A House With Heartthrobs (Tagalog Version) のすべてのチャプター: チャプター 81 - チャプター 90

Kinuha ko ang si Cooper sa bahay, ang nag-iisa kong aso. Wala akong naabutan na kahit sino maliban lang sa mga maid na abalang naglilinis dahil mamaya ay padating na sina Mama at Papa."Inaalagaan ka ba nila ng ayos, Cooper?" Tumahol ang aso kong tagpian.Mukha naman siyang pinapakain ng ayos dahil sa taba ng kanyang katawan."Manang, iuuwi ko na siya." Pagpapaalam ko sa isa sa mga maids. Pero bago ko iyon gawin ay iniwan ko muna siya sa pwesto niya.May nag-udyok sa akin na pumasok sa loob ng bahay. Maraming nagbago puro medalya lang ni Thylene ang nakasabit. Puro pictures iyon nilang tatlo. Sa isang hilera na malapit sa flower vase.Ang dati kong pictures na kasama sila ay napalitan ng pictures ni Thylene na kasama ang kanyang mga kaibigan. Gano'n pa man mahalaga sa akin na inaalala pa rin nila ako-isa lang ang picture kong naroon ayon ay kasama ko ang apat kong kaibigan nu'ng huling birthday ko rito.Bumalik ako kay Cooper at nilagay siya sa cage na binili ko bago ipinasok sa aking

Umuwi na ko sa bahay matapos ang sandaling pakikipag-usap sa mga kaibigan ng pamilya namin. Nando'n din ang pamilya ni Latrelle na abalang nakikipagtawanan kay Papa. Napagpasyahan kong maidlip sandali. Matapos nito ay kumuha ako ng tinapay sa itaas ng ref at pinalamanan iyon ng peanut butter. Bumalik ako sa kwarto saka naglagay ng headphones habang nagbabasa.Walang sound ang headphones ko kaya rinig ko pa rin ang ingay ng mga taong nasa ibaba. Magulo dahil sa paglalaro ng dalawang pinakabata sa amin. Mayamaya ay umilaw ang cellphone ko. Nakareceive ako ng text galing kay Wyn.WynMay bisita tayo.Binaba ko ang cellphone ko sa side table. Hindi ako interesado kung sinuman 'yon. Naglagay ako ng unan sa mga hita ko upang pagpatungan ng libro. "Ikaw 'yung nakita ko sa lugawan!" Bulalas ni Latrelle. Kumunot ang noo ko.Masyado na silang maingay kumpara kanina kaya napagpasyahan kong bumaba para sawayin sila. Pagkababa ko ay tumambad sa akin ang babaeng gusto kong makitang muli matapos n

Simula palang nu'ng unang makita ni Latrelle si Kaoree alam ko nang mangyayari ito. Magkasama kami sa isang bar habang umiinom ng vodka. Wala akong balak malasing dahil baka hindi ako makapagpigil.Mas naging malinaw sa akin na se-seryosohin niya si Kaoree base sa kung paano niya kulitin ang mahal ko. Likas na makulit si Latrelle pero hindi sa mga babaeng nakadate niya.Pati rin si Wyn alam kong gusto niya si Kaoree pero hindi niya lang gaanong pinapakita. Kung gaano ko tignan si Kaoree sa malayo ay gano'n din niya tignan si Kaoree lalo na nu'ng naghiking kami.Hindi ko masisisi si Wyn dahil bukod sa mabait si Kaoree ay magkasundo sila sa gawaing pangkusina. Magaling siya sa akin sa bagay na iyon pero mas magaling ako sa kanya sa maraming bagay.Lumagok ako at humingi ng hard liquor para kay Latrelle. "T.H, biglang napaaya ka yatang mag-inom." Sambit ni Latrelle habang tinitignan ang bartender na sinasalin ang kanyang inumin sa baso."Gusto ko si Kaoree." Matapang ko siyang tinignan s

Hindi ko alam ang gagawin ko. Gusto ko siyang ingatan pero inuusig ako ng sarili kong nararamdaman. Huminga ako ng malalim.Sa tuwing sumasagi sa isip ko na gusto kong ipaglaban siya pero kasunod nito ang boses ng mga magulang ko lalo ng aking ina.Bumangon ako at pinagmasdan sandali ang dagat. Banayad ang alon nito. Sana gano'n din ang pakiramdam ko ngayon pero hindi.Lumabas ako ng kwarto matapos magluto at hindi sinilip si Rosella sa sarili niyang silid. Bahala na kung mabuking niya ko. Ang gusto ko lang ay makita si Kaoree. Gusto ko siyang mayakap at humingi ng tawad.Sinubukan kong tawagan si Jez pero mukhang masama pa rin ang loob niya. Huminga ako ng malalim saka nag-dial. Tinawagan ko si Marcus at siya ang nagsabi sa akin nang address kung saan sila naroroonan. Nadatnan ko si Kaoree—siya ang bumungad sa gate.Sandali kami nagkausap matapos kong ibigay ang pagkain. Nagsinungaling ako na galing kay Wyn ang bagay na galing sa akin.Nagtanong siya kung kailan naging kami ni Rosel

"Coffee?" Alok sa akin ni Rosella. Tumango lang ako habang pinagmamasdan ang nagtataasang building ng syudad.Postponed ang kasal naming dalawa dahil sa malubhang sakit ng lolo niya. Ayaw ni Rosella ng kahit na anong ganap kaya kahit mismong birthday niya ay hindi niya pinaghandaan."Everything will be fine." Sabi nito nang tapikin niya ang balikat ko saka tumabi sa akin.Kahit mas mabigat ang problema niya ay nagagawa niya pa rin akong damayan.Ilang taon na ang nakalipas mula ng engagement naming dalawa pero hindi pa rin ako pinapansin ng mga kaibigan ko."Kumusta ang lagay ng lolo mo?" Tanong ko."He's okay na. Bukas ay lalabas na siya ng ospital. Pwede na tayong ikasal after two months. Gusto niyang totally recovered na siya bago ganapin iyon." Paliwanag niya."Gusto mo bang bumili ng bagong bags?" Mahilig sa mga bag si Rosella kaya alam kong iyon ang kasiyahan niya. Sa tuwing malungkot siya ay binibili ko siya ng mga iyon kahit bracelet.Unti-unti kong natanggap ang kapalaran ko.