All Chapters of Drifted to you: Chapter 21 - Chapter 30

Halos maggagabi na nang makauwi kami ni Quirou. Halos mangatal pa nga ang labi ko sa tagal naming nagtampisaw sa ilog, ngunit kahit ganoon ay kinailangan pa rin akong pilitin para umahon. Minsan lang ang pagkakataong ganoon kaya sinulit ko na.Hindi katulad noong naglalakad kami papunta sa ilog na iyon, medyo nasanay na ako sa ingay ng mga kuliglig at kulisap doon. Nag-iingay na rin ang mga tuko na hindi ko alam kung saan nagtatago. Kahit ganoon ay kampante naman ako dahil kapit ni Quirou ang kamay ko.Tahimik kaming naglakad noong una, hanggang sa marating namin ang patag na daan. Malapit na sa kanto ito papasok sa amin.Huminto siya saglit saka ako tiningnan. Huminto rin ako at tumingin din sa kaniya."Bakit?" tanong ko?Umiling siya, saka hinaplos ang aking buhok. Hindi na tumutulo pero basa pa rin. Pagka-ahon kasi namin ay nagbihis ako kaagad, pagkatapos ay umalis na kaagad kami doon.

Unti-unti ng nagdidilim. Nagsisimula na ring mag-ingay ang mga panggabing kulisap. Ito ang uri ng katahimikang hindi ko noon ninais ngunit nakasanayan ko na rin ngayon.Tumingin tingin ako sa paligid. Mag-isa pa rin ako kahit maggagabi na. Wala pa rin si Quirou. Pupunta pa kaya siya? Pero hindi niya naman ugali ang mambali ng salita, kaya malamang na pupunta pa rin 'yon.Muli kong inalala ang sinabi niya kanina, ngunit kahit ilang beses na ay parang malinaw pa rin sa aking pandinig ang sinabi niya kanina."Ikwento mo sa akin mamaya ang dahilan ng lungkot mo. Sa tambayan na lang tayo magkita, parehong oras, Sierra. Aalis na ako, kumain ka ng marami kahit hindi masarap ang luto ko," tumatawang wika niya pa bago siya tuluyang tumalikod sa akin. Hindi naman nagkamali ang pandinig ko, ang sabi niya'y mamaya, ibig sabihin ay ngayon, sinabi niya pang parehong oras. Kaninang alas kwatro pa ako dito nguni

Hindi na namin nahintay pa ni Quirou ang bukang liwayway, kinailangan ko ng umuwi dahil may mga gagawin pa ako sa bahay. Hindi maaaring magising sina mama na wala ako sa bahay, lalo pa't hindi ko alam kung ano ang parusang maaari niyang ipataw sa akin sa oras na muli akong lumabag sa mga batas niya. Magpapakabait muna ako. Napabungisngis pa ako sa kapilyahang iniisip ko. Parang ang pasaway ko naman yata tapos ay parang may dahilan lang ang pagpapakabait. Pagdating ko sa bahay ay nadatnan ko ang tahimik na paligid. Alas singko na ngunit tulog pa sila. Agad akong kumilos para gawin ang mga gawain sa bahay. Maingat ang aking kilos, sa araw araw ay sinisigurado ko na hindi sila maistorbo sa pagtulog. Nagagalit kasi si mama kapag nakakalikha ako ng ingay sa pag-aakalang pagdadabog iyon.Hinugasan ko na ang kaldero, pagkatapos kong magpainit ng tubig. Bahagya kong inangat ang aking kaliwang balikat dahil sa naramdamang kakaiba. Parang may nagmamasid sa akin. May nagmam

Nagpatuloy ang pagrolyo ng nga araw. Hindi ko namalayan na nasasanay na pala ako sa mga nagaganap sa akin. Mas naging abala si Quirou, ang dating madalang naming pagtatagpo ay tila mas dumalang pa. Sinanay ko na lang ang aking sarili. Dumalas ang mga pangyayaring magtatampo ako sa umaga at magkaka-ayos kami sa gabi. Palagi siyang may dahilan sa tuwing nagsasabi siya na gusto niya akong makita at magkukumahog naman akong puntahan siya dahil alam kong abala siya, at pagdating ko ay nakaalis na siya, tapos wala akong karapatang magtampo dahil sapat na naman ang rason niya. Ayokong maging makasarili ngunit, hindi na talaga ako natutuwa sa mga nangyayari, magkagayunman ay pinilit ko na lang ang huminga ng malalim at ngumiti. Nasanay na lang ako. "Sierra, tara na dito," tawag sa akin ni Quin.Kahit naging abala si Quirou ay palagi pa rin namang nasa tabi ko sina Jai at Quin. Pinaalam na naman nila ako kay mama para mamili ng mga damit dahil ma

Tahimik na ang paligid nang iwan ko ang bahay. Mag-isa lang ako sa malamig na gabing ito, at tumatahip ang aking dibdib sa kaba. Maingay ang mga kulisap na panggabi, at malamig ang yakap ng hangin, dumagdag lang iyon sa samu't saring pangyayari na tumatakbo sa aking isipan. Saan ako pupunta ngayon? May maghahanap kaya sa akin?Paano na sila mama? Sino ang magluluto at maglalaba para sa kanila? Saan ko sisimulang hanapin si Ana ngayon?Sunod-sunod ang naging pagsinok nang tila mabulunan ako ng aking sariling laway dahil sa dami ng mga tumatakbo sa aking isipan. Wala akong dalang kahit ano maliban sa aking cellphone at balabal. Sa palagay ko ay alas dos pa lang ng madaling araw, may mga kanto pang madilim,ngunit mas lamang ang kagustuhan ko na mahanap si Ana at maibalik kina mama. May mga aso pa na tumahol sa akin, kahit takot ako dahil parang lalapain na nila ako ay hindi ko sila pinansin at nagpatuloy lang sa paglakad. Makapal naman kasi ang jogging p