Semua Bab Touch and Die: Bab 21 - Bab 30
133 Bab
Chapter 21
                    Rhexyl's P.O.VPagkatapos naming kumain kanina sa restaurant na iyon. Ako na ang unang umalis at nagpaalam. Ang sabi ko naman sa kanya, hindi na niya ako kailangan pang samahan.Pumasok ako sa mall, at nadanan ang arcade. Ang lugar na madalas kong puntahan kapag nababagot ako.Pagkakuha ko ng token, tumapat ako sa larong basketball. Inihulog ko ang token at nagsimulang maglaro. Napalingon ako sa katabi ng shooting area, nakita ko si impakto."Hey! I told you, you don't need to---" he cut my word."Just play and enjoy." sabi niya sa'kin.Napakibit-balikat na lamang ako. Hayaan na natin siya. Gusto niya, e. H'wag na nating itaboy. Hinayaan ko na lamang siya.Akala ko mabobored ako sa laro pero hindi, kasi he's there to play with me. Nilaro
Baca selengkapnya
Chapter 22
Patakbo akong lumabas ng dorm building maging papuntang campus, kulang na lang liparin ko na makarating lang agad ako sa classroom.Pagkasakay ko sa glass elevator, sumiksik agad ako sa tabi. Isa pa 'tong elavator na 'to! Kitang-kita lahat. Panay ang baba ko sa skirt. Gusto kong maiyak sa inis."Tingnan mo nga naman." rinig kong winika ng bagong pasok.Sa kakasiksik ko, 'di ko namalayan na may pumasok pala."Kaya pala lagi kang nakasuot ng malalaking damit dahil nakakasuka ang itsura mo." pang-iinsulto niya."Malala ka pa sa uling. You look like a rotten trash with that clothes." dagdag niya.Hindi ako umimik. Lalo akong yumukod."Whose this blacky?" natatawang saad ng isa pa."Crelly, do you know her?" tanong naman ng isa pa.Si Crelly pa
Baca selengkapnya
Chapter 23
Drewhein P.O.V Nandito kami ngayon sa classroom. Naghihintay sa Professor na darating. Tahimik naming ginagawa ang aming mga libangan. May kanya-kanya kaming ginagawa, walang paki-alamanan. Ang iba ay naglalaro ng kani-kanilang weapons. Mayroong naghahasa ng kanilang knife at mayroong naglalaro ng dart game using knives, daggers and swift knife sa pintuan. Malas na lang ng papasok.When it comes a peaceful room at section. Ang aming section ang iyong mapupuntahan. Ito ang section na hindi maingay at magulo, less ang patayan. Hindi katulad ng mga mababang floors, magulo and full of killers.Isa pa, paanong hindi tatahimik? Nandito ba naman si Leader. Busy sa pagtitipa sa laptop niya. He is a type of guy na hindi mo dapat kalabanin. Tahimik siya ngunit kaya ka niyang patayin sa ilang segundo lang.Malaki ang respeto ko sa kanya. Tingin pa lang ay matatakot ka na. Magaling siya sa l
Baca selengkapnya
Chapter 24
"Who is Venomous Blood? I mean, I keep hearing that thing." wika ko.Tumawa si Yhoquin sa sinabi ko."Venomous Blood? Kami 'yun, dito kasi gang group is allowed. You can build by group, trio or duo. If ayaw mo naman at kaya mo. Pwede namang solo ka lang." sagot ni Fhinn."Ahh," naging react ko.Sila pala 'yun, but anong issue sa kanila if nakikisabay ako sa kanila. At saka sila naman ang lumalapit hindi ako."E, ano 'yung rank? 'Yan kasi ang pinuputok ng butsi 'nung babae kanina." medyo inis kong sabi."Here, rank or ranking is our life saver." sagot ni Drewhein."How? What is the benefits of being one in a rank?" tanong ko."If benefits ang pag-uusapan, marami ang sagot. Lalo na kapag kasama ka sa Top Ten Overall ranking, ang pina
Baca selengkapnya
Chapter 25
" Blue Code is the targeting day. Patayin mo ang gusto mong patayin. But be aware, h'wag pakampante kasi baka ikaw ang pinakatarget nila. And I love this day so much I can kill whoever I want." sambit ni DrewheinNapangiwi ako sa sinabi niya. Hindi halata sa mukha niya." Red Code is the bloody day. Ang tinatago nilang pagkabrutal ay lalabas. Blood will shed to the whole campus." Briel said."Don't tell me, gusto mo rin ang araw na 'yan?" taas kilay kong sabi.Tumawa lang siya. Tuwang-tuwa sila sa mga araw na 'yan. Mas pipiliin ko na lang mapunta sa detention room kesa ang makiisa sa kanila."And last, black code is the hunting day. This day play a game hide-and-seek. Its up to you kung magtatago ka or manghuhunting ka. Be a good hider and seeker. Once na mataya at matagpuan ka. Booom! Sa hukay ka na babagsak." ani ni Acer
Baca selengkapnya
Chapter 26
Kuya is a silent guy with a cold voice. Kahit ako ay ayaw kong marinig ang boses niya. Mas gusto kong tahimik lang siya."You two, get your body out of the couch. We are going to eat." sigaw ni mom mula sa dining table.Napatingin ako sa pinagmulan ng boses ni mom. Naiiling akong tumayo. Ibang klase talaga ang boses ni mom. Daig pa ang microphone sa lakas.Pareho naming pinasok ni kuya ang dining room. Everyone is present. Ang  temperature ng paligid ay naging iba. Nasanay na ako sa ganitong silent at dark aura. Ikaw ba naman na kinalikahan muna ang ganitong kabigat na aura.Tahimik akong umupo. Nagsimula na akong maglagay ng makakain sa plate ko. Bahala sila r'yan."Sylvester, how's University of Der Mord?" dad asked."Still doing great." simpleng sagot ni kuya."How about you Elixter?"
