The Mask She Wore のすべてのチャプター: チャプター 21 - チャプター 30

20. Hindi ako pumasok sa opisina ngayong araw para masimulan na ang paghahanap sa pamilya ko. Hindi ko naman talaga alam kung saan magsisimula dahil hindi ko alam kung saan nakatira ang mag-asawang nagdala sa akin sa ampunan. Dala-dala ko ngayon ay ang litrato ko noong bata pa ako, ang itsura ko noong dinala ako sa bahay-ampunan. Parang may kamukha nga akong nakikita sa litrato ko noon. Nag-vibrate ang cellphone ko kaya sinilip ko ito at nakita na si Raze ang tumatawag. Ayoko muna siyang makausap ngayon dahil baka bawiin ko lang ang sinabi ko sa kaniya, kaya pinower off ko muna ang cellphone ko. Pumunta muna ako sa kalapit na bayan ng bahay-ampunan na pinanggalingan ko at baka may makakilala sa akin doon. Matagal-tagal ang biyahe papunta sa bayan na iyon. Si Daddy lang ang

22. I was expecting a shout or slap from her but suddenly, a warm hug. I couldn't mutter any words as she hugged me. "Oh, honey. I can only imagine your pain being alone," she said and I can't help but cry. "I thought you hate me," I whispered and she shook her head. "No, we don't hate you. I'm proud of you, Abegail," she exclaimed and I sobbed because of that. "I'm sorry," sabi ko at hinaplos lang niya ang buhok ko na parang pinapatahan ako. "It's okay. Wala kang kasalanan, okay?" sambit niya kaya tumango ako. Lumapit din sa amin si Tito Roland at yumakap sa a

24. "Don't mind everything that she said to you," sabi ni Raze nang makalayo kami sa pwesto ni Cassiea. Tumango ako at hinawakan niya ang magkabila kong pisngi. "I'm yours, love," he said and he claimed my lips. Hindi na namin tinapos ang party at nauna na kaming umuwi ni Raze. Nagpaalam kaming dalawa sa mga magulang namin at umalis na. Nawala ang mood ko dahil sa sagutan namin ni Cassiea. Pagdating namin sa condo ay nakatulog na kami kaagad. Simula nang magising kami ay kung ano-anong pangangalikot ang ginagawa ni Raze sa condo ko. Yakap-yakap niya pa ang teddy bear na binigay niya sa akin noon. I can't help but to chuckle because he looks like a kid. 

26. "Kailan pa siya ganyan?" Tanong ko habang nakatanaw kay mama. Hindi ko alam kung ano bang dapat kong maramdaman. Matutuwa ba ako dahil nahanap ko na sila? O malulungkot dahil ganito naman ang kalagayan niya? "Last year po. 'Yan siguro po 'yung impact ng pagkamatay ni lolo," tugon nito habang nakatingin din kay mama. Humarap ito sa akin at ngumiti. "Pasensya na po pero kailangan na pong matulog ni lola. Kung gusto niyo po, bumalik na lang po kayo bukas," magalang na sabi nito. Huminga ako ng malalim bago sumagot. "Sige, salamat. Maaga na lang kami babalik dito bukas," sabi ko. 

28. Naguilty naman ako sa ginawa ko pero she deserves it. She's been bitching out on me since day one. Naabutan ko si Raze at si Daddy na galing sa swimming pool area. They were still talking when their gaze flew towards me. I smiled at them. Dad nodded his head to Raze. "So, are you going to stay here?" tanong ni Raze na na-awkwardan siguro sa presensya ni Daddy. "Yes, will you… will you stay here with me?" tugon ko. Nanlaki ang nga mata nito at sinilip si Daddy. Pinipigilan ko ang tawa ko habang tinitignan ko siya na parang batang nagpapaalam kay Daddy. Akala mo talaga inosente oh.