตรียมพร้อมที่จะจู่โจมเธอแต่ก่อนที่เขาจะทันได้ก้าวเท้าออกไป เจอรัลด์ก็รู้สึกว่าแขนและขาของเขาเริ่มที่จะอ่อนแรง เพราะอาการวิงเวียนจากกลิ่นของเกสรดอกไม้ที่เขาได้สูดดมเข้าไปเป็นจำนวนมาก‘อะไรกันเนี่ย? มันจะเป็นไปได้อย่างไร? ฉันได้รับยาต้านพิษทุกชนิดมาแล้วนี่’ เจอรัลด์คิดกับตัวเองในขณะที่เขาเริ่มคุกเข่าลงบนพื้น พร้อมกับอาการวิงเวียนที่ยิ่งทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆเมื่อเห็นเช่นนั้น หญิงชราก็เผยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา เธอเดินเข้าไปหาเจอรัลด์ ก่อนจะพูดว่า “ฉันรู้ว่า เธอมีพละกำลังที่เหนือกว่าคนธรรมดาทั่วไป…แต่ขอให้เธอรู้เอาไว้ด้วยว่า เด้ด แอนนี่ส์นั้นก็ไม่เหมือนดอกไม้ชนิดอื่นเช่นกัน! เรียกได้ว่าพวกมันเป็นคู่ต่อสู้ที่เท่าเทียมกับเธอเลยก็ว่าได้!”เจอรัลด์รู้ดีว่าหากเขาไม่ทำอะไรในตอนนี้ เขาจะต้องหมดสติในไม่ช้า เจอรัลด์รวบรวมพลังเฮือกสุดท้ายของเขา เพื่อใช้กระแสจิตแห่งเทพเจ้าเรียกสิ่งนี้ออกมา ‘ดาบแห่งรุ่งอรุณ!’หญิงชราไม่ทันได้สังเกตว่า เจอรัลด์จะมีไม้ตายสุดท้ายซ่อนเอาไว้ในแขนเสื้อของเขา แต่เมื่อเธอเห็นว่ามีดาบกำลังพุ่งตร

เมื่อเขาเห็นว่าเชสเตอร์กำลังเอ่ยคำขอโทษด้วยท่าทีที่อ่อนแรง เจอรัลด์ก็เอามือตบไหล่เขาเบา ๆ แล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร…อย่างน้อย พวกเราก็…พวกเราก็มาถึงราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรแล้ว…”หลังจากที่พูดจบ เจอรัลด์ก็นิ่งชะงัก เพราะเขากำลังตกตะลึงกับภาพที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าในตอนนี้เมื่อไม่ได้ยินเสียงเจอรัลด์พูดต่อ เชสเตอร์ก็เงยหน้าขึ้นมามองเช่นเดียวกัน ดวงตาของเขาเบิกโพลง พร้อมกับอ้าปากค้าง เขาจ้องมองไปยังพระราชวังอันแสนยิ่งใหญ่อลังการที่ตั้งอยู่ตรงหน้าเขาพระราชวังมีขนาดใหญ่พอที่จะฝังร่างมังกรได้ ตรงกลางสิ่งปลูกสร้างมีแท่นยกสูงขนาดใหญ่วางอยู่ และที่ทำให้เจอรัลด์รู้สึกประหลาดใจไปมากกว่านั้นก็คือ มีโลงศพแก้วโลงหนึ่งกำลังลอยอยู่เหนือแท่นนั้นประมาณยี่สิบฟุตเห็นจะได้!‘นี่คือโลงศพอมตะอีกโลงหนึ่ง!’ เจอรัลด์คิดกับตัวเองด้วยความรู้สึกอัศจรรย์ใจมันคือเรื่องจริง…ผู้หญิงในชุดขาวได้ถูกฝังไว้ในโลงศพอมตะ หลังจากที่ถูกแยกจากเทพเจ้าองค์นั้นจริง!ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ยังอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า ทำไมขอทานชราถึงตั้งใจที่จะฝังร่างของเขาทั้งสองให้ห่างไกลกันออกไปถึงเพียงนี้…เขามีเจตนาอะไรถึงต้องการไม่ให้ทั้งสองได้มีโอ

เกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงไปทั่วทั้งบริเวณ ราวกับว่าท้องฟ้ากำลังจะถล่มลงมา และพื้นดินก็พร้อมที่จะแยกออกจากกันในไม่กี่วินาทีนี้ในขณะที่เหตุการณ์ไม่คาดฝันกำลังเกิดขึ้น โลงศพแก้วก็ค่อย ๆ ลอยออกโดยมีมือข้างหนึ่งของเจอรัลด์ช่วยรองรับมันเอาไว้ถึงแม้เจอรัลด์จะทำใจเอาไว้แล้วว่าจะต้องมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น…แต่เขาก็ไม่คาดคิดเลยว่า ประตูจะไม่ยอมเปิดออก! แต่มันกลับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย โซ่ที่มัดโลงศพใบใหญ่เอาไว้ก็เริ่มสั่นอย่างรุนแรงเช่นกัน…ทันใดนั้นเอง เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันอีกเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นพวกเขาเห็นโซ่เหล็กที่มัดโลงศพเอาไว้กำลังแตกออก ในขณะเดียวกันนั้น โลงศพแก้วก็มีท่าทีเหมือนอยากจะลอยออกไปจากที่นี่! แค่นั้นยังไม่พอ จู่ ๆ ดอกเด้ด แอนนี่ส์ จำนวนนับไม่ถ้วนก็ผุดขึ้นมาตามกำแพง!“นั่น…นั่นมันดอกเด้ด แอนนี่ส์ อีกแล้ว!” เชสเตอร์ตะโกนออกมาด้วยความรู้สึกหวาดกลัวสุดขีดไม่นานดอกไม้พวกนั้นก็ขึ้นเต็มไปทั่วทั้งบริเวณ จากนั้นก็ค่อย ๆ มีเกสรโผล่ออกมาจากดอกไม้ทุกดอกทันใดนั้น อาการวิงเวียนก็กำเริบขึ้นอีกครั้งก่อนที่ทั้งคู่จะทันคิดว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป กำแพงฝั

ตอนที่เขายังอยู่บนเกาะของคุณปู่ เขาได้ถามเวลสันเกี่ยวกับเรื่องของดอกไม้ชนิดนี้ เวลสันเล่าให้ฟังว่า หลังจากที่คุณปู่ของเขาได้พบพระราชวังจิตวิญญาณ เขาก็เดินทางไปประเทศแถบตะวันตก ในขณะที่เขากำลังท่องเที่ยวอยู่แถวภาคตะวันตกเฉียงเหนือ เขาก็ได้พบกับเมล็ดพันธุ์ของดอกไม้โดยบังเอิญ ถึงแม้ว่าเขาจะนำมันกลับมาปลูกจนเต็มสวน แต่ก็เพื่อความสวยงามเพียงเท่านั้น พูดอีกอย่างได้ว่า เขารู้มาว่าคุณปู่ของเขาไม่ทราบเรื่องคุณสมบัติลึกลับของดอกไม้ชนิดนี้เลยแม้แต่น้อย! แต่เรื่องราวที่ท่านเฟนเดอร์สันเล่า มันฟังดูราวกับว่า คุณปู่ของเขาจะได้พบกับดอกไม้นี้ก่อนหน้าช่วงเวลาที่เวลสันบอกกับเขาอีก คุณปู่ของเขายังบอกกับท่านเฟนเดอรันอีกด้วยว่า ดอกไม้นี้เป็นของครอบครัวเขา!ช่างเป็นเรื่องราวที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง!“มันเป็นดอกไม้ที่ไม่มีชื่อจริง ๆ ‘มีเพียงกลีบสองกลีบที่ผลิบาน และแต่ละกลีบก็เป็นตัวแทนของโลกแต่ละใบ…’ มันคือประโยคที่แปลก ที่ปู่ของเธอบอกกับฉันน่ะ รู้ไหม?” ไบรสันพูด ในขณะที่เขาส่ายหัว และยิ้มออกมาอย่างไม่เต็มใจนัก‘ประโยคนั้นอีกแล้วเหรอ!’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง เขารู้สึกว่า เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ มันยิ่งมีความน่