“Okay ka lang ba talaga?” Ito na yata ang pangsampong beses na tanong ni Pam kay Betsy. Hindi pa ito naging kontento kanina at inilapit pa talaga nito ang kinauupuang swivel chair sa kanya. “Okay nga lang ako,” giit ni Betsy. Kumurba paitaas ang isang kilay ni Pam. Mapagduda ang tingin nito na ipinupukol sa kanya. “Sigurado ka ba? Puwede ka naman kasing lumiban na lang.” Nagtaas ng isang kilay si Betsy at seryosong binalingan ng tingin ang kaibigan. “At sa anong rason, aber? Dahil sa brokenhearted ako gano'n?” “Oo! Valid reason naman ang emotional baggage, ah,” sagot naman nito. Ngayon ay may kakaibang talim na ang tingin ni Pam. “Gusto mo itumba ko 'yang si Wills?” Mahinang nailing si Betsy. “Tumigil ka nga at baka makumbinsi mo pa ako. At saka nandito na rin kaya ako sa opisina. Nakakatamad ng umuwi.” Pagod na nagpakawala ng malalim na buntonghininga si Pam. “Paano kung pati rito sa opisina, eh, guluhin ka niya?”

  “Pikit!” “Matagal pa ba?” nayayamot na tanong ni Pam kay Ashley. “Hindi ka gaganda 'pag yamot ka. Pakiabot nga 'yang pang-contour, Betsy.” Mabilis niyang iniabot ang pang-contour kay Ashley. “Thanks! Pakikuha na rin 'yong brush.” “Hanggang anong oras pa ba kayo rito?” tanong ni Betsy habang iniaabot ang brush kay Ashley. Kasalukuyan nitong mini-make up-an si Pam. “Dito kami matutulog,” pasimpleng sagot ni Pam. “Ano? Eh maaga ang flight namin ni De—Jack bukas,” angal niya. Muntik pang madulas ang dila. “Mauna ka na lang matulog,”ani Ashley na focus na focus sa ginagawa. “Paano naman ako makakatulog eh nandito kayo sa kuwarto ko nagmemake up session?” pangangatwiran niya. “Padespedida party namin ito sa'yo bago ang alis mo,” usal ni Pam na nagmumukha ng rebolto dahil sa makapal na contours. “Iba na talaga 'pag may pogi and mayamang boyfriend. Always ka na dapat talagang magpa-sexy sa

  Gamit ang ekspertong mga kamay ay tuluyan na ngang tinanggal ni Devyn ang natitirang saplot ni Betsy sa katawan. Umawang ang labi ni Betsy nang makita ang unti-unting pagtatanggal na rin ni Devyn ng suot nitong boxers. Mabigat siyang napalunok nang makita ito ng buong-buo. Muli siyang kinubawan ni Devyn at ipinagpatuloy ang naudlot na pagpapalandas nito ng maiinit na halik sa kanyang tiyan. Hindi nagtagal at hinalikan na nga siya ni Devyn sa maselang parte.   Hindi magpirmi ang katawan ni Betsy sa nakaliliyong natatamasa niya sa ginagawa ni Devyn. Napakabihasa ng dila nito sa ginagawa sa kanya. Namuo ang pinagsamahang ungol nilang dalawa sa buong silid. Humigpit ang kapit niya sa buhok ni Devyn. “Devyn, p-please. . .” halinghing niya. May pilit na inaabot na rurok. Tila ba nakuha ni Devyn ang hinihiling niya kaya mas pinag-igihan pa nito ang ginagawa. Mistulang may biglang nahugot mula sa puson ni Betsy at tuluyan ng lumabas. Habol

  Biglang natahimik ang lahat. Tanging tunog ng nahulog na kubyertos sa sahig lamang ang umalingawngaw sa hapagkainan. Hindi alam ni Betsy kung ano ang reaksiyon nila sapagkat nakabaling ang buong atensyon niya sa ama ni Devyn. Napanganga ang ama ni Devyn ngunit mabilis din itong nakabawi. “What did you say, young lady?” Unti-unti siyang tumayo. Itinukod niya ang dalawang palad sa mesa at tiningnan ito nang deretso sa mga mata. “You're as cold as ice,” giit ni Betsy. “Sweetie, I think this is not the right time to—” “I'm sorry, Suze but I have to do this,” pagputol niya sa ina ni Devyn na halatang balisa na dahil sa biglang inaasta niya. Nanatiling nasa ama ni Devyn ang mapanghamong tingin ni Betsy, hindi nagpapatinag. “Devyn is a very talented artist and a successful one. As a father, you should be supporting him.” Sabay na napasinghap ang tatlong babae. Samantalang si Devyn ay nakayuko lamang at parang rebolto da

  “Don’t you have any plans of going home?” bulong ni Betsy. Nakayakap sa kanya mula sa likod si Devyn habang kasalukuyan silang nakahiga sa kama sa apartment ni Betsy. Dalawang araw na simula noong makabalik silang dalawa ni Devyn sa Pilipinas. “I want to stay here a little longer,” malambing na saad naman ni Devyn at mas humigpit pa ang yakap nito sa kanya. “I miss you.” Hindi na napigilan pa ni Betsy ang sarili at sumilay na ang ngiti sa mga labi niya. “How can you miss me? We were together in New York.” “That was a different country. A different place,”paliwanag naman nito. Ilang minuto silang natahimik na dalawa. Tanging tunog ng pagtibok ng puso lang ang naririnig sa buong silid. “Why don’t you just live with me?” bigla na lamang tanong ni Devyn. “I can buy a condo if you are more comfortable with it.” Natigilan si Betsy. Biglaan naman yata itong naging alok ni Devyn sa kanya. At saka mag . . . li-live in the sila? “