All Chapters of Sir Ares, Goodnight!: Chapter 91 - Chapter 100

“Wala ako sa wisyong makipagtalo sa ‘yo ngayon, Jay Ares. Kailangan kong iligtas ang anak ko,” abala ang isipan ni Rose sa pag-aalala sa kaligtasan ni Robbie. Wala siyang enerhiya na magkaroon ng pakialam sa maaaring mangyari kapag ginalit niya si Jay.Napakuyom ng kamao si Jay. Ang kaniyang mga mata ay nagbabaga sa galit. “Rose Loyle. Ikaw ang kauna-unahang taong nakatalo sa ‘kin. Tatandaan ko ang araw na ‘to, at babalikan ko ‘to pagkatapos maligtas ng anak mo.”“Bahala ka,” pagod na sabi ni Rose.Nagawa ni Rose na maiwasang makipag-away kay Jay dahil mayroon silang batang kailangan nilang iligtas.Nakatanggap siyang muli ng tawag mula sa mga kidnapper. “Ilagay mo ang pera sa bank account ko…”“Magkano ba?” Tanong ni Rose.“Dalawang daang milyon!” Dinoble ng kidnapper ang perang pantubos nang biglaan.Walang ganoong pera si Rose. Napatingin na lamang siya kay Josephine.Nagpakita si Josephine ng isang kakaibang ekspresyon sa kaniyang mukha. Ang card na binigay sa kaniya ng kaniyang ku

Napabuntong-hininga sa ginhawa si Josephine nang matanggap niya ang pahintulot ni Rose. Alam ni Rose kung gaano kahirap para kay Rose na gawin ang desisyon na iyon, na siya ring ginawa siyang seryoso.Naglakad siya sa harap ni Jay at sinabi, “Kuya, siguro ay hindi ka sang-ayon sa desisyon ng hipag ko na bayaran ang perang hinihingi nila, at pinahiya at kinutya mo siya sa paghiram ng dalawang daang milyon mula sa ‘yo. Gayunpaman, kapag nakita mo na si Robbie, hindi mo lamang ipapahiram sa kaniya ang dalawang milyon na iyon. Baka bigyan mo pa siya ng dalawang bilyon, kung iyon ang hinihingi ng mga kidnapper.”Bakas sa mukha ni Jay ang pangungutya. “Josephine Ares, paano mo naman naisip na handa akong gumastos ng dalawang bilyon para sa babaeng ito? Alam mo ba kung gaano kalaki ang galit ko sa kaniya?” Ang ekspresyon ni Jay ay nagsimulang pumangit.Binuksan nang bahagya ni Josephine ang kaniyang bibig habang siya ay nakatitig kay Jay. Marahil ay pagod na siyang makipagtalo, at iyon siguro

Si Robbie ay nagulat. Agad siyang lumapag sa sahig at naghanap ng lugar na mapagtataguan mula sa mga bala. Ang mga pulis na nakapaligid sa labas ay narinig ang mga tunog ng pagbaril at sumugod papasok sa gusali.Narinig ni Robbie ang malalakas na mga tunog ng baril. Nakakita siya ng lagayan ng libro at nagtago sa loob nito.Sa gitna ng puwang sa pintuan, nakikita niya si Jay na may suot-suot na puting damit na may isang butones na nakatanggal. Siya ay kasing kaaya-aya ng isang iskulture, ngunit kasabay nito ay kasing bangis niya ang isang lobo, lalo na ang kaniyang mga mata na nagniningning ng matinding kalamigan. Nang may pagtulong ng mga pulis, umakyat siya sa hagdan.Ang pagtibok ng puso ni Robbie ay umaabot hanggang sa kaniyang lalamunan. Lagpas pa sa isang dosena ang mga kidnapper sa taas, at ang bawat isa sa kanila ay may hawak-hawak na nakamamatay na sandata. Umaasa siya sa mga kidnapper na hindi gamitin ang kanilang mga baril. Kung ‘di, hindi sana siya naglakas-loob na subukang

Tumayo si Josephine sa harap ni Rose at sinabi nang may determinasyon, “Kukuhain ni Kuya ang anak niya. Rose, ‘wag mong sabihin sa kaniya ang numero ng bahay mo!”“Josephine!” Napangiwi si Jay at sumigaw sa telepono.Sa sobrang takot ni Josephine ay naging berde ang kulay ng kaniyang mukha. Agad siyang napatakip ng bibig at desperadong kumaway kay rose.Si Rose ay natahimik nang ilang sadali bago niya sabihin ang numero ng bahay niya sa telepono, “House number 618.”Sa sandaling sabihin niya iyon, pinutol ni Jay ang linya.Si Josephine ay napahiga sa sofa at sinabihan si Rose, “Bakit mo sinabi sa kaniya ang address mo? Rose, hindi mo alam na mawawala sa ‘yo si Robbie sa sandaling makapunta siya rito?”Kumuha si Jenson ng isang saging at pinasok ito sa bunganga ni Josephine. Nang may naiinis na mga mata, sinabi niya, “Masyado kang madaldal.”Tumayo si Josephine, tumuro sa ilong ni Jenson, at sumumpa, “‘Wag mong isipin na hindi kita kilala, bata. Pareho kayong maingat ng daddy mo. Alam k

Tumingin si Rose kay Jay, mga mata niya’y blanko.Kahit kailan ay hindi papayag si Jay na pakasalan siyang muli.Determinado lamang siyang makuha si Robbie.Ayaw niya lang maging masama sa harap ng mga bata, kaya binigay niya ang problema kay Rose.Akala niya ay mahina si Rose at susundin siya nito.Sa ‘di inaasahan, matigas na sinabi ni Rose, “Ginoong Ares, limang taon na ang nakalipas, kusa ko nang binigay sa ‘yo ang pag-aalaga ng isang bata. Kahit kailan ay hindi ko na ‘to gagawin muli.”Tumingin si Jay kay Rose sa inis, binibigyang-diin ang bawat salitang susunod niyang sasabihin, “Ang isang Ares ay mananatiling isang Ares. Ang lahat ng Ares ay dapat manirahan nang magkakasama.”Silang dalawa ay makulit at hindi magkasundong nagtinginan.Pagkatapos ng mahabang sandali, napatingin si Jay sa mga bata at mahinang sinabi, “Ano, sino sa inyo ang sasama kay Daddy ngayong gabi?”Ang mga salitang iyon ay para kina Robbie at Jenson. Si Zetty ay umiiyak lamang sa sulok.Kusang hinawakan ni R