Share
Chapter 24
"Who is Venomous Blood? I mean, I keep hearing that thing." wika ko.
Tumawa si Yhoquin sa sinabi ko.
"Venomous Blood? Kami 'yun, dito kasi gang group is allowed. You can build by group, trio or duo. If ayaw mo naman at kaya mo. Pwede namang solo ka lang." sagot ni Fhinn.
"Ahh," naging react ko.
Sila pala 'yun, but anong issue sa kanila if nakikisabay ako sa kanila. At saka sila naman ang lumalapit hindi ako.
"E, ano 'yung rank? 'Yan kasi ang pinuputok ng butsi 'nung babae kanina." medyo inis kong sabi.
"Here, rank or ranking is our life saver." sagot ni Drewhein.
"How? What is the benefits of being one in a rank?" tanong ko.
"If benefits ang pag-uusapan, marami ang sagot. Lalo na kapag kasama ka sa Top Ten Overall ranking, ang pina
Related chapters
Touch and Die Chapter 25
" Blue Code is the targeting day. Patayin mo ang gusto mong patayin. But be aware, h'wag pakampante kasi baka ikaw ang pinakatarget nila. And I love this day so much I can kill whoever I want." sambit ni DrewheinNapangiwi ako sa sinabi niya. Hindi halata sa mukha niya." Red Code is the bloody day. Ang tinatago nilang pagkabrutal ay lalabas. Blood will shed to the whole campus." Briel said."Don't tell me, gusto mo rin ang araw na 'yan?" taas kilay kong sabi.Tumawa lang siya. Tuwang-tuwa sila sa mga araw na 'yan. Mas pipiliin ko na lang mapunta sa detention room kesa ang makiisa sa kanila."And last, black code is the hunting day. This day play a game hide-and-seek. Its up to you kung magtatago ka or manghuhunting ka. Be a good hider and seeker. Once na mataya at matagpuan ka. Booom! Sa hukay ka na babagsak." ani ni Acer
Touch and Die Chapter 26
Kuya is a silent guy with a cold voice. Kahit ako ay ayaw kong marinig ang boses niya. Mas gusto kong tahimik lang siya."You two, get your body out of the couch. We are going to eat." sigaw ni mom mula sa dining table.Napatingin ako sa pinagmulan ng boses ni mom. Naiiling akong tumayo. Ibang klase talaga ang boses ni mom. Daig pa ang microphone sa lakas.Pareho naming pinasok ni kuya ang dining room. Everyone is present. Ang temperature ng paligid ay naging iba. Nasanay na ako sa ganitong silent at dark aura. Ikaw ba naman na kinalikahan muna ang ganitong kabigat na aura.Tahimik akong umupo. Nagsimula na akong maglagay ng makakain sa plate ko. Bahala sila r'yan."Sylvester, how's University of Der Mord?" dad asked."Still doing great." simpleng sagot ni kuya."How about you Elixter?"
Touch and Die Chapter 27
"Alam mo, sawang sawa na akong sa tanong na 'yan. FYI! Dumaan ako sa proseso. Dumaan ako sa gate. Mayroon pa bang ibang daan papasok dito?" sarkastic na wika niya."Are you a spy? If I were you, umalis ka na lugar na 'to hangga't maaga pa." pagbabanta niya."Malas mo, you are not me." saad niya."At kung mayroong makakaalam tungkol sa'kin. Alam ko kung sino ang babalikan at dadalhin ko sa hukay." Lihim siyang ngumiti."Right, Mr. Zion Breeze Salvez? Kaya naman, keep your mouth shut!" malamig niyang sambit.Nilisan niya ang garden at iniwan ang lalaki. Naiiling lamang niyang inalala ang expression nito 'nung binanggit ko ang pangalan niya."Tsk! His face is priceless." bulong niya sa sarili. Rhexyl P.O.V I
Touch and Die Chapter 28
Pagtingin ko sa armchair, mayro'n na siya ng holographic keyboard. Since curious ako. Nag-type ako ng puwedeng password.Nagulat ako ng magtunog siya na nagsasabing password incorrect. Napasandal ako sa upuan. Nyeta! I hate this thing, thinking what might the password is.Nag-type lang ako ng type ng puwedeng password niya 'till --------You successfully in Sa sobrang saya ko naitaas ko sa ere ang dalawa kong kamay. Agad akong napalingon sa pinto baka sakaling bumukas na siya kaso wala, e. Nakasimangot akong muling sumandal sa upuan.Ano ba yan! Naghirap pa naman ako sa pagbukas tapos hindi naman pala ito ang magbubukas.The scanning is done Napalingon ako sa pinagmulan ng boses. Nanlaki ang mata ko sa nakikita ko."What the!" sambit ko.Tumayo ako at lumapit sa wall glass. Hindi ko ala
Touch and Die Chapter 29
Lopeh P.O.VPalabas na kami ng classroom. Kakatapos lang ng nakakaboring na discussion."Let's eat, guys! Pero 'wag sa cafeteria." pag-aayaya ni Briel."Sige, kain tayo sa french restaurant." sakay naman ni Fhinn.Nahinto kami sa paglalakad ng may'rong humarang sa'min. Tsk! A group of bastards."Ako na." volunteer ni Yhoquin.He step forward. Anong meron at seryoso 'ata ang tukmol."Hurry! Nagugutom na ako." wika ni Yhoquin."Anong meron? Nagmamadali 'ata ang loko? May'ron lakad siguro." saad ni Briel."Maybe a date?" patanong wika ni Acer."Tsk! Hindi niya kasi nakita si Rhexyl. Hahanapin niya daw kasi." ani naman ni Fhinn.Napatango-tango
Touch and Die Chapter 30
Rhexyl P.O.VKasalukuyan akong nakaupo sa lugar na hindi ko alam kung na saan ako naroroon. Ang tanging nakikita ko lang ay purong itim. No lights or something, just darkness.Mahigpit ang pakakayakap ko sa tuhod ko. I hate darkness but sometimes I am thinking na mas magandang manatili sa ganitong klaseng lugar.Dito, ang tahimik at walang taong makakapanakit sa'kin. Walang maririnig ng masasakit na salita mula sa ibang tao, o sa aking ina.Hanggang kailan ako mananatili rito? Ito na lang ba ang gagawin ko? Ang tanggapin ang lahat? Hayaan na tapak-tapakan ako.I'm so tired. For my 22 years of existing here, wala akong ibang ginawa at natanggap kundi sakit at panunutya. Natutunan kong magbingi-bingihan sa lahat ng masasakit na salita pero minsan tatagos pa rin.Bakit lahat ng tao ay ayaw sa'kin. Wala naman akong ginagawa. Nanahimik ako sa isang tab
Touch and Die Chapter 31
Habang nakapikit ako, nagtataka ako kung bakit wala akong nararamdaman na sakit o anuman. Marahan kong iminulat ang mata ko. Nagulat ako sa kamay na may hawak ng dagger, kung hindi siya naagapan sa puso ko ang tama.Agad akong napalingon sa likuran ko. Nanlaki ang mata ko ng si Sylvester pala ang may ari ng kamay na 'yun. He looks more dangerous but calm. Kalmado niyang tiningnan ang hawak niyang dagger."Mr. David, I respected you as our professor but once you touch my property. You know what I can do, right? I can turn you into nothing." sambit nito without looking to Mr. Professor don't know name."M-Mr. Connel!" bakas ang takot sa kanyang mukha.Hindi ko maiwasan na hindi mapataas ang kilay ko. Kanina akala mo kung sino."Herayah," rinig kong banggit ni Sylvester.Mayr'on akong nakitang mabilis na tumayo. Seryoso siyan
Touch and Die Chapter 32
Crelly P.O.VBinitawan ko ang babaeng walang buhay. Lantang gulay ko siyang binitawan pagkatapos ko siyang pahirapan. Bagot ko siyang tinignan.Tsk! What a weak bitch!"Your good, you're such a fast learner." Breeze comment while grinning.I smirk but not enough. Gusto kong maging mas malakas pa. Mas maging mahusay.I've been here for two in a half months at wala akong ginawa kundi ang magtraining."You can pass the test, easily." ani ni Breeze.Malamig kong tinitigan ang mga pinatay ko na galing sa mababang floor."Still not enough. I need to be more stronger." mariin kong wika.Kailangan kong mapasahan ang test nila para manatili rito. I need to be here for him, for Sylvester.
Latest chapter
