Share
Chapter 26
Kuya is a silent guy with a cold voice. Kahit ako ay ayaw kong marinig ang boses niya. Mas gusto kong tahimik lang siya.
"You two, get your body out of the couch. We are going to eat." sigaw ni mom mula sa dining table.
Napatingin ako sa pinagmulan ng boses ni mom. Naiiling akong tumayo. Ibang klase talaga ang boses ni mom. Daig pa ang microphone sa lakas.
Pareho naming pinasok ni kuya ang dining room. Everyone is present. Ang temperature ng paligid ay naging iba. Nasanay na ako sa ganitong silent at dark aura. Ikaw ba naman na kinalikahan muna ang ganitong kabigat na aura.
Tahimik akong umupo. Nagsimula na akong maglagay ng makakain sa plate ko. Bahala sila r'yan.
"Sylvester, how's University of Der Mord?" dad asked.
"Still doing great." simpleng sagot ni kuya.
"How about you Elixter?"
Bab terkait
Touch and Die Chapter 27
"Alam mo, sawang sawa na akong sa tanong na 'yan. FYI! Dumaan ako sa proseso. Dumaan ako sa gate. Mayroon pa bang ibang daan papasok dito?" sarkastic na wika niya."Are you a spy? If I were you, umalis ka na lugar na 'to hangga't maaga pa." pagbabanta niya."Malas mo, you are not me." saad niya."At kung mayroong makakaalam tungkol sa'kin. Alam ko kung sino ang babalikan at dadalhin ko sa hukay." Lihim siyang ngumiti."Right, Mr. Zion Breeze Salvez? Kaya naman, keep your mouth shut!" malamig niyang sambit.Nilisan niya ang garden at iniwan ang lalaki. Naiiling lamang niyang inalala ang expression nito 'nung binanggit ko ang pangalan niya."Tsk! His face is priceless." bulong niya sa sarili. Rhexyl P.O.V I
Touch and Die Chapter 28
Pagtingin ko sa armchair, mayro'n na siya ng holographic keyboard. Since curious ako. Nag-type ako ng puwedeng password.Nagulat ako ng magtunog siya na nagsasabing password incorrect. Napasandal ako sa upuan. Nyeta! I hate this thing, thinking what might the password is.Nag-type lang ako ng type ng puwedeng password niya 'till --------You successfully in Sa sobrang saya ko naitaas ko sa ere ang dalawa kong kamay. Agad akong napalingon sa pinto baka sakaling bumukas na siya kaso wala, e. Nakasimangot akong muling sumandal sa upuan.Ano ba yan! Naghirap pa naman ako sa pagbukas tapos hindi naman pala ito ang magbubukas.The scanning is done Napalingon ako sa pinagmulan ng boses. Nanlaki ang mata ko sa nakikita ko."What the!" sambit ko.Tumayo ako at lumapit sa wall glass. Hindi ko ala
Touch and Die Chapter 29
Lopeh P.O.VPalabas na kami ng classroom. Kakatapos lang ng nakakaboring na discussion."Let's eat, guys! Pero 'wag sa cafeteria." pag-aayaya ni Briel."Sige, kain tayo sa french restaurant." sakay naman ni Fhinn.Nahinto kami sa paglalakad ng may'rong humarang sa'min. Tsk! A group of bastards."Ako na." volunteer ni Yhoquin.He step forward. Anong meron at seryoso 'ata ang tukmol."Hurry! Nagugutom na ako." wika ni Yhoquin."Anong meron? Nagmamadali 'ata ang loko? May'ron lakad siguro." saad ni Briel."Maybe a date?" patanong wika ni Acer."Tsk! Hindi niya kasi nakita si Rhexyl. Hahanapin niya daw kasi." ani naman ni Fhinn.Napatango-tango
Touch and Die Chapter 30
Rhexyl P.O.VKasalukuyan akong nakaupo sa lugar na hindi ko alam kung na saan ako naroroon. Ang tanging nakikita ko lang ay purong itim. No lights or something, just darkness.Mahigpit ang pakakayakap ko sa tuhod ko. I hate darkness but sometimes I am thinking na mas magandang manatili sa ganitong klaseng lugar.Dito, ang tahimik at walang taong makakapanakit sa'kin. Walang maririnig ng masasakit na salita mula sa ibang tao, o sa aking ina.Hanggang kailan ako mananatili rito? Ito na lang ba ang gagawin ko? Ang tanggapin ang lahat? Hayaan na tapak-tapakan ako.I'm so tired. For my 22 years of existing here, wala akong ibang ginawa at natanggap kundi sakit at panunutya. Natutunan kong magbingi-bingihan sa lahat ng masasakit na salita pero minsan tatagos pa rin.Bakit lahat ng tao ay ayaw sa'kin. Wala naman akong ginagawa. Nanahimik ako sa isang tab
Touch and Die Chapter 31
Habang nakapikit ako, nagtataka ako kung bakit wala akong nararamdaman na sakit o anuman. Marahan kong iminulat ang mata ko. Nagulat ako sa kamay na may hawak ng dagger, kung hindi siya naagapan sa puso ko ang tama.Agad akong napalingon sa likuran ko. Nanlaki ang mata ko ng si Sylvester pala ang may ari ng kamay na 'yun. He looks more dangerous but calm. Kalmado niyang tiningnan ang hawak niyang dagger."Mr. David, I respected you as our professor but once you touch my property. You know what I can do, right? I can turn you into nothing." sambit nito without looking to Mr. Professor don't know name."M-Mr. Connel!" bakas ang takot sa kanyang mukha.Hindi ko maiwasan na hindi mapataas ang kilay ko. Kanina akala mo kung sino."Herayah," rinig kong banggit ni Sylvester.Mayr'on akong nakitang mabilis na tumayo. Seryoso siyan
Touch and Die Chapter 32
Crelly P.O.VBinitawan ko ang babaeng walang buhay. Lantang gulay ko siyang binitawan pagkatapos ko siyang pahirapan. Bagot ko siyang tinignan.Tsk! What a weak bitch!"Your good, you're such a fast learner." Breeze comment while grinning.I smirk but not enough. Gusto kong maging mas malakas pa. Mas maging mahusay.I've been here for two in a half months at wala akong ginawa kundi ang magtraining."You can pass the test, easily." ani ni Breeze.Malamig kong tinitigan ang mga pinatay ko na galing sa mababang floor."Still not enough. I need to be more stronger." mariin kong wika.Kailangan kong mapasahan ang test nila para manatili rito. I need to be here for him, for Sylvester.
Touch and Die Chapter 33
Thirdperson's P.O.VThe day has come. Ang araw na pinakahihintay ng mga newbie ng Dermord. Everyone is ready and well prepared except Rhexyl. She never trained herself. All she did is to sleep and attend the class."Rhexyl, what are you still doing here?" Yhoquin asked to Rhexyl."Bakit? You want to kick me out?" mahinahon at balewalang sagot ni Rhexyl."I mean, dapat naghahanda ka na for your test." paliwanag ni Yhoquin."Test? I'm sorry to tell, mahirap lang ako para magkaroon ng handa. At saka, nakahanda na ang kabaong ko maging ang paglilibingan ko. No need to worry." bagot na saad ni Rhexyl.Tinitigan ni Yhoquin si Rhexyl. Hindi niya mapigilang hindi mag-alala para kay Rhexyl. Ga'nun pa man, excited siyang mapanood ang test ng mga ito.Maging ang bawat studya
Touch and Die Chapter 34
Rhexyl's P.O.VAbot hanggang tenga ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang lahat ng weapons na natatanaw ko.I did what Sylvester want me to do. I explore my dorm and this secret room was I found.He is indeed right. Everything I need for the test is here from small to big weapons.Mas lalo pa akong nasiyahan. Sulit naman pala lahat. I did not ask but viola! kusa silang dumating.What a piece of cake.Nilapitan at hinawakan ko ang bawat sandata. Mula sa guns, knives, long weapons, small weapons.Lahat ay sinubukan kong gamitin. Hindi naman pala mahirap gamitin ang lahat ng ito.Should I thank Sylvester for sharing this secret room for me?Tumaas ang dulo ng aking labi.I can't wait.Napagpasiyahan kong muling lumabas sa aking secret room. T
Bab terbaru