Baca selengkapnya
Chapter 27
"Alam mo, sawang sawa na akong sa tanong na 'yan. FYI! Dumaan ako sa proseso. Dumaan ako sa gate. Mayroon pa bang ibang daan papasok dito?" sarkastic na wika niya."Are you a spy? If I were you, umalis ka na lugar na 'to hangga't maaga pa." pagbabanta niya."Malas mo, you are not me." saad niya."At kung mayroong makakaalam tungkol sa'kin. Alam ko kung sino ang babalikan at dadalhin ko sa hukay." Lihim siyang ngumiti."Right, Mr. Zion Breeze Salvez? Kaya naman, keep your mouth shut!" malamig niyang sambit.Nilisan niya ang garden at iniwan ang lalaki. Naiiling lamang niyang inalala ang expression nito 'nung binanggit ko ang pangalan niya."Tsk! His face is priceless." bulong niya sa sarili.  Rhexyl P.O.V I
Baca selengkapnya
Chapter 28
Pagtingin ko sa armchair, mayro'n na siya ng holographic keyboard. Since curious ako. Nag-type ako ng puwedeng password.Nagulat ako ng magtunog siya na nagsasabing password incorrect. Napasandal ako sa upuan. Nyeta! I hate this thing, thinking what might the password is.Nag-type lang ako ng type ng puwedeng password niya 'till --------You successfully in Sa sobrang saya ko naitaas ko sa ere ang dalawa kong kamay. Agad akong napalingon sa pinto baka sakaling bumukas na siya kaso wala, e. Nakasimangot akong muling sumandal sa upuan.Ano ba yan! Naghirap pa naman ako sa pagbukas tapos hindi naman pala ito ang magbubukas.The scanning is done Napalingon ako sa pinagmulan ng boses. Nanlaki ang mata ko sa nakikita ko."What the!" sambit ko.Tumayo ako at lumapit sa wall glass. Hindi ko ala
Baca selengkapnya
Chapter 29
 Lopeh P.O.VPalabas na kami ng classroom. Kakatapos lang ng nakakaboring na discussion."Let's eat, guys! Pero 'wag sa cafeteria." pag-aayaya ni Briel."Sige, kain tayo sa french restaurant." sakay naman ni Fhinn.Nahinto kami sa paglalakad ng may'rong humarang sa'min. Tsk! A group of bastards."Ako na." volunteer ni Yhoquin.He step forward. Anong meron at seryoso 'ata ang tukmol."Hurry! Nagugutom na ako." wika ni Yhoquin."Anong meron? Nagmamadali 'ata ang loko? May'ron lakad siguro." saad ni Briel."Maybe a date?" patanong wika ni Acer."Tsk! Hindi niya kasi nakita si Rhexyl. Hahanapin niya daw kasi." ani naman ni Fhinn.Napatango-tango
Baca selengkapnya
Chapter 30
Rhexyl P.O.VKasalukuyan akong nakaupo sa lugar na hindi ko alam kung na saan ako naroroon. Ang tanging nakikita ko lang ay purong itim. No lights or something, just darkness.Mahigpit ang pakakayakap ko sa tuhod ko. I hate darkness but sometimes I am thinking na mas magandang manatili sa ganitong klaseng lugar.Dito, ang tahimik at walang taong makakapanakit sa'kin. Walang maririnig ng masasakit na salita mula sa ibang tao, o sa aking ina.Hanggang kailan ako mananatili rito? Ito na lang ba ang gagawin ko? Ang tanggapin ang lahat? Hayaan na tapak-tapakan ako.I'm so tired. For my 22 years of existing here, wala akong ibang ginawa at natanggap kundi sakit at panunutya. Natutunan kong magbingi-bingihan sa lahat ng masasakit na salita pero minsan tatagos pa rin.Bakit lahat ng tao ay ayaw sa'kin. Wala naman akong ginagawa. Nanahimik ako sa isang tab
Baca selengkapnya
Sebelumnya
123456
...
14
DMCA.com Protection Status